1. നാവുകൊണ്ടു പാപം ചെയ്യാതിരിപ്പാന് ഞാന് എന്റെ വഴികളെ സൂക്ഷിക്കുമെന്നും ദുഷ്ടന് എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുമ്പോള് എന്റെ വായ് കടിഞ്ഞാണിട്ടു കാക്കുമെന്നും ഞാന് പറഞ്ഞു.
യാക്കോബ് 1:26

1. I said to myself, 'I will watch what I do and not sin in what I say. I will hold my tongue when the ungodly are around me.'

2. ഞാന് ഉരിയാടാതെ ഊമനായിരുന്നു; നന്മയെ ഗണ്യമാക്കാതെ മൌനമായിരുന്നു; എന്റെ സങ്കടം പൊങ്ങിവന്നു.

2. But as I stood there in silence-- not even speaking of good things-- the turmoil within me grew worse.

3. എന്റെ ഉള്ളില് ഹൃദയത്തിന്നു ചൂടു പിടിച്ചു, എന്റെ ധ്യാനത്തിങ്കല് തീ കത്തി; അപ്പോള് ഞാന് നാവെടുത്തു സംസാരിച്ചു.

3. The more I thought about it, the hotter I got, igniting a fire of words:

4. യഹോവേ, എന്റെ അവസാനത്തെയും എന്റെ ആയുസ്സു എത്ര എന്നതിനെയും എന്നെ അറിയിക്കേണമേ; ഞാന് എത്ര ക്ഷണികന് എന്നു ഞാന് അറിയുമാറാകട്ടെ.

4. 'LORD, remind me how brief my time on earth will be. Remind me that my days are numbered-- how fleeting my life is.

5. ഇതാ, നീ എന്റെ നാളുകളെ നാലുവിരല് നീളമാക്കിയിരിക്കുന്നു; എന്റെ ആയുസ്സു നിന്റെ മുമ്പാകെ ഏതുമില്ലാത്തതുപോലെയിരിക്കുന്നു; ഏതു മനുഷ്യനും ഉറെച്ചുനിന്നാലും ഒരു ശ്വാസമത്രേ. സേലാ.

5. You have made my life no longer than the width of my hand. My entire lifetime is just a moment to you; at best, each of us is but a breath.' Interlude

6. മനുഷ്യരൊക്കെയും വെറും നിഴലായി നടക്കുന്നു നിശ്ചയം; അവര് വ്യര്ത്ഥമായി പരിശ്രമിക്കുന്നു നിശ്ചയം; അവന് ധനം സമ്പാദിക്കുന്നു; ആര് അനുഭവിക്കും എന്നറിയുന്നില്ല.

6. We are merely moving shadows, and all our busy rushing ends in nothing. We heap up wealth, not knowing who will spend it.

7. എന്നാല് കര്ത്താവേ, ഞാന് ഏതിന്നായി കാത്തിരിക്കുന്നു? എന്റെ പ്രത്യാശ നിങ്കല് വെച്ചിരിക്കുന്നു.

7. And so, Lord, where do I put my hope? My only hope is in you.

8. എന്റെ സകലലംഘനങ്ങളില്നിന്നും എന്നെ വിടുവിക്കേണമേ; എന്നെ ഭോഷന്റെ നിന്ദയാക്കി വെക്കരുതേ.

8. Rescue me from my rebellion. Do not let fools mock me.

9. ഞാന് വായ് തുറക്കാതെ ഊമനായിരുന്നു; നീയല്ലോ അങ്ങനെ വരുത്തിയതു.

9. I am silent before you; I won't say a word, for my punishment is from you.

10. നിന്റെ ബാധ എങ്കല്നിന്നു നീക്കേണമേ; നിന്റെ കയ്യുടെ അടിയാല് ഞാന് ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു.

10. But please stop striking me! I am exhausted by the blows from your hand.

11. അകൃത്യംനിമിത്തം നീ മനുഷ്യനെ ദണ്ഡനങ്ങളാല് ശിക്ഷിക്കുമ്പോള് നീ അവന്റെ സൌന്ദര്യത്തെ പുഴുപോലെ ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നു; ഏതു മനുഷ്യനും ഒരു ശ്വാസമത്രേ ആകുന്നു. സേലാ.

11. When you discipline us for our sins, you consume like a moth what is precious to us. Each of us is but a breath. Interlude

12. യഹോവേ, എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേട്ടു എന്റെ അപേക്ഷ ചെവിക്കൊള്ളേണമേ. എന്റെ കണ്ണുനീര് കണ്ടു മിണ്ടാതിരിക്കരുതേ; ഞാന് എന്റെ സകലപിതാക്കന്മാരെയും പോലെ നിന്റെ സന്നിധിയില് അന്യനും പരദേശിയും ആകുന്നുവല്ലോ.
എബ്രായർ 11:13, 1 പത്രൊസ് 2:11

12. Hear my prayer, O LORD! Listen to my cries for help! Don't ignore my tears. For I am your guest-- a traveler passing through, as my ancestors were before me.

13. ഞാന് ഇവിടെനിന്നു പോയി ഇല്ലാതെയാകുന്നതിന്നു മുമ്പെ ഉന്മേഷം പ്രാപിക്കേണ്ടതിന്നു നിന്റെ നോട്ടം എങ്കല്നിന്നു മാറ്റേണമേ.

13. Leave me alone so I can smile again before I am gone and exist no more. For the choir director: A psalm of David.