சங்கீதம் 22:1-18 എന്റെ ദൈവമേ, എന്റെ ദൈവമേ, നീ എന്നെ കൈവിട്ടതെന്തു? എന്നെ രക്ഷിക്കാതെയും എന്റെ ഞരക്കത്തിന്റെ വാക്കുകള് കേള്ക്കാതെയും അകന്നു നിലക്കുന്നതെന്തു?എന്റെ ദൈവമേ, ഞാന് പകല്സമയത്തു വിളിക്കുന്നു; എങ്കിലും നീ ഉത്തരമരുളുന്നില്ല; രാത്രികാലത്തും ഞാന് വിളിക്കുന്നു; എനിക്കു ഒട്ടും മൌനതയില്ല.യിസ്രായേലിന്റെ സ്തുതികളിന്മേല് വസിക്കുന്നവനേ, നീ പരിശുദ്ധനാകുന്നുവല്ലോ.ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് നിങ്കല് ആശ്രയിച്ചു; അവര് ആശ്രയിക്കയും നീ അവരെ വിടുവിക്കയും ചെയ്തു.അവര് നിന്നോടു നിലവിളിച്ചു രക്ഷപ്രാപിച്ചു; അവര് നിങ്കല് ആശ്രയിച്ചു, ലജ്ജിച്ചുപോയതുമില്ല.ഞാനോ മനുഷ്യനല്ല, ഒരു കൃമിയത്രേ; മനുഷ്യരുടെ ധിക്കാരവും ജനത്താല് നിന്ദിതനും തന്നേ.എന്നെ കാണുന്നവരൊക്കെയും എന്നെ പരിഹസിക്കുന്നു; അവര് അധരം മലര്ത്തി തല കുലുക്കുന്നു;യഹോവയിങ്കല് നിന്നെത്തന്നേ സമര്പ്പിക്ക! അവന് അവനെ രക്ഷിക്കട്ടെ! അവന് അവനെ വിടുവിക്കട്ടെ! അവനില് പ്രസാദമുണ്ടല്ലോ.നീയല്ലോ എന്നെ ഉദരത്തില്നിന്നു പുറപ്പെടുവിച്ചവന് ; എന്റെ അമ്മയുടെ മുല കുടിക്കുമ്പോള് നീ എന്നെ നിര്ഭയം വസിക്കുമാറാക്കി.ഗര്ഭപാത്രത്തില്നിന്നു ഞാന് നിങ്കല് ഏല്പിക്കപ്പെട്ടു; എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരംമുതല് നീ എന്റെ ദൈവം.കഷ്ടം അടുത്തിരിക്കയാല് എന്നെ വിട്ടകന്നിരിക്കരുതേ; സഹായിപ്പാന് മറ്റാരുമില്ലല്ലോ.അനേകം കാളകള് എന്നെ വളഞ്ഞു; ബാശാന് കൂറ്റന്മാര് എന്നെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു.ബുഭുക്ഷയോടെ അലറുന്ന സിംഹംപോലെ അവര് എന്റെ നേരെ വായ് പിളര്ക്കുംന്നു.ഞാന് വെള്ളംപോലെ തൂകിപ്പോകുന്നു; എന്റെ അസ്ഥികളെല്ലാം ബന്ധം വിട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയം മെഴുകുപോലെ ആയി എന്റെ കുടലിന്റെ നടുവെ ഉരുകിയിരിക്കുന്നു.എന്റെ ശക്തി ഔട്ടുകഷണംപോലെ ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു; എന്റെ നാവു അണ്ണാക്കോടു പറ്റിയിരിക്കുന്നു. നീ എന്നെ മരണത്തിന്റെ പൊടിയില് ഇട്ടുമിരിക്കുന്നു.നായ്ക്കള് എന്നെ വളഞ്ഞു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ കൂട്ടം എന്നെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു; അവര് എന്റെ കൈകളെയും കാലുകളെയും തുളെച്ചു.എന്റെ അസ്ഥികളൊക്കെയും എനിക്കു എണ്ണാം; അവര് എന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്നു.എന്റെ വസ്ത്രം അവര് പകുത്തെടുത്തു, എന്റെ അങ്കിക്കായി അവര് ചീട്ടിടുന്നു.