1. അതുകൊണ്ടു ഇപ്പോള് ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ളവര്ക്കും ഒരു ശിക്ഷാവിധിയും ഇല്ല.

1. Those who belong to Christ Jesus are no longer under God's sentence.

2. ജീവന്റെ ആത്മാവിന്റെ പ്രമാണം എനിക്കു പാപത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും പ്രമാണത്തില്നിന്നു ക്രിസ്തുയേശുവില് സ്വാതന്ത്ര്യം വരുത്തിയിരിക്കുന്നു.

2. I am now controlled by the law of the Holy Spirit. That law gives me life because of what Christ Jesus has done. It has set me free from the law of sin that brings death.

3. ജഡത്താലുള്ള ബലഹീനതനിമിത്തം ന്യായപ്രമാണത്തിന്നു കഴിയാഞ്ഞതിനെ (സാധിപ്പാന് ) ദൈവം തന്റെ പുത്രനെ പാപജഡത്തിന്റെ സാദൃശ്യത്തിലും പാപം നിമിത്തവും അയച്ചു, പാപത്തിന്നു ജഡത്തില് ശിക്ഷ വിധിച്ചു.

3. The written law was made weak by our sinful nature. But God did what the written law could not do. He made his Son to be like those who have a sinful nature. He sent him to be an offering for sin. In that way, he judged sin in his Son's human body.

4. ജഡത്തെയല്ല ആത്മാവിനെ അത്രേ അനുസരിച്ചു നടക്കുന്ന നമ്മില് ന്യായ പ്രമാണത്തിന്റെ നീതി നിവൃത്തിയാകേണ്ടതിന്നു തന്നേ.

4. Now we can do everything the law requires. Our sinful nature no longer controls the way we live. The Holy Spirit now controls the way we live.

5. ജഡസ്വഭാവമുള്ളവര് ജഡത്തിന്നുള്ളതും ആത്മസ്വഭാവമുള്ളവര് ആത്മാവിന്നുള്ളതും ചിന്തിക്കുന്നു.

5. Don't live under the control of your sinful nature. If you do, you will think about what your sinful nature wants. Live under the control of the Holy Spirit. If you do, you will think about what the Spirit wants.

6. ജഡത്തിന്റെ ചിന്ത മരണം; ആത്മാവിന്റെ ചിന്തയോ ജീവനും സമാധാനവും തന്നേ.

6. The way a sinful person thinks leads to death. But the mind controlled by the Spirit brings life and peace.

7. ജഡത്തിന്റെ ചിന്ത ദൈവത്തോടു ശത്രുത്വം ആകുന്നു; അതു ദൈവത്തിന്റെ ന്യായപ്രമാണത്തിന്നു കീഴ്പെടുന്നില്ല, കീഴ്പെടുവാന് കഴിയുന്നതുമില്ല.

7. The sinful mind is at war with God. It does not obey God's law. It can't.

8. ജഡസ്വഭാവമുള്ളവര്ക്കും ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിപ്പാന് കഴിവില്ല.

8. Those who are controlled by their sinful nature can't please God.

9. നിങ്ങളോ, ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവു നിങ്ങളില് വസിക്കുന്നു എന്നു വരികില് ജഡസ്വഭാവമുള്ളവരല്ല ആത്മസ്വഭാവമുള്ളവരത്രേ, ക്രിസ്തുവിന്റെ ആത്മാവില്ലാത്തവന് അവന്നുള്ളവനല്ല.

9. But your sinful nature does not control you. The Holy Spirit controls you. The Spirit of God lives in you. Anyone who does not have the Spirit of Christ does not belong to Christ.

10. ക്രിസ്തു നിങ്ങളില് ഉണ്ടെങ്കിലോ ശരീരം പാപംനിമിത്തം മരിക്കേണ്ടതെങ്കിലും ആത്മാവു നീതിനിമിത്തം ജീവനാകുന്നു .

10. Christ lives in you. So your body is dead because of sin. But your spirit is alive because you have been made right with God.

11. യേശുവിനെ മരിച്ചവരില്നിന്നു ഉയിര്പ്പിച്ചവന്റെ ആത്മാവു നിങ്ങളില് വസിക്കുന്നു എങ്കില് ക്രിസ്തുയേശുവിനെ മരണത്തില്നിന്നു ഉയിര്പ്പിച്ചവന് നിങ്ങളില് വസിക്കുന്ന തന്റെ ആത്മാവിനെക്കൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ മര്ത്യശരീരങ്ങളെയും ജീവിപ്പിക്കും.

11. The Spirit of the One who raised Jesus from the dead is living in you. So the God who raised Christ from the dead will also give life to your bodies, which are going to die. He will do this by the power of his Spirit, who lives in you.

12. ആകയാല് സഹോദരന്മാരേ, നാം ജഡത്തെ അനുസരിച്ചു ജീവിക്കേണ്ടതിന്നു ജഡത്തിന്നല്ല കടക്കാരാകുന്നതു.

12. Brothers and sisters, we have a duty. Our duty is not to live under the control of our sinful nature.

13. നിങ്ങള് ജഡത്തെ അനുസരിച്ചു ജീവിക്കുന്നു എങ്കില് മരിക്കും നിശ്ചയം; ആത്മാവിനാല് ശരീരത്തിന്റെ പ്രവൃത്തികളെ മരിപ്പിക്കുന്നു എങ്കിലോ നിങ്ങള് ജീവിക്കും.

13. If you live under the control of your sinful nature, you will die. But by the power of the Holy Spirit you can put to death the sins your body commits. Then you will live.

14. ദൈവാത്മാവു നടത്തുന്നവര് ഏവരും ദൈവത്തിന്റെ മക്കള് ആകുന്നു.

14. Those who are led by the Spirit of God are children of God.

15. നിങ്ങള് പിന്നെയും ഭയപ്പെടേണ്ടതിന്നു ദാസ്യത്തിന്റെ ആത്മാവിനെ അല്ല; നാം അബ്ബാ പിതാവേ, എന്നു വിളിക്കുന്ന പുത്രത്വത്തിന് ആത്മാവിനെ അത്രേ പ്രാപിച്ചതു.

15. You didn't receive a spirit that makes you a slave to fear once again. Instead you received the Holy Spirit, who makes you God's child. By the Spirit's power we call God 'Abba.' Abba means Father.

16. നാം ദൈവത്തിന്റെ മക്കള് എന്നു ആത്മാവുതാനും നമ്മുടെ ആത്മാവോടുകൂടെ സാക്ഷ്യം പറയുന്നു.

16. The Spirit himself joins with our spirits. Together they give witness that we are God's children.

17. നാം മക്കള് എങ്കിലോ അവകാശികളും ആകുന്നു; ദൈവത്തിന്റെ അവകാശികളും ക്രിസ്തുവിന്നു കൂട്ടവകാശികളും തന്നേ; നാം അവനോടുകൂടെ തേജസ്കരിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്നു അവനോടുകൂടെ കഷ്ടമനുഭവിച്ചാലത്രേ.

17. As his children, we will receive all that he has for us. We will share what Christ receives. But we must share in his sufferings if we want to share in his glory.

18. നമ്മില് വെളിപ്പെടുവാനുള്ള തേജസ്സു വിചാരിച്ചാല് ഈ കാലത്തിലെ കഷ്ടങ്ങള് സാരമില്ല എന്നു ഞാന് എണ്ണുന്നു.

18. What we are suffering now is nothing compared with the glory that will be shown in us.

19. സൃഷ്ടി ദൈവപുത്രന്മാരുടെ വെളിപ്പാടിനെ ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു.

19. Everything God created looks forward to the time when his children will appear in their full and final glory.

20. സൃഷ്ടി ദ്രവത്വത്തിന്റെ ദാസ്യത്തില്നിന്നു വിടുതലും ദൈവമക്കളുടെ തേജസ്സാകുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യവും പ്രാപിക്കും എന്നുള്ള ആശയോടെ മായെക്കു കീഴ്പെട്ടിരിക്കുന്നു;
ഉല്പത്തി 3:17-19, ഉല്പത്തി 5:29, സഭാപ്രസംഗി 1:2

20. The created world was bound to fail. But that was not the result of its own choice. It was planned that way by the One who made it. God planned

21. മന:പൂര്വ്വമായിട്ടല്ല, അതിനെ കീഴ്പെടുത്തിയവന്റെ കല്പനനിമിത്തമത്രേ.

21. to set the created world free. He didn't want it to rot away completely. Instead, he wanted it to have the same glorious freedom that his children have.

22. സര്വ്വസൃഷ്ടിയും ഇന്നുവരെ ഒരുപോലെ ഞരങ്ങി ഈറ്റുനോവോടിരിക്കുന്നു എന്നു നാം അറിയുന്നുവല്ലോ.

22. We know that all that God created has been groaning. It is in pain as if it were giving birth to a child. The created world continues to groan even now.

23. ആത്മാവെന്ന ആദ്യ ദാനം ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന നാമും നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെ വീണ്ടെടുപ്പായ പുത്രത്വത്തിന്നു കാത്തുകൊണ്ടു ഉള്ളില് ഞരങ്ങുന്നു.

23. And that's not all. We have the Holy Spirit as the promise of future blessing. But we also groan inside ourselves as we look forward to the time when God will adopt us as full members of his family. Then he will give us everything he has for us. He will raise our bodies and give glory to them.

24. പ്രത്യാശയാലല്ലാ നാം രക്ഷിക്കപ്പെടിരിക്കുന്നതു. കാണുന്ന പ്രത്യാശയോ പ്രത്യാശയല്ല; ഒരുത്തന് കാണുന്നതിന്നായി ഇനി പ്രത്യാശിക്കുന്നതു എന്തിന്നു?

24. That's the hope we had when we were saved. But hope that can be seen is no hope at all. Who hopes for what he already has?

25. നാം കാണാത്തതിന്നായി പ്രത്യാശിക്കുന്നു എങ്കിലോ അതിന്നായി ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു.

25. We hope for what we don't have yet. So we are patient as we wait for it.

26. അവ്വണ്ണം തന്നേ ആത്മാവു നമ്മുടെ ബലഹീനതെക്കു തുണനിലക്കുന്നു. വേണ്ടുംപോലെ പ്രാര്ത്ഥിക്കേണ്ടതു എന്തെന്നു നാം അറിയുന്നില്ലല്ലോ. ആത്മാവു തന്നേ ഉച്ചരിച്ചു കൂടാത്ത ഞരക്കങ്ങളാല് നമുക്കു വേണ്ടി പക്ഷവാദം ചെയ്യുന്നു.

26. In the same way, the Holy Spirit helps us when we are weak. We don't know what we should pray for. But the Spirit himself prays for us. He prays with groans too deep for words.

27. എന്നാല് ആത്മാവു വിശുദ്ധര്ക്കും വേണ്ടി ദൈവഹിതപ്രകാരം പക്ഷവാദം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടു ആത്മാവിന്റെ ചിന്ത ഇന്നതെന്നു ഹൃദയങ്ങളെ പരിശോധിക്കുന്നവന് അറിയുന്നു.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 139:1

27. God, who looks into our hearts, knows the mind of the Spirit. And the Spirit prays for God's people just as God wants him to pray.

28. എന്നാല് ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്കും, നിര്ണ്ണയപ്രകാരം വിളിക്കപ്പെട്ടവര്ക്കും തന്നേ, സകലവും നന്മെക്കായി കൂടി വ്യാപരിക്കുന്നു എന്നു നാം അറിയുന്നു.

28. We know that in all things God works for the good of those who love him. He appointed them to be saved in keeping with his purpose.

29. അവന് മുന്നറിഞ്ഞവരെ തന്റെ പുത്രന് അനേകം സഹോദരന്മാരില് ആദ്യജാതന് ആകേണ്ടതിന്നു അവന്റെ സ്വരൂപത്തോടു അനുരൂപരാകുവാന് മുന്നിയമിച്ചുമിരിക്കുന്നു.

29. God planned that those he had chosen would become like his Son. In that way, Christ will be the first and most honored among many brothers.

30. മുന്നിയമിച്ചവരെ വിളിച്ചും വിളിച്ചവരെ നീതീകരിച്ചും നീതീകരിച്ചവരെ തേജസ്കരിച്ചുമിരിക്കുന്നു.

30. And those God has planned for, he has also appointed to be saved. Those he has appointed, he has made right with himself. To those he has made right with himself, he has given his glory.

31. ഇതു സംബന്ധിച്ചു നാം എന്തു പറയേണ്ടു? ദൈവം നമുക്കു അനുകൂലം എങ്കില് നമുക്കു പ്രതിക്കുലം ആര്?
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 118:6

31. What should we say then? Since God is on our side, who can be against us?

32. സ്വന്തപുത്രനെ ആദരിക്കാതെ നമുക്കു എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി ഏല്പിച്ചുതന്നവന് അവനോടുകൂടെ സകലവും നമുക്കു നല്കാതിരിക്കുമോ?

32. God did not spare his own Son. He gave him up for us all. Then won't he also freely give us everything else?

33. ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്തവരെ ആര് കുറ്റം ചുമത്തും? നീതീകരിക്കുന്നവന് ദൈവം.
യെശയ്യാ 50:8

33. Who can bring any charge against God's chosen ones? God makes us right with himself.

34. ശിക്ഷവിധിക്കുന്നവന് ആര്? ക്രിസ്തുയേശു മരിച്ചവന് ; മരിച്ചിട്ടു ഉയിര്ത്തെഴുന്നേറ്റവന് തന്നേ; അവന് ദൈവത്തിന്റെ വലത്തുഭാഗത്തിരിക്കയും നമുക്കുവേണ്ടി പക്ഷവാദം കഴിക്കയും ചെയ്യുന്നു.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 110:1, യെശയ്യാ 59:16, യെശയ്യാ 50:8

34. Who can sentence us to death? Christ Jesus is at the right hand of God and is also praying for us. He died. More than that, he was raised to life.

35. ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹത്തില്നിന്നു നമ്മെ വേര്പിരിക്കുന്നതാര്? കഷ്ടതയോ സങ്കടമോ ഉപദ്രവമോ പട്ടിണിയോ നഗ്നതയോ ആപത്തോ വാളോ?

35. Who can separate us from Christ's love? Can trouble or hard times or harm or hunger? Can nakedness or danger or war?

36. “നിന്റെ നിമിത്തം ഞങ്ങളെ ഇടവിടാതെ കൊല്ലുന്നു; അറുപ്പാനുള്ള ആടുകളെപ്പൊലെ ഞങ്ങളെ എണ്ണുന്നു” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 44:22

36. It is written, 'Because of you, we face death all day long. We are considered as sheep to be killed.' --(Psalm 44:22)

37. നാമോ നമ്മെ സ്നേഹിച്ചവന് മുഖാന്തരം ഇതില് ഒക്കെയും പൂര്ണ്ണജയം പ്രാപിക്കുന്നു.

37. No! In all these things we will do even more than win! We owe it all to Christ, who has loved us.

38. മരണത്തിന്നോ ജീവന്നോ ദൂതന്മാര്ക്കോ വാഴ്ചകള്ക്കോ അധികാരങ്ങള്ക്കോ ഇപ്പോഴുള്ളതിന്നോ വരുവാനുള്ളതിന്നോ ഉയരത്തിന്നോ ആഴത്തിന്നോ മറ്റു യാതൊരു സൃഷ്ടിക്കോ

38. I am absolutely sure that not even death or life can separate us from God's love. Not even angels or demons, the present or the future, or any powers can do that.

39. നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിലുള്ള ദൈവസ്നേഹത്തില് നിന്നു നമ്മെ വേറുപിരിപ്പാന് കഴികയില്ല എന്നു ഞാന് ഉറെച്ചിരിക്കുന്നു.

39. Not even the highest places or the lowest, or anything else in all creation can do that. Nothing at all can ever separate us from God's love because of what Christ Jesus our Lord has done.