1. നിങ്ങള് എഴുതി അയച്ച സംഗതികളെക്കുറിച്ചു എന്റെ അഭിപ്രായം എന്തെന്നാല്സ്ത്രീയെ തൊടാതിരിക്കുന്നതു മനുഷ്യന്നു നല്ലതു.

1. আবার তোমরা যে সকল কথা লিখিয়াছ, তাহার বিষয়;— স্ত্রীলোককে স্পর্শ না করা মনুষ্যের ভাল;

2. എങ്കിലും ദുര്ന്നടപ്പുനിമിത്തം ഔരോരുത്തന്നു സ്വന്തഭാര്യ്യയും ഔരോരുത്തിക്കു സ്വന്തഭര്ത്താവും ഉണ്ടായിരിക്കട്ടെ.

2. কিন্তু ব্যভিচার নিবারণের জন্য প্রত্যেক পুরুষের নিজের নিজের ভার্য্যা থাকুক, এবং প্রত্যেক স্ত্রীর নিজের নিজের স্বামী থাকুক।

3. ഭര്ത്താവു ഭാര്യ്യക്കും ഭാര്യ്യ ഭര്ത്താവിന്നും കടംപെട്ടിരിക്കുന്നതു ചെയ്യട്ടെ.

3. স্বামী স্ত্রীকে তাহার প্রাপ্য দিউক; আর তদ্রূপ স্ত্রীও স্বামীকে দিউক।

4. ഭര്യ്യയുടെ ശരീരത്തിന്മേല് അവള്ക്കല്ല ഭര്ത്താവിന്നത്രേ അധികാരമുള്ളതു; അങ്ങനെ ഭര്ത്താവിന്റെ ശരീരത്തിന്മേല് അവന്നല്ല ഭാര്യ്യെക്കത്രേ അധികാരം.

4. নিজ দেহের উপর স্ত্রীর কর্ত্তৃত্ব নাই, কিন্তু স্বামীর আছে; আর তদ্রূপ নিজ দেহের উপরে স্বামীর কর্ত্তৃত্ব নাই, কিন্তু স্ত্রীর আছে।

5. പ്രാര്ത്ഥനെക്കു അവസരമുണ്ടാവാന് ഒരു സമയത്തേക്കു പരസ്പരസമ്മതത്തോടെ അല്ലാതെ തമ്മില് വേറുപെട്ടിരിക്കരുതു; നിങ്ങളുടെ അജിതേന്ദ്രിയത്വം നിമിത്തം സാത്താന് നിങ്ങളെ പരീക്ഷിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു വീണ്ടും ചേര്ന്നിരിപ്പിന് .

5. তোমরা এক জন অন্যকে বঞ্চিত করিও না; কেবল প্রার্থনার নিমিত্তে অবকাশ পাইবার জন্য উভয়ে একপরামর্শ হইয়া কিছু কাল পৃথক্‌ থাকিতে পার; পরে পুনর্ব্বার একত্র হইবে, যেন শয়তান তোমাদের অসংযমতা প্রযুক্ত তোমাদিগকে পরীক্ষায় না ফেলে।

6. ഞാന് ഇതു കല്പനയായിട്ടല്ല അനുവാദമായിട്ടത്രേ പറയുന്നതു.

6. কিন্তু আমি আজ্ঞার মত নয়, কেবল অনুমতির মত এ কথা কহিতেছি।

7. സകല മനുഷ്യരും എന്നെപ്പോലെ ആയിരിക്കേണം എന്നു ഞാന് ഇച്ഛിക്കുന്നു. എങ്കിലും ഒരുവന്നു ഇങ്ങനെയും ഒരുവന്നു അങ്ങനെയും താന്താന്റെ കൃപാവരം ദൈവം നല്കിയിരിക്കുന്നു.

7. আর আমার ইচ্ছা এই যে, সকল মনুষ্যই আমার মত হয়; কিন্তু প্রত্যেক জন ঈশ্বর হইতে আপন আপন অনুগ্রহ-দান পাইয়াছে, এক জন এক প্রকার, অন্য জন অন্য প্রকার।

8. വിവാഹം കഴിയാത്തവരോടും വിധവമാരോടുംഅവര് എന്നെപ്പോലെ പാര്ത്തുകൊണ്ടാല് അവര്ക്കും കൊള്ളാം എന്നു ഞാന് പറയുന്നു.

8. পরন্তু অবিবাহিত লোকদের ও বিধবাদের কাছে আমার কথা এই, তাহারা যদি আমার মত থাকিতে পারে, তবে তাহাদের পক্ষে তাহাই ভাল;

9. ജിതേന്ദ്രിയത്വമില്ലെങ്കിലോ അവര് വിവാഹം ചെയ്യട്ടെ; അഴലുന്നതിനെക്കാള് വിവാഹം ചെയ്യുന്നതു നല്ലതു.

9. কিন্তু তাহারা যদি ইন্দ্রিয় দমন করিতে না পারে, তবে বিবাহ করুক; কেননা আগুনে জ্বলা অপেক্ষা বরং বিবাহ করা ভাল।

10. വിവാഹം കഴിഞ്ഞവരോടോ ഞാനല്ല കര്ത്താവു തന്നേ കല്പിക്കുന്നതു

10. আর বিবাহিত লোকদিগকে এই আজ্ঞা দিতেছি—আমি দিতেছি তাহা নয়, কিন্তু প্রভুই দিতেছেন—স্ত্রী স্বামীর নিকট হইতে চলিয়া না যাউক—

11. ഭാര്യ്യ ഭര്ത്താവിനെ വേറുപിരിയരുതു; പിരിഞ്ഞു എന്നു വരികിലോ വിവാഹംകൂടാതെ പാര്ക്കേണം; അല്ലെന്നു വരികില് ഭര്ത്താവോടു നിരന്നുകൊള്ളേണം; ഭര്ത്താവു ഭാര്യ്യയെ ഉപേക്ഷിക്കയുമരുതു.

11. যদি চলিয়া যায়, তবে সে অবিবাহিতা থাকুক, কিম্বা স্বামীর সহিত সম্মিলিতা হউক—আর স্বামীও স্ত্রীকে পরিত্যাগ না করুক।

12. എന്നാല് ശേഷമുള്ളവരോടു കര്ത്താവല്ല ഞാന് തന്നേ പറയുന്നതുഒരു സഹോദരന്നു അവിശ്വാസിയായ ഭാര്യ്യ ഉണ്ടായിരിക്കയും അവള് അവനോടുകൂടെ പാര്പ്പാന് സമ്മതിക്കയും ചെയ്താല് അവളെ ഉപേക്ഷിക്കരുതു.

12. কিন্তু আর সকলকে আমি বলি, প্রভু নয়; যদি কোন ভ্রাতার অবিশ্বাসিনী স্ত্রী থাকে, আর সেই নারী তাহার সহিত বাস করিতে সম্মতা হয়, তবে সে তাহাকে পরিত্যাগ না করুক;

13. അവിശ്വസിയായ ഭര്ത്താവുള്ള ഒരു സ്ത്രീയും, അവന് അവളോടുകൂടെ പാര്പ്പാന് സമ്മതിക്കുന്നു എങ്കില്, ഭര്ത്താവിനെ ഉപേക്ഷിക്കരുതു.

13. আবার যে স্ত্রীর অবিশ্বাসী স্বামী আছে, আর সেই ব্যক্তি তাহার সহিত বাস করিতে সম্মত হয়, তবে সে স্বামীকে পরিত্যাগ না করুক।

14. അവിശ്വാസിയായ ഭര്ത്താവു ഭാര്യ്യ മുഖാന്തരം വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടും അവിശ്വാസിയായ ഭാര്യ്യ സഹോദരന് മുഖാന്തരം വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടുമിരിക്കുന്നു; അല്ലെങ്കില് നിങ്ങളുടെ മക്കള് അശുദ്ധര് എന്നു വരും; ഇപ്പോഴോ അവര് വിശുദ്ധര് ആകുന്നു.

14. কেননা অবিশ্বাসী স্বামী সেই স্ত্রীতে পবিত্রীকৃত হইয়াছে, এবং অবিশ্বাসিনী স্ত্রী সেই ভ্রাতাতে পবিত্রীকৃতা হইয়াছে; তাহা না হইলে তোমাদের সন্তানগণ অশুচি হইত, কিন্তু বাস্তবিক তাহারা পবিত্র।

15. അവിശ്വാസി വേറുപിരിയുന്നു എങ്കില് പിരിയട്ടെ; ഈ വകയില് സഹോദരനോ സഹോദരിയോ ബദ്ധരായിരിക്കുന്നില്ല; എന്നാല് സമാധാനത്തില് ജീവിപ്പാന് ദൈവം നമ്മെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു.

15. তথাপি অবিশ্বাসী যদি চলিয়া যায়, চলিয়া যাউক; এমন স্থলে সেই ভ্রাতা কি সেই ভগিনী দাসত্বে বদ্ধ নহে, কিন্তু ঈশ্বর আমাদিগকে শান্তিতেই আহ্বান করিয়াছেন।

16. സ്ത്രീയേ, നീ ഭര്ത്താവിന്നു രക്ഷവരുത്തും എന്നു നിനക്കു എങ്ങനെ അറിയാം? പുരുഷാ, നീ ഭാര്യ്യെക്കു രക്ഷ വരുത്തും എന്നു നിനക്കു എങ്ങനെ അറിയാം?

16. কারণ, হে নারি, তুমি কি করিয়া জান যে, তুমি তোমার স্বামীকে পরিত্রাণ করিবে কি না? অথবা হে স্বামী, তুমি কি করিয়া জান যে, তুমি তোমার স্ত্রীকে পরিত্রাণ করিবে কি না?

17. എന്നാല് ഔരോരുത്തന്നു കര്ത്താവു വിഭാഗിച്ചുകൊടുത്തതുപോലെയും ഔരോരുത്തനെ ദൈവം വിളിച്ചതുപോലെയും അവനവന് നടക്കട്ടെ; ഇങ്ങനെ ആകുന്നു ഞാന് സകല സഭകളിലും ആജ്ഞാപിക്കുന്നതു.

17. কেবল প্রভু যাহাকে যেমন অংশ দিয়াছেন, ঈশ্বর যাহাকে যেমন আহ্বান করিয়াছেন, সে তেমনি চলুক। আর এই প্রকার নিয়ম আমি সমস্ত মণ্ডলীতে করিয়া থাকি।

18. ഒരുത്തന് പരിച്ഛേദനയോടെ വിളിക്കപ്പെട്ടുവോ? അഗ്രചര്മ്മം വരുത്തരുതു; ഒരുത്തന് അഗ്രചര്മ്മത്തോടെ വിളിക്കപ്പെട്ടുവോ? പരിച്ഛേദന ഏല്ക്കരുതു.

18. কেহ কি ছিন্নত্বক্‌ হইয়া আহূত হইয়াছে? সে ত্বক্‌ছেদ লোপ না করুক। কেহ কি অচ্ছিন্নত্বক্‌ অবস্থায় আহূত হইয়াছে? সে ছিন্নত্বক্‌ না হউক।

19. പരിച്ഛേദന ഒന്നുമില്ല, അഗ്രചര്മ്മവും ഒന്നുമില്ല, ദൈവകല്പന പ്രമാണിക്കുന്നതത്രേ കാര്യ്യം.

19. ত্বক্‌ছেদ কিছু নয়, অত্বক্‌ছেদও কিছু নয়, কিন্তু ঈশ্বরের আজ্ঞা পালনই সার।

20. ഔരോരുത്തന് വിളിക്കപ്പെട്ട സ്ഥിതിയില് തന്നേ വസിച്ചുകൊള്ളട്ടെ.

20. যে ব্যক্তি যে আহ্বানে আহূত হইয়াছে, সে তাহাতেই থাকুক।

21. നീ ദാസനായി വിളിക്കപ്പെട്ടുവോ? വ്യസനിക്കരുതു. സ്വതന്ത്രന് ആകുവാന് കഴിയുമെങ്കിലും അതില് തന്നേ ഇരുന്നുകൊള്ക.

21. তুমি কি দাস হইয়াই আহূত হইয়াছ? ভাবিত হইও না; কিন্তু যদি স্বাধীন হইতে পার, বরং তাহা অবলম্বন কর।

22. ദാസനായി കര്ത്താവില് വിളിക്കപ്പെട്ടവന് കര്ത്താവിന്റെ സ്വതന്ത്രന് ആകുന്നു. അങ്ങനെ തന്നേ സ്വതന്ത്രനായി വിളിക്കപ്പെട്ടവന് ക്രിസ്തുവിന്റെ ദാസനാകുന്നു.

22. কেননা প্রভুতে আহূত যে দাস, সে প্রভুর স্বাধীনীকৃত লোক; তদ্রূপ আহূত যে স্বাধীন লোক, সে খ্রীষ্টের দাস।

23. നിങ്ങളെ വിലെക്കുവാങ്ങിയിരിക്കുന്നു; മനുഷ്യര്ക്കും ദാസന്മാരാകരുതു.

23. তোমরা মূল্য দ্বারা ক্রীত হইয়াছ, মনুষ্যদের দাস হইও না।

24. സഹോദരന്മാരേ, ഔരോരുത്തന് വിളിക്കപ്പെട്ട സ്ഥിതിയില് തന്നേ ദൈവസന്നിധിയില് വസിക്കട്ടെ.

24. হে ভ্রাতৃগণ, প্রত্যেক জন যে অবস্থায় আহূত হইয়াছে, সেই অবস্থায় ঈশ্বরের কাছে থাকুক।

25. കന്യകമാരെക്കുറിച്ചു എനിക്കു കര്ത്താവിന്റെ കല്പനയില്ല; എങ്കിലും വിശ്വസ്തന് ആകുവാന്തക്കവണ്ണം കര്ത്താവിന്റെ കരുണ ലഭിച്ചവനായി ഞാന് അഭിപ്രായം പറയുന്നു.

25. আর কুমারীদের বিষয়ে আমি প্রভুর কোন আজ্ঞা পাই নাই, কিন্তু বিশ্বস্ত হইবার জন্য প্রভুর দয়াপ্রাপ্ত লোকের ন্যায় আমার মত প্রকাশ করিতেছি।

26. ഇപ്പോഴത്തെ കഷ്ടത നിമിത്തം ഞാന് പറഞ്ഞതുപോലെ മനുഷ്യന് അങ്ങനെ തന്നേ ഇരിക്കുന്നതു അവന്നു നന്നു എന്നു എനിക്കു തോന്നുന്നു.

26. ফলে আমার বোধ হয়, উপস্থিত সঙ্কট প্রযুক্ত ইহাই ভাল, অর্থাৎ অমনি থাকা মনুষ্যের পক্ষে ভাল।

27. നീ ഭാര്യ്യയോടു ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ? വേറുപാടു അന്വേഷിക്കരുതു. നീ ഭാര്യ്യ ഇല്ലാത്തവനോ? ഭാര്യ്യയെ അന്വേഷിക്കരുതു.

27. তুমি কি স্ত্রীর সঙ্গে সম্বন্ধ? মুক্ত হইতে চেষ্টা করিও না। তুমি কি স্ত্রী হইতে মুক্ত? স্ত্রীর চেষ্টা করিও না।

28. നീ വിവാഹം ചെയ്താലും ദോഷമില്ല; കന്യകയും വിവാഹം ചെയ്താല് ദോഷമില്ല; എങ്കിലും ഇങ്ങനെയുള്ളവര്ക്കും ജഡത്തില് കഷ്ടത ഉണ്ടാകും; അതു നിങ്ങള്ക്കു വരരുതു എന്നു എന്റെ ആഗ്രഹം.

28. কিন্তু বিবাহ করিলেও তোমার পাপ হয় না; আর কুমারী যদি বিবাহ করে, তবে তাহারও পাপ হয় না। তথাপি এইরূপ লোকদের দৈহিক ক্লেশ ঘটিবে; আর তোমাদের প্রতি আমার মমতা হইতেছে।

29. എന്നാല് സഹോദരന്മാരേ, ഇതൊന്നു ഞാന് പറയുന്നുകാലം ചുരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു;

29. কিন্তু আমি এই কথা বলিতেছি, ভ্রাতৃগণ, সময় সঙ্কুচিত, এখন হইতে যাহাদের স্ত্রী আছে, তাহারা এমন চলুক, যেন তাহাদের স্ত্রী নাই;

30. ഇനി ഭാര്യ്യമാരുള്ളവര് ഇല്ലാത്തവരെപ്പോലെയും കരയുന്നവര് കരയാത്തവരെപ്പോലെയും സന്തോഷിക്കുന്നവര് സന്തോഷിക്കാത്തവരെപ്പോലെയും വിലെക്കു വാങ്ങുന്നവര് കൈവശമാക്കാത്തവരെപ്പോലെയും

30. এবং যাহারা রোদন করিতেছে, তাহারা যেন রোদন করিতেছে না; যাহারা আনন্দ করিতেছে, তাহারা যেন আনন্দ করিতেছে না; যাহারা ক্রয় করিতেছে, তাহারা যেন কিছুই রাখে নাই;

31. ലോകത്തെ അനുഭവിക്കുന്നവര് അതിനെ അനുഭവിക്കാത്തവരെപ്പോലെയും ആയിരിക്കേണം. ഈ ലോകത്തിന്റെ രൂപം ഒഴിഞ്ഞുപോകുന്നുവല്ലോ.

31. আর যাহারা সংসার ভোগ করিতেছে, যেন পূর্ণমাত্রায় করিতেছে না, যেহেতুক এই সংসারের অভিনয় অতীত হইতেছে।

32. നിങ്ങള് ചിന്താകുലമില്ലാത്തവരായിരിക്കേണം എന്നു ഞാന് ഇച്ഛിക്കുന്നു. വിവാഹം ചെയ്യാത്തവന് കര്ത്താവിനെ എങ്ങനെ പ്രസാദിപ്പിക്കും എന്നുവെച്ചു കര്ത്താവിന്നുള്ളതു ചിന്തിക്കുന്നു;

32. কিন্তু আমার বাসনা এই যে, তোমরা চিন্তা-রহিত হও। যে অবিবাহিত, সে প্রভুর বিষয় চিন্তা করে, কিরূপে প্রভুকে সন্তুষ্ট করিবে।

33. വിവാഹം ചെയ്തവന് ഭാര്യ്യയെ എങ്ങനെ പ്രസാദിപ്പിക്കും എന്നുവെച്ചു ലോകത്തിന്നുള്ളതു ചിന്തിക്കുന്നു.

33. কিন্তু যে বিবাহিত, সে সংসারের বিষয় চিন্তা করে, কিরূপে স্ত্রীকে সন্তুষ্ট করিবে; তাই তাহার বিভিন্নতা ঘটে।

34. അതുപോലെ ഭാര്യ്യയായവള്ക്കും കന്യകെക്കും തമ്മില് വ്യത്യാസം ഉണ്ടു. വിവാഹം കഴിയാത്തവള് ശരീരത്തിലും ആത്മാവിലും വിശുദ്ധയാകേണ്ടതിന്നു കര്ത്താവിന്നുള്ളതു ചിന്തിക്കുന്നു; വിവാഹം കഴിഞ്ഞവള് ഭര്ത്താവിനെ എങ്ങനെ പ്രസാദിപ്പിക്കും എന്നുവെച്ചു ലോകത്തിന്നുള്ളതു ചിന്തിക്കുന്നു.

34. আর অবিবাহিতা স্ত্রী ও কুমারী প্রভুর বিষয় চিন্তা করে, যেন দেহে ও আত্মাতে পবিত্রা হয়; কিন্তু বিবাহিতা স্ত্রী সংসারের বিষয় চিন্তা করে, কিরূপে স্বামীকে সন্তুষ্ট করিবে।

35. ഞാന് ഇതു നിങ്ങള്ക്കു കുടുക്കിടുവാനല്ല, യോഗ്യത വിചാരിച്ചും നിങ്ങള് ചാപല്യം കൂടാതെ കര്ത്താവിങ്കല് സ്ഥിരമായ്വസിക്കേണ്ടതിന്നും നിങ്ങളുടെ ഉപകാരത്തിന്നായിട്ടത്രേ പറയുന്നതു.

35. এই কথা আমি তোমাদের নিজের হিতের জন্য বলিতেছি; তোমাদের গলায় রজ্জু দিবার জন্য নয়, কিন্তু তোমরা যেন শিষ্টাচরণ কর, এবং একাগ্রমনে প্রভুতে আসক্ত থাক।

36. എന്നാല് ഒരുത്തന് തന്റെ കന്യകെക്കു പ്രായം കടന്നാല് താന് ചെയ്യുന്നതു അയോഗ്യം എന്നു നിരൂപിക്കുന്നു എങ്കില് അങ്ങനെ വേണ്ടിവന്നാല് ഇഷ്ടംപോലെ ചെയ്യട്ടെ; അവന് ദോഷം ചെയ്യുന്നില്ല; അവര് വിവാഹം ചെയ്യട്ടെ.

36. কিন্তু যদি কাহারও বোধ হয় যে, সে তাহার কুমারী কন্যার প্রতি অশিষ্টাচরণ করিতেছে, যদি সৌকুমার্য্য অতীত হইয়া থাকে, আর এই প্রকার হওয়া আবশ্যক হয়, তবে সে যাহা ইচ্ছা করে, তাহা করুক; ইহাতে তাহার পাপ নাই, বিবাহ হউক।

37. എങ്കിലും നിര്ബ്ബന്ധമില്ലാതെ തന്റെ ഇഷ്ടം നടത്തുവാന് അധികാരമുള്ളവനും ഹൃദയത്തില് സ്ഥിരതയുള്ളവനുമായ ഒരുവന് തന്റെ കന്യകയെ സൂക്ഷിച്ചുകൊള്വാന് സ്വന്ത ഹൃദയത്തില് നിര്ണ്ണയിച്ചു എങ്കില് അവന് ചെയ്യുന്നതു നന്നു.

37. কিন্তু যে ব্যক্তি হৃদয়ে স্থির, যাহার কোন প্রয়োজন নাই, এবং আপনি আপন ইচ্ছা সম্বন্ধে কর্ত্তা, সে যদি আপন কন্যাকে কুমারী রাখিতে হৃদয়ে স্থির করিয়া থাকে, তবে ভাল করে।

38. അങ്ങനെ ഒരുത്തന് തന്റെ കന്യകയെ വിവാഹം കഴിപ്പിക്കുന്നതു നന്നു; വിവാഹം കഴിപ്പിക്കാതിരിക്കുന്നതു ഏറെ നന്നു.

38. অতএব যে আপন কুমারী কন্যার বিবাহ দেয়, সে ভাল করে; এবং যে না দেয়, সে আরও ভাল করে।

39. ഭര്ത്താവു ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കാലത്തോളം സ്ത്രീ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; ഭര്ത്താവു മരിച്ചുപോയാല് തനിക്കു മനസ്സുള്ളവനുമായി വിവാഹം കഴിവാന് സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടു; കര്ത്താവില് വിശ്വസിക്കുന്നവനുമായി മാത്രമേ ആകാവു.

39. যত দিন স্বামী জীবিত থাকে, তত দিন স্ত্রী আবদ্ধা থাকে, কিন্তু স্বামী নিদ্রাগত হইলে পর সে স্বাধীনা হয়, যাহাকে ইচ্ছা করে, তাহার সহিত বিবাহিতা হইতে পারে, কিন্তু কেবল প্রভুতেই।

40. എന്നാല് അവള് അങ്ങനെതന്നേ പാര്ത്തുകൊണ്ടാല് ഭാഗ്യമേറിയവള് എന്നു എന്റെ അഭിപ്രായം; ദൈവാത്മാവു എനിക്കും ഉണ്ടു എന്നു തോന്നുന്നു.

40. তথাপি আমার মতানুসারে সে অমনি থাকিলে আরও ধন্যা। আর আমার বোধ হয়, আমিও ঈশ্বরের আত্মাকে পাইয়াছি।