1. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വന്നതു വ്യര്ത്ഥമായില്ല എന്നു നിങ്ങള് തന്നേ അറിയുന്നുവല്ലോ.

1. You know, brothers, that our visit to you was not a failure.

2. നിങ്ങള് അറിയുംപോലെ ഞങ്ങള് ഫിലിപ്പിയില്വെച്ചു കഷ്ടവും അപമാനവും അനുഭവിച്ചിട്ടും വലിയ പോരാട്ടത്തോടെ ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം നിങ്ങളോടു പ്രസംഗിപ്പാന് ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തില് ധൈര്യപ്പെട്ടിരുന്നു.

2. We had previously suffered and been insulted in Philippi, as you know, but with the help of our God we dared to tell you his gospel in spite of strong opposition.

3. ഞങ്ങളുടെ പ്രബോധനം അബദ്ധത്തില്നിന്നോ അശുദ്ധിയില്നിന്നോ വ്യാജത്തോടയോ വന്നതല്ല.

3. For the appeal we make does not spring from error or impure motives, nor are we trying to trick you.

4. ഞങ്ങളെ സുവിശേഷം ഭരമേല്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു കൊള്ളാകുന്നവരായി തെളിഞ്ഞതുപോലെ ഞങ്ങള് മനുഷ്യരെയല്ല ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം ശോധനചെയ്യുന്ന ദൈവത്തെ അത്രേ പ്രസാദിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു സംസാരിക്കുന്നതു.
ലേവ്യപുസ്തകം 25:43, ലേവ്യപുസ്തകം 25:53

4. On the contrary, we speak as men approved by God to be entrusted with the gospel. We are not trying to please men but God, who tests our hearts.

5. നിങ്ങള് അറിയുംപോലെ ഞങ്ങള് ഒരിക്കലും മുഖസ്തുതിയോ ദ്രവ്യാഗ്രഹത്തിന്റെ ഉപായമോ പ്രയോഗിച്ചിട്ടില്ല; ദൈവം സാക്ഷി.

5. You know we never used flattery, nor did we put on a mask to cover up greed--God is our witness.

6. ക്രിസ്തുവിന്റെ അപ്പൊസ്തലന്മാര് എന്ന അവസ്ഥെക്കു ഘനത്തോടെയിരിപ്പാന് കഴിവുണ്ടായിട്ടും ഞങ്ങള് മനുഷ്യരോടു, നിങ്ങളോടാകട്ടെ മറ്റുള്ളവരോടാകട്ടെ മാനം അന്വേഷിച്ചില്ല;

6. We were not looking for praise from men, not from you or anyone else. As apostles of Christ we could have been a burden to you,

7. ഒരു അമ്മ തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോറ്റുംപോലെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ആര്ദ്രതയുള്ളവരായിരുന്നു.

7. but we were gentle among you, like a mother caring for her little children.

8. ഇങ്ങനെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളെ ഔമനിച്ചുകൊണ്ടു നിങ്ങള്ക്കു ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിപ്പാന് മാത്രമല്ല, നിങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്കു പ്രിയരാകയാല് ഞങ്ങളുടെ പ്രാണനും കൂടെ വെച്ചുതരുവാന് ഒരുക്കമായിരുന്നു.

8. We loved you so much that we were delighted to share with you not only the gospel of God but our lives as well, because you had become so dear to us.

9. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്വാനവും പ്രയാസവും നിങ്ങള് ഔര്ക്കുംന്നുവല്ലോ; നിങ്ങളില് ആര്ക്കും ഭാരമായിത്തീരരുതു എന്നു വെച്ചു ഞങ്ങള് രാവും പകലും വേല ചെയ്തു കൊണ്ടു നിങ്ങളോടു ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു.

9. Surely you remember, brothers, our toil and hardship; we worked night and day in order not to be a burden to anyone while we preached the gospel of God to you.

10. വിശ്വസിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ഞങ്ങള് എത്ര പവിത്രമായും നീതിയായും അനിന്ദ്യമായും നടന്നു എന്നതിന്നു നിങ്ങളും ദൈവവും സാക്ഷി.

10. You are witnesses, and so is God, of how holy, righteous and blameless we were among you who believed.

11. തന്റെ രാജ്യത്തിന്നും മഹത്വത്തിന്നും നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്നു യോഗ്യമായി നടപ്പാന് തക്കവണ്ണം

11. For you know that we dealt with each of you as a father deals with his own children,

12. ഞങ്ങള് നിങ്ങളില് ഔരോരുത്തനെ അപ്പന് മക്കളെ എന്നപോലെ പ്രബോധിപ്പിച്ചും ഉത്സാഹിപ്പിച്ചും സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞും പോന്നു എന്നു നിങ്ങള്ക്കു അറിയാമല്ലോ.

12. encouraging, comforting and urging you to live lives worthy of God, who calls you into his kingdom and glory.

13. ഞങ്ങള് പ്രസംഗിച്ച ദൈവവചനം നിങ്ങള് കേട്ടു, മനുഷ്യന്റെ വചനമായിട്ടല്ല സാക്ഷാല് ആകുന്നതുപോലെ ദൈവവചനമായിട്ടു തന്നേ കൈക്കൊണ്ടതിനാല് ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ഇടവിടാതെ സ്തുതിക്കുന്നു; വിശ്വസിക്കുന്ന നിങ്ങളില് അതു വ്യാപരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

13. And we also thank God continually because, when you received the word of God, which you heard from us, you accepted it not as the word of men, but as it actually is, the word of God, which is at work in you who believe.

14. സഹോദരന്മാരേ, യെഹൂദ്യയില് ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ള ദൈവസഭകള്ക്കു നിങ്ങള് അനുകാരികളായിത്തീര്ന്നു. അവര് യെഹൂദരാല് അനുഭവിച്ചതു തന്നേ നിങ്ങളും സ്വജാതിക്കാരാല് അനുഭവിച്ചുവല്ലോ.

14. For you, brothers, became imitators of God's churches in Judea, which are in Christ Jesus: You suffered from your own countrymen the same things those churches suffered from the Jews,

15. യെഹൂദര് കര്ത്താവായ യേശുവിനെയും സ്വന്തപ്രവാചകന്മാരെയും കൊന്നവരും ഞങ്ങളെ ഔടിച്ചുകളഞ്ഞവരും ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാത്തവരും സകലമനുഷ്യര്ക്കും വിരോധികളും

15. who killed the Lord Jesus and the prophets and also drove us out. They displease God and are hostile to all men

16. ജാതികള് രക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്നായി ഞങ്ങള് അവരോടു പ്രസംഗിക്കുന്നതു വിലക്കുന്നവരും ആകുന്നു; അങ്ങനെ അവര് തങ്ങളുടെ പാപങ്ങളെ എപ്പോഴും പൂരിപ്പിക്കുന്നു എന്നാല് ദൈവക്രോധം അവരുടെമേല് മുഴുത്തുവന്നിരിക്കുന്നു.
യിരേമ്യാവു 11:20

16. in their effort to keep us from speaking to the Gentiles so that they may be saved. In this way they always heap up their sins to the limit. The wrath of God has come upon them at last.

17. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങള് അല്പനേരത്തേക്കു ഹൃദയംകൊണ്ടല്ല, മുഖംകൊണ്ടു നിങ്ങളെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞിട്ടു ബഹു കാംക്ഷയോടെ നിങ്ങളുടെ മുഖം കാണ്മാന് ഏറ്റവും അധികം ശ്രമിച്ചു.

17. But, brothers, when we were torn away from you for a short time (in person, not in thought), out of our intense longing we made every effort to see you.

18. അതുകൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവാന് ഞങ്ങള്, വിശേഷാല് പൌലൊസായ ഞാന് , ഒന്നു രണ്ടുപ്രാവശ്യം വിചാരിച്ചു; എന്നാല് സാത്താന് ഞങ്ങളെ തടുത്തു.

18. For we wanted to come to you--certainly I, Paul, did, again and again--but Satan stopped us.

19. നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുവിന്റെ മുമ്പാകെ അവന്റെ പ്രത്യക്ഷതയില് ഞങ്ങളുടെ ആശയോ സന്തോഷമോ പ്രശംസാകിരീടമോ ആര് ആകുന്നു? നിങ്ങളും അല്ലയോ?

19. For what is our hope, our joy, or the crown in which we will glory in the presence of our Lord Jesus when he comes? Is it not you?

20. ഞങ്ങളുടെ മഹത്വവും സന്തോഷവും നിങ്ങള് തന്നേ.

20. Indeed, you are our glory and joy.