1. യഹോവയുടെ കോപം വീണ്ടും യിസ്രായേലിന്റെ നേരെ ജ്വലിച്ചുനീ ചെന്നു യിസ്രായേലിനെയും യെഹൂദയെയും എണ്ണുക എന്നിങ്ങനെ അവര്ക്കും വിരോധമായി ദാവീദിന്നു തോന്നിച്ചു.

1. And the LORD was wroth again against Israel, and stirred up David against them saying: go and number both Israel and Juda.

2. അങ്ങനെ രാജാവു തന്റെ സേനാധിപതിയായ യോവാബിനോടുദാന് മുതല് ബേര്-ശേബവരെ യിസ്രായേല്ഗോത്രങ്ങളില് ഒക്കെയും നിങ്ങള് സഞ്ചരിച്ചു ജനത്തെ എണ്ണി ജനസംഖ്യ എന്നെ അറിയിപ്പിന് എന്നു കല്പിച്ചു.

2. And forthwith the king said to Joab the captain of his Host: go abroad I pray thee, thorowout all the tribes of Israel, even from Dan to Bersabe, and number the people that I may know the number of them.

3. അതിന്നു യോവാബ് രാജാവിനോടുയജമാനനായ രാജാവിന്റെ കാലത്തു തന്നേ നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ ജനത്തെ ഇപ്പോള് ഉള്ളതില് നൂറിരട്ടി വര്ദ്ധിപ്പിക്കട്ടെ; എങ്കിലും യജമാനനായ രാജാവു ഈ കാര്യത്തിന്നു താല്പര്യപ്പെടുന്നതു എന്തിന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

3. And Joab said unto the king: I beseech that the LORD thy God make the people as many more as they be: yea and an hundredth times so many more, and that the eyes of my lord the king may see them. But how is it that my lord the king hath a lust in this thing?

4. എങ്കിലും യോവാബും പടനായകന്മാരും രാജാവിന്റെ കല്പന അനുസരിക്കേണ്ടിവന്നു. അങ്ങനെ യോവാബും പടനായകന്മാരും യിസ്രായേല്ജനത്തെ എണ്ണുവാന് രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടു.

4. Notwithstanding the king's words prevailed against Joab and against all the captains of the Host. Then Joab and the captains of the Host went out from the king, to view the people of Israel.

5. അവര് യോര്ദ്ദാന് കടന്നു ഗാദ് താഴ്വരയുടെ മദ്ധ്യേയുള്ള പട്ടണത്തിന്നു വലത്തു വശത്തു അരോവേരിലും യസേരിന്നു നേരെയും കൂടാരം അടിച്ചു.

5. And they passed over Jordan and pitched in Aroer on the right side of the city that lieth in the midst of the valley of Gad and so forth to Jazer.

6. പിന്നെ അവര് ഗിലെയാദിലും തഹ്തീം-ഹൊദ്ശിദേശത്തും ചെന്നു; പിന്നെ അവര് ദാന് -യാനിലും ചുറ്റി സീദോനിലും ചെന്നു;

6. And then they went to Gilead and to the nether land of Hodesi, and from thence to Dan Jaan, and about to Sidon,

7. പിന്നെ അവര് സോര്കോട്ടെക്കും ഹിവ്യരുടെയും കനാന്യരുടെയും എല്ലാപട്ടണങ്ങളിലും ചെന്നിട്ടു യെഹൂദയുടെ തെക്കുഭാഗത്തു ബേര്-ശേബയിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു.

7. and came to the strong town of Tyre, and to all the cities of the Hevites and of the Cananites, and then went out to the South of Juda even to Bersabe.

8. ഇങ്ങനെ അവര് ദേശത്തെല്ലാടവും സഞ്ചരിച്ചു, ഒമ്പതുമാസവും ഇരുപതു ദിവസവും കഴിഞ്ഞശേഷം യെരൂശലേമില് എത്തി.

8. And so when they had been abroad thorowout all the land they returned to Jerusalem again at the end of nine months and twenty days.

9. യോവാബ് ജനത്തെ എണ്ണിയതിന്റെ ആകത്തുക രാജാവിന്നു കൊടുത്തുയിസ്രായേലില് ആയുധപാണികളായ യോദ്ധാക്കള് എട്ടുലക്ഷവും യെഹൂദ്യര് അഞ്ചുലക്ഷവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

9. And then Joab delivered up the reckoning of the number of the people unto the king. And there were found in Israel nine hundredth thousand men of might that drew swords. And the men of Juda were five hundredth thousand men.

10. എന്നാല് ദാവീദ് ജനത്തെ എണ്ണിയശേഷം തന്റെ ഹൃദയത്തില് കുത്തുകൊണ്ടിട്ടു യഹോവയോടുഞാന് ഈ ചെയ്തതു മഹാപാപം; എന്നാല് യഹോവേ, അടിയന്റെ കുറ്റം ക്ഷമിക്കേണമേ; ഞാന് വലിയ ഭോഷത്വം ചെയ്തുപോയി എന്നു പറഞ്ഞു.

10. And David's heart smote him after that he had numbered the people. And he said unto the LORD: I have sinned exceedingly in that I have done. And now LORD take away the trespass of thy servant: for I have done foolishly.

11. ദാവീദ് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോള് ദാവീദിന്റെ ദര്ശകനായ ഗാദ്പ്രവാചകന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടുണ്ടായതു എന്തെന്നാല്

11. And when David was up in a morning, the word of the LORD came unto the prophet Gad David's sear, saying:

12. നീ ചെന്നു ദാവീദിനോടുഞാന് മൂന്നു കാര്യം നിന്റെ മുമ്പില് വെക്കുന്നു; അതില് ഒന്നു തിരഞ്ഞെടുത്തുകൊള്ക; അതു ഞാന് നിന്നോടു ചെയ്യും എന്നിപ്രകാരം യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറക.

12. go and say unto David, thus sayeth the LORD: I offer thee three things, choose which of them I shall do to thee.

13. ഗാദ് ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു അവനോടു അറിയിച്ചുനിന്റെ ദേശത്തു ഏഴു സംവത്സരത്തെ ക്ഷാമം ഉണ്ടാകയൊ? അല്ലെങ്കില് മൂന്നു മാസം നിന്റെ ശത്രുക്കള് നിന്നെ പിന്തുടരുകയും നീ അവരുടെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടിപ്പോകയും ചെയ്കയോ? അല്ലെങ്കില് നിന്റെ ദേശത്തു മൂന്നു ദിവസത്തെ മഹാമാരി ഉണ്ടാകയോ? എന്തുവേണം? എന്നെ അയച്ചവനോടു ഞാന് മറുപടി പറയേണ്ടതിന്നു നീ ആലോചിച്ചുനോക്കുക എന്നു പറഞ്ഞു.

13. And Gad came to David and shewed him and said unto him: whether wilt thou have seven years hunger in thy land, or that thou flee three months before thine enemies and they following thee, or that there be three days pestilence in thy land. Now understand and see, what word I shall bring again to him that sent me.

14. ദാവീദ്,ഗാദിനോടുഞാന് വലിയ വിഷമത്തില് ആയിരിക്കുന്നു; നാം യഹോവയുടെ കയ്യില് തന്നേ വീഴുക; അവന്റെ കരുണ വലിയതല്ലോ; മനുഷ്യന്റെ കയ്യില് ഞാന് വീഴരുതേ എന്നു പറഞ്ഞു.

14. Then said David unto Gad: I am in a marvellous strait. But let me fall I pray thee, into the hands of the LORD, for much is his mercy, and let me not fall into the hands of men.

15. അങ്ങനെ യഹോവ യിസ്രായേലില് രാവിലേ തുടങ്ങി നിശ്ചയിച്ച അവധിവരെ മഹാമാരി അയച്ചു; ദാന് മുതല് ബേര്-ശേബവരെ ജനത്തില് എഴുപതിനായിരം പേര് മരിച്ചുപോയി.

15. And the LORD sent a pestilence in Israel from the morning unto the end of the time appointed. And there died of the people between Dan and Bersabe seventy thousand men.

16. എന്നാല് ദൈവദൂതന് യെരൂശലേമിനെ ബാധിപ്പാന് അതിന്മേല് കൈനീട്ടിയപ്പോള് യഹോവ അനര്ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചു അനുതപിച്ചു ജനത്തില് നാശം ചെയ്യുന്ന ദൂതനോടുമതി, നിന്റെ കൈ പിന് വലിക്ക എന്നു കല്പിച്ചു. അന്നേരം യഹോവയുടെ ദൂതന് , യെബൂസ്യന് അരവ്നയുടെ മെതിക്കളത്തിന്നരികെ ആയിരുന്നു.

16. And when the Angel stretched out his hand unto Jerusalem to have destroyed it, the LORD had compassion to do that evil, and said to the Angel that destroyed the people: it is sufficient: let thine hand cease. And the Angel was at the threshing place of Areunah the Jebusite.

17. ജനത്തെ ബാധിക്കുന്ന ദൂതനെ ദാവീദ് കണ്ടിട്ടു യഹോവയോടുഞാനല്ലോ പാപം ചെയ്തതു; ഞാനല്ലോ കുറ്റം ചെയ്തതു; ഈ ആടുകള് എന്തു ചെയ്തു? നിന്റെ കൈ എനിക്കും എന്റെ പിതൃഭവനത്തിന്നും വിരോധമായിരിക്കട്ടെ എന്നു പ്രാര്ത്ഥിച്ചുപറഞ്ഞു.

17. Then spake David unto the LORD when he saw the Angel that smote the people, and said: lo, it is I that have sinned, and I that have done wickedly. But these sheep what have they done? let I pray thee thine hand be on me and on my father's house.

18. അന്നുതന്നേ ഗാദ് ദാവീദിന്റെ അടുക്കല് വന്നു അവനോടുനീ ചെന്നു യെബൂസ്യനായ അരവ്നയുടെ കളത്തില് യഹോവേക്കു ഒരു യാഗപീഠം ഉണ്ടാക്കുക എന്നു പറഞ്ഞു.

18. And Gad came the same day to David and said unto him: go up and rear an altar unto the LORD in the threshing floor of Areunah the Jebusite.

19. യഹോവയുടെ കല്പനപ്രകാരം ഗാദ് പറഞ്ഞതുപോലെ ദാവീദ് അവിടേക്കു പോയി.

19. And David according to the saying of Gad went up as the LORD commanded.

20. അരവ്നാ നോക്കി; രാജാവും അവന്റെ ഭൃത്യന്മാരും തന്റെ അടുക്കല് വരുന്നതു കണ്ടാറെ അരവ്നാ പുറപ്പെട്ടുചെന്നു രാജാവിന്റെ മുമ്പില് സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു.

20. And when Areunah looked and saw the king and his servants coming toward him, he went out: and bowed himself to the king flat on his face to the ground,

21. യജമാനനായ രാജാവു അടിയന്റെ അടുക്കല് വരുന്നതു എന്തു എന്നു അരവ്നാ ചോദിച്ചതിന്നു ദാവീദ്ബാധ ജനത്തെ വിട്ടുമാറുവാന് തക്കവണ്ണം യഹോവേക്കു ഒരു യാഗപീഠം പണിയേണ്ടതിന്നു ഈ കളം നിന്നോടു വിലെക്കു വാങ്ങുവാന് തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു.

21. and said: wherefore is my lord the king come to his servant? And David said: to buy the threshing floor of thee, for to make an altar unto the LORD that the plague may cease from the people.

22. അരവ്നാ ദാവീദിനോടുയജമാനനായ രാജാവിന്നു ബോധിച്ചതു എടുത്തു യാഗം കഴിച്ചാലും; ഹോമയാഗത്തിന്നു കാളകളും വിറകിന്നു മെതിവണ്ടികളും കാളക്കോപ്പുകളും ഇതാ.

22. And Areunah said unto the king: let my lord the king take and offer what seemeth him good in his eyes: Behold oxen for sacrifice, and sleds and the other instruments of the oxen for wood.

23. രാജാവേ, ഇതൊക്കെയും അരവ്നാ രാജാവിന്നു തരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ നിന്നില് പ്രസാദിക്കുമാറാകട്ടെ എന്നും അരവ്നാ രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു.

23. And Areunah the king's friend gave all to the king, and said moreover unto the king: the Lord: the LORD(Lorde) thy God accept thee.

24. രാജാവു അരവ്നയോടുഅങ്ങനെയല്ല, ഞാന് അതു നിന്നോടു വിലെക്കേ വാങ്ങുകയുള്ളു; എനിക്കു ഒന്നും ചെലവില്ലാതെ ഞാന് എന്റെ ദൈവമായ യഹോവേക്കു ഹോമയാഗം കഴിക്കയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ദാവീദ് കളത്തെയും കാളകളെയും അമ്പതു ശേക്കല് വെള്ളിക്കു വാങ്ങി.

24. But the king said unto Areunah: not so, but I will buy it of thee at a price, and will not offer sacrifice unto the LORD my God that shall cost me nought. And so David bought the threshing floor, and the oxen for fifty sicles of silver.

25. ദാവീദ് യഹോവേക്കു അവിടെ ഒരു യാഗപീഠം പണിതു ഹോമയാഗങ്ങളും സമാധാനയാഗങ്ങളും കഴിച്ചു. അപ്പോള് യഹോവ ദേശത്തിന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേട്ടു; ബാധ യിസ്രായേലിനെ വിട്ടുമാറുകയും ചെയ്തു.

25. And David built there an altar unto the LORD and offered burnt sacrifices and peace offerings. And so the LORD was agreed with the land. And the plague ceased from Israel. [The end of the second book of Samuel, which they commenly call the second of the Kings.]