1. മൂന്നാം ദിവസം എസ്ഥേര് രാജവസ്ത്രം ധരിച്ചുംകൊണ്ടു രാജധാനിയുടെ അകത്തെ പ്രാകാരത്തില് ചെന്നു രാജഗൃഹത്തിന്റെ നേരെ നിന്നു; രാജാവു രാജധാനിയില് രാജഗൃഹത്തിന്റെ വാതിലിന്നു നേരെ തന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കയായിരുന്നു.

1. (a) On the third day, when she had finished praying, she took off her suppliant's mourning attire and dressed herself in her full splendour. Radiant as she then appeared, she invoked God who watches over all people and saves them. With her, she took two ladies-in-waiting. With a delicate air she leaned on one, while the other accompanied her carrying her train. (b) Rosy with the full flush of her beauty, her face radiated joy and love: but her heart shrank with fear. (c) Having passed through door after door, she found herself in the presence of the king. He was sitting on his royal throne, dressed in all his robes of state, glittering with gold and precious stones -- a formidable sight. (d) He looked up, afire with majesty and, blazing with anger, saw her. The queen sank to the floor. As she fainted, the colour drained from her face and her head fell against the lady-in-waiting beside her. (e) But God changed the king's heart, inducing a milder spirit. He sprang from his throne in alarm and took her in his arms until she recovered, comforting her with soothing words. (f) 'What is the matter, Esther?' he said. 'I am your brother. Take heart, you are not going to die; our order applies only to ordinary people. Come to me.' (g) And raising his golden sceptre he laid it on Esther's neck, embraced her and said, 'Speak to me.'

2. എസ്ഥേര്രാജ്ഞി പ്രാകാരത്തില് നിലക്കുന്നതു രാജാവു കണ്ടപ്പോള് അവന്നു അവളോടു കൃപതോന്നി തന്റെ കയ്യില് ഇരുന്ന പൊന് ചെങ്കോല് രാജാവു എസ്ഥേരിന്റെ നേരെ നീട്ടി; എസ്ഥേര് അടുത്തുചെന്നു ചെങ്കോലിന്റെ അഗ്രം തൊട്ടു.

2. (a) 'Sire,' she said, 'to me you looked like one of God's angels, and my heart was moved with fear of your majesty. For you are a figure of wonder, my lord, and your face is full of graciousness.' (b) But as she spoke she fell down in a faint. The king grew more agitated, and his courtiers all set about reviving her.

3. രാജാവു അവളോടുഎസ്ഥേര്രാജ്ഞിയേ, എന്തു വേണം? എന്താകുന്നു നിന്റെ അപേക്ഷ? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും നിനക്കു തരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

3. 'What is the matter, Queen Esther?' the king said. 'Tell me what you want; even if it is half my kingdom, I grant it you.'

4. അതിന്നു എസ്ഥേര്രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളം ഉണ്ടായിട്ടു ഞാന് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്ന വിരുന്നിന്നു രാജാവും ഹാമാനും ഇന്നു വരേണം എന്നു അപേക്ഷിച്ചു.

4. 'Would it please the king,' Esther replied, 'to come with Haman today to the banquet I have prepared for him?'

5. എസ്ഥേര് പറഞ്ഞതുപോലെ ചെയ്വാന് ഹാമാനെ വേഗം വരുത്തുവിന് എന്നു രാജാവു കല്പിച്ചു; അങ്ങനെ രാജാവും ഹാമാനും എസ്ഥേര് ഒരുക്കിയ വിരുന്നിന്നു ചെന്നു.

5. The king said, 'Tell Haman to come at once, so that Esther may have her wish.'

6. വീഞ്ഞുവിരുന്നില് രാജാവു എസ്ഥേരിനോടുനിന്റെ അപേക്ഷ എന്തു? അതു നിനക്കു ലഭിക്കും; നിന്റെ ആഗ്രഹവും എന്തു? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും അതു നിവര്ത്തിച്ചുതരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

6. So the king and Haman came to the banquet that Esther had prepared and, during the banquet, the king again said to Esther, 'Tell me your request; I grant it to you. Tell me what you want; even if it is half my kingdom, it is yours for the asking.'

7. അതിന്നു എസ്ഥേര്എന്റെ അപേക്ഷയും ആഗ്രഹവും ഇതാകുന്നു

7. 'What do I want, what is my request?' Esther replied.

8. രാജാവിന്നു എന്നോടു കൃപയുണ്ടെങ്കില് എന്റെ അപേക്ഷ നലകുവാനും എന്റെ ആഗ്രഹം നിവര്ത്തിപ്പാനും രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളം ഉണ്ടെങ്കില് രാജാവും ഹാമാനും ഞാന് ഇനിയും ഒരുക്കുന്ന വിരുന്നിന്നു വരേണം; നാളെ ഞാന് രാജാവു കല്പിച്ചതുപോലെ ചെയ്തുകൊള്ളാം എന്നു പറഞ്ഞു.

8. 'If I have found favour in the king's eyes, and if it is his pleasure to grant what I ask and to agree to my request, let the king and Haman come to the banquet I intend to give them tomorrow, and then I shall do as the king says.'

9. അന്നു ഹാമാന് സന്തോഷവും ആനന്ദവുമുള്ളവനായി പുറപ്പെട്ടുപോയി; എന്നാല് രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കല് മൊര്ദ്ദെഖായി എഴുന്നേല്ക്കാതെയും തന്നെ കൂശാതെയും ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു ഹാമാന് മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ നേരെ കോപം നിറഞ്ഞു.

9. Haman left full of joy and high spirits that day; but when he saw Mordecai at the Chancellery, neither standing up nor stirring at his approach, he felt a gust of anger.

10. എങ്കിലും ഹാമാന് തന്നെത്താന് അടക്കിക്കൊണ്ടു തന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു സ്നേഹിതന്മാരെയും ഭാര്യയായ സേരെശിനെയും വിളിപ്പിച്ചു.

10. He restrained himself, however. Returning home, he sent for his friends and Zeresh his wife

11. ഹാമാന് അവരോടു തന്റെ ധനമാഹാത്മ്യവും പുത്രബഹുത്വവും രാജാവു തനിക്കു നല്കിയ ഉന്നതപദവിയും പ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും രാജഭൃത്യന്മാര്ക്കും മേലായി തന്നെ ഉയര്ത്തിയിരിക്കുന്നതും വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു.

11. and held forth to them about his dazzling wealth, his many children, how the king had raised him to a position of honour and promoted him over the heads of the king's officers-of-state and ministers.

12. എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയും താന് ഒരുക്കിയ വിരുന്നിന്നു എന്നെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും രാജാവിനോടുകൂടെ ചെല്ലുവാന് അനുവദിച്ചില്ല; നാളെയും രാജാവിനോടുകൂടെ വിരുന്നിന്നു ചെല്ലുവാന് എന്നെ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നു.

12. 'What is more,' he added, 'Queen Esther has just invited me and the king -- no one else except me -- to a banquet she was giving, and better still she has invited me and the king again tomorrow.

13. എങ്കിലും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായി രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കല് ഇരിക്കുന്നതു കാണുന്നേടത്തോളം ഇതൊന്നുംകൊണ്ടു എനിക്കു ഒരു തൃപ്തിയും ഇല്ല എന്നും ഹാമാന് പറഞ്ഞു.

13. But what do I care about all this when all the while I see Mordecai the Jew sitting there at the Chancellery?'

14. അതിന്നു അവന്റെ ഭാര്യ സേരെശും അവന്റെ സകല സ്നേഹിതന്മാരും അവനോടുഅമ്പതു മുഴം ഉയരമുള്ള ഒരു കഴുമരം ഉണ്ടാക്കട്ടെ; മൊര്ദ്ദെഖായിയെ അതിന്മേല് തൂക്കിക്കളയേണ്ടതിന്നു നാളെ രാവിലെ നീ രാജാവിനോടു അപേക്ഷിക്കേണം; പിന്നെ നിനക്കു സന്തോഷമായി രാജാവിനോടുകൂടെ വിരുന്നിന്നു പോകാം എന്നു പറഞ്ഞു. ഈ കാര്യം ഹാമാന്നു ബോധിച്ചു; അവന് കഴുമരം ഉണ്ടാക്കിച്ചു.

14. 'Have a fifty-cubit gallows run up,' said Zeresh his wife and all his friends, 'and in the morning ask the king to have Mordecai hanged on it. Then you can go with the king to the banquet, without a care in the world!' Delighted with this advice, Haman had the gallows erected.