1. മൂന്നാം ദിവസം എസ്ഥേര് രാജവസ്ത്രം ധരിച്ചുംകൊണ്ടു രാജധാനിയുടെ അകത്തെ പ്രാകാരത്തില് ചെന്നു രാജഗൃഹത്തിന്റെ നേരെ നിന്നു; രാജാവു രാജധാനിയില് രാജഗൃഹത്തിന്റെ വാതിലിന്നു നേരെ തന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കയായിരുന്നു.

1. And it came to pass on the third day, when she had ceased praying, that she put off her mean dress, and put on her glorious apparel. And being splendidly arrayed, [and] having called upon God the Overseer and Preserver of all things, she took her two maids, and she leaned upon one, as a delicate female, and the other followed bearing her train. And she [was] blooming in the perfection of her beauty; and her face [was] cheerful and benevolent, but her heart [was] straitened for fear. And having passed through all the doors, she stood before the king. And he was sitting upon his royal throne, and he had put on all his glorious apparel, [covered] all over with gold and precious stones, and was very terrible. And having raised his face resplendent with glory, he looked with intense anger. And the queen fell, and changed her color as she fainted; and she bowed herself upon the head of the maid that went before [her]. But God changed the spirit of the king's gentleness, and in intense feeling he sprang from off his throne, and took her into his arms, until she recovered. And he comforted her with peaceable words, and said to her, What is [the matter], Esther? I [am] your brother; be of good cheer, you shall not die, for our command is openly declared [to you;] Draw near.

2. എസ്ഥേര്രാജ്ഞി പ്രാകാരത്തില് നിലക്കുന്നതു രാജാവു കണ്ടപ്പോള് അവന്നു അവളോടു കൃപതോന്നി തന്റെ കയ്യില് ഇരുന്ന പൊന് ചെങ്കോല് രാജാവു എസ്ഥേരിന്റെ നേരെ നീട്ടി; എസ്ഥേര് അടുത്തുചെന്നു ചെങ്കോലിന്റെ അഗ്രം തൊട്ടു.

2. And having raised the golden scepter he laid it upon her neck, and embraced her, and said, Speak to me. And she said to him, I saw you, [my] lord, as an angel of God, and my heart was troubled for fear of your glory; for you, [my] lord, are to be wondered at, and your face [is] full of grace. And while she was speaking, she fainted and fell. Then the king was troubled, and all his servants comforted her.

3. രാജാവു അവളോടുഎസ്ഥേര്രാജ്ഞിയേ, എന്തു വേണം? എന്താകുന്നു നിന്റെ അപേക്ഷ? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും നിനക്കു തരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

3. And the king said, What do you wish, Esther? And what is your request? [Ask] even to the half of my kingdom, and it shall be yours.

4. അതിന്നു എസ്ഥേര്രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളം ഉണ്ടായിട്ടു ഞാന് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്ന വിരുന്നിന്നു രാജാവും ഹാമാനും ഇന്നു വരേണം എന്നു അപേക്ഷിച്ചു.

4. And Esther said, Today is my great day: if then it seems good to the king, let both him and Haman come to the feast which I will prepare this day.

5. എസ്ഥേര് പറഞ്ഞതുപോലെ ചെയ്വാന് ഹാമാനെ വേഗം വരുത്തുവിന് എന്നു രാജാവു കല്പിച്ചു; അങ്ങനെ രാജാവും ഹാമാനും എസ്ഥേര് ഒരുക്കിയ വിരുന്നിന്നു ചെന്നു.

5. And the king said, Bring Haman here quickly, that we may perform the word of Esther. So they both came to the feast of which Esther had spoken.

6. വീഞ്ഞുവിരുന്നില് രാജാവു എസ്ഥേരിനോടുനിന്റെ അപേക്ഷ എന്തു? അതു നിനക്കു ലഭിക്കും; നിന്റെ ആഗ്രഹവും എന്തു? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും അതു നിവര്ത്തിച്ചുതരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

6. And at the banquet the king said to Esther, What is [your request], Queen Esther? [Speak], and you shall have all that you require.

7. അതിന്നു എസ്ഥേര്എന്റെ അപേക്ഷയും ആഗ്രഹവും ഇതാകുന്നു

7. And she said, My request and my petition [is this]:

8. രാജാവിന്നു എന്നോടു കൃപയുണ്ടെങ്കില് എന്റെ അപേക്ഷ നലകുവാനും എന്റെ ആഗ്രഹം നിവര്ത്തിപ്പാനും രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളം ഉണ്ടെങ്കില് രാജാവും ഹാമാനും ഞാന് ഇനിയും ഒരുക്കുന്ന വിരുന്നിന്നു വരേണം; നാളെ ഞാന് രാജാവു കല്പിച്ചതുപോലെ ചെയ്തുകൊള്ളാം എന്നു പറഞ്ഞു.

8. if I have found favor in the sight of the king, let the king and Haman come again tomorrow to the feast which I shall prepare for them, and tomorrow I will do the same.

9. അന്നു ഹാമാന് സന്തോഷവും ആനന്ദവുമുള്ളവനായി പുറപ്പെട്ടുപോയി; എന്നാല് രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കല് മൊര്ദ്ദെഖായി എഴുന്നേല്ക്കാതെയും തന്നെ കൂശാതെയും ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു ഹാമാന് മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ നേരെ കോപം നിറഞ്ഞു.

9. So Haman went out from the king very glad [and] merry; but when Haman saw Mordecai the Jew in the court, he was greatly enraged.

10. എങ്കിലും ഹാമാന് തന്നെത്താന് അടക്കിക്കൊണ്ടു തന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു സ്നേഹിതന്മാരെയും ഭാര്യയായ സേരെശിനെയും വിളിപ്പിച്ചു.

10. And having gone into his own house, he called his friends, and his wife Zeresh.

11. ഹാമാന് അവരോടു തന്റെ ധനമാഹാത്മ്യവും പുത്രബഹുത്വവും രാജാവു തനിക്കു നല്കിയ ഉന്നതപദവിയും പ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും രാജഭൃത്യന്മാര്ക്കും മേലായി തന്നെ ഉയര്ത്തിയിരിക്കുന്നതും വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു.

11. And he showed them his wealth, and the glory with which the king had invested him, and how he had caused him to take precedence and bear chief rule in the kingdom.

12. എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയും താന് ഒരുക്കിയ വിരുന്നിന്നു എന്നെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും രാജാവിനോടുകൂടെ ചെല്ലുവാന് അനുവദിച്ചില്ല; നാളെയും രാജാവിനോടുകൂടെ വിരുന്നിന്നു ചെല്ലുവാന് എന്നെ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നു.

12. And Haman said, The queen has called no one to the feast with the king but me, and I am invited tomorrow.

13. എങ്കിലും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായി രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കല് ഇരിക്കുന്നതു കാണുന്നേടത്തോളം ഇതൊന്നുംകൊണ്ടു എനിക്കു ഒരു തൃപ്തിയും ഇല്ല എന്നും ഹാമാന് പറഞ്ഞു.

13. But these things please me not, while I see Mordecai the Jew in the court.

14. അതിന്നു അവന്റെ ഭാര്യ സേരെശും അവന്റെ സകല സ്നേഹിതന്മാരും അവനോടുഅമ്പതു മുഴം ഉയരമുള്ള ഒരു കഴുമരം ഉണ്ടാക്കട്ടെ; മൊര്ദ്ദെഖായിയെ അതിന്മേല് തൂക്കിക്കളയേണ്ടതിന്നു നാളെ രാവിലെ നീ രാജാവിനോടു അപേക്ഷിക്കേണം; പിന്നെ നിനക്കു സന്തോഷമായി രാജാവിനോടുകൂടെ വിരുന്നിന്നു പോകാം എന്നു പറഞ്ഞു. ഈ കാര്യം ഹാമാന്നു ബോധിച്ചു; അവന് കഴുമരം ഉണ്ടാക്കിച്ചു.

14. And Zeresh his wife and his friends said to him, Let there be a gallows made for you of fifty cubits, and in the morning speak to the king, and let Mordecai be hanged on the gallows. But go in to the feast with the king, and be merry. And the saying pleased Haman, and the gallows was prepared.