1. ഇയ്യോബ് തന്റെ സുഭാഷിതം തുടര്ന്നു ചൊല്ലിയതെന്തെന്നാല്

1. পরে ইয়োব পুনর্ব্বার কথা প্রসঙ্গ করিলেন,

2. എന്റെ ന്യായം നീക്കിക്കളഞ്ഞ ദൈവത്താണ, എനിക്കു മനോവ്യസനം വരുത്തിയ സര്വ്വശക്തനാണ--

2. বলিলেন, জীবন্ত ঈশ্বরের দিব্য—যিনি আমার বিচার অগ্রাহ্য করিয়াছেন, সর্ব্বশক্তিমানের দিব্য—যিনি আমার প্রাণ তিক্ত করিয়াছেন,

3. എന്റെ പ്രാണന് മുഴുവനും എന്നിലും ദൈവത്തിന്റെ ശ്വാസം എന്റെ മൂക്കിലും ഉണ്ടല്ലോ--

3. (কারণ আমার মধ্যে নিঃশ্বাস এখনও সম্পূর্ণ আছে, আমার নাসিকায় ঈশ্বরীয় প্রাণবায়ু আছে;)

4. എന്റെ അധരം നീതികേടു സംസാരിക്കയില്ല; എന്റെ നാവു വ്യാജം ഉച്ചരിക്കയുമില്ല.

4. নিশ্চয়ই আমার ওষ্ঠ অন্যায় কহিবে না, আমার জিহ্বা প্রতারণা উচ্চারণ করিবে না।

5. നിങ്ങളുടെ വാദം ഞാന് ഒരുനാളും സമ്മതിക്കയില്ല; മരിക്കുവോളം എന്റെ നിഷ്കളങ്കത്വം ഉപേക്ഷിക്കയുമില്ല.

5. আমি তোমাদিগকে ধার্ম্মিক বলি, এমন যেন না হয়; প্রাণ থাকিতে আমি আপন সিদ্ধতা ত্যাগ করিব না।

6. എന്റെ നീതി ഞാന് വിടാതെ മുറുകെ പിടിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയം എന്റെ നാളുകളില് ഒന്നിനെയും ആക്ഷേപിക്കുന്നില്ല.

6. আমার ধার্ম্মিকতা আমি রক্ষা করিব, ছাড়িব না। আমি জীবিত থাকিতে আমার মন আমাকে ধিক্কার দিবে না।

7. എന്റെ ശത്രു ദുഷ്ടനെപ്പോലെയും എന്റെ എതിരാളി നീതികെട്ടവനെപ്പോലെയും ആകട്ടെ.

7. আমার শত্রু দুর্জ্জনের তুল্য হউক, যে আমার বিরুদ্ধে উঠে, সে অন্যায়ীর সমান হউক।

8. ദൈവം വഷളനെ ഛേദിച്ചു അവന്റെ പ്രാണനെ എടുത്തുകളഞ്ഞാല് അവന്നു എന്തു പ്രത്യാശ ശേഷിപ്പുള്ളു?

8. বস্তুতঃ পামর ধন সঞ্চয় করিলেও তাহার প্রত্যাশা কি? কেননা ঈশ্বর তাহার প্রাণ হরণ করিবেন।

9. അവന്നു കഷ്ടത വരുമ്പോള് ദൈവം അവന്റെ നിലവിളി കേള്ക്കുമോ?

9. যখন তাহার সঙ্কট ঘটে, ঈশ্বর কি তাহার ক্রন্দন শুনিবেন?

10. അവന് സര്വ്വശക്തനില് ആനന്ദിക്കുമോ? എല്ലാകാലത്തും ദൈവത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുമോ?

10. সে কি সর্ব্বশক্তিমানে আমোদ করে? নিত্য কি ঈশ্বরকে আহ্বান করে?

11. ദൈവത്തിന്റെ കയ്യെക്കുറിച്ചു ഞാന് നിങ്ങളെ ഉപദേശിക്കും; സര്വ്വശക്തന്റെ ആന്തരം ഞാന് മറെച്ചുവെക്കയില്ല.

11. আমি ঈশ্বরের হস্তের বিষয়ে তোমাদিগকে উপদেশ দিব, সর্ব্বশক্তিমানের নিকটে যাহা আছে, তাহা গোপনে রাখিব না।

12. നിങ്ങള് എല്ലാവരും അതു കണ്ടിരിക്കുന്നു; നിങ്ങള് വ്യര്ത്ഥബുദ്ധികളായിരിക്കുന്നതെന്തു?

12. দেখ তোমরা সকলেই তাহা দেখিয়াছ, তবে কেন এমন অলীক হইয়া পড়িয়াছ?

13. ഇതു ദുര്ജ്ജനത്തിന്നു ദൈവത്തിന്റെ പക്കലുള്ള ഔഹരിയും നിഷ്ഠൂരന്മാര് സര്വ്വശക്തങ്കല്നിന്നു പ്രാപിക്കുന്ന അവകാശവും തന്നേ.

13. দুষ্ট লোক ঈশ্বর হইতে এই ভাগ্য পায়, সর্ব্বশক্তিমান্‌ হইতে দুর্দ্দান্তেরা এই অধিকার লাভ করে।

14. അവന്റെ മക്കള് പെരുകിയാല് അതു വാളിന്നായിട്ടത്രേ; അവന്റെ സന്തതി അപ്പം തിന്നു തൃപ്തരാകയില്ല.

14. এমন লোকেরা পুত্রবাহুল্য হইলে খড়্‌গে নষ্ট হইবে, তাহার সন্তানসন্ততি ভক্ষ্যে তৃপ্ত হইবে না;

15. അവന്നു ശേഷിച്ചവര് മഹാമാരിയാല് കുഴിയില് ആകും; അവന്റെ വിധവമാര് വിലപിക്കയുമില്ല.

15. তাহার অবশিষ্টেরা মারী দ্বারা কবরস্থ হইবে; তাহার বিধবাগণ রোদন করিবে না।

16. അവന് പൊടിപോലെ വെള്ളി സ്വരൂപിച്ചാലും മണ്ണുപോലെ വസ്ത്രം സമ്പാദിച്ചാലും

16. সে যদিও ধূলির ন্যায় রৌপ্য সঞ্চয় করে, যদিও কর্দ্দমের ন্যায় পরিচ্ছদ প্রস্তুত করে,

17. അവന് സമ്പാദിച്ചു എന്നേയുള്ളു; നീതിമാന് അതു ഉടുക്കും; കുറ്റമില്ലാത്തവന് വെള്ളി പങ്കിടും.

17. তবু প্রস্তুত করিলেও ধার্ম্মিক সেই বস্ত্র পরিবে, নির্দ্দোষ সেই রৌপ্য বিভাগ করিয়া লইবে।

18. ചെലന്തിയെപ്പോലെ അവന് വീടുപണിയുന്നു; കാവല്ക്കാരന് മാടം കെട്ടുന്നതുപോലെ തന്നേ.

18. তাহার নির্ম্মিত গৃহ তন্তুকীটের বাসার তুল্য, তাহা ক্ষেত্ররক্ষকের কৃত কুঁড়িয়ার তুল্য।

19. അവന് ധനവാനായി കിടക്കുന്നു; പിന്നെ അങ്ങനെ ചെയ്കയില്ല; അവന് കണ്ണു തുറക്കുന്നു; ഇല്ലാതെയാകുന്നു.

19. সে ধনী হইয়া শয়ন করে, কিন্তু সংগৃহীত হইবে না; সে চক্ষু উন্মীলন করে, আর সে নাই।

20. വെള്ളംപോലെ ഭയം അവനെ പിടിക്കുന്നു; രാത്രിയില് കൊടുങ്കാറ്റു അവനെ കവര്ന്നു കൊണ്ടുപോകുന്നു.

20. জলরাশির ন্যায় ত্রাস তাহাকে আক্রমণ করিবে; রাত্রিতে তাহাকে ঝড়ে উড়াইয়া লইবে।

21. കിഴക്കന് കാറ്റു അവനെ പിടിച്ചിട്ടു അവന് പൊയ്പോകുന്നു. അവന്റെ സ്ഥലത്തുനിന്നു അതു അവനെ പാറ്റിക്കളയുന്നു.

21. পূর্ব্বীয় বায়ু তাহাকে তুলিয়া লয়, সে চলিয়া যায়, তাহা স্বস্থান হইতে তাহাকে দূরে নিক্ষেপ করে।

22. ദൈവം ആദരിയാതെ അവനെ എയ്യുന്നു; തൃക്കയ്യില്നിന്നു ചാടിപ്പോകുവാന് അവന് നോക്കുന്നു.

22. [ঈশ্বর] তাহার উপরে বাণ ত্যাগ করিবেন, দয়া করিবেন না; সে তাঁহার হস্ত এড়াইবার জন্য পলায়ন করিবে।

23. മനുഷ്യര് അവന്റെ നേരെ കൈകൊട്ടുംഅവന്റെ സ്ഥലത്തുനിന്നു അവനെ വിരട്ടി പുറത്താക്കും.

23. লোকে তাহাকে হাততালি দিবে, শিশ্‌ দিয়া তাহাকে স্বস্থান হইতে দূর করিবে।