1. അനന്തരം ഇയ്യോബ് വായി തുറന്നു തന്റെ ജന്മദിവസത്തെ ശപിച്ചു.

1. At last Job spoke, and he cursed the day of his birth.

2. ഇയ്യോബ് പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

2. He said:

3. ഞാന് ജനിച്ച ദിവസവും ഒരു ആണ് ഉല്പാദിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞ രാത്രിയും നശിച്ചുപോകട്ടെ.

3. 'Let the day of my birth be erased, and the night I was conceived.

4. ആ നാള് ഇരുണ്ടുപോകട്ടെ; മേലില്നിന്നു ദൈവം അതിനെ കടാക്ഷിക്കരുതേ; പ്രകാശം അതിന്മേല് ശോഭിക്കയുമരുതേ.

4. Let that day be turned to darkness. Let it be lost even to God on high, and let no light shine on it.

5. ഇരുളും അന്ധതമസ്സും അതിനെ സ്വാധീനമാക്കട്ടെ; ഒരു മേഘം അതിന്മേല് അമരട്ടെ; പകലിനെ ഇരുട്ടുന്നതൊക്കെയും അതിനെ പേടിപ്പിക്കട്ടെ.

5. Let the darkness and utter gloom claim that day for its own. Let a black cloud overshadow it, and let the darkness terrify it.

6. ആ രാത്രിയെ കൂരിരുള് പിടിക്കട്ടെ; അതു ആണ്ടിന്റെ നാളുകളുടെ കൂട്ടത്തില് സന്തോഷിക്കരുതു; മാസങ്ങളുടെ എണ്ണത്തില് വരികയും അരുതു.

6. Let that night be blotted off the calendar, never again to be counted among the days of the year, never again to appear among the months.

7. അതേ, ആ രാത്രി മച്ചിയായിരിക്കട്ടെ; ഉല്ലാസഘോഷം അതിലുണ്ടാകരുതു.

7. Let that night be childless. Let it have no joy.

8. മഹാസര്പ്പത്തെ ഇളക്കുവാന് സമര്ത്ഥരായി ദിവസത്തെ ശപിക്കുന്നവര് അതിനെ ശപിക്കട്ടെ.

8. Let those who are experts at cursing-- whose cursing could rouse Leviathan-- curse that day.

9. അതിന്റെ സന്ധ്യാനക്ഷത്രങ്ങള് ഇരുണ്ടു പോകട്ടെ. അതു വെളിച്ചത്തിന്നു കാത്തിരുന്നു കിട്ടാതെ പോകട്ടെ; അതു ഉഷസ്സിന്റെ കണ്ണിമ ഒരിക്കലും കാണരുതു.

9. Let its morning stars remain dark. Let it hope for light, but in vain; may it never see the morning light.

10. അതു എനിക്കു ഗര്ഭദ്വാരം അടെച്ചില്ലല്ലോ; എന്റെ കണ്ണിന്നു കഷ്ടം മറെച്ചില്ലല്ലോ.

10. Curse that day for failing to shut my mother's womb, for letting me be born to see all this trouble.

11. ഞാന് ഗര്ഭപാത്രത്തില്വെച്ചു മരിക്കാഞ്ഞതെന്തു? ഉദരത്തില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടപ്പോള് തന്നേ പ്രാണന് പോകാതിരുന്നതെന്തു?

11. 'Why wasn't I born dead? Why didn't I die as I came from the womb?

12. മുഴങ്കാല് എന്നെ ഏറ്റുകൊണ്ടതു എന്തിനു? എനിക്കു കുടിപ്പാന് മുല ഉണ്ടായിരുന്നതെന്തിന്നു?

12. Why was I laid on my mother's lap? Why did she nurse me at her breasts?

13. ഞാന് ഇപ്പോള് കിടന്നു വിശ്രമിക്കുമായിരുന്നു; ഞാന് ഉറങ്ങി വിശ്രാന്തി പ്രാപിക്കുമായിരുന്നു.

13. Had I died at birth, I would now be at peace. I would be asleep and at rest.

14. തങ്ങള്ക്കു ഏകാന്തനിവാസങ്ങള് പണിത ഭൂരാജാക്കന്മാരോടും മന്ത്രിമാരോടും അഥവാ,

14. I would rest with the world's kings and prime ministers, whose great buildings now lie in ruins.

15. കനകസമ്പന്നരായി സ്വഭവനങ്ങള് വെള്ളികൊണ്ടു നിറെച്ചുവെച്ച പ്രഭുക്കന്മാരോടും കൂടെ തന്നേ.

15. I would rest with princes, rich in gold, whose palaces were filled with silver.

16. അല്ലെങ്കില്, ഗര്ഭം അലസിപ്പോയിട്ടു കുഴിച്ചിട്ടുകളഞ്ഞ പിണ്ഡംപോലെയും വെളിച്ചം കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പിള്ളകളെപ്പോലെയും ഞാന് ഇല്ലാതെ പോകുമായിരുന്നു.

16. Why wasn't I buried like a stillborn child, like a baby who never lives to see the light?

17. അവിടെ ദുര്ജ്ജനം ഉപദ്രവിക്കാതെയിരിക്കുന്നു; അവിടെ ക്ഷീണിച്ചു പോയവര് വിശ്രമിക്കുന്നു.

17. For in death the wicked cause no trouble, and the weary are at rest.

18. അവിടെ ബദ്ധന്മാര് ഒരുപോലെ സുഖമായിരിക്കുന്നു; പീഡകന്റെ ശബ്ദം അവര് കേള്ക്കാതിരിക്കുന്നു.

18. Even captives are at ease in death, with no guards to curse them.

19. ചെറിയവനും വലിയവനും അവിടെ ഒരുപോലെ; ദാസന്നു യജമാനന്റെ കീഴില്നിന്നു വിടുതല് കിട്ടിയിരിക്കുന്നു.

19. Rich and poor are both there, and the slave is free from his master.

20. അരിഷ്ടനു പ്രകാശവും ദുഃഖിതന്മാര്ക്കും ജീവനും കൊടുക്കുന്നതെന്തിനു?

20. 'Oh, why give light to those in misery, and life to those who are bitter?

21. അവര് മരണത്തിന്നായി കാത്തിരിക്കുന്നു, അതു വരുന്നില്ലതാനും; നിധിക്കായി ചെയ്യുന്നതിലുമധികം അവര് അതിന്നായി കുഴിക്കുന്നു.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 9:6

21. They long for death, and it won't come. They search for death more eagerly than for hidden treasure.

22. അവര് ശവകൂഴി കണ്ടാല് സന്തോഷിച്ചു ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കും

22. They're filled with joy when they finally die, and rejoice when they find the grave.

23. വഴി മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പുരുഷന്നും ദൈവം നിരോധിച്ചിരിക്കുന്നവന്നും ജീവനെ കൊടുക്കുന്നതെന്തിനു?

23. Why is life given to those with no future, those God has surrounded with difficulties?

24. ഭക്ഷണത്തിന്നു മുമ്പെ എനിക്കു നെടുവീര്പ്പു വരുന്നു; എന്റെ ഞരക്കം വെള്ളംപോലെ ഒഴുകുന്നു.

24. I cannot eat for sighing; my groans pour out like water.

25. ഞാന് പേടിച്ചതു തന്നേ എനിക്കു നേരിട്ടു; ഞാന് ഭയപ്പെട്ടിരുന്നതു എനിക്കു ഭവിച്ചു.

25. What I always feared has happened to me. What I dreaded has come true.

26. ഞാന് സ്വസ്ഥനായില്ല, വിശ്രമിച്ചില്ല, ആശ്വസിച്ചതുമില്ല; പിന്നെയും അതിവേദന എടുക്കുന്നു.

26. I have no peace, no quietness. I have no rest; only trouble comes.'