1. എലീഹൂ പിന്നെയും പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. ELIHU PROCEEDED and said,

2. അല്പം ക്ഷമിക്ക, ഞാന് അറിയിച്ചുതരാം; ദൈവത്തിന്നു വേണ്ടി ഇനിയും ചില വാക്കു പറവാനുണ്ടു.

2. Bear with me and wait a little longer, and I will show you, for I have something still to say on God's behalf.

3. ഞാന് ദൂരത്തുനിന്നു അറിവു കൊണ്ടുവരും; എന്റെ സ്രഷ്ടാവിന്നു നീതിയെ ആരോപിക്കും.

3. I will bring my knowledge from afar and will ascribe righteousness to my Maker.

4. എന്റെ വാക്കു ഭോഷ്കല്ല നിശ്ചയം; അറിവു തികഞ്ഞവന് നിന്റെ അടുക്കല് നിലക്കുന്നു.

4. For truly my words shall not be false; He Who is perfect in knowledge is with you.

5. ദൈവം ബലവാനെങ്കിലും ആരെയും നിരസിക്കുന്നില്ല; അവന് വിവേകശക്തിയിലും ബലവാന് തന്നേ.

5. Behold! God is mighty, and yet despises no one nor regards anything as trivial; He is mighty in power of understanding and heart.

6. അവന് ദുഷ്ടന്റെ ജീവനെ രക്ഷിക്കുന്നില്ല; ദുഃഖിതന്മാര്ക്കോ അവന് ന്യായം നടത്തിക്കൊടുക്കുന്നു.

6. He does not prolong the life of the wicked, but gives the needy and afflicted their right.

7. അവന് നീതിമാന്മാരില്നിന്നു തന്റെ കടാക്ഷം മാറ്റുന്നില്ല; രാജാക്കന്മാരോടുകൂടെ അവരെ സിംഹാസനത്തില് ഇരുത്തുന്നു; അവര് എന്നേക്കും ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നു.

7. He withdraws not His eyes from the righteous (the upright in right standing with God); but He sets them forever with kings upon the throne, and they are exalted.

8. അവര് ചങ്ങലകളാല് ബന്ധിക്കപ്പെട്ടു കഷ്ടതയുടെ പാശങ്ങളാല് പിടിക്കപ്പെട്ടാല്

8. And if they are bound in fetters [of adversity] and held by cords of affliction, [Ps. 107:10, 11.]

9. അവന് അവര്ക്കും അവരുടെ പ്രവൃത്തിയും അഹങ്കരിച്ചുപോയ ലംഘനങ്ങളും കാണിച്ചുകൊടുക്കും.

9. Then He shows to them [the true character of] their deeds and their transgressions, that they have acted arrogantly [with presumption and self-sufficiency].

10. അവന് അവരുടെ ചെവി പ്രബോധനത്തിന്നു തുറക്കുന്നു; അവര് നീതികേടു വിട്ടുതിരിവാന് കല്പിക്കുന്നു.

10. He also opens their ears to instruction and discipline, and commands that they return from iniquity.

11. അവര് കേട്ടനുസരിച്ചു അവനെ സേവിച്ചാല് തങ്ങളുടെ നാളുകളെ ഭാഗ്യത്തിലും ആണ്ടുകളെ ആനന്ദത്തിലും കഴിച്ചുകൂട്ടും.

11. If they obey and serve Him, they shall spend their days in prosperity and their years in pleasantness and joy.

12. കേള്ക്കുന്നില്ലെങ്കിലോ അവര് വാളാല് നശിക്കും; ബുദ്ധിമോശത്താല് മരിച്ചുപോകും.

12. But if they obey not, they shall perish by the sword [of God's destructive judgments], and they shall die in ignorance of true knowledge.

13. ദുഷ്ടമാനസന്മാര് കോപം സംഗ്രഹിച്ചുവെക്കുന്നു; അവന് അവരെ ബന്ധിക്കുമ്പോള് അവര് രക്ഷെക്കായി വിളിക്കുന്നില്ല.

13. But the godless and profane in heart heap up anger [at the divine discipline]; they do not cry to Him when He binds them [with cords of affliction]. [Rom. 2:5.]

14. അവര് യൌവനത്തില് തന്നേ മരിച്ചു പോകുന്നു; അവരുടെ ജീവന് ദുര്ന്നടപ്പുകാരുടേതു പോലെ നശിക്കുന്നു.

14. They die in youth, and their life perishes among the unclean (those who are sodomites).

15. അവന് അരിഷ്ടനെ അവന്റെ അരിഷ്ടതയാല് വിടുവിക്കുന്നു; പീഡയില് തന്നേ അവരുടെ ചെവി തുറക്കുന്നു.

15. He delivers the afflicted in their affliction and opens their ears [to His voice] in adversity.

16. നിന്നെയും അവന് കഷ്ടതയുടെ വായില് നിന്നു ഇടുക്കമില്ലാത്ത വിശാലതയിലേക്കു നടത്തുമായിരുന്നു. നിന്റെ മേശമേല് സ്വാദുഭോജനം വെക്കുമായിരുന്നു.

16. Indeed, God would have allured you out of the mouth of distress into a broad place where there is no situation of perplexity or privation; and that which would be set on your table would be full of fatness.

17. നീയോ ദുഷ്ടവിധികൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; വിധിയും നീതിയും നിന്നെ പിടിക്കും.

17. But if you [Job] are filled with the judgment of the wicked, judgment and justice will keep hold on you.

18. കോപം നിന്നെ പരിഹാസത്തിന്നായി വശീകരിക്കരുതു; മറുവിലയുടെ വലിപ്പം ഔര്ത്തു നീ തെറ്റിപ്പോകയുമരുതു.

18. For let not wrath entice you into scorning chastisements; and let not the greatness of the ransom [the suffering, if rightly endured] turn you aside.

19. കഷ്ടത്തില് അകപ്പെടാതിരിപ്പാന് നിന്റെ നിലവിളിയും ശക്തിയേറിയ പരിശ്രമങ്ങള് ഒക്കെയും മതിയാകുമോ?

19. Will your cry be sufficient to keep you from distress, or will all the force of your strength do it?

20. ജാതികള് തങ്ങളുടെ സ്ഥലത്തുവെച്ചു മുടിഞ്ഞുപോകുന്ന രാത്രിയെ നീ കാംക്ഷിക്കരുതു.

20. Desire not the night, when peoples are cut off from their places;

21. സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ക; നീതികേടിലേക്കു തിരിയരുതു; അതല്ലോ നീ അരിഷ്ടതയെക്കാള് ഇച്ഛിക്കുന്നതു.

21. Take heed, turn not to iniquity, for this [the iniquity of complaining against God] you have chosen rather than [submission in] affliction.

22. ദൈവം തന്റെ ശക്തിയാല് ഉന്നതമായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു; അവന്നു തുല്യനായ ഉപദേശകന് ആരുള്ളു?

22. Behold, God exalts and does loftily in His power; who is a ruler or a teacher like Him?

23. അവനോടു അവന്റെ വഴിയെ കല്പിച്ചതാര്? നീ നീതികേടു ചെയ്തു എന്നു അവനോടു ആര്ക്കും പറയാം?

23. Who has appointed God His way? Or who can say, You have done unrighteousness?

24. അവന്റെ പ്രവൃത്തിയെ മഹിമപ്പെടുത്തുവാന് നീ ഔര്ത്തുകൊള്ക; അതിനെക്കുറിച്ചല്ലോ മനുഷ്യര് പാടിയിരിക്കുന്നതു.

24. Remember that [by submission] you magnify God's work, of which men have sung.

25. മനുഷ്യരൊക്കെയും അതു കണ്ടു രസിക്കുന്നു; ദൂരത്തുനിന്നു മര്ത്യന് അതിനെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കുന്നു.

25. All men have looked upon God's work; man may behold it afar off.

26. നമുക്കു അറിഞ്ഞുകൂടാതവണ്ണം ദൈവം അത്യുന്നതന് ; അവന്റെ ആണ്ടുകളുടെ സംഖ്യ ആരാഞ്ഞുകൂടാത്തതു.

26. Behold, God is great, and we know Him not! The number of His years is unsearchable. [I Cor. 13:12.]

27. അവന് നീര്ത്തുള്ളികളെ ആകര്ഷിക്കുന്നു; അവന്റെ ആവിയാല് അവ മഴയായി പെയ്യുന്നു.

27. For He draws up the drops of water, which distil as rain from His vapor,

28. മേഘങ്ങള് അവയെ ചൊരിയുന്നു; മനുഷ്യരുടെമേല് ധാരാളമായി പൊഴിക്കുന്നു.

28. Which the skies pour down and drop abundantly upon [the multitudes of] mankind.

29. ആര്ക്കെങ്കിലും മേഘങ്ങളുടെ വിരിവുകളെയും അവന്റെ കൂടാരത്തിന്റെ മുഴക്കത്തെയും ഗ്രഹിക്കാമോ?

29. Not only that, but can anyone understand the spreadings of the clouds or the thunderings of His pavilion? [Ps. 18:11; Isa. 40:22.]

30. അവന് തന്റെ ചുറ്റും പ്രകാശം വിരിക്കുന്നു; സമുദ്രത്തിന്റെ അടിയെ മൂടുന്നു.

30. Behold, He spreads His lightning against the dark clouds and covers the roots of the sea.

31. ഇവയാല് അവന് ജാതികളെ ന്യായം വിധിക്കുന്നു; ആഹാരവും ധാരാളമായി കൊടുക്കുന്നു.

31. For by [His clouds] God executes judgment upon the peoples; He gives food in abundance.

32. അവന് മിന്നല്കൊണ്ടു തൃക്കൈ നിറെക്കുന്നു; പ്രതിയോഗിയുടെ നേരെ അതിനെ നിയോഗിക്കുന്നു.

32. He covers His hands with the lightning and commands it to strike the mark.

33. അതിന്റെ മുഴക്കം അവനെയും കന്നുകാലികള് എഴുന്നെള്ളുന്നവനെയും കുറിച്ചു അറിവുതരുന്നു.

33. His thunderings speak [awesomely] concerning Him; the cattle are told of His coming storm.