1. എലീഹൂ പിന്നെയും പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. ইলীহূ আর‍ও কহিলেন,

2. അല്പം ക്ഷമിക്ക, ഞാന് അറിയിച്ചുതരാം; ദൈവത്തിന്നു വേണ്ടി ഇനിയും ചില വാക്കു പറവാനുണ്ടു.

2. আপনি আমার প্রতি একটু ধৈর্য্য করুন, আমি আপনাকে শিক্ষা দিব, কারণ ঈশ্বরের পক্ষে আমার আরও কথা আছে।

3. ഞാന് ദൂരത്തുനിന്നു അറിവു കൊണ്ടുവരും; എന്റെ സ്രഷ്ടാവിന്നു നീതിയെ ആരോപിക്കും.

3. আমি দূর হইতে আপন জ্ঞান আনিব, আমার নির্ম্মাতার উপর ধর্ম্মগুণ বর্ত্তাইব।

4. എന്റെ വാക്കു ഭോഷ്കല്ല നിശ്ചയം; അറിവു തികഞ്ഞവന് നിന്റെ അടുക്കല് നിലക്കുന്നു.

4. সত্যই আমার কথা মিথ্যা নয়, জ্ঞানে সিদ্ধ এক ব্যক্তি আপনার সহবর্ত্তী।

5. ദൈവം ബലവാനെങ്കിലും ആരെയും നിരസിക്കുന്നില്ല; അവന് വിവേകശക്തിയിലും ബലവാന് തന്നേ.

5. দেখুন, ঈশ্বর পরাক্রমী, তবু কাহাকেও তুচ্ছ করেন না; তিনি বুদ্ধিবলে পরাক্রমী।

6. അവന് ദുഷ്ടന്റെ ജീവനെ രക്ഷിക്കുന്നില്ല; ദുഃഖിതന്മാര്ക്കോ അവന് ന്യായം നടത്തിക്കൊടുക്കുന്നു.

6. তিনি দুষ্টদের প্রাণ রক্ষা করেন না, কিন্তু দুঃখীদের পক্ষে ন্যায় বিচার করেন।

7. അവന് നീതിമാന്മാരില്നിന്നു തന്റെ കടാക്ഷം മാറ്റുന്നില്ല; രാജാക്കന്മാരോടുകൂടെ അവരെ സിംഹാസനത്തില് ഇരുത്തുന്നു; അവര് എന്നേക്കും ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നു.

7. তিনি ধার্ম্মিকদের হইতে চক্ষু ফিরান না; কিন্তু সিংহাসনোপবিষ্ট রাজগণের সঙ্গে তাহাদিগকে চিরকালতরে বসান, তাহারা উন্নত হয়।

8. അവര് ചങ്ങലകളാല് ബന്ധിക്കപ്പെട്ടു കഷ്ടതയുടെ പാശങ്ങളാല് പിടിക്കപ്പെട്ടാല്

8. তাহারা যদি শৃঙ্খলে বদ্ধ হয়, যদি দুঃখ-রজ্জুতে আবদ্ধ হয়;

9. അവന് അവര്ക്കും അവരുടെ പ്രവൃത്തിയും അഹങ്കരിച്ചുപോയ ലംഘനങ്ങളും കാണിച്ചുകൊടുക്കും.

9. তবে তিনি দেখাইয়া দেন তাহাদের ক্রিয়া, ও তাহাদের অধর্ম্ম সকল, যাহা সগর্ব্বে করিয়াছে;

10. അവന് അവരുടെ ചെവി പ്രബോധനത്തിന്നു തുറക്കുന്നു; അവര് നീതികേടു വിട്ടുതിരിവാന് കല്പിക്കുന്നു.

10. তিনি উপদেশের প্রতি তাহাদের কর্ণ খুলিয়া দেন, তাহাদিগকে অধর্ম্ম হইতে ফিরিতে আজ্ঞা দেন।

11. അവര് കേട്ടനുസരിച്ചു അവനെ സേവിച്ചാല് തങ്ങളുടെ നാളുകളെ ഭാഗ്യത്തിലും ആണ്ടുകളെ ആനന്ദത്തിലും കഴിച്ചുകൂട്ടും.

11. তাহারা যদি কথা শুনে, ও তাঁহার সেবা করে, তবে সুসম্পদে স্ব স্ব আয়ু কাটাইবে, সুখে স্ব স্ব বৎসর সকল যাপন করিবে।

12. കേള്ക്കുന്നില്ലെങ്കിലോ അവര് വാളാല് നശിക്കും; ബുദ്ധിമോശത്താല് മരിച്ചുപോകും.

12. কিন্তু যদি না শুনে, তবে অস্ত্র দ্বারা বিনষ্ট হইবে, জ্ঞানের অভাবে প্রাণত্যাগ করিবে।

13. ദുഷ്ടമാനസന്മാര് കോപം സംഗ്രഹിച്ചുവെക്കുന്നു; അവന് അവരെ ബന്ധിക്കുമ്പോള് അവര് രക്ഷെക്കായി വിളിക്കുന്നില്ല.

13. পামরচিত্তেরা ক্রোধ সঞ্চয় করে, তিনি তাহাদিগকে বাঁধিলে ত্রাহি ত্রাহি করে না।

14. അവര് യൌവനത്തില് തന്നേ മരിച്ചു പോകുന്നു; അവരുടെ ജീവന് ദുര്ന്നടപ്പുകാരുടേതു പോലെ നശിക്കുന്നു.

14. তাহারা যৌবনকালে প্রাণত্যাগ করে, পুংগামীদের মধ্যে তাহাদেরও প্রাণ যায়।

15. അവന് അരിഷ്ടനെ അവന്റെ അരിഷ്ടതയാല് വിടുവിക്കുന്നു; പീഡയില് തന്നേ അവരുടെ ചെവി തുറക്കുന്നു.

15. তিনি দুঃখীকে দুঃখ দ্বারা উদ্ধার করেন, তিনি উপদ্রবে তাহাদের কর্ণ খুলিয়া দেন।

16. നിന്നെയും അവന് കഷ്ടതയുടെ വായില് നിന്നു ഇടുക്കമില്ലാത്ത വിശാലതയിലേക്കു നടത്തുമായിരുന്നു. നിന്റെ മേശമേല് സ്വാദുഭോജനം വെക്കുമായിരുന്നു.

16. তিনি আপনাকেও সঙ্কটের মুখ হইতে বাহির করিয়া চালাইতে চাহেন; অসঙ্কীর্ণ প্রশস্ত স্থানে লইয়া যাইতে চাহেন, আপনার মেজ পুষ্টিকর দ্রব্যে সাজান হইবে।

17. നീയോ ദുഷ്ടവിധികൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; വിധിയും നീതിയും നിന്നെ പിടിക്കും.

17. কিন্তু আপনি দুর্জ্জনের বিচারে পূর্ণ হইয়াছেন; বিচার ও শাসন আপনাকে ধরিয়াছে।

18. കോപം നിന്നെ പരിഹാസത്തിന്നായി വശീകരിക്കരുതു; മറുവിലയുടെ വലിപ്പം ഔര്ത്തു നീ തെറ്റിപ്പോകയുമരുതു.

18. যখন ক্রোধ আছে, সাবধান যেন আত্মপ্রাচুর্য্য দ্বারা ভ্রান্ত না হন, প্রায়শ্চিত্তের মহত্ত্ব আপনাকে ভ্রান্ত না করুক।

19. കഷ്ടത്തില് അകപ്പെടാതിരിപ്പാന് നിന്റെ നിലവിളിയും ശക്തിയേറിയ പരിശ്രമങ്ങള് ഒക്കെയും മതിയാകുമോ?

19. আপনার ঐশ্বর্য্যে কি কুলাইবে যে, আপনি দুঃখে না পড়েন? আপনার বলের বাহুল্যে কি কুলাইবে?

20. ജാതികള് തങ്ങളുടെ സ്ഥലത്തുവെച്ചു മുടിഞ്ഞുപോകുന്ന രാത്രിയെ നീ കാംക്ഷിക്കരുതു.

20. সেই রাত্রির আকাঙ্ক্ষা করিবেন না, যখন জাতিরা স্বস্থান হইতে প্রয়াণ করে।

21. സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ക; നീതികേടിലേക്കു തിരിയരുതു; അതല്ലോ നീ അരിഷ്ടതയെക്കാള് ഇച്ഛിക്കുന്നതു.

21. সাবধান, অধর্ম্মের প্রতি ফিরিবেন না, আপনি ত দুঃখভোগ অপেক্ষা তাহাই মনোনীত করিয়াছেন।

22. ദൈവം തന്റെ ശക്തിയാല് ഉന്നതമായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു; അവന്നു തുല്യനായ ഉപദേശകന് ആരുള്ളു?

22. দেখুন, ঈশ্বর আপন পরাক্রমে সর্ব্বোচ্চ, তাঁহার ন্যায় কে শিক্ষা দিতে পারে?

23. അവനോടു അവന്റെ വഴിയെ കല്പിച്ചതാര്? നീ നീതികേടു ചെയ്തു എന്നു അവനോടു ആര്ക്കും പറയാം?

23. কে তাঁহার গন্তব্য পথ নিরূপণ করিয়াছে? কে বলিতে পারে, তুমি অন্যায় করিয়াছ?

24. അവന്റെ പ്രവൃത്തിയെ മഹിമപ്പെടുത്തുവാന് നീ ഔര്ത്തുകൊള്ക; അതിനെക്കുറിച്ചല്ലോ മനുഷ്യര് പാടിയിരിക്കുന്നതു.

24. মনে রাখিবেন, তাঁহার কার্য্যের মহিমা স্বীকার করা চাই, মনুষ্যগণ গান দ্বারা তাহা কীর্ত্তন করিয়াছে।

25. മനുഷ്യരൊക്കെയും അതു കണ്ടു രസിക്കുന്നു; ദൂരത്തുനിന്നു മര്ത്യന് അതിനെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കുന്നു.

25. সকল মনুষ্য তাহা নিরীক্ষণ করিয়াছে, মর্ত্ত্যগণ দূর হইতে তাহা সন্দর্শন করে।

26. നമുക്കു അറിഞ്ഞുകൂടാതവണ്ണം ദൈവം അത്യുന്നതന് ; അവന്റെ ആണ്ടുകളുടെ സംഖ്യ ആരാഞ്ഞുകൂടാത്തതു.

26. দেখুন, ঈশ্বর মহান্‌, আমরা তাঁহাকে জানি না; তাঁহার বর্ষ-সংখ্যার সন্ধান পাওয়া যায় না।

27. അവന് നീര്ത്തുള്ളികളെ ആകര്ഷിക്കുന്നു; അവന്റെ ആവിയാല് അവ മഴയായി പെയ്യുന്നു.

27. তিনি জলের বিন্দু সকল আকর্ষণ করেন, সেগুলি তাঁহার বাষ্প হইতে বৃষ্টিরূপে পড়ে;

28. മേഘങ്ങള് അവയെ ചൊരിയുന്നു; മനുഷ്യരുടെമേല് ധാരാളമായി പൊഴിക്കുന്നു.

28. জলদপটল তাহা ঢালিয়া দেয়, তাহা মনুষ্যদের উপরে প্রচুররূপে পতিত হয়।

29. ആര്ക്കെങ്കിലും മേഘങ്ങളുടെ വിരിവുകളെയും അവന്റെ കൂടാരത്തിന്റെ മുഴക്കത്തെയും ഗ്രഹിക്കാമോ?

29. মেঘমালার বিস্তারণ কেহ কি বুঝিতে পারে? তাঁহার চন্দ্রাতপের গর্জ্জন কে বুঝে?

30. അവന് തന്റെ ചുറ്റും പ്രകാശം വിരിക്കുന്നു; സമുദ്രത്തിന്റെ അടിയെ മൂടുന്നു.

30. দেখুন, তিনি আপনার চারিদিকে স্বীয় দীপ্তি বিস্তার করেন, তিনি সমুদ্রগর্ভ সমাবৃত করেন।

31. ഇവയാല് അവന് ജാതികളെ ന്യായം വിധിക്കുന്നു; ആഹാരവും ധാരാളമായി കൊടുക്കുന്നു.

31. কারণ তিনি এই সকল দ্বারা জাতিগণকে শাসন করেন, তিনি প্রচুর পরিমাণে শস্য উৎপন্ন করেন।

32. അവന് മിന്നല്കൊണ്ടു തൃക്കൈ നിറെക്കുന്നു; പ്രതിയോഗിയുടെ നേരെ അതിനെ നിയോഗിക്കുന്നു.

32. তিনি আপন অঞ্জলি বিদ্যুতে পূর্ণ করেন, তাহাকে লক্ষ্য বিঁধিবার আজ্ঞা দেন।

33. അതിന്റെ മുഴക്കം അവനെയും കന്നുകാലികള് എഴുന്നെള്ളുന്നവനെയും കുറിച്ചു അറിവുതരുന്നു.

33. তাহার নিনাদ তাঁহার পরিচয় দেয়, পশুপাল সকলও তাঁহার আগমন জানায়।