1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Job answered:

2. അതു അങ്ങനെ തന്നേ എന്നു എനിക്കും അറിയാം നിശ്ചയം; ദൈവസന്നിധിയില് മര്ത്യന് നീതിമാനാകുന്നതെങ്ങിനെ?

2. 'Truly, I know that this is so. But how can a human be just before God?

3. അവന്നു അവനോടു വ്യവഹരിപ്പാന് ഇഷ്ടം തോന്നിയാല് ആയിരത്തില് ഒന്നിന്നു ഉത്തരം പറവാന് കഴികയില്ല.

3. If someone wishes to contend with him, he cannot answer him one time in a thousand.

4. അവന് ജ്ഞാനിയും മഹാശക്തനുമാകുന്നു; അവനോടു, ശഠിച്ചിട്ടു ഹാനിവരാത്തവന് ആര്?

4. He is wise in heart and mighty in strength who has resisted him and remained safe?

5. അവന് പര്വ്വതങ്ങളെ അവ അറിയാതെ നീക്കിക്കളയുന്നു; തന്റെ കോപത്തില് അവയെ മറിച്ചുകളയുന്നു.

5. He who removes mountains suddenly, who overturns them in his anger;

6. അവന് ഭൂമിയെ സ്വസ്ഥാനത്തുനിന്നു ഇളക്കുന്നു; അതിന്റെ തൂണുകള് കുലുങ്ങിപ്പോകുന്നു.

6. he who shakes the earth out of its place so that its pillars tremble;

7. അവന് സൂര്യനോടു കല്പിക്കുന്നു; അതു ഉദിക്കാതിരിക്കുന്നു; അവന് നക്ഷത്രങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞു മുദ്രയിടുന്നു.

7. he who commands the sun and it does not shine and seals up the stars;

8. അവന് തനിച്ചു ആകാശത്തെ വിരിക്കുന്നു; സമുദ്രത്തിലെ തിരമാലകളിന്മേല് അവന് നടക്കുന്നു.

8. he alone spreads out the heavens, and treads on the waves of the sea;

9. അവന് സപ്തര്ഷി, മകയിരം, കാര്ത്തിക, ഇവയെയും തെക്കെ നക്ഷത്രമണ്ഡലത്തെയും ഉണ്ടാക്കുന്നു.

9. he makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the constellations of the southern sky;

10. അവന് ആരാഞ്ഞുകൂടാത്ത വങ്കാര്യങ്ങളെയും എണ്ണമില്ലാത്ത അത്ഭുതങ്ങളെയും ചെയ്യുന്നു.

10. he does great and unsearchable things, and wonderful things without number.

11. അവന് എന്റെ അരികെ കൂടി കടക്കുന്നു; ഞാന് അവനെ കാണുന്നില്ല; അവന് കടന്നുപോകുന്നു; ഞാന് അവനെ അറിയുന്നതുമില്ല.

11. If he passes by me, I cannot see him, if he goes by, I cannot perceive him.

12. അവന് പറിച്ചെടുക്കുന്നു; ആര് അവനെ തടുക്കും? നീ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നു ആര് ചോദിക്കും?

12. If he snatches away, who can turn him back? Who dares to say to him, 'What are you doing?'

13. ദൈവം തന്റെ കോപത്തെ പിന് വലിക്കുന്നില്ല; രഹബിന്റെ തുണയാളികള് അവന്നു വഴങ്ങുന്നു.

13. God does not restrain his anger; under him the helpers of Rahab lie crushed.

14. പിന്നെ ഞാന് അവനോടു ഉത്തരം പറയുന്നതും അവനോടു വാദിപ്പാന് വാക്കു തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതും എങ്ങനെ?

14. 'How much less, then, can I answer him and choose my words to argue with him!

15. ഞാന് നീതിമാനായിരുന്നാലും അവനോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞുകൂടാ; എന്റെ പ്രതിയോഗിയോടു ഞാന് യാചിക്കേണ്ടിവരും.

15. Although I am innocent, I could not answer him; I could only plead with my judge for mercy.

16. ഞാന് വിളിച്ചിട്ടു അവന് ഉത്തരം അരുളിയാലും എന്റെ അപേക്ഷ കേള്ക്കും എന്നു ഞാന് വിശ്വസിക്കയില്ല.

16. If I summoned him, and he answered me, I would not believe that he would be listening to my voice

17. കൊടുങ്കാറ്റുകൊണ്ടു അവന് എന്നെ തകര്ക്കുംന്നുവല്ലോ; കാരണംകൂടാതെ എന്റെ മുറിവുകളെ പെരുക്കുന്നു.

17. he who crushes me with a tempest, and multiplies my wounds for no reason.

18. ശ്വാസംകഴിപ്പാന് എന്നെ സമ്മതിക്കുന്നില്ല; കൈപ്പുകൊണ്ടു എന്റെ വയറു നിറെക്കുന്നു.

18. He does not allow me to recover my breath, for he fills me with bitterness.

19. ബലം വിചാരിച്ചാല്അവന് തന്നേ ബലവാന് ; ന്യായവിധി വിചാരിച്ചാല്ആര് എനിക്കു അവധി നിശ്ചയിക്കും?

19. If it is a matter of strength, most certainly he is the strong one! And if it is a matter of justice, he will say, 'Who will summon me?'

20. ഞാന് നീതിമാനായാലും എന്റെ സ്വന്ത വായ് എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കും; ഞാന് നിഷ്കളങ്കനായാലും അവന് എനിക്കു വക്രത ആരോപിക്കും.

20. Although I am innocent, my mouth would condemn me; although I am blameless, it would declare me perverse.

21. ഞാന് നിഷ്കളങ്കന് ; ഞാന് എന്റെ പ്രാണനെ കരുതുന്നില്ല; എന്റെ ജീവനെ ഞാന് നിരസിക്കുന്നു.

21. I am blameless. I do not know myself. I despise my life.

22. അതെല്ലാം ഒരുപോലെ; അതുകൊണ്ടു ഞാന് പറയുന്നതുഅവന് നിഷ്കളങ്കനെയും ദുഷ്ടനെയും നശിപ്പിക്കുന്നു.

22. 'It is all one! That is why I say, 'He destroys the blameless and the guilty.'

23. ബാധ പെട്ടെന്നു കൊല്ലുന്നുവെങ്കില് നിര്ദ്ദോഷികളുടെ നിരാശ കണ്ടു അവന് ചിരിക്കുന്നു.

23. If a scourge brings sudden death, he mocks at the despair of the innocent.

24. ഭൂമി ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു; അതിലെ ന്യായാധിപന്മാരുടെ മുഖം അവന് മൂടിക്കളയുന്നു; അതു അവനല്ലെങ്കില് പിന്നെ ആര്?

24. If a land has been given into the hand of a wicked man, he covers the faces of its judges; if it is not he, then who is it?

25. എന്റെ ആയുഷ്കാലം ഔട്ടാളനെക്കാള് വേഗം പോകുന്നു; അതു നന്മ കാണാതെ ഔടിപ്പോകുന്നു.

25. 'My days are swifter than a runner, they speed by without seeing happiness.

26. അതു ഔടകൊണ്ടുള്ള വള്ളംപോലെയും ഇരയെ റാഞ്ചുന്ന കഴുകനെപ്പോലെയും കടന്നു പോകുന്നു.

26. They glide by like reed boats, like an eagle that swoops down on its prey.

27. ഞാന് എന്റെ സങ്കടം മറുന്നു മുഖവിഷാദം കളഞ്ഞു. പ്രസന്നതയോടെ ഇരിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞാല്,

27. If I say, 'I will forget my complaint, I will change my expression and be cheerful,'

28. ഞാന് എന്റെ വ്യസനം ഒക്കെയും ഔര്ത്തു ഭയപ്പെടുന്നു; നീ എന്നെ നിര്ദ്ദോഷിയായി എണ്ണുകയില്ലെന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.

28. I dread all my sufferings, for I know that you do not hold me blameless.

29. എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുകയേയുള്ളു; പിന്നെ ഞാന് വൃഥാ പ്രയത്നിക്കുന്നതെന്തിന്നു?

29. If I am guilty, why then weary myself in vain?

30. ഞാന് ഹിമംകൊണ്ടു എന്നെ കഴുകിയാലും ക്ഷാരജലംകൊണ്ടു എന്റെ കൈ വെടിപ്പാക്കിയാലും

30. If I wash myself with snow water, and make my hands clean with lye,

31. നീ എന്നെ ചേറ്റുകുഴിയില് മുക്കിക്കളയും; എന്റെ വസ്ത്രംപോലും എന്നെ വെറുക്കും.

31. then you plunge me into a slimy pit and my own clothes abhor me.

32. ഞാന് അവനോടു പ്രതിവാദിക്കേണ്ടതിന്നും ഞങ്ങളൊരുമിച്ചു ന്യായവിസ്താരത്തിന്നു ചെല്ലേണ്ടതിന്നും അവന് എന്നെപ്പോലെ മനുഷ്യനല്ലല്ലോ.

32. For he is not a human being like I am, that I might answer him, that we might come together in judgment.

33. ഞങ്ങളെ ഇരുവരെയും പറഞ്ഞു നിര്ത്തേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങളുടെ നടുവില് ഒരു മദ്ധ്യസ്ഥനുമില്ല.

33. Nor is there an arbiter between us, who might lay his hand on us both,

34. അവന് തന്റെ വടി എങ്കല്നിന്നു നീക്കട്ടെ; അവന്റെ ഘോരത്വം എന്നെ പേടിപ്പിക്കാതിരിക്കട്ടെ;

34. who would take his rod away from me so that his terror would not make me afraid.

35. അപ്പോള് ഞാന് അവനെ പേടിക്കാതെ സംസാരിക്കും; ഇപ്പോള് എന്റെ സ്ഥിതി അങ്ങനെയല്ലല്ലോ.

35. Then would I speak and not fear him, but it is not so with me.