1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. তখন ইয়োব উত্তর করিয়া কহিলেন,

2. അതു അങ്ങനെ തന്നേ എന്നു എനിക്കും അറിയാം നിശ്ചയം; ദൈവസന്നിധിയില് മര്ത്യന് നീതിമാനാകുന്നതെങ്ങിനെ?

2. আমি নিশ্চয় জানি, তাহাই বটে; ঈশ্বরের কাছে মর্ত্ত্য কি প্রকারে ধার্ম্মিক হইতে পারে?

3. അവന്നു അവനോടു വ്യവഹരിപ്പാന് ഇഷ്ടം തോന്നിയാല് ആയിരത്തില് ഒന്നിന്നു ഉത്തരം പറവാന് കഴികയില്ല.

3. সে যদি তাঁহার সহিত বাদানুবাদ করিতে চাহে, তবে সহস্র কথার মধ্যে তাঁহাকে একটীরও উত্তর দিতে পারে না?

4. അവന് ജ്ഞാനിയും മഹാശക്തനുമാകുന്നു; അവനോടു, ശഠിച്ചിട്ടു ഹാനിവരാത്തവന് ആര്?

4. তিনি চিত্তে জ্ঞানবান ও বলে পরাক্রান্ত; তাঁহার প্রতিরোধ করিয়া কে পার পাইয়াছে?

5. അവന് പര്വ്വതങ്ങളെ അവ അറിയാതെ നീക്കിക്കളയുന്നു; തന്റെ കോപത്തില് അവയെ മറിച്ചുകളയുന്നു.

5. তিনি পর্ব্বতগণকে স্থানান্তর করেন, তাহারা তাহা জানে না, তিনি ক্রোধে তাহাদিগকে উল্টাইয়া ফেলেন।

6. അവന് ഭൂമിയെ സ്വസ്ഥാനത്തുനിന്നു ഇളക്കുന്നു; അതിന്റെ തൂണുകള് കുലുങ്ങിപ്പോകുന്നു.

6. তিনি পৃথিবীকে তাহার স্থান হইতে কম্পমান করেন, তাহার স্তম্ভ সকল টলটলায়মান হয়।

7. അവന് സൂര്യനോടു കല്പിക്കുന്നു; അതു ഉദിക്കാതിരിക്കുന്നു; അവന് നക്ഷത്രങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞു മുദ്രയിടുന്നു.

7. তিনি সূর্য্যকে বারণ করিলে সে উদিত হয় না, তিনি তারাগণকে মুদ্রাঙ্কিত করেন।

8. അവന് തനിച്ചു ആകാശത്തെ വിരിക്കുന്നു; സമുദ്രത്തിലെ തിരമാലകളിന്മേല് അവന് നടക്കുന്നു.

8. তিনি একাকী আকাশমণ্ডল বিস্তার করেন, সাগর-তরঙ্গের উপর পদার্পণ করেন।

9. അവന് സപ്തര്ഷി, മകയിരം, കാര്ത്തിക, ഇവയെയും തെക്കെ നക്ഷത്രമണ്ഡലത്തെയും ഉണ്ടാക്കുന്നു.

9. তিনি সপ্তর্ষি, মৃগশীর্ষ ও কৃত্তিকার, এবং দক্ষিণস্থ কক্ষ সকলের নির্ম্মাণকর্ত্তা।

10. അവന് ആരാഞ്ഞുകൂടാത്ത വങ്കാര്യങ്ങളെയും എണ്ണമില്ലാത്ത അത്ഭുതങ്ങളെയും ചെയ്യുന്നു.

10. তিনি মহৎ মহৎ কর্ম্ম করেন, যাহা সন্ধানের অতীত, আশ্চর্য্য ক্রিয়া করেন, যাহার সংখ্যা নাই।

11. അവന് എന്റെ അരികെ കൂടി കടക്കുന്നു; ഞാന് അവനെ കാണുന്നില്ല; അവന് കടന്നുപോകുന്നു; ഞാന് അവനെ അറിയുന്നതുമില്ല.

11. দেখ, তিনি আমার সম্মুখ দিয়া যান, আমি তাঁহাকে দেখিতে পাই না; নিকট দিয়াও চলেন, আমি তাঁহাকে চিনিতে পারি না।

12. അവന് പറിച്ചെടുക്കുന്നു; ആര് അവനെ തടുക്കും? നീ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നു ആര് ചോദിക്കും?

12. দেখ, তিনি ধরিয়া লন, কে তাঁহাকে নিবারণ করিবে? কে বা তাঁহাকে বলিবে, ‘তুমি কি করিতেছ?’

13. ദൈവം തന്റെ കോപത്തെ പിന് വലിക്കുന്നില്ല; രഹബിന്റെ തുണയാളികള് അവന്നു വഴങ്ങുന്നു.

13. ঈশ্বর আপন ক্রোধ সম্বরণ করিবেন না, গর্ব্বীর সহায়গণ তাঁহার পদতলে নত হয়।

14. പിന്നെ ഞാന് അവനോടു ഉത്തരം പറയുന്നതും അവനോടു വാദിപ്പാന് വാക്കു തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതും എങ്ങനെ?

14. তবে আমি কি প্রকারে তাঁহাকে উত্তর দিব? কেমন করিয়া কথা বাছিয়া তাঁহাকে কহিব?

15. ഞാന് നീതിമാനായിരുന്നാലും അവനോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞുകൂടാ; എന്റെ പ്രതിയോഗിയോടു ഞാന് യാചിക്കേണ്ടിവരും.

15. ধার্ম্মিক হইলেও আমি উত্তর করিতে পারি না, আমার প্রতিবাদীর কাছে বিনতি করিতে হয়।

16. ഞാന് വിളിച്ചിട്ടു അവന് ഉത്തരം അരുളിയാലും എന്റെ അപേക്ഷ കേള്ക്കും എന്നു ഞാന് വിശ്വസിക്കയില്ല.

16. আমি ডাকিলে যদিস্যাৎ তিনি উত্তর দেন, তথাপি তিনি যে আমার রবে কর্ণপাত করেন, আমার এমন বিশ্বাস জন্মিবে না।

17. കൊടുങ്കാറ്റുകൊണ്ടു അവന് എന്നെ തകര്ക്കുംന്നുവല്ലോ; കാരണംകൂടാതെ എന്റെ മുറിവുകളെ പെരുക്കുന്നു.

17. কেননা তিনি আমাকে ঝড়ে ভাঙ্গিয়া ফেলেন, অকারণে পুনঃপুনঃ ক্ষতবিক্ষত করেন।

18. ശ്വാസംകഴിപ്പാന് എന്നെ സമ്മതിക്കുന്നില്ല; കൈപ്പുകൊണ്ടു എന്റെ വയറു നിറെക്കുന്നു.

18. তিনি আমাকে শ্বাস টানিতে দেন না, বরং তিক্ততায় পরিপূর্ণ করেন।

19. ബലം വിചാരിച്ചാല്അവന് തന്നേ ബലവാന് ; ന്യായവിധി വിചാരിച്ചാല്ആര് എനിക്കു അവധി നിശ്ചയിക്കും?

19. বিক্রমীর বলের কথা হইলে, দেখ, তিনি বিক্রমী, বিচারের কথা হইলে, কে আমার জন্য সময় নিরূপণ করিবে?

20. ഞാന് നീതിമാനായാലും എന്റെ സ്വന്ത വായ് എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കും; ഞാന് നിഷ്കളങ്കനായാലും അവന് എനിക്കു വക്രത ആരോപിക്കും.

20. যদিও আমি ধার্ম্মিক হই, আমার মুখই আমাকে দোষী করিবে; যদিও আমি সিদ্ধ হই, তাহাই আমার কুটিলতার প্রমাণ হইবে।

21. ഞാന് നിഷ്കളങ്കന് ; ഞാന് എന്റെ പ്രാണനെ കരുതുന്നില്ല; എന്റെ ജീവനെ ഞാന് നിരസിക്കുന്നു.

21. আমি সিদ্ধ, আমার প্রাণ মান্য করি না, আপনার জীবনে আমার ঘৃণা লাগে।

22. അതെല്ലാം ഒരുപോലെ; അതുകൊണ്ടു ഞാന് പറയുന്നതുഅവന് നിഷ്കളങ്കനെയും ദുഷ്ടനെയും നശിപ്പിക്കുന്നു.

22. সকলই ত সমান, তাই আমি বলি, তিনি সিদ্ধ ও দুর্জ্জন উভয়কে সংহার করেন।

23. ബാധ പെട്ടെന്നു കൊല്ലുന്നുവെങ്കില് നിര്ദ്ദോഷികളുടെ നിരാശ കണ്ടു അവന് ചിരിക്കുന്നു.

23. কশা যদি হঠাৎ [মনুষ্যকে] মারিয়া ফেলে, তিনি নির্দ্দোষের পরীক্ষার হাস্য করিবেন।

24. ഭൂമി ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു; അതിലെ ന്യായാധിപന്മാരുടെ മുഖം അവന് മൂടിക്കളയുന്നു; അതു അവനല്ലെങ്കില് പിന്നെ ആര്?

24. পৃথিবী দুর্জ্জনের হস্তে সমর্পিত হইয়াছে, তিনি তাহার বিচারকর্ত্তাদের মুখ আচ্ছাদন করেন; যদি না করেন, তবে এ কর্ম্ম কে করে?

25. എന്റെ ആയുഷ്കാലം ഔട്ടാളനെക്കാള് വേഗം പോകുന്നു; അതു നന്മ കാണാതെ ഔടിപ്പോകുന്നു.

25. আমার দিন সকল ডাক অপেক্ষাও দ্রুতগামী; সে সকল উড়িয়া যায়, মঙ্গলের দর্শন পায় না।

26. അതു ഔടകൊണ്ടുള്ള വള്ളംപോലെയും ഇരയെ റാഞ്ചുന്ന കഴുകനെപ്പോലെയും കടന്നു പോകുന്നു.

26. সে সকল চলিয়া যায়, যেমন দ্রুতগামী নৌকা চলে, যেমন ঈগল পক্ষী খাদ্যের উপরে আসিয়া পড়ে।

27. ഞാന് എന്റെ സങ്കടം മറുന്നു മുഖവിഷാദം കളഞ്ഞു. പ്രസന്നതയോടെ ഇരിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞാല്,

27. যদি বলি, আমি বিলাপ ভুলিয়া যাইব, মুখের বিষণ্ণতা দূর করিব, প্রসন্নচিত্ত হইব,

28. ഞാന് എന്റെ വ്യസനം ഒക്കെയും ഔര്ത്തു ഭയപ്പെടുന്നു; നീ എന്നെ നിര്ദ്ദോഷിയായി എണ്ണുകയില്ലെന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.

28. তথাপি আমার সকল ব্যাথায় আমি ভীত, আমি জানি, তুমি আমাকে নির্দ্দোষ জ্ঞান করিবে না।

29. എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുകയേയുള്ളു; പിന്നെ ഞാന് വൃഥാ പ്രയത്നിക്കുന്നതെന്തിന്നു?

29. আমাকেই দোষী হইতে হইবে, তবে কেন বৃথা পরিশ্রম করিব?

30. ഞാന് ഹിമംകൊണ്ടു എന്നെ കഴുകിയാലും ക്ഷാരജലംകൊണ്ടു എന്റെ കൈ വെടിപ്പാക്കിയാലും

30. যদ্যপি হিমজলে গাত্র মার্জ্জন করি, যদ্যপি ক্ষার দিয়া হস্ত পরিষ্কার করি,

31. നീ എന്നെ ചേറ്റുകുഴിയില് മുക്കിക്കളയും; എന്റെ വസ്ത്രംപോലും എന്നെ വെറുക്കും.

31. তথাপি তুমি আমাকে ডোবায় মগ্ন করিবে, আমার নিজের বস্ত্রও আমাকে ঘৃণা করিবে।

32. ഞാന് അവനോടു പ്രതിവാദിക്കേണ്ടതിന്നും ഞങ്ങളൊരുമിച്ചു ന്യായവിസ്താരത്തിന്നു ചെല്ലേണ്ടതിന്നും അവന് എന്നെപ്പോലെ മനുഷ്യനല്ലല്ലോ.

32. কেননা তিনি আমার ন্যায় মনুষ্য নহেন যে, তাঁহাকে উত্তর দিই, যে, তাঁহার সহিত একই বিচারস্থানে যাইতে পারি;

33. ഞങ്ങളെ ഇരുവരെയും പറഞ്ഞു നിര്ത്തേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങളുടെ നടുവില് ഒരു മദ്ധ്യസ്ഥനുമില്ല.

33. আমাদের মধ্যে এমন কোন মধ্যস্থ নাই, যিনি আমাদের উভয়ের উপরে হস্তার্পণ করিবেন।

34. അവന് തന്റെ വടി എങ്കല്നിന്നു നീക്കട്ടെ; അവന്റെ ഘോരത്വം എന്നെ പേടിപ്പിക്കാതിരിക്കട്ടെ;

34. তিনি আমার উপর হইতে আপনার দণ্ড দূর করুন, তাঁহার ভীষণতা আমাকে ব্যাকুল না করুক;

35. അപ്പോള് ഞാന് അവനെ പേടിക്കാതെ സംസാരിക്കും; ഇപ്പോള് എന്റെ സ്ഥിതി അങ്ങനെയല്ലല്ലോ.

35. তাহাতে আমি কথা কহিব, তাঁহা হইতে ভীত হইব না। কেননা আমি অন্তরে তাদৃশ নহি।