1. വീരാ, നീ ദുഷ്ടതയില് പ്രശംസിക്കുന്നതെന്തു? ദൈവത്തിന്റെ ദയ നിരന്തരമാകുന്നു.

1. বীর, তুমি কেন অনিষ্টকার্য্যের শ্লাঘা করিতেছ? ঈশ্বরের দয়া নিত্যস্থায়ী।

2. ചതിവു ചെയ്യുന്നവനെ, മൂര്ച്ചയുള്ള ക്ഷൌരക്കത്തിപോലെ നിന്റെ നാവു ദുഷ്ടത വകഞ്ഞുണ്ടാക്കുന്നു.

2. তোমার জিহ্বা দুষ্টতার কল্পনা করিতেছে; হে ছলসাধক, তাহা শাণিত ক্ষুরের সদৃশ।

3. നീ നന്മയെക്കാള് തിന്മയെയും നീതിയെ സംസാരിക്കുന്നതിനെക്കാള് വ്യാജത്തെയും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. സേലാ.

3. তুমি সৎক্রিয়া অপেক্ষা দুষ্ক্রিয়া, এবং ধর্ম্মবাক্য অপেক্ষা মিথ্যা কথা ভালবাস। সেলা।

4. നീ വഞ്ചനനാവും നാശകരമായ വാക്കുകളൊക്കെയും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.

4. হে ছলনার জিহ্বা, তুমি সমুদয় বিনাশক কথা ভালবাস।

5. ദൈവം നിന്നെയും എന്നേക്കും നശിപ്പിക്കും; നിന്റെ കൂടാരത്തില്നിന്നു അവന് നിന്നെ പറിച്ചുകളയും. ജീവനുള്ളവരുടെ ദേശത്തുനിന്നു നിന്നെ നിര്മ്മൂലമാക്കും. സേലാ.

5. ঈশ্বরও তোমাকে চিরতরে বিনষ্ট করিবেন, তোমাকে ধরিয়া তাম্বু হইতে টানিয়া লইবেন, জীবিতদের দেশ হইতে তোমাকে উন্মুলন করিবেন। সেলা।

6. നീതിമാന്മാര് കണ്ടു ഭയപ്പെടും; അവര് അവനെച്ചൊല്ലി ചിരിക്കും.

6. ধার্ম্মিকেরা তাহা দেখিয়া ভীত হইবে, আর তাহার বিষয়ে উপহাস করিয়া বলিবে,

7. ദൈവത്തെ തന്റെ ശരണമാക്കാതെ തന്റെ ദ്രവ്യസമൃദ്ധിയില് ആശ്രയിക്കയും ദുഷ്ടതയില് തന്നെത്താന് ഉറപ്പിക്കയും ചെയ്ത മനുഷ്യന് അതാ എന്നു പറയും,

7. ‘দেখ, ঐ ব্যক্তি ঈশ্বরকে আপন বল করিত না, সে আপনার ধনবাহুল্যে নির্ভর করিত; সে দুষ্টতায় আপনাকে বলবান করিত।’

8. ഞാനോ, ദൈവത്തിന്റെ ആലയത്തിങ്കല് തഴെച്ചിരിക്കുന്ന ഒലിവുവൃക്ഷംപോലെ ആകുന്നു; ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ ദയയില് എന്നും എന്നേക്കും ആശ്രയിക്കുന്നു.

8. কিন্তু আমি ঈশ্বরের বাটীতে হরিৎপর্ণ জিতবৃক্ষসদৃশ; আমি অনন্তকালতরে ঈশ্বরের দয়াতে বিশ্বাস করি।

9. നീ അതു ചെയ്തിരിക്കകൊണ്ടു ഞാന് നിനക്കു എന്നും സ്തോത്രം ചെയ്യും; ഞാന് നിന്റെ നാമത്തില് പ്രത്യാശവേക്കും; നിന്റെ ഭക്തന്മാരുടെ മുമ്പാകെ അതു നല്ലതല്ലോ. (സംഗീതപ്രമാണിക്കു; മഹലത്ത് എന്ന രാഗത്തില് ദാവീദിന്റെ ധ്യാനം.)

9. চিরকাল আমি তোমার স্তব করিব, কেননা তুমি কার্য্য সাধন করিয়াছ; আমি তোমার সাধুগণের সম্মুখে তোমার নামের অপেক্ষা করিব, কেননা তাহা উত্তম।