1. മകനേ, വകതിരിവിനെ കാത്തുകൊള്ളേണ്ടതിന്നും നിന്റെ അധരങ്ങള് പരിജ്ഞാനത്തെ പാലിക്കേണ്ടതിന്നും

1. என் மகனே, என் ஞானத்தைக் கவனித்து, என் புத்திக்கு உன் செவியைச் சாய்;

2. ജ്ഞാനത്തെ ശ്രദ്ധിച്ചു എന്റെ ബോധത്തിന്നു ചെവി ചായിക്ക.

2. அப்பொழுது நீ விவேகத்தைப் பேணிக்கொள்வாய், உன் உதடுகள் அறிவைக் காத்துக்கொள்ளும்.

3. പരസ്ത്രീയുടെ അധരങ്ങളില്നിന്നു തേന് ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നു; അവളുടെ അണ്ണാക്കു എണ്ണയെക്കാള് മൃദുവാകുന്നു.

3. பரஸ்திரீயின் உதடுகள் தேன்கூடுபோல் ஒழுகும்; அவள் வாய் எண்ணெயிலும் மிருதுவாயிருக்கும்.

4. പിന്നത്തേതിലോ അവള് കാഞ്ഞിരംപോലെ കൈപ്പും ഇരുവായ്ത്തലവാള്പോലെ മൂര്ച്ചയും ഉള്ളവള് തന്നേ.

4. அவள் செய்கையின் முடிவோ எட்டியைப்போலக் கசப்பும், இருபுறமும் கருக்குள்ள பட்டயம்போல் கூர்மையுமாயிருக்கும்.

5. അവളുടെ കാലുകള് മരണത്തിലേക്കു ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്നു; അവളുടെ കാലടികള് പാതാളത്തിലേക്കു ഔടുന്നു.

5. அவள் காலடிகள் மரணத்துக்கு இறங்கும்; அவள் நடைகள் பாதாளத்தைப் பற்றிப்போகும்.

6. ജീവന്റെ മാര്ഗ്ഗത്തില് അവള് ചെല്ലാതവണ്ണം അവളുടെ പാതകള് അസ്ഥിരമായിരിക്കുന്നു; അവള് അറിയുന്നതുമില്ല.

6. நீ ஜீவமார்க்கத்தைச் சிந்தித்துக் கொள்ளாதபடிக்கு, அவளுடைய நடைகள் மாறிமாறி விகாரப்படும்; அவைகளை அறியமுடி.யாது.

7. ആകയാല് മക്കളേ, എന്റെ വാക്കു കേള്പ്പിന് ; എന്റെ വായിലെ മൊഴികളെ വിട്ടുമാറരുതു.

7. ஆதலால் பிள்ளைகளே; இப்பொழுது எனக்குச் செவிகொடுங்கள்; என் வாயின் வசனங்களை விட்டு நீங்காதிருங்கள்.

8. നിന്റെ വഴിയെ അവളോടു അകറ്റുക; അവളുടെ വീട്ടിന്റെ വാതിലോടു അടുക്കരുതു.

8. உன் வழியை அவளுக்குத் தூரப்படுத்து; அவளுடைய வீட்டின் வாசலைக் கிட்டிச் சேராதே.

9. നിന്റെ യൌവനശക്തി അന്യന്മാര്ക്കും നിന്റെ ആണ്ടുകള് ക്രൂരന്നും കൊടുക്കരുതു.

9. சேர்ந்தால் உன் மேன்மையை அந்நியர்களுக்கும், உன் ஆயுசின் காலத்தைக் கொடூரருக்கும் கொடுத்துவிடுவாய்.

10. കണ്ടവര് നിന്റെ സമ്പത്തു തിന്നുകളയരുതു. നിന്റെ പ്രയത്നഫലം വല്ലവന്റെയും വീട്ടില് ആയ്പോകരുതു.

10. அந்நியர் உன் செல்வத்தினால் திருப்தியடைவார்கள்; உன் பிரயாசத்தின்பலன் புறத்தியாருடைய வீட்டில் சேரும்.

11. നിന്റെ മാംസവും ദേഹവും ക്ഷയിച്ചിട്ടു നീ ഒടുവില് നെടുവീര്പ്പിട്ടുകൊണ്ടു

11. முடிவிலே உன் மாம்சமும் உன் சரீரமும் உருவழியும்போது நீ துக்கித்து:

12. അയ്യോ! ഞാന് പ്രബോധനം വെറുക്കയും എന്റെ ഹൃദയം ശാസനയെ നിരസിക്കയും ചെയ്തുവല്ലോ.

12. ஐயோ, போதகத்தை நான் வெறுத்தேனே, கடிந்துகொள்ளுதலை என் மனம் அலட்சியம் பண்ணினதே!

13. എന്റെ ഉപദേഷ്ടാക്കന്മാരുടെ വാക്കു ഞാന് അനുസരിച്ചില്ല; എന്നെ പ്രബോധിപ്പിച്ചവര്ക്കും ഞാന് ചെവികൊടുത്തില്ല.

13. என் போதகரின் சொல்லை நான் கேளாமலும், எனக்கு உபதேசம்பண்ணினவர்களுக்கு என் செவியைச் சாயாமலும் போனேனே!

14. സഭയുടെയും സംഘത്തിന്റെയും മദ്ധ്യേ ഞാന് ഏകദേശം സകലദോഷത്തിലും അകപ്പെട്ടുപോയല്ലോ എന്നിങ്ങനെ പറവാന് സംഗതിവരരുതു.

14. சபைக்குள்ளும் சங்கத்துக்குள்ளும் கொஞ்சங்குறைய எல்லாத் தீமைக்குமுள்ளானேனே! என்று முறையிடுவாய்.

15. നിന്റെ സ്വന്തജലാശയത്തിലെ തണ്ണീരും സ്വന്തകിണറ്റില്നിന്നു ഒഴുകുന്ന വെള്ളവും കുടിക്ക.

15. உன் கிணற்றிலுள்ள தண்ணீரையும், உன் துரவில் ஊறுகிற ஜலத்தையும் பானம்பண்ணு.

16. നിന്റെ ഉറവുകള് വെളിയിലേക്കും നിന്റെ നീരൊഴുക്കുകള് വീഥിയിലേക്കും ഒഴുകിപ്പോകേണമോ?

16. உன் ஊற்றுகள் வெளியிலும் உன் வாய்க்கால்கள் வீதிகளிலும் பாய்வதாக.

17. അവ നിനക്കും അന്യന്മാര്ക്കും കൂടെയല്ല നിനക്കു മാത്രമേ ഇരിക്കാവു.

17. அவைகள் அந்நியருக்கும் உரியவைகளாயிராமல், உனக்கே உரியவைகளாயிருப்பதாக.

18. നിന്റെ ഉറവു അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കട്ടെ; നിന്റെ യൌവനത്തിലെ ഭാര്യയില് സന്തോഷിച്ചുകൊള്ക.

18. உன் ஊற்றுக்கண் ஆசீர்வதிக்கப்படுவதாக; உன் இளவயதின் மனைவியோடே மகிழ்ந்திரு.

19. കൌതുകമുള്ള പേടമാനും മനോഹരമായ ഇളമാന് പേടയും പോലെ അവളുടെ സ്തനങ്ങള് എല്ലാകാലത്തും നിന്നെ രമിപ്പിക്കട്ടെ; അവളുടെ പ്രേമത്താല് നീ എല്ലായ്പോഴും മത്തനായിരിക്ക.

19. அவளே நேசிக்கப்படத்தக்க பெண்மானும், அழகான வரையாடும் போலிருப்பாளாக; அவளுடைய ஸ்தனங்களே எப்பொழுதும் உன்னைத் திருப்திசெய்வதாக; அவளுடைய நேசத்தால் நீ எப்பொழுதும் மயங்கியிருப்பாயாக.

20. മകനേ, നീ പരസ്ത്രീയെ കണ്ടു ഭ്രമിക്കുന്നതും അന്യസ്ത്രീയുടെ മാറിടം തഴുകുന്നതും എന്തു?

20. என் மகனே, நீ பரஸ்திரீயின் மேல் மயங்கித் திரிந்து, அந்நிய ஸ்திரீயின் மார்பைத் தழுவவேண்டியதென்ன?

21. മനുഷ്യന്റെ വഴികള് യഹോവയുടെ ദൃഷ്ടിയില് ഇരിക്കുന്നു; അവന്റെ നടപ്പു ഒക്കെയും അവന് തൂക്കിനോക്കുന്നു.

21. மனுஷனுடைய வழிகள் கர்த்தரின் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்கிறது; அவனுடைய வழிகளெல்லாவற்றையும் அவர் சீர்தூக்கிப்பார்க்கிறார்.

22. ദുഷ്ടന്റെ അകൃത്യങ്ങള് അവനെ പിടിക്കും; തന്റെ പാപപാശങ്ങളാല് അവന് പിടിപെടും.

22. துன்மார்க்கனை அவனுடைய அக்கிரமங்களே பிடித்துக்கொள்ளும்; தன் பாவக்கயிறுகளால் கட்டப்படுவான்.

23. പ്രബോധനം കേള്ക്കായ്കയാല് അവന് മരിക്കും; മഹാഭോഷത്വത്താല് അവന് വഴിതെറ്റിപ്പോകും.

23. அவன் புத்தியைக் கேளாததினால் மடிந்து, தன் மதிகேட்டின் மிகுதியினால் மயங்கிப்போவான்.