1. ഞാന് അവന്റെ കോപത്തിന്റെ വടികൊണ്ടു കഷ്ടം കണ്ട പുരുഷനാകുന്നു.

1. আমি সেই ব্যক্তি, যে তাঁহার ক্রোধের দণ্ডঘটিত দুঃখ দেখিয়াছে।

2. അവന് എന്നെ വെളിച്ചത്തിലല്ല, ഇരുട്ടിലത്രേ നടത്തിക്കൊണ്ടു പോന്നിരിക്കുന്നതു.

2. আমাকে তিনি চালাইয়াছেন, আর গমন করাইয়াছেন অন্ধকারে, আলোকে নয়।

3. അതേ, അവന് ഇടവിടാതെ പിന്നെയും പിന്നെയും തന്റെ കൈ എന്റെ നേരെ തിരിക്കുന്നു.

3. সত্যই আমার বিরুদ্ধে তিনি আপন হস্ত ফিরান; সমস্ত দিন পুনঃ পুনঃ ফিরান।

4. എന്റെ മാംസത്തെയും ത്വക്കിനെയും അവന് ജീര്ണ്ണമാക്കി, എന്റെ അസ്ഥികളെ തകര്ത്തിരിക്കുന്നു.

4. তিনি আমার মাংস ও চর্ম্ম জীর্ণ করিয়াছেন; আমার অস্থি সকল ভগ্ন করিয়াছেন।

5. അവന് എന്റെ നേരെ പിണിതു, നഞ്ചും പ്രയാസവും എന്നെ ചുറ്റുമാറാക്കിയിരിക്കുന്നു.

5. তিনি আমাকে অবরোধ করিয়াছেন, এবং বিষ ও শ্রান্তি দ্বারা আমাকে বেষ্টন করিয়াছেন;

6. ശാശ്വതമൃതന്മാരെപ്പോലെ അവന് എന്നെ ഇരുട്ടില് പാര്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

6. তিনি আমাকে অন্ধকারে বাস করাইয়াছেন, বহুকালের মৃতদের সদৃশ করিয়াছেন।

7. പുറത്തു പോകുവാന് കഴിയാതവണ്ണം അവന് എന്നെ വേലികെട്ടിയടച്ചു എന്റെ ചങ്ങലയെ ഭാരമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

7. তিনি আমার চারিদিকে বেড়া দিয়াছেন, আমি বাহির হইতে পারি না; তিনি আমার শৃঙ্খল ভারী করিয়াছেন।

8. ഞാന് ക്കുകി നിലവിളിച്ചാലും അവന് എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന തടുത്തുകളയുന്നു.

8. আমি যখন ক্রন্দন ও আর্ত্তনাদ করি, তিনি আমার প্রার্থনা অগ্রাহ্য করেন।

9. വെട്ടുകല്ലുകൊണ്ടു അവന് എന്റെ വഴി അടെച്ചു, എന്റെ പാതകളെ വികടമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

9. তিনি ক্ষোদিত প্রস্তর দ্বারা আমার পথ সকল রোধ করিয়াছেন, তিনি আমার মার্গ সকল বক্র করিয়াছেন।

10. അവന് എനിക്കു പതിയിരിക്കുന്ന കരടിയെപ്പോലെയും മറഞ്ഞുനിലക്കുന്ന സിംഹത്തെപ്പോലെയും ആകുന്നു.

10. তিনি আমার পক্ষে লুক্কায়িত ভল্লুক বা অন্তরালে গুপ্ত সিংহস্বরূপ।

11. അവന് എന്റെ വഴികളെ തെറ്റിച്ചു എന്നെ കടിച്ചുകീറി ശൂന്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

11. তিনি আমার পথ বিপথ করিয়াছেন, আমাকে খণ্ড বিখণ্ড করিয়াছেন, অনাথ করিয়াছেন।

12. അവന് വില്ലു കുലെച്ചു എന്നെ അമ്പിന്നു ലാക്കാക്കിയിരിക്കുന്നു.

12. তিনি আপন ধনুকে চাড়া দিয়া আমাকে বাণের লক্ষ্য করিয়া রাখিয়াছেন।

13. അവന് തന്റെ പൂണിയിലെ അമ്പുകളെ എന്റെ അന്തരംഗങ്ങളില് തറെപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

13. তিনি আপন তূণের বাণ আমার মর্ম্মে প্রবেশ করাইয়াছেন।

14. ഞാന് എന്റെ സര്വ്വജനത്തിന്നും പരിഹാസവും ഇടവിടാതെ അവരുടെ പാട്ടും ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.

14. আমি হইয়াছি, স্বজাতীয় সকলের উপহাসের বিষয়, সমস্ত দিন তাহাদের গানের বিষয়।

15. അവന് എന്നെ കൈപ്പുകൊണ്ടു നിറെച്ചു, കാഞ്ഞിരംകൊണ്ടു മത്തുപിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു;
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 8:23

15. তিনি আমাকে তিক্ততায় পূর্ণ করিয়াছেন, আমাকে নাগদানায় পূরিত করিয়াছেন।

16. അവന് കല്ലുകൊണ്ടു എന്റെ പല്ലു തകര്ത്തു, എന്നെ വെണ്ണീരില് ഇട്ടുരുട്ടിയിരിക്കുന്നു.

16. তিনি কঙ্কর দ্বারা আমার দন্ত ভাঙ্গিয়াছেন, আমাকে ভস্মে আচ্ছাদন করিয়াছেন।

17. നീ എന്റെ പ്രാണനെ സമാധാനത്തില്നിന്നു നീക്കി; ഞാന് സുഖം മറന്നിരിക്കുന്നു.

17. তুমি আমার প্রাণ শান্তি হইতে দূর করিয়াছ; আমি মঙ্গল ভুলিয়া গিয়াছি।

18. എന്റെ മഹത്വവും യഹോവയിങ്കലുള്ള എന്റെ പ്രത്യാശയും പൊയ്പോയല്ലോ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.

18. আমি কহিলাম, আমার বল ও সদাপ্রভুতে আমার প্রত্যাশা নষ্ট হইয়াছে।

19. നീ എന്റെ കഷ്ടതയും അരിഷ്ടതയും കാഞ്ഞിരവും കൈപ്പും ഔര്ക്കേണമേ.

19. স্মরণ কর আমার দুঃখ ও আমার দুর্দ্দশা নাগদানা ও বিষ।

20. എന്റെ പ്രാണന് എന്റെ ഉള്ളില് എപ്പോഴും അവയെ ഔര്ത്തു ഉരുകിയിരിക്കുന്നു.

20. আমার প্রাণ নিত্য তাহা স্মরণে রাখিতেছে, আমার অন্তরে অবসন্ন হইতেছে।

21. ഇതു ഞാന് ഔര്ക്കും; അതുകൊണ്ടു ഞാന് പ്രത്യാശിക്കും.

21. আমি পুনর্ব্বার ইহা মনে করি, তাই আমার প্রত্যাশা আছে।

22. നാം മുടിഞ്ഞുപോകാതിരിക്കുന്നതു യഹോവയുടെ ദയ ആകുന്നു; അവന്റെ കരുണ തീര്ന്നു പോയിട്ടില്ലല്ലോ;

22. সদাপ্রভুর বিবিধ দয়ার গুণে আমরা নষ্ট হই নাই; কেননা তাঁহার বিবিধ করুণা শেষ হয় নাই।

23. അതു രാവിലെതോറും പുതിയതും നിന്റെ വിശ്വസ്ഥത വലിയതും ആകുന്നു.

23. নূতন নূতন করুণা প্রতি প্রভাতে! তোমার বিশ্বস্ততা মহৎ।

24. യഹോവ എന്റെ ഔഹരി എന്നു എന്റെ ഉള്ളം പറയുന്നു; അതുകൊണ്ടു ഞാന് അവനില് പ്രത്യാശവെക്കുന്നു.

24. আমার প্রাণ বলে, সদাপ্রভুই আমার অধিকার; এই জন্য আমি তাঁহাতে প্রত্যাশা করিব।

25. തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നവര്ക്കും തന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നവന്നും യഹോവ നല്ലവന് .

25. সদাপ্রভু মঙ্গলস্বরূপ, তাঁহার আকাঙ্ক্ষীদের পক্ষে, তাঁহার অন্বেষী প্রাণের পক্ষে।

26. യഹോവയുടെ രക്ഷെക്കായി മിണ്ടാതെ കാത്തിരിക്കുന്നതു നല്ലതു.

26. সদাপ্রভুর পরিত্রাণের প্রত্যাশা করা, নীরবে অপেক্ষা করা, ইহাই মঙ্গল।

27. ബാല്യത്തില് നുകം ചുമക്കുന്നതു ഒരു പുരുഷന്നു നല്ലതു.

27. যৌবনকালে যোঁয়ালি বহন করা মানুষের মঙ্গল।

28. അവന് അതു അവന്റെ മേല് വെച്ചിരിക്ക കൊണ്ടു അവന് തനിച്ചു മൌനം ആയിരിക്കട്ടെ.

28. সে একাকী বসুক, নীরব থাকুক, কারণ তিনি তাহার স্কন্ধে [যোঁয়ালি] রাখিয়াছেন।

29. അവന് തന്റെ മുഖത്തെ പൊടിയോളം താഴ്ത്തട്ടെ; പക്ഷെ പ്രത്യാശ ശേഷിക്കും.

29. সে ধূলাতে মুখ দিউক, তবে প্রত্যাশা হইলে হইতে পারে।

30. തന്നെ അടിക്കുന്നവന്നു അവന് കവിള് കാണിക്കട്ടെ; അവന് വേണ്ടുവോളം നിന്ദ അനുഭവിക്കട്ടെ.

30. সে আপন প্রহারকের কাছে গাল পাতিয়া দিউক অপমানে পরিপূর্ণ হউক।

31. കര്ത്താവു എന്നേക്കും തള്ളിക്കളകയില്ലല്ലോ.

31. কেননা প্রভু চিরতরে পরিত্যাগ করিবেন না।

32. അവന് ദുഃഖിപ്പിച്ചാലും തന്റെ മഹാദയെക്കു ഒത്തവണ്ണം അവന്നു കരുണതോന്നും.

32. যদ্যপি মনস্তাপ দেন, তথাপি আপন প্রচুর দয়ানুসারে করুণা করিবেন।

33. മനസ്സോടെയല്ലല്ലോ അവന് മനുഷ്യപുത്രന്മാരെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു വ്യസനിപ്പിക്കുന്നതു.

33. কেননা তিনি অন্তরের সহিত দুঃখ দেন না, মনুষ্য-সন্তানগণকে শোকার্ত্ত করেন না।

34. ഭൂമിയിലെ സകലബദ്ധന്മാരെയും കാല്കീഴിട്ടു മെതിക്കുന്നതും.

34. লোকে যে পৃথিবীর বন্দি সকলকে পদতলে দলিত করে,

35. അത്യുന്നതന്റെ സന്നിധിയില് മനുഷ്യന്റെ ന്യായം മറിച്ചുകളയുന്നതും.

35. পরাৎপরের সম্মুখে মনুষ্যের প্রতি অন্যায় করে,

36. മനുഷ്യനെ വ്യവഹാരത്തില് തെറ്റിച്ചുകളയുന്നതും കര്ത്താവു കാണുകയില്ലയോ?

36. কাহারও বিবাদের অন্যায় নিষ্পত্তি করে, তাহা প্রভু দেখিতে পারেন না।

37. കര്ത്താവു കല്പിക്കാതെ ആര് പറഞ്ഞിട്ടാകുന്നു വല്ലതും സംഭവിക്കുന്നതു?

37. প্রভু আজ্ঞা না করিলে কাহার বাক্য সিদ্ধ হইতে পারে?

38. അത്യുന്നതന്റെ വായില്നിന്നു നന്മയും തിന്മയും പുറപ്പെടുന്നില്ലയോ?

38. পরাৎপরের মুখ হইতে কি বিপদ ও সম্পদ দুই বাহির হয় না?

39. മനുഷ്യന് ജീവനുള്ളന്നു നെടുവീര്പ്പിടുന്നതെന്തു? ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ പാപങ്ങളെക്കുറിച്ചു നെടുവീര്പ്പിടട്ടെ.

39. জীবিত মনুষ্য কেন আক্ষেপ করে, প্রত্যেক ব্যক্তি আপন পাপের দণ্ডের জন্য?

40. നാം നമ്മുടെ നടുപ്പു ആരാഞ്ഞു ശോധനചെയ്തു യഹോവയുടെ അടുക്കലേക്കു തിരിയുക.

40. আইস, আমরা আপন আপন পথের সন্ধান ও পরীক্ষা করি, এবং সদাপ্রভুর কাছে ফিরিয়া আসি;

41. നാം കൈകളെയും ഹൃദയത്തെയും സ്വര്ഗ്ഗസ്ഥനായ ദൈവത്തിങ്കലേക്കു ഉയര്ത്തുക.

41. আইস, হস্তযুগলের সহিত হৃদয়কেও স্বর্গনিবাসী ঈশ্বরের দিকে উত্তোলন করি।

42. ഞങ്ങള് അതിക്രമം ചെയ്തു മത്സരിച്ചു; നീ ക്ഷമിച്ചതുമില്ല.

42. আমরা অধর্ম্ম ও বিদ্রোহাচরণ করিয়াছি; তুমি ক্ষমা কর নাই।

43. നീ കോപം പുതെച്ചു ഞങ്ങളെ പിന്തുടര്ന്നു, കരുണകൂടാതെ കൊന്നുകളഞ്ഞു.

43. তুমি ক্রোধে আচ্ছাদন করিয়া আমাদিগকে তাড়না করিয়াছ, বধ করিয়াছ, দয়া কর নাই।

44. ഞങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥന കടക്കാതവണ്ണം നീ മേഘംകൊണ്ടു നിന്നെത്തന്നേ മറെച്ചു.

44. তুমি মেঘে আপনাকে আচ্ছাদন করিয়াছ, প্রার্থনা তাহা ভেদ করিতে পারে না।

45. നീ ഞങ്ങളെ ജാതികളുടെ ഇടയില് ചവറും എച്ചിലും ആക്കിയിരിക്കുന്നു.
1 കൊരിന്ത്യർ 4:13

45. তুমি জাতিগণের মধ্যে আমাদিগকে জঞ্জাল ও আবর্জ্জনার ন্যায় করিয়াছ।

46. ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളൊക്കെയും ഞങ്ങളുടെ നേരെ വായ്പിളര്ന്നിരിക്കുന്നു.

46. আমাদের সমস্ত শত্রু আমাদের বিরুদ্ধে মুখ খুলিয়া হা করিয়াছে।

47. പേടിയും കണിയും ശൂന്യവും നാശവും ഞങ്ങള്ക്കു ഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.

47. ত্রাস ও খাত, উৎসন্নতা ও ভঙ্গ, আমাদের প্রতি উপস্থিত।

48. എന്റെ ജനത്തിന് പുത്രിയുടെ നാശംനിമിത്തം നീര്ത്തോടുകള് എന്റെ കണ്ണില്നിന്നൊഴുകുന്നു.

48. আমার জাতিরূপ কন্যার ভঙ্গ প্রযুক্ত আমার চক্ষু হইতে জলধারা বহিতেছে।

49. യഹോവ സ്വര്ഗ്ഗത്തില്നിന്നു നോക്കി കടാക്ഷിക്കുവോളം

49. আমার চক্ষু অবিশ্রান্ত অশ্রুতে ভাসিতেছে, বিরাম পায় না,

50. എന്റെ കണ്ണു ഇടവിടാതെ പൊഴിക്കുന്നു; ഇളെക്കുന്നതുമില്ല.

50. যে পর্য্যন্ত সদাপ্রভু স্বর্গ হইতে হেঁট হইয়া দৃষ্টিপাত না করেন।

51. എന്റെ നഗരത്തിലെ സകലസ്ത്രീജനത്തെയും കുറിച്ചു എന്റെ കണ്ണു എന്റെ പ്രാണനെ വ്യസനിപ്പിക്കുന്നു.

51. আমার নগরীর সমস্ত কন্যার নিমিত্ত আমার চক্ষু আমার প্রাণকে আর্দ্র করে।

52. കാരണംകൂടാതെ എന്റെ ശത്രുക്കളായവര് എന്നെ ഒരു പക്ഷിയെപ്പോലെ വേട്ടയാടിയിരിക്കുന്നു;
യോഹന്നാൻ 15:25

52. অকারণে যাহারা আমার শত্রু, তাহারা আমাকে পক্ষীর ন্যায় শিকার করিয়াছে।

53. അവര് എന്റെ ജീവനെ കുണ്ടറയില് ഇട്ടു നശിപ്പിച്ചു, എന്റെ മേല് കല്ലു എറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

53. তাহারা আমার জীবন কূপে সংহার করিয়াছে, এবং আমার উপরে প্রস্তর নিক্ষেপ করিয়াছে।

54. വെള്ളം എന്റെ തലെക്കുമീതെ കവിഞ്ഞൊഴുകി; ഞാന് നശിച്ചുപോയി എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.

54. আমার মস্তকের উপর দিয়া জল বহিল; আমি কহিলাম, আমি উচ্ছিন্ন হইয়াছি।

55. യഹോവേ, ഞാന് ആഴമുള്ള കുണ്ടറയില്നിന്നു നിന്റെ നാമത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

55. হে সদাপ্রভু, আমি অধোলোকস্থ কূপের মধ্য হইতে তোমার নাম ডাকিয়াছি।

56. എന്റെ നെടുവീര്പ്പിന്നും എന്റെ നിലവിളിക്കും ചെവി പൊത്തിക്കളയരുതേ എന്നുള്ള എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന നീ കേട്ടിരിക്കുന്നു.

56. তুমি আমার রব শুনিয়াছ; আমার নিঃশ্বাস, আমার আর্ত্তনাদ হইতে কর্ণ লুকাইও না।

57. ഞാന് നിന്നെ വിളിച്ചപേക്ഷിച്ച നാളില് നീ അടുത്തുവന്നുഭയപ്പെടേണ്ടാ എന്നു പറഞ്ഞു.

57. যে দিন আমি তোমাকে ডাকিয়াছি, সেই দিন তুমি নিকটে আসিয়াছ, বলিয়াছ, ভয় করিও না।

58. കര്ത്താവേ, നീ എന്റെ വ്യവഹാരം നടത്തി, എന്റെ ജീവനെ വീണ്ടെടുത്തിരിക്കുന്നു.

58. হে প্রভু, তুমি আমার প্রাণের বিবাদ সকল নিষ্পত্তি করিয়াছ; আমার জীবন মুক্ত করিয়াছ।

59. യഹോവേ, ഞാന് അനുഭവിച്ച അന്യായം നീ കണ്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ വ്യവഹാരം തീര്ത്തുതരേണമേ.

59. হে সদাপ্রভু, তুমি আমার প্রতি কৃত উপদ্রব দেখিয়াছ, আমার বিচার নিষ্পত্তি কর।

60. അവര് ചെയ്ത സകലപ്രതികാരവും എനിക്കു വിരോധമായുള്ള അവരുടെ സകലനിരൂപണങ്ങളും നീ കണ്ടിരിക്കുന്നു.

60. উহাদের সমস্ত প্রতিশোধ ও আমার বিরুদ্ধে কৃত সমস্ত সঙ্কল্প তুমি দেখিয়াছ।

61. യഹോവേ, അവരുടെ നിന്ദയും എനിക്കു വിരോധമായുള്ള അവരുടെ സകലനിരൂപണങ്ങളും

61. হে সদাপ্রভু, তুমি উহাদের টিটকারি ও আমার বিরুদ্ধে কৃত উহাদের সমস্ত সঙ্কল্প শুনিয়াছ;

62. എന്റെ എതിരികളുടെ വാക്കുകളും ഇടവിടാതെ എനിക്കു വിരോധമായുള്ള നിനവും നീ കേട്ടിരിക്കുന്നു.

62. আমার প্রতিরোধীদের মুখের বচন ও আমার বিরুদ্ধে সমস্ত দিন তাহাদের ভণভণানি শুনিয়াছ।

63. അവരുടെ ഇരിപ്പും എഴുന്നേല്പും നോക്കേണമേ; ഞാന് അവരുടെ പാട്ടായിരിക്കുന്നു.

63. তাহাদের উপবেশন ও উত্থান নিরীক্ষণ কর, আমি তাহাদের গীতস্বরূপ।

64. യഹോവേ, അവരുടെ പ്രവൃത്തിക്കു തക്കവണ്ണം അവര്ക്കും പകരം ചെയ്യേണമേ;

64. হে সদাপ্রভু, তুমি তাহাদের হস্তকৃত কর্ম্মানুযায়ী প্রতিফল তাহাদিগকে দিবে।

65. നീ അവര്ക്കും ഹൃദയകാഠിന്യം വരുത്തും; നിന്റെ ശാപം അവര്ക്കും വരട്ടെ.

65. তুমি তাহাদিগকে চিত্তের জড়তা দিবে, তোমার অভিশাপ তাহাদের প্রতি বর্ত্তিবে।

66. നീ അവരെ കോപത്തോടെ പിന്തുടര്ന്നു, യഹോവയുടെ ആകാശത്തിന് കീഴില്നിന്നു നശിപ്പിച്ചുകളയും.

66. তুমি তাহাদিগকে ক্রোধে তাড়না করিবে, ও সদাপ্রভুর স্বর্গের নীচে হইতে উচ্ছিন্ন করিবে।