1. യഹോവേ, ഞങ്ങള്ക്കു എന്തു ഭവിക്കുന്നു എന്നു ഔര്ക്കേണമേ; ഞങ്ങള്ക്കു നേരിട്ടിരിക്കുന്ന നിന്ദ നോക്കേണമേ.

1. (The prayer of Jeremy) Call to remembrance, (O LORD) what we have suffered, consider and see our confusion.

2. ഞങ്ങളുടെ അവകാശം അന്യന്മാര്ക്കും ഞങ്ങളുടെ വീടുകള് അന്യജാതിക്കാര്ക്കും ആയ്പോയിരിക്കുന്നു.

2. Our inheritance is turned to the strangers, and our houses to the aliens.

3. ഞങ്ങള് അനാഥന്മാരും അപ്പനില്ലാത്തവരും ആയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാര് വിധവമാരായ്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.

3. We are become careful and fatherless, and our mothers are as the widows.

4. ഞങ്ങളുടെ വെള്ളം ഞങ്ങള് വിലെക്കു വാങ്ങി കുടിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ വിറകു ഞങ്ങള് വിലകൊടുത്തു മേടിക്കുന്നു.

4. We are fain to drink our own water for money, and our own wood must we buy with money.

5. ഞങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നവര് ഞങ്ങളുടെ കഴുത്തില് എത്തിയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങള് തളര്ന്നിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു വിശ്രാമവുമില്ല.

5. Our necks are under persecution, we are weary, and have no rest.

6. അപ്പം തിന്നു തൃപ്തരാകേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള് മിസ്രയീമ്യര്ക്കും അശ്ശൂര്യ്യര്ക്കും കീഴടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

6. Afore time we yielded our selves to the Egyptians, and now to the Assyrians, only that we might have bread enough.

7. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് പാപം ചെയ്തു ഇല്ലാതെയായിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അകൃത്യങ്ങള് ഞങ്ങള് ചുമക്കുന്നു.

7. Our fathers (which now are gone) have sinned, and we must bear their wickedness.

8. ദാസന്മാര് ഞങ്ങളെ ഭരിക്കുന്നു; അവരുടെ കയ്യില്നിന്നു ഞങ്ങളെ വിടുവിപ്പാന് ആരുമില്ല.

8. Servants have the rule of us, and no man delivereth us out of their hands.

9. മരുഭൂമിയിലെ വാള്നിമിത്തം പ്രാണഭയത്തോടെ ഞങ്ങള് ആഹാരം ചെന്നു കൊണ്ടുവരുന്നു.

9. We must get our living with the peril of our lives because of the drouth of the wilderness.

10. ക്ഷാമത്തിന്റെ കാഠിന്യം നിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ ത്വക് അടുപ്പുപോലെ കറുത്തിരിക്കുന്നു.

10. Our skin is as it had been brent in an oven, for very sore hunger.

11. അവര് സീയോനില് സ്ത്രീകളെയും യെഹൂദാപട്ടണങ്ങളില് കന്യകമാരെയും വഷളാക്കിയിരിക്കുന്നു.

11. The wives are ravished in Sion, and the maidens in the cities of Judah.

12. അവന് സ്വന്തകൈകൊണ്ടു പ്രഭുക്കന്മാരെ തൂക്കിക്കളഞ്ഞു; വൃദ്ധന്മാരുടെ മുഖം ആദരിച്ചതുമില്ല.

12. The princes are hanged up with the hand of the enemies, they have not spared the old sage men,

13. യൌവനക്കാര് തിരികല്ലു ചുമക്കുന്നു; ബാലന്മാര് വിറകുചുമടുംകൊണ്ടു വീഴുന്നു.

13. they have taken young men's lives from them, and the boys are hanged up upon trees.

14. വൃദ്ധന്മാരെ പട്ടണവാതില്ക്കലും യൌവനക്കാരെ സംഗീതത്തിന്നും കാണുന്നില്ല.

14. The elders sit no more under the gates, and the young men use no more the playing of Music.

15. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയസന്തോഷം ഇല്ലാതെയായി; ഞങ്ങളുടെ നൃത്തം വിലാപമായ്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.

15. The joy of our heart is gone, our merry query is turned into mourning.

16. ഞങ്ങളുടെ തലയിലെ കിരീടം വീണുപോയി; ഞങ്ങള് പാപം ചെയ്കകൊണ്ടു ഞങ്ങള്ക്കു അയ്യോ കഷ്ടം!

16. The garland of our head is fallen: alas, that ever we sinned so sore.

17. ഇതുകൊണ്ടു ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന്നു രോഗം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; ഇതുനിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണു മങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

17. Therefore our heart is full of heaviness, and our eyes dim:

18. സീയോന് പര്വ്വതം ശൂന്യമായി കുറുക്കന്മാര് അവിടെ സഞ്ചരിക്കുന്നതുകൊണ്ടു തന്നേ.

18. because of the hill of Sion that is destroyed. In so much, that the foxes run upon it.

19. യഹോവേ, നീ ശാശ്വതനായും നിന്റെ സിംഹാസനം തലമുറതലമുറയായും ഇരിക്കുന്നു.

19. But thou, O LORD, that remainest for evermore, and thy seat world without end:

20. നീ സദാകാലം ഞങ്ങളെ മറക്കുന്നതും ദീര്ഘകാലം ഞങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതും എന്തു?

20. Wherefore wilt thou still forget us, and forsake us so long?

21. യഹോവേ, ഞങ്ങള് മടങ്ങിവരേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങളെ നിങ്കലേക്കു മടക്കിവരുത്തേണമേ; ഞങ്ങള്ക്കു പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒരു നല്ല കാലം വരുത്തേണമേ;

21. O LORD, turn thou us unto thee, and so shall we be turned. Renew our days as in old time,

22. അല്ല, നീ ഞങ്ങളെ അശേഷം ത്യജിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ? ഞങ്ങളോടു നീ അതികഠിനമായി കോപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ?

22. for thou hast now banished us long enough, and hast been sore displeased at us. [The end of the Lamentations of Ieremye.]