1. യിസ്രായേല്മൂപ്പന്മാരില് ചിലര് എന്റെ അടുക്കല് വന്നു എന്റെ മുമ്പില് ഇരുന്നു.

1. Then came certaine of the Elders of Israel vnto me, and sate before me.

2. അപ്പോള് യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

2. And the worde of the Lord came vnto me, saying,

3. മനുഷ്യപുത്രാ, ഈ പുരുഷന്മാര് തങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് സ്മരിച്ചു തങ്ങളുടെ അകൃത്യഹേതു തങ്ങളുടെ മുമ്പില് വെച്ചിരിക്കുന്നു; അവര് ചോദിച്ചാല് ഞാന് ഉത്തരമരുളുമോ?

3. Sonne of man, these men haue set vp their idoles in their heart, and put the stumbling blocke of their iniquitie before their face: should I, being required, answere them?

4. അതുകൊണ്ടു നീ അവരോടു പറയേണ്ടതുയഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുയിസ്രായേല്ഗൃഹത്തില് തന്റെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് സ്മരിച്ചും തന്റെ അകൃത്യഹേതു തന്റെ മുമ്പില് വെച്ചുംകൊണ്ടു പ്രവാചകന്റെ അടുക്കല് വരുന്ന ഏവനോടും

4. Therefore speake vnto them, and say vnto them, Thus saith the Lord God, Euery man of the house of Israel that setteth vp his idols in his heart, and putteth the stumbling blocke of his iniquitie before his face, and commeth to the Prophet, I the Lord will answere him that commeth, according to the multitude of his idoles:

5. യഹോവയായ ഞാന് തന്നേ യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തെ അവരുടെ ഹൃദയത്തില് പിടിക്കേണ്ടതിന്നു അവന്റെ വിഗ്രഹങ്ങളുടെ ബാഹുല്യത്തിന്നു തക്കവണ്ണം ഉത്തരം അരുളും; അവര് എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങള്നിമിത്തം എന്നെ വിട്ടകന്നിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

5. That I may take the house of Israel in their owne heart, because they are all departed from me through their idoles.

6. ആകയാല് നീ യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തോടു പറയേണ്ടതുയഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനിങ്ങള് അനുതപിച്ചു നിങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങളെ വിട്ടുതിരിവിന് ; നിങ്ങളുടെ സകല മ്ളേച്ഛബിംബങ്ങളിലുംനിന്നു നിങ്ങളുടെ മുഖം തിരിപ്പിന് .

6. Therfore say vnto the house of Israel, Thus sayth the Lord God, Returne, and withdraw your selues, and turne your faces from your idoles, and turne your faces from all your abominations.

7. യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തിലും യിസ്രായേലില് വന്നുപാര്ക്കുംന്ന പരദേശികളിലും എന്നെ വിട്ടകന്നു തന്റെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് സ്മരിച്ചും തന്റെ അകൃത്യഹേതു മുമ്പില് വെച്ചുകൊണ്ടു പ്രവാചകന്റെ അടുക്കല് അരുളപ്പാടു ചോദിപ്പാന് വരുന്ന ഏവനോടും യഹോവയായ ഞാന് തന്നേ ഉത്തരം അരുളും.

7. For euery one of the house of Israel, or of the stranger that soiourneth in Israel, which departeth from mee, and setteth vp his idoles in his heart, and putteth the stumbling blocke of his iniquitie before his face, and commeth to a Prophet, for to inquire of him for me, I the Lord will answere him for my selfe,

8. ഞാന് ആ മനുഷ്യന്റെനേരെ മുഖംതിരിച്ചു അവനെ ഒരടയാളവും പഴഞ്ചൊല്ലും ആക്കും; ഞാന് അവനെ എന്റെ ജനത്തിന്റെ നടുവില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയും; ഞാന് യഹോവ എന്നു നിങ്ങള് അറിയും.

8. And I will set my face against that man, and will make him an example and prouerbe, and I will cut him off from the middes of my people, and ye shall knowe that I am the Lord.

9. എന്നാല് പ്രവാചകന് വശീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടു ഒരു വാക്കു പ്രസ്താവിച്ചാല് യഹോവയായ ഞാന് ആ പ്രവാചകനെ വശീകരിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞാന് അവന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി അവനെ യിസ്രായേല്ജനത്തില്നിന്നു സംഹരിച്ചുകളയും.

9. And if the Prophet be deceiued, when hee hath spoken a thing, I the Lord haue deceiued that Prophet, and I will stretch out mine hande vpon him, and will destroy him from the middes of my people of Israel.

10. യിസ്രായേല്ഗൃഹം ഇനിമേല് എന്നെ വിട്ടു തെറ്റിപ്പോകയും സകലവിധ ലംഘനങ്ങളുംകൊണ്ടു അശുദ്ധരായിത്തീരുകയും ചെയ്യാതെ അവര് എനിക്കു ജനവും ഞാന് അവര്ക്കും ദൈവവും ആയിരിക്കേണ്ടതിന്നു

10. And they shall beare their punishment: the punishment of the Prophet shall bee euen as the punishment of him that asketh,

11. അവര് തങ്ങളുടെ അകൃത്യം വഹിക്കും; ചോദിക്കുന്നവന്റെ അകൃത്യവും പ്രവാചകന്റെ അകൃത്യവും ഒരുപോലെ ആയിരിക്കും എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

11. That the house of Israel may go no more astray from mee, neither bee polluted any more with all their transgressions, but that they may be my people, and I may be their God, sayth the Lord God.

12. യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

12. The worde of the Lord came againe vnto me, saying,

13. മനുഷ്യപുത്രാ ഒരു ദേശം എന്നോടു ദ്രോഹിച്ചു പാപം ചെയ്യുമ്പോള് ഞാന് അതിന്റെനേരെ കൈ നീട്ടി, അപ്പം എന്ന കോല് ഒടിച്ചു, ക്ഷാമം വരുത്തി, മനുഷ്യനെയും മൃഗത്തെയും അതില് നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയും.

13. Sonne of man, when ye land sinneth against me by committing a trespasse, then will I stretch out mine hand vpon it, and will breake the staffe of the bread thereof, and will send famine vpon it, and I will destroy man and beast forth of it.

14. നോഹ, ദാനീയേല്, ഇയ്യോബ് എന്നീ മൂന്നു പുരുഷന്മാര് അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും അവര് തങ്ങളുടെ നീതിയാല് സ്വന്തജീവനെ മാത്രമേ രക്ഷിക്കയുള്ളു എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

14. Though these three men Noah, Daniel, and Iob were among them, they shoulde deliuer but their owne soules by their righteousnes, saith the Lord God.

15. ഞാന് ദുഷ്ടമൃഗങ്ങളെ ദേശത്തു വരുത്തുകയും ആ മൃഗങ്ങളെ പേടിച്ചു ആരും വഴിപോകാതവണ്ണം അവ അതിനെ നിര്ജ്ജനമാക്കീട്ടു അതു ശൂന്യമാകയും ചെയ്താല്,

15. If I bring noysome beastes into the lande and they spoyle it, so that it bee desolate, that no man may passe through, because of beastes,

16. ആ മൂന്നു പുരുഷന്മാര് അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും എന്നാണ, അവര് പുത്രന്മാരെയോ പുത്രിമാരെയോ രക്ഷിക്കാതെ അവര് മാത്രമേ രക്ഷപ്പെടുകയുള്ളു; ദേശമോ ശൂന്യമായിപ്പോകുമെന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

16. Though these three men were in the mids thereof, As I liue, sayth the Lord God, they shall saue neither sonnes nor daughters: they onely shalbe deliuered, but the land shall be waste.

17. അല്ലെങ്കില് ഞാന് ആ ദേശത്തില് വാള് വരുത്തി വാളേ, നീ ദേശത്തുകൂടി കടക്കുക എന്നു കല്പിച്ചു മനുഷ്യരെയും മൃഗങ്ങളെയും

17. Or if I bring a sworde vpon this land, and say, Sword, go through the land, so that I destroy man and beast out of it,

18. അതില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളഞ്ഞാല് ആ മൂന്നു പുരുഷന്മാര് അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും, എന്നാണ, അവര് പുത്രന്മാരെയോ പുത്രിമാരെയോ രക്ഷിക്കാതെ, അവര് മാത്രമേ രക്ഷപ്പെടുകയുള്ളു എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

18. Though these three men were in the mids thereof, As I liue, sayth the Lord God, they shall deliuer neither sonnes nor daughters, but they onely shall be deliuered themselues.

19. അല്ലെങ്കില് ഞാന് ആ ദേശത്തു മഹാമാരി അയച്ചു, അതില്നിന്നു മനുഷ്യരെയും മൃഗങ്ങളെയും ഛേദിച്ചുകളവാന് തക്കവണ്ണം എന്റെ ക്രോധം രക്തരൂപേണ അതിന്മേല് പകര്ന്നാല്

19. Or if I send a pestilence into this land, and powre out my wrath vpon it in blood, to destroy out of it man and beast,

20. നോഹയും ദാനീയേലും ഇയ്യോബും അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും, എന്നാണ, അ:വര് പുത്രനെയോ പുത്രിയെയോ രക്ഷിക്കാതെ തങ്ങളുടെ നീതിയാല് സ്വന്ത ജീവനെ മാത്രമേ രക്ഷിക്കയുള്ളു എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

20. And though Noah, Daniel and Iob were in the middes of it, As I liue, sayth the Lord God, they shall deliuer neither sonne nor daughter: they shall but deliuer their owne soules by their righteousnes.

21. യഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുഞാന് യെരൂശലേമില്നിന്നു മനുഷ്യരെയും മൃഗങ്ങളെയും ഛേദിച്ചുകളയേണ്ടതിന്നു വാള്, ക്ഷാമം ദുഷ്ടമൃഗം, മഹാമാരി എന്നിങ്ങനെ അനര്ത്ഥകരമായ ന്യായവിധികള് നാലും കൂടെ അയച്ചാലോ?
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 6:8

21. For thus saith the Lord God, Howe much more when I sende my foure sore iudgements vpon Ierusalem, euen the sworde, and famine, and the noysome beast and pestilence, to destroy man and beast out of it?

22. എന്നാല് പുറപ്പെട്ടു പോരുവാനുള്ള പുത്രന്മാരും പുത്രിമാരും ആയ ഒരു രക്ഷിതഗണം അതില് ശേഷിച്ചിരിക്കും; അവര് പുറപ്പെട്ടു നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരും; നിങ്ങള് അവരുടെ നടപ്പും പ്രവൃത്തികളും കണ്ടു, ഞാന് യെരൂശലേമിന്നു വരുത്തിയ അനര്ത്ഥവും അതിന്നു വരുത്തിയ സകലവും ചൊല്ലി ആശ്വാസം പ്രാപിക്കും.

22. Yet beholde, therein shalbe left a remnant of them that shalbe caryed away both sonnes and daughters: behold, they shall come forth vnto you, and ye shall see their way, and their enterprises: and ye shall be comforted, concerning the euill that I haue brought vpon Ierusalem, euen concerning al that I haue brought vpon it.

23. നിങ്ങള് അവരുടെ നടപ്പും പ്രവൃത്തികളും കാണുമ്പോള് നിങ്ങള്ക്കു ആശ്വാസമായിരിക്കും; ഞാന് അതില് ചെയ്തിരിക്കുന്നതൊക്കെയും വെറുതെയല്ല ചെയ്തതു എന്നു നിങ്ങള് അറിയും എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

23. And they shall comfort you, when yee see their way and their enterprises: and ye shall know, that I haue not done without cause all that I haue done in it, saith the Lord God.