1. ഞാന് യിസ്രായേലിന്നു ചികിത്സ ചെയ്യുമ്പോള്, എഫ്രയീമിന്റെ അകൃത്യവും ശമര്യ്യയുടെ ദുഷ്ടതയും വെളിപ്പെട്ടുവരുന്നു; അവര് വ്യാജം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു; അകത്തു കള്ളന് കടക്കുന്നു; പുറത്തു കവര്ച്ചക്കാരുടെ കൂട്ടം കൊള്ളയിടുന്നു.

1. The Lord says, 'I would like to heal Israel. But when I try to, Ephraim's sins are brought out into the open. The crimes of Samaria are made known to everyone. The people tell lies. They break into houses and steal. They rob others in the streets.

2. അവരുടെ ദുഷ്ടതയൊക്കെയും ഞാന് ഔര്ക്കുംന്നു എന്നു അവര് മനസ്സില് വിചാരിക്കുന്നില്ല, ഇപ്പോള് അവരുടെ സ്വന്തപ്രവര്ത്തികള് അവരെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു; അവ എന്റെ മുമ്പാകെ ഇരിക്കുന്നു.

2. But they do not realize that I remember all of the evil things they do. Their sins pile up and cover them. I am always aware of those sins.

3. അവര് ദുഷ്ടതകൊണ്ടു രാജാവിനെയും ഭോഷകുകൊണ്ടു പ്രഭുക്കന്മാരെയും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.

3. Their evil conduct even makes the king glad. Their lies make the princes happy.

4. അവര് എല്ലാവരും വ്യഭിചാരികള് ആകുന്നു; അപ്പക്കാരന് ചൂടുപിടിപ്പിക്കുന്ന അപ്പക്കൂടുപോലെ ഇരിക്കുന്നു; മാവു കുഴെച്ചതുമുതല് അതു പുളിക്കുവോളം തീയെരിക്കാതിരിക്കും.

4. But all of the people are unfaithful to the king. Their anger against him burns like the coals in an oven. The baker does not even need to stir up the fire until the dough is ready.'

5. നമ്മുടെ രാജാവിന്റെ ദിവസത്തില് പ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും വീഞ്ഞിന്റെ ഉഷ്ണത്താല് ദീനം പിടിക്കുന്നു; അവന് പരിഹാസികളോടുകൂടെ കൈ നീട്ടുന്നു.

5. On special days to honor our king, the princes get drunk with wine. And the king enjoys the party. He joins hands with those who pretend to be faithful to him.

6. അവര് പതിയിരിക്കുന്ന സമയത്തു തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ അപ്പക്കൂടുപോലെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അപ്പക്കാരന് രാത്രി മുഴുവനും ഉറങ്ങുന്നു; രാവിലെ അതു ജ്വലിക്കുന്ന തീപോലെ കത്തുന്നു.

6. Their hearts are as hot as an oven. They make evil plans to get rid of him. Their anger burns like a slow fire all night. In the morning it blazes out like a flaming fire.

7. അവരൊക്കെയും അപ്പക്കൂടുപോലെ ചൂടുപിടിച്ചു, തങ്ങളുടെ ന്യായാധിപതിമാരെ തിന്നുകളയുന്നു; അവരുടെ രാജാക്കന്മാര് ഒക്കെയും വീണിരിക്കുന്നു; അവരുടെ ഇടയില് എന്നോടു അപേക്ഷിക്കുന്നവന് ആരുമില്ല.

7. All of them are as hot as an oven. They destroy their rulers. All of their kings fall from power. But none of them calls on the Lord for help.

8. എഫ്രയീം ജാതികളോടു ഇടകലര്ന്നിരിക്കുന്നു; എഫ്രയീം മറിച്ചിടാത്ത ദോശ ആകുന്നു.

8. The people of Ephraim mix with the nations. They are like a flat cake that is baked on only one side.

9. അന്യജാതികള് അവന്റെ ബലം തിന്നുകളഞ്ഞു എങ്കിലും അവന് അറിയുന്നില്ല; അവന്നു അവിടവിടെ നരെച്ചിരിക്കുന്നു എങ്കിലും അവന് അറിയുന്നില്ല.

9. People from other lands make them weaker and weaker. But they don't realize it. Their hair is becoming gray. But they don't even notice it.

10. യിസ്രായേലിന്റെ അഹംഭാവം അവന്റെ മുഖത്തു സാക്ഷീകരിക്കുന്നു; എന്നാല് അവര് തങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ അടുക്കല് മടങ്ങിവന്നിട്ടില്ല; ഇതില് ഒക്കെയും അവനെ അന്വേഷിച്ചിട്ടും ഇല്ല.

10. The pride of Israel witnesses that they are guilty. But in spite of everything, they don't return to the Lord their God. They don't go to him for help.

11. എഫ്രയീം ബുദ്ധിയില്ലാത്ത പൊട്ടപ്രാവുപോലെ ആകുന്നു; അവര് മിസ്രയീമിനെ വിളിക്കയും അശ്ശൂരിലേക്കു പോകയും ചെയ്യന്നു.

11. The Lord says, 'The people of Ephraim are like a dove. They are easily tricked. They do not have any sense at all. First they call out to Egypt for help. Then they turn to Assyria.

12. അവര് പോകുമ്പോള് ഞാന് എന്റെ വല അവരുടെ മേല് വീശും; ഞാന് അവരെ ആകാശത്തിലെ പറവകളെപ്പോലെ താഴെ വരുത്തും; അവരുടെ സഭയെ കേള്പ്പിച്ചതുപോലെ ഞാന് അവരെ ശിക്ഷിക്കും.

12. When they send for help, I will throw my net over them. I will capture them like birds of the air. I will punish them, just as I warned them I would.

13. അവര് എന്നെ വിട്ടു ഔടിപ്പോയതുകൊണ്ടു അവര്ക്കും അയ്യോ കഷ്ടം; അവര് എന്നോടു അതിക്രമം ചെയ്കകൊണ്ടു അവര്ക്കും നാശം; ഞാന് അവരെ വീണ്ടെടുപ്പാന് വിചാരിച്ചിട്ടും അവര് എന്നോടു ഭോഷകു സംസാരിക്കുന്നു.

13. How terrible it will be for them! They have wandered away from me. So they will be destroyed. They have refused to obey me. I long to save them. But they tell lies about me.

14. അവര് ഹൃദയപൂര്വ്വം എന്നോടു നിലവിളിക്കാതെ കിടക്കയില്വെച്ചു മുറയിടുന്നു; അവര് ധാന്യവും വീഞ്ഞും നിമിത്തം ഒന്നിച്ചുകൂടുന്നു; അവര് എന്നോടു മത്സരിക്കുന്നു.

14. They do not cry out to me from their hearts. Instead, they just lie on their beds and sob. They cut themselves when they pray to Baal for grain and fresh wine. So they turn away from me.

15. ഞാന് അവരുടെ ഭുജങ്ങളെ അഭ്യസിപ്പിച്ചു ബലപ്പെടുത്തീട്ടും അവര് എന്റെ നേരെ ദോഷം നിരൂപിക്കുന്നു.

15. I brought them up and made them strong. But they make evil plans against me.

16. അവര് തിരിയുന്നു, മേലോട്ടു അല്ലതാനും; അവര് വഞ്ചനയുള്ള വില്ലുപോലെ ആകുന്നു; അവരുടെ പ്രഭുക്കന്മാര് നാവിന്റെ ക്രോധംനിമിത്തം വാളുകൊണ്ടു വീഴും; അതു മിസ്രയീംദേശത്തു അവര്ക്കും പരിഹാസഹേതുവായ്തീരും.

16. I am the Most High God. But they do not turn to me. They are like a bow that does not shoot straight. Their leaders will be killed with swords. They will die because they have spoken too proudly. The people of Egypt will make fun of them.'