1. ഞാന് യിസ്രായേലിന്നു ചികിത്സ ചെയ്യുമ്പോള്, എഫ്രയീമിന്റെ അകൃത്യവും ശമര്യ്യയുടെ ദുഷ്ടതയും വെളിപ്പെട്ടുവരുന്നു; അവര് വ്യാജം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു; അകത്തു കള്ളന് കടക്കുന്നു; പുറത്തു കവര്ച്ചക്കാരുടെ കൂട്ടം കൊള്ളയിടുന്നു.

1. 'When I give healing to Israel, Then revealed is the iniquity of Ephraim, And the wickedness of Samaria, For they have wrought falsehood, And a thief doth come in, Stript off hath a troop in the street,

2. അവരുടെ ദുഷ്ടതയൊക്കെയും ഞാന് ഔര്ക്കുംന്നു എന്നു അവര് മനസ്സില് വിചാരിക്കുന്നില്ല, ഇപ്പോള് അവരുടെ സ്വന്തപ്രവര്ത്തികള് അവരെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു; അവ എന്റെ മുമ്പാകെ ഇരിക്കുന്നു.

2. And they do not say to their heart, [That] all their evil I have remembered, Now compassed them have their doings, Over-against My face they have been.

3. അവര് ദുഷ്ടതകൊണ്ടു രാജാവിനെയും ഭോഷകുകൊണ്ടു പ്രഭുക്കന്മാരെയും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.

3. With their wickedness they make glad a king, And with their lies -- princes.

4. അവര് എല്ലാവരും വ്യഭിചാരികള് ആകുന്നു; അപ്പക്കാരന് ചൂടുപിടിപ്പിക്കുന്ന അപ്പക്കൂടുപോലെ ഇരിക്കുന്നു; മാവു കുഴെച്ചതുമുതല് അതു പുളിക്കുവോളം തീയെരിക്കാതിരിക്കും.

4. All of them [are] adulterers, Like a burning oven of a baker, He ceaseth from stirring up after kneading the dough, till its leavening.

5. നമ്മുടെ രാജാവിന്റെ ദിവസത്തില് പ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും വീഞ്ഞിന്റെ ഉഷ്ണത്താല് ദീനം പിടിക്കുന്നു; അവന് പരിഹാസികളോടുകൂടെ കൈ നീട്ടുന്നു.

5. A day of our king! Princes have polluted themselves [with] the poison of wine, He hath drawn out his hand with scorners.

6. അവര് പതിയിരിക്കുന്ന സമയത്തു തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ അപ്പക്കൂടുപോലെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അപ്പക്കാരന് രാത്രി മുഴുവനും ഉറങ്ങുന്നു; രാവിലെ അതു ജ്വലിക്കുന്ന തീപോലെ കത്തുന്നു.

6. For they have drawn near, As an oven [is] their heart, In their lying in wait all the night sleep doth their baker, Morning! he is burning as a flaming fire.

7. അവരൊക്കെയും അപ്പക്കൂടുപോലെ ചൂടുപിടിച്ചു, തങ്ങളുടെ ന്യായാധിപതിമാരെ തിന്നുകളയുന്നു; അവരുടെ രാജാക്കന്മാര് ഒക്കെയും വീണിരിക്കുന്നു; അവരുടെ ഇടയില് എന്നോടു അപേക്ഷിക്കുന്നവന് ആരുമില്ല.

7. All of them are warm as an oven, And they have devoured their judges, All their kings have fallen, There is none calling unto Me among them.

8. എഫ്രയീം ജാതികളോടു ഇടകലര്ന്നിരിക്കുന്നു; എഫ്രയീം മറിച്ചിടാത്ത ദോശ ആകുന്നു.

8. Ephraim! among peoples he mixeth himself, Ephraim hath been a cake unturned.

9. അന്യജാതികള് അവന്റെ ബലം തിന്നുകളഞ്ഞു എങ്കിലും അവന് അറിയുന്നില്ല; അവന്നു അവിടവിടെ നരെച്ചിരിക്കുന്നു എങ്കിലും അവന് അറിയുന്നില്ല.

9. Devoured have strangers his power, And he hath not known, Also old age hath sprinkled [itself] on him, And he hath not known.

10. യിസ്രായേലിന്റെ അഹംഭാവം അവന്റെ മുഖത്തു സാക്ഷീകരിക്കുന്നു; എന്നാല് അവര് തങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ അടുക്കല് മടങ്ങിവന്നിട്ടില്ല; ഇതില് ഒക്കെയും അവനെ അന്വേഷിച്ചിട്ടും ഇല്ല.

10. And humbled hath been the excellency of Israel to his face, And they have not turned back unto Jehovah their God, Nor have they sought Him for all this.

11. എഫ്രയീം ബുദ്ധിയില്ലാത്ത പൊട്ടപ്രാവുപോലെ ആകുന്നു; അവര് മിസ്രയീമിനെ വിളിക്കയും അശ്ശൂരിലേക്കു പോകയും ചെയ്യന്നു.

11. And Ephraim is as a simple dove without heart, Egypt they called on -- [to] Asshur they have gone.

12. അവര് പോകുമ്പോള് ഞാന് എന്റെ വല അവരുടെ മേല് വീശും; ഞാന് അവരെ ആകാശത്തിലെ പറവകളെപ്പോലെ താഴെ വരുത്തും; അവരുടെ സഭയെ കേള്പ്പിച്ചതുപോലെ ഞാന് അവരെ ശിക്ഷിക്കും.

12. When they go I spread over them My net, As the fowl of the heavens I bring them down, I chastise them as their company hath heard.

13. അവര് എന്നെ വിട്ടു ഔടിപ്പോയതുകൊണ്ടു അവര്ക്കും അയ്യോ കഷ്ടം; അവര് എന്നോടു അതിക്രമം ചെയ്കകൊണ്ടു അവര്ക്കും നാശം; ഞാന് അവരെ വീണ്ടെടുപ്പാന് വിചാരിച്ചിട്ടും അവര് എന്നോടു ഭോഷകു സംസാരിക്കുന്നു.

13. Woe to them, for they wandered from Me, Destruction to them, for they transgressed against Me, And I -- I ransom them, and they have spoken lies against Me,

14. അവര് ഹൃദയപൂര്വ്വം എന്നോടു നിലവിളിക്കാതെ കിടക്കയില്വെച്ചു മുറയിടുന്നു; അവര് ധാന്യവും വീഞ്ഞും നിമിത്തം ഒന്നിച്ചുകൂടുന്നു; അവര് എന്നോടു മത്സരിക്കുന്നു.

14. And have not cried unto Me with their heart, but howl on their beds, For corn and new wine they assemble themselves, They turn aside against Me.

15. ഞാന് അവരുടെ ഭുജങ്ങളെ അഭ്യസിപ്പിച്ചു ബലപ്പെടുത്തീട്ടും അവര് എന്റെ നേരെ ദോഷം നിരൂപിക്കുന്നു.

15. And I instructed -- I strengthened their arms, And concerning Me they think evil!

16. അവര് തിരിയുന്നു, മേലോട്ടു അല്ലതാനും; അവര് വഞ്ചനയുള്ള വില്ലുപോലെ ആകുന്നു; അവരുടെ പ്രഭുക്കന്മാര് നാവിന്റെ ക്രോധംനിമിത്തം വാളുകൊണ്ടു വീഴും; അതു മിസ്രയീംദേശത്തു അവര്ക്കും പരിഹാസഹേതുവായ്തീരും.

16. They turn back -- not to the Most High, They have been as a deceitful bow, Fall by sword do their princes, From the insolence of their tongue, This [is] their derision in the land of Egypt!