1. ആ കാലത്തു ഇടപ്രഭുവായ ഹെരോദാവു യേശുവിന്റെ ശ്രുതി കേട്ടിട്ടു

1. AT THAT time Herod the governor heard the reports about Jesus,

2. അവന് യോഹന്നാന് സ്നാപകന് ; അവന് മരിച്ചവരുടെ ഇടയില് നിന്നു ഉയിര്ത്തു; അതുകൊണ്ടാകുന്നു ഈ ശക്തികള് അവനില് വ്യാപരിക്കുന്നതു എന്നു തന്റെ ഭൃത്യന്മാരോടു പറഞ്ഞു.

2. And he said to his attendants, This is John the Baptist; He has been raised from the dead, and that is why the powers of performing miracles are at work in Him.

3. ഹെരോദാവു തന്റെ സഹോദരനായ ഫീലിപ്പൊസിന്റെ ഭാര്യ ഹെരോദ്യ നിമിത്തം, അവള് നിനക്കു ഭാര്യയായിരിക്കുന്നതു വിഹിതമല്ല എന്നു
ലേവ്യപുസ്തകം 18:16, ലേവ്യപുസ്തകം 20:21

3. For Herod had arrested John and bound him and put him in prison [to stow him out of the way] on account and for the sake of Herodias, his brother Philip's wife,

4. യോഹന്നാന് അവനോടു പറഞ്ഞതു കൊണ്ടു തന്നേ, അവനെ പിടിച്ചു കെട്ടി തടവില് ആക്കിയിരുന്നു.
ലേവ്യപുസ്തകം 18:16, ലേവ്യപുസ്തകം 20:21

4. For John had said to him, It is not lawful or right for you to have her. [Lev. 18:16; 20:21.]

5. അവനെ കൊല്ലുവാന് മനസ്സുണ്ടായിട്ടു പുരുഷാരം അവനെ പ്രവാചകന് എന്നു എണ്ണുകയാല് അവരെ ഭയപ്പെട്ടു.

5. Although he wished to have him put to death, he was afraid of the people, for they regarded John as a prophet.

6. എന്നാല് ഹെരോദാവിന്റെ ജനനദിവസം ആയപ്പോള് ഹെരോദ്യയുടെ മകള് സഭാമദ്ധ്യേ നൃത്തം ചെയ്തു ഹെരോദാവിനെ പ്രസാദിപ്പിച്ചു.

6. But when Herod's birthday came, the daughter of Herodias danced in the midst [before the company] and pleased and fascinated Herod,

7. അതുകൊണ്ടു എന്തു ചോദിച്ചാലും അവള്ക്കു കൊടുക്കും എന്നു അവന് സത്യംചെയ്തു വാക്കുകൊടുത്തു.

7. And so he promised with an oath to give her whatever she might ask.

8. അവള് അമ്മയുടെ ഉപദേശപ്രകാരംയോഹന്നാന് സ്നാപകന്റെ തല ഒരു താലത്തില് തരേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

8. And she, being put forward and prompted by her mother, said, Give me the head of John the Baptist right here on a platter.

9. രാജാവു ദുഃഖിച്ചു എങ്കിലും ചെയ്ത സത്യത്തെയും വിരുന്നുകാരെയും വിചാരിച്ചു അതു കൊടുപ്പാന് കല്പിച്ചു;

9. And the king was distressed and sorry, but because of his oaths and his guests, he ordered it to be given her;

10. ആളയച്ചു തടവില് യോഹന്നാനെ ശിരഃഛേദം ചെയ്യിച്ചു.

10. He sent and had John beheaded in the prison.

11. അവന്റെ തല ഒരു താലത്തില് കൊണ്ടുവന്നു ബാലെക്കു കൊടുത്തു; അവള് അമ്മെക്കു കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തു.

11. And his head was brought in on a platter and given to the little maid, and she brought it to her mother.

12. അവന്റെ ശിഷ്യന്മാര് ചെന്നു ഉടല് എടുത്തു കുഴിച്ചിട്ടുപിന്നെ വന്നു യേശുവിനെ അറിയിച്ചു.

12. And John's disciples came and took up the body and buried it. Then they went and told Jesus.

13. അതു കേട്ടിട്ടു യേശു അവിടംവിട്ടു പടകില് കയറി നിര്ജ്ജനമായോരു സ്ഥലത്തേക്കു വേറിട്ടു വാങ്ങിപ്പോയി; പുരുഷാരം അതു കേട്ടു പട്ടണങ്ങളില് നിന്നു കാല്നടയായി അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു.

13. When Jesus heard it, He withdrew from there privately in a boat to a solitary place. But when the crowds heard of it, they followed Him [by land] on foot from the towns.

14. അവന് വന്നു വലിയ പുരുഷാരത്തെ കണ്ടു അവരില് മനസ്സലിഞ്ഞു അവരുടെ രോഗികളെ സൌഖ്യമാക്കി.

14. When He went ashore and saw a great throng of people, He had compassion (pity and deep sympathy) for them and cured their sick.

15. വൈകുന്നേരമായപ്പോള് ശിഷ്യന്മാര് അവന്റെ അടുക്കല് ചെന്നുഈ സ്ഥലം മരുഭൂമിയല്ലോ; നേരവും വൈകി; പുരുഷാരം ഗ്രാമങ്ങളില് പോയി ഭക്ഷണസാധനങ്ങള് കൊള്ളേണ്ടതിന്നു അവരെ പറഞ്ഞയക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

15. When evening came, the disciples came to Him and said, This is a remote and barren place, and the day is now over; send the throngs away into the villages to buy food for themselves.

16. യേശു അവരോടു“അവര് പോകുവാന് ആവശ്യമില്ല; നിങ്ങള് അവര്ക്കും ഭക്ഷിപ്പാന് കൊടുപ്പിന് ” എന്നു പറഞ്ഞു.

16. Jesus said, They do not need to go away; you give them something to eat.

17. അവര് അവനോടുഅഞ്ചു അപ്പവും രണ്ടു മീനും അല്ലാതെ ഞങ്ങള്ക്കു ഇവിടെ ഒന്നു ഇല്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

17. They said to Him, We have nothing here but five loaves and two fish.

18. “അതു ഇങ്ങുകൊണ്ടുവരുവിന് ” എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

18. He said, Bring them here to Me.

19. പിന്നെ പുരുഷാരം പുല്ലിന്മേല് ഇരിപ്പാന് കല്പിച്ചു; ആ അഞ്ചു അപ്പവും രണ്ടു മീനും എടുത്തു, സ്വര്ഗ്ഗത്തേക്കു നോക്കി വാഴ്ത്തി, അപ്പം നുറുക്കി, ശിഷ്യന്മാരുടെ പക്കലും ശിഷ്യന്മാര് പുരുഷാരത്തിന്നും കൊടുത്തു.

19. Then He ordered the crowds to recline on the grass; and He took the five loaves and the two fish, and, looking up to heaven, He gave thanks and blessed and broke the loaves and handed the pieces to the disciples, and the disciples gave them to the people.

20. എല്ലാവരും തിന്നു തൃപ്തരായി; ശേഷിച്ച കഷണം പന്ത്രണ്ടു കൊട്ട നിറച്ചെടുത്തു.
2 രാജാക്കന്മാർ 4:43-44

20. And they all ate and were satisfied. And they picked up twelve [small hand] baskets full of the broken pieces left over.

21. തിന്നവരോ സ്ത്രീകളെയും പൈതങ്ങളെയും കൂടാതെ ഏകദേശം അയ്യായിരം പുരുഷന്മാര് ആയിരുന്നു.

21. And those who ate were about 5,000 men, not including women and children.

22. ഉടനെ യേശു താന് പുരുഷാരത്തെ പറഞ്ഞയക്കുന്നതിന്നിടയില് ശിഷ്യന്മാര് പടകില് കയറി, തനിക്കുമുമ്പായി അക്കരെക്കു പേകുവാന് അവരെ നിര്ബന്ധിച്ചു.

22. Then He directed the disciples to get into the boat and go before Him to the other side, while He sent away the crowds.

23. അവന് പുരുഷാരത്തെ പറഞ്ഞയച്ചിട്ടു പ്രാര്ത്ഥിപ്പാന് തനിയെ മലയില് കയറിപ്പോയി; വൈകുന്നേരം ആയപ്പോള് ഏകനായി അവിടെ ഇരുന്നു.

23. And after He had dismissed the multitudes, He went up into the hills by Himself to pray. When it was evening, He was still there alone.

24. പടകോ കരവിട്ടു പലനാഴിക ദൂരത്തായി, കാറ്റു പ്രതിക്കുലമാകകൊണ്ടു തിരകളാല് വലഞ്ഞിരുന്നു.

24. But the boat was by this time out on the sea, many furlongs [a furlong is one-eighth of a mile] distant from the land, beaten and tossed by the waves, for the wind was against them.

25. രാത്രിയിലെ നാലാം യാമത്തില് അവന് കടലിന്മേല് നടന്നു അവരുടെ അടുക്കല് വന്നു.

25. And in the fourth watch [between 3:00--6:00 a.m.] of the night, Jesus came to them, walking on the sea.

26. അവന് കടലിന്മേല് നടക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടു ശിഷ്യന്മാര് ഭ്രമിച്ചുഅതു ഒരു ഭൂതം എന്നു പറഞ്ഞു പേടിച്ചു നിലവിളിച്ചു.

26. And when the disciples saw Him walking on the sea, they were terrified and said, It is a ghost! And they screamed out with fright.

27. ഉടനെ യേശു അവരോടു“ധൈര്യപ്പെടുവിന് ; ഞാന് ആകുന്നു; പേടിക്കേണ്ടാ” എന്നു പറഞ്ഞു.

27. But instantly He spoke to them, saying, Take courage! I AM! Stop being afraid! [Exod. 3:14.]

28. അതിന്നു പത്രൊസ്കര്ത്താവേ, നീ ആകുന്നു എങ്കില് ഞാന് വെള്ളത്തിന്മേല് നിന്റെ അടുക്കെ വരേണ്ടതിന്നു കല്പിക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

28. And Peter answered Him, Lord, if it is You, command me to come to You on the water.

29. “വരിക” എന്നു അവന് പറഞ്ഞു. പത്രൊസ് പടകില് നിന്നു ഇറങ്ങി, യേശുവിന്റെ അടുക്കല് ചെല്ലുവാന് വെള്ളത്തിന്മേല് നടന്നു.

29. He said, Come! So Peter got out of the boat and walked on the water, and he came toward Jesus.

30. എന്നാല് അവന് കാറ്റു കണ്ടു പേടിച്ചു മുങ്ങിത്തുടങ്ങുകയാല്കര്ത്താവേ, എന്നെ രക്ഷിക്കേണമേ എന്നു നിലവിളിച്ചു.

30. But when he perceived and felt the strong wind, he was frightened, and as he began to sink, he cried out, Lord, save me [from death]!

31. യേശു ഉടനെ കൈ നീട്ടി അവനെ പിടിച്ചു“അല്പവിശ്വാസിയേ, നീ എന്തിന്നു സംശയിച്ചു” എന്നു പറഞ്ഞു.

31. Instantly Jesus reached out His hand and caught and held him, saying to him, O you of little faith, why did you doubt?

32. അവര് പടകില് കയറിയപ്പോള് കാറ്റു അമര്ന്നു.

32. And when they got into the boat, the wind ceased.

33. പടകിലുള്ളവര്നീ ദൈവപുത്രന് സത്യം എന്നു പറഞ്ഞു അവനെ നമസ്കരിച്ചു.
യോശുവ 5:14-15

33. And those in the boat knelt and worshiped Him, saying, Truly You are the Son of God!

34. അവര് അക്കരയെത്തി, ഗെന്നേസരെത്തു ദേശത്തു ചെന്നു.

34. And when they had crossed over to the other side, they went ashore at Gennesaret.

35. അവിടത്തെ ജനങ്ങള് അവന് ആരെന്നു അറിഞ്ഞു ചുറ്റുമുള്ള നാട്ടില് എല്ലാം ആളയച്ചു ദീനക്കാരെ ഒക്കെയും അവന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നു.

35. And when the men of that place recognized Him, they sent around into all the surrounding country and brought to Him all who were sick

36. അവന്റെ വസ്ത്രത്തിന്റെ തൊങ്ങല് മാത്രം തൊടുവാന് അനുവാദം ചോദിച്ചു. തൊട്ടവര്ക്കും ഒക്കെയും സൌഖ്യം വന്നു.

36. And begged Him to let them merely touch the fringe of His garment; and as many as touched it were perfectly restored. [Matt. 9:20.]