1. ആകയാല് നാം എന്തു പറയേണ്ടു? കൃപ പെരുകേണ്ടതിന്നു പാപം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്ക എന്നോ? ഒരുനാളും അരുതു.

1. What should we say then? Should we remain in sin so that grace may be given the more fully?

2. പാപസംബന്ധമായി മരിച്ചവരായ നാം ഇനി അതില് ജീവിക്കുന്നതു എങ്ങനെ?

2. Out of the question! We have died to sin; how could we go on living in it?

3. അല്ല, യേശു ക്രിസ്തുവിനോടു ചേരുവാന് സ്നാനം ഏറ്റവരായ നാം എല്ലാവരും അവന്റെ മരണത്തില് പങ്കാളികളാകുവാന് സ്നാനം ഏറ്റിരിക്കുന്നു എന്നു നിങ്ങള് അറിയുന്നില്ലയോ?

3. You cannot have forgotten that all of us, when we were baptised into Christ Jesus, were baptised into his death.

4. അങ്ങനെ നാം അവന്റെ മരണത്തില് പങ്കാളികളായിത്തീര്ന്നു സ്നാനത്താല് അവനോടു കൂടെ കുഴിച്ചിടപ്പെട്ടു; ക്രിസ്തു മരിച്ചിട്ടു പിതാവിന്റെ മഹിമയാല് ജീവിച്ചെഴുന്നേറ്റതു പോലെ നാമും ജീവന്റെ പുതുക്കത്തില് നടക്കേണ്ടതിന്നു തന്നേ.

4. So by our baptism into his death we were buried with him, so that as Christ was raised from the dead by the Father's glorious power, we too should begin living a new life.

5. അവന്റെ മരണത്തിന്റെ സാദൃശ്യത്തോടു നാം ഏകീഭവിച്ചവരായെങ്കില് പുനരുത്ഥാനത്തിന്റെ സാദൃശയത്തോടും ഏകീഭവിക്കും.

5. If we have been joined to him by dying a death like his, so we shall be by a resurrection like his;

6. നാം ഇനി പാപത്തിന്നു അടിമപ്പെടാതവണ്ണം പാപശരീരത്തിന്നു നീക്കം വരേണ്ടതിന്നു നമ്മുടെ പഴയ മനുഷ്യന് അവനോടുകൂടെ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടു എന്നു നാം അറിയുന്നു.

6. realising that our former self was crucified with him, so that the self which belonged to sin should be destroyed and we should be freed from the slavery of sin.

7. അങ്ങനെ മരിച്ചവന് പാപത്തില് നിന്നു മോചനം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു.

7. Someone who has died, of course, no longer has to answer for sin.

8. നാം ക്രിസ്തുവിനോടു കൂടെ മരിച്ചു എങ്കില് അവനോടുകൂടെ ജീവിക്കും എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു.

8. But we believe that, if we died with Christ, then we shall live with him too.

9. ക്രിസ്തു മരിച്ചിട്ടു ഉയിര്ത്തെഴുന്നേറ്റിരിക്കയാല് ഇനി മരിക്കയില്ല; മരണത്തിന്നു അവന്റെ മേല് ഇനി കര്ത്തൃത്വമില്ല എന്നു നാം അറിയുന്നുവല്ലോ.

9. We know that Christ has been raised from the dead and will never die again. Death has no power over him any more.

10. അവന് മരിച്ചതു പാപസംബന്ധമായി ഒരിക്കലായിട്ടു മരിച്ചു; അവന് ജീവിക്കുന്നതോ ദൈവത്തിന്നു ജീവിക്കുന്നു.

10. For by dying, he is dead to sin once and for all, and now the life that he lives is life with God.

11. അവ്വണ്ണം നിങ്ങളും പാപ സംബന്ധമായി മരിച്ചവര് എന്നു ക്രിസ്തുയേശുവില് ദൈവത്തിന്നു ജീവിക്കുന്നവര് എന്നും നിങ്ങളെത്തന്നേ എണ്ണുവിന് .

11. In the same way, you must see yourselves as being dead to sin but alive for God in Christ Jesus.

12. ആകയാല് പാപം നിങ്ങളുടെ മര്ത്യശരീരത്തില് അതിന്റെ മോഹങ്ങളെ അനുസരിക്കുമാറു ഇനി വാഴരുതു,

12. That is why you must not allow sin to reign over your mortal bodies and make you obey their desires;

13. നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ അനീതിയുടെ ആയുധങ്ങളായി പാപത്തിന്നു സമര്പ്പിക്കയും അരുതു. നിങ്ങളെത്തന്നേ മരിച്ചിട്ടു ജീവിക്കുന്നവരായും നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ നീതിയുടെ ആയുധങ്ങളായും ദൈവത്തിന്നു സമര്പ്പിച്ചുകൊള്വിന് .

13. or give any parts of your bodies over to sin to be used as instruments of evil. Instead, give yourselves to God, as people brought to life from the dead, and give every part of your bodies to God to be instruments of uprightness;

14. നിങ്ങള് ന്യായപ്രമാണത്തിന്നല്ല, കൃപെക്കത്രെ അധീനരാകയാല് പാപം നിങ്ങളില് കര്ത്തൃത്വം നടത്തുകയില്ലല്ലോ.

14. and then sin will no longer have any power over you -- you are living not under law, but under grace.

15. എന്നാല് എന്തു? ന്യായപ്രമാണത്തിന്നല്ല കൃപെക്കത്രെ അധീനരാകയാല് നാം പാപം ചെയ്ക എന്നോ? ഒരു നാളും അരുതു.

15. What is the implication? That we are free to sin, now that we are not under law but under grace? Out of the question!

16. നിങ്ങള് ദാസന്മാരായി അനുസരിപ്പാന് നിങ്ങളെത്തന്നേ സമര്പ്പിക്കയും നിങ്ങള് അനുസരിച്ചു പോരുകയും ചെയ്യുന്നവന്നു ദാസന്മാര് ആകുന്നു എന്നു അറിയുന്നില്ലയോ? ഒന്നുകില് മരണത്തിന്നായി പാപത്തിന്റെ ദാസന്മാര്, അല്ലെങ്കില് നീതിക്കായി അനുസരണത്തിന്റെ ദാസന്മാര് തന്നേ.

16. You know well that if you undertake to be somebody's slave and obey him, you are the slave of him you obey: you can be the slave either of sin which leads to death, or of obedience which leads to saving justice.

17. എന്നാല് നിങ്ങള് പാപത്തിന്റെ ദാസന്മാര് ആയിരുന്നുവെങ്കിലും നിങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ച ഉപദേശരൂപത്തെ ഹൃദയപൂര്വ്വം അനുസരിച്ചു

17. Once you were slaves of sin, but thank God you have given whole-hearted obedience to the pattern of teaching to which you were introduced;

18. പാപത്തില്നിന്നു സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചു നീതിക്കു ദാസന്മാരായിത്തീര്ന്നതുകൊണ്ടു ദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രം.

18. and so, being freed from serving sin, you took uprightness as your master.

19. നിങ്ങളുടെ ജഡത്തിന്റെ ബലഹീനതനിമിത്തം ഞാന് മാനുഷരീതിയില് പറയുന്നു. നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ അധര്മ്മത്തിന്നായി അശുദ്ധിക്കും അധര്മ്മത്തിന്നും അടിമകളാക്കി സമര്പ്പിച്ചതുപോലെ ഇപ്പോള് നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളെ വിശുദ്ധീകരണത്തിന്നായി നീതിക്കു അടിമകളാക്കി സമര്പ്പിപ്പിന് .

19. I am putting it in human terms because you are still weak human beings: as once you surrendered yourselves as servants to immorality and to a lawlessness which results in more lawlessness, now you have to surrender yourselves to uprightness which is to result in sanctification.

20. നിങ്ങള് പാപത്തിന്നു ദാസന്മാരായിരുന്നപ്പോള് നീതിയെ സംബന്ധിച്ചു സ്വതന്ത്രരായിരുന്നുവല്ലോ.

20. When you were the servants of sin, you felt no obligation to uprightness,

21. നിങ്ങള്ക്കു അന്നു എന്തൊരു ഫലം ഉണ്ടായിരുന്നു? ഇപ്പോള് നിങ്ങള്ക്കു ലജ്ജ തോന്നുന്നതു തന്നേ. അതിന്റെ അവസാനം മരണമല്ലോ.
യേഹേസ്കേൽ 16:61, യേഹേസ്കേൽ 16:63

21. and what did you gain from living like that? Experiences of which you are now ashamed, for that sort of behaviour ends in death.

22. എന്നാല് ഇപ്പോള് പാപത്തില്നിന്നു സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രാപിച്ചു ദൈവത്തിന്നു ദാസന്മാരായിരിക്കയാല് നിങ്ങള്ക്കു ലഭിക്കുന്ന ഫലം വിശുദ്ധീകരണവും അതിന്റെ അന്തം നിത്യജീവനും ആകുന്നു.

22. But, now you are set free from sin and bound to the service of God, your gain will be sanctification and the end will be eternal life.

23. പാപത്തിന്റെ ശമ്പളം മരണമത്രേ; ദൈവത്തിന്റെ കൃപാവരമോ നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവില് നിത്യജീവന് തന്നേ.

23. For the wage paid by sin is death; the gift freely given by God is eternal life in Christ Jesus our Lord.