1. അതുകൊണ്ടു നിര്ജ്ജീവപ്രവൃത്തികളെക്കുറിച്ചുള്ള മാനസാന്തരം, ദൈവത്തിങ്കലെ വിശ്വാസം, സ്നാനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശം, കൈവെപ്പു, മരിച്ചവരുടെ പുനരുത്ഥാനം,

1. Let us go forward, then, to mature teaching and leave behind us the first lessons of the Christian message. We should not lay again the foundation of turning away from useless works and believing in God;

2. നിത്യശിക്ഷാവിധി എന്നിങ്ങനെയുള്ള അടിസ്ഥാനം പിന്നെയും ഇടാതെ നാം ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യവചനം വിട്ടു പരിജ്ഞാനപൂര്ത്തി പ്രാപിപ്പാന് ശ്രമിക്കുക.

2. of the teaching about baptisms and the laying on of hands; of the resurrection of the dead and the eternal judgment.

3. ദൈവം അനുവദിക്കുന്ന പക്ഷം നാം അതു ചെയ്യും.

3. Let us go forward! And this is what we will do, if God allows.

4. ഒരിക്കല് പ്രകാശനം ലഭിച്ചിട്ടു സ്വര്ഗ്ഗീയദാനം ആസ്വദിക്കയും പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ പ്രാപിക്കയും

4. For how can those who abandon their faith be brought back to repent again? They were once in God's light; they tasted heaven's gift and received their share of the Holy Spirit;

5. ദൈവത്തിന്റെ നല്ല വചനവും വരുവാനുള്ള ലോകത്തിന്റെ ശക്തിയും ആസ്വദിക്കയും ചെയ്തവര് പിന്മാറിപ്പോയാല്

5. they knew from experience that God's word is good, and they had felt the powers of the coming age.

6. തങ്ങള്ക്കു തന്നേ ദൈവപുത്രനെ വീണ്ടും ക്രൂശിക്കുന്നവരും അവന്നു ലോകാപവാദം വരുത്തുന്നവരും ആകകൊണ്ടു അവരെ പിന്നെയും മാനസാന്തരത്തിലേക്കു പുതുക്കുവാന് കഴിവുള്ളതല്ല.

6. And then they abandoned their faith! It is impossible to bring them back to repent again, because they are again crucifying the Son of God and exposing him to public shame.

7. പലപ്പോഴും പെയ്ത മഴ കുടിച്ചിട്ടു ഭൂമി കൃഷി ചെയ്യുന്നവര്ക്കും ഹിതമായ സസ്യാദികളെ വിളയിക്കുന്നു എങ്കില് ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം പ്രാപിക്കുന്നു.

7. God blesses the soil which drinks in the rain that often falls on it and which grows plants that are useful to those for whom it is cultivated.

8. മുള്ളും ഞെരിഞ്ഞിലും മുളെപ്പിച്ചാലോ അതു കൊള്ളരുതാത്തതും ശാപത്തിന്നു അടുത്തതും ആകുന്നു; ചുട്ടുകളക അത്രേ അതിന്റെ അവസാനം.
ഉല്പത്തി 3:17-18

8. But if it grows thorns and weeds, it is worth nothing; it is in danger of being cursed by God and will be destroyed by fire.

9. എന്നാല് പ്രിയമുള്ളവരേ, ഞങ്ങള് ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കുന്നു എങ്കിലും നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു ശുഭമേറിയതും രക്ഷെക്കു ഉതകുന്നതും വിശ്വസിക്കുന്നു.

9. But even if we speak like this, dear friends, we feel sure about you. We know that you have the better blessings that belong to your salvation.

10. ദൈവം നിങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തിയും വിശുദ്ധന്മാരെ ശുശ്രൂഷിച്ചതിനാലും ശുശ്രൂഷിക്കുന്നതിനാലും തന്റെ നാമത്തോടു കാണിച്ച സ്നേഹവും മറന്നുകളവാന് തക്കവണ്ണം അനീതിയുള്ളവനല്ല.

10. God is not unfair. He will not forget the work you did or the love you showed for him in the help you gave and are still giving to other Christians.

11. എന്നാല് നിങ്ങള് ഔരോരുത്തന് പ്രത്യാശയുടെ പൂര്ണ്ണനിശ്ചയം പ്രാപിപ്പാന് അവസാനത്തോളം ഒരുപോലെ ഉത്സാഹം കാണിക്കേണമെന്നു ഞങ്ങള് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

11. Our great desire is that each of you keep up your eagerness to the end, so that the things you hope for will come true.

12. അങ്ങനെ നിങ്ങള് മന്ദതയുള്ളവരാകാതെ വിശ്വാസത്താലും ദീര്ഘക്ഷമയാലും വാഗ്ദത്തങ്ങളെ അവകാശമാക്കുന്നവരുടെ അനുകാരികളായിത്തീരും.

12. We do not want you to become lazy, but to be like those who believe and are patient, and so receive what God has promised.

13. ദൈവം അബ്രാഹാമിനോടു വാഗ്ദത്തം ചെയ്യുമ്പോള് തന്നെക്കാള് വലിയവനെക്കൊണ്ടു സത്യം ചെയ്വാന് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടു തന്നെക്കൊണ്ടു തന്നേ സത്യ ചെയ്തു
ഉല്പത്തി 22:16-17, ഉല്പത്തി 22:17

13. When God made his promise to Abraham, he made a vow to do what he had promised. Since there was no one greater than himself, he used his own name when he made his vow.

14. “ഞാന് നിന്നെ അനുഗ്രഹിക്കയും നിന്നെ വര്ദ്ധിപ്പിക്കയും ചെയ്യും” എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.
ഉല്പത്തി 22:16-17, ഉല്പത്തി 22:17

14. He said, 'I promise you that I will bless you and give you many descendants.'

15. അങ്ങനെ അവന് ദീര്ഘക്ഷമയൊടിരുന്നു വാഗ്ദത്തവിഷയം പ്രാപിച്ചു.

15. Abraham was patient, and so he received what God had promised.

16. തങ്ങളെക്കാള് വലിയവനെക്കൊണ്ടല്ലോ മനുഷ്യര് സത്യം ചെയ്യുന്നതു; ആണ അവര്ക്കും ഉറപ്പിന്നായി സകലവാദത്തിന്റെയും തീര്ച്ചയാകുന്നു.
പുറപ്പാടു് 22:11

16. When we make a vow, we use the name of someone greater than ourselves, and the vow settles all arguments.

17. അതുകൊണ്ടു ദൈവം വാഗ്ദത്തത്തിന്റെ അവകാശികള്ക്കു തന്റെ ആലോചന മാറാത്തതു എന്നു അധികം സ്പഷ്ടമായി കാണിപ്പാന് ഇച്ഛിച്ചു ഒരു ആണയാലും ഉറപ്പുകൊടുത്തു.

17. To those who were to receive what he promised, God wanted to make it very clear that he would never change his purpose; so he added his vow to the promise.

18. അങ്ങനെ നമ്മുടെ മുമ്പില് വെച്ചിട്ടുള്ള പ്രത്യാശ പിടിച്ചുകൊള്വാന് ശരണത്തിന്നായി ഔടിവന്ന നാം മാറിപ്പോകാത്തതും ദൈവത്തിന്നു ഭോഷകുപറവാന് കഴിയാത്തതുമായ രണ്ടു കാര്യങ്ങളാല് ശക്തിയുള്ള പ്രബോധനം പ്രാപിപ്പാന് ഇടവരുന്നു.
സംഖ്യാപുസ്തകം 23:19, 1 ശമൂവേൽ 15:29

18. There are these two things, then, that cannot change and about which God cannot lie. So we who have found safety with him are greatly encouraged to hold firmly to the hope placed before us.

19. ആ പ്രത്യാശ നമുക്കു ആത്മാവിന്റെ ഒരു നങ്കൂരം തന്നേ; അതു നിശ്ചയവും സ്ഥിരവും തിരശ്ശീലെക്കകത്തേക്കു കടക്കുന്നതുമാകുന്നു.
ലേവ്യപുസ്തകം 16:2, ലേവ്യപുസ്തകം 16:12, ലേവ്യപുസ്തകം 16:15

19. We have this hope as an anchor for our lives. It is safe and sure, and goes through the curtain of the heavenly temple into the inner sanctuary.

20. അവിടേക്കു യേശു മല്ക്കീസേദെക്കിന്റെ ക്രമപ്രകാരം എന്നേക്കും മഹാപുരോഹിതനായി മുമ്പുകൂട്ടി നമുക്കുവേണ്ടി പ്രവേശിച്ചിരിക്കുന്നു.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 110:4

20. On our behalf Jesus has gone in there before us and has become a high priest forever, in the priestly order of Melchizedek.