1. അനന്തരം ദാവീദ്ഞാന് ഒരു ദിവസം ശൌലിന്റെ കയ്യാല് നശിക്കേയുള്ളു; ഫെലിസ്ത്യരുടെ ദേശത്തിലേക്കു ഔടിപ്പോകയല്ലാതെ എനിക്കു വേറെ നിവൃത്തിയില്ല; ശൌല് അപ്പോള് യിസ്രായേല്ദേശത്തൊക്കെയും എന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നതു മതിയാക്കും; ഞാന് അവന്റെ കയ്യില്നിന്നു ഒഴിഞ്ഞുപോകും എന്നു മനസ്സില് നിശ്ചയിച്ചു.

1. Then thought David in his heart: I may perish one day or other by the hands of Israel. There is no better for me, than to flee into the land of the Philistines, that Saul of very despair to find me, may cease to seek me any more in all the coasts of Israel: for so I may escape his hand.

2. അങ്ങനെ ദാവീദ് പുറപ്പെട്ടു; താനും കൂടെയുള്ള അറുനൂറുപേരും ഗത്ത്രാജാവായ മാവോക്കിന്റെ മകന് ആഖീശിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു.

2. And David arose and he and the six hundredth men that were with him went unto Achis, the son of Maoch, king of Geth.

3. യിസ്രെയേല്ക്കാരത്തിയായ അഹീനോവം, നാബാലിന്റെ ഭാര്യയായിരുന്ന അബീഗയില് എന്ന രണ്ടു ഭാര്യമാരുമായി ദാവീദും കുടുംബസഹിതം അവന്റെ എല്ലാ ആളുകളും ഗത്തില് ആഖീശിന്റെ അടുക്കല് പാര്ത്തു.

3. And David dwelt with Achis at Geth, both he and his men, every man with his household, and David with his two wives: Ahinoam the Jezrahelite and Abigail Nabal's wife of Carmel.

4. ദാവീദ് ഗത്തിലേക്കു ഔടിപ്പോയി എന്നു ശൌലിന്നു അറിവുകിട്ടി; അവന് പിന്നെ അവനെ അന്വേഷിച്ചതുമില്ല.

4. And when it was told Saul that David was fled to Geth, he sought no more for him.

5. ദാവീദ് ആഖീശിനോടുനിനക്കു എന്നോടു കൃപയുണ്ടെങ്കില് നാട്ടുപുറത്തു ഒരു ഊരില് എനിക്കു ഒരു സ്ഥലം കല്പിച്ചുതരുവിക്കേണം; അവിടെ ഞാന് പാര്ത്തുകൊള്ളാം. രാജനഗരത്തില് നിന്റെ അടുക്കല് അടയിന് പാര്ക്കുംന്നതു എന്തിന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

5. And David said unto Achis: If I have found grace in thine eyes, let me have a place in some town in the fields, that I may dwell there. For what should thy servant dwell in the head city of the kingdom with thee.

6. ആഖീശ് അന്നുതന്നെ അവന്നു സിക്ളാഗ് കല്പിച്ചു കൊടുത്തു; അതുകൊണ്ടു സിക്ളാഗ് ഇന്നുവരെയും യെഹൂദാരാജാക്കന്മാര്ക്കുംള്ളതായിരിക്കുന്നു.

6. Then Achis gave him Zikeleg the same day for which cause Zikeleg pertaineth unto the kings of Juda unto this day.

7. ദാവീദ് ഫെലിസ്ത്യദേശത്തു പാര്ത്തകാലം ഒരു ആണ്ടും നാലു മാസവും ആയിരുന്നു.

7. And the time that David dwelt in the country of the Philistines, was a year and four months.

8. ദാവീദും അവന്റെ ആളുകളും ഗെശൂര്യ്യരെയും ഗെസ്രിയരെയും അമാലേക്യരെയും ചെന്നു ആക്രമിച്ചു. ഇവര് ശൂര്വരെയും മിസ്രയീംദേശംവരെയുമുള്ള നാട്ടിലെ പൂര്വ്വ നിവാസികളായിരുന്നു.

8. And David and his men went and ran upon the Gesurites, the Gersites and the Amalekites: which nations were from the beginning the inhabiters of the land, as men go to Sur, and so forth to Egypt.

9. എന്നാല് ദാവീദ് ആ ദേശത്തെ ആക്രമിച്ചു; പുരുഷന്മാരെയും സ്ത്രീകളെയും ജീവനോടെ വെച്ചേച്ചില്ല; ആടുമാടുകള്, കഴുതകള്, ഒട്ടകങ്ങള്, വസ്ത്രങ്ങള് എന്നിവയൊക്കെയും അപഹരിച്ചുകൊണ്ടു അവന് ആഖീശിന്റെ അടുക്കല് മടങ്ങിവന്നു.

9. And David smote the land and left neither man nor woman alive, and took the sheep, the oxen, the asses, camels, and clothes, and removed and came to Achis.

10. നിങ്ങള് ഇന്നു എവിടെയായിരുന്നു പോയി ആക്രമിച്ചതു എന്നു ആഖീശ് ചോദിച്ചതിന്നുയെഹൂദെക്കു തെക്കും യെരപ്മേല്യര്ക്കും തെക്കും കേന്യര്ക്കും തെക്കും എന്നു ദാവീദ് പറഞ്ഞു.

10. And Achis said: have ye not been a roving this day? And David answered: yes in the south of Juda, and in the south of the Jezrahelites, and in the south of the Kenites.

11. ദാവീദ് ഇങ്ങനെയൊക്കെയും ചെയ്തു, അവന് ഫെലിസ്ത്യരുടെ ദേശത്തു പാര്ത്ത കാലമൊക്കെയും അവന്റെ പതിവു ഇതായിരുന്നു എന്നു അവര് നമ്മെക്കുറിച്ചു പറയരുതു എന്നുവെച്ചു ഗത്തില് വിവരം അറിയിപ്പാന് തക്കവണ്ണം ദാവീദ് പുരുഷനെയാകട്ടെ സ്ത്രീയെയാകട്ടെ ജീവനോടെ വെച്ചേച്ചില്ല.

11. And David saved neither man nor woman alive to bring to Geth, for fear lest they should tell on them saying: so did David and so is his manner all the while he dwelt in the country of the Philistines.

12. ദാവീദ് സ്വജനമായ യിസ്രായേലിന്നു തന്നെത്താന് നാറ്റിച്ചതുകൊണ്ടു അവന് എന്നും എന്റെ ദാസനായിരിക്കും എന്നു പറഞ്ഞു ആഖീശ് അവനില് വിശ്വാസംവെച്ചു.

12. And Achis believed David saying: he hath made him self to stink unto his people Israel, and thereto he shall be my servant for ever.