1. അനന്തരം യഹോവ അവന്നു മമ്രേയുടെ തോപ്പില്വെച്ചു പ്രത്യക്ഷനായി; വെയിലുറെച്ചപ്പോള് അവന് കൂടാരവാതില്ക്കല് ഇരിക്കയായിരുന്നു.
എബ്രായർ 13:2

1. And the LORD appeared unto him in the oak grove of Mamre as he sat in his tent door in the heat of the day.

3. യജമാനനേ, എന്നോടു കൃപയുണ്ടെങ്കില് അടിയനെ കടന്നുപോകരുതേ.

3. and said: Lord(LORde) if I have found favour in thy sight, go not by thy servant.

4. അസാരം വെള്ളം കൊണ്ടുവന്നു നിങ്ങളുടെ കാലുകളെ കഴുകട്ടെ; വൃക്ഷത്തിന് കീഴില് ഇരിപ്പിന് .
ലൂക്കോസ് 7:44

4. Let a little water be fetched, and wash your feet, and rest your selves under the tree:

5. ഞാന് ഒരു മുറി അപ്പം കൊണ്ടുവരാം; വിശപ്പു അടക്കീട്ടു നിങ്ങള്ക്കു പോകാം; ഇതിന്നായിട്ടല്ലോ നിങ്ങള് അടിയന്റെ അടുക്കല് കയറിവന്നതു എന്നു പറഞ്ഞു. നീ പറഞ്ഞതുപോലെ ആകട്ടെ എന്നു അവര് പറഞ്ഞു.

5. And I will fetch a morsel of bread, to comfort your hearts withal. And then go your ways, for even therefore are ye come to your servant. And they answered: Do even so as thou hast said.

6. അബ്രഹാം ബദ്ധപ്പെട്ടു കൂടാരത്തില് സാറയുടെ അടുക്കല് ചെന്നുനീ ക്ഷണത്തില് മൂന്നിടങ്ങഴി മാവു എടുത്തു കുഴെച്ചു അപ്പമുണ്ടാക്കുക എന്നു പറഞ്ഞു.

6. And Abraham went a pace into his tent unto Sara and said: make ready at once three pecks of fine meal, knead it, and make cakes.

7. അബ്രാഹാം പശുക്കൂട്ടത്തില് ഔടിച്ചെന്നു ഇളയതും നല്ലതുമായൊരു കാളകൂട്ടിയെ പിടിച്ചു ഒരു ബാല്യക്കാരന്റെ പക്കല് കൊടുത്തു; അവന് അതിനെ ക്ഷണത്തില് പാകം ചെയ്തു.

7. And Abraham ran unto his beasts and fetched a calf that was tender and good, and gave it unto a young man which made it ready at once.

8. പിന്നെ അവന് വെണ്ണയും പാലും താന് പാകം ചെയ്യിച്ച കാളകൂട്ടിയെയും കൊണ്ടുവന്നു അവരുടെ മുമ്പില് വെച്ചു. അവരുടെ അടുക്കല് വൃക്ഷത്തിന് കീഴില് ശുശ്രൂഷിച്ചു നിന്നു; അവര് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.

8. And he took butter and milk and the calf which he had prepared, and set it before them, and stood himself by them under the tree: and they ate.

9. അവര് അവനോടുനിന്റെ ഭാര്യ സാറാ എവിടെ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുകൂടാരത്തില് ഉണ്ടു എന്നു അവന് പറഞ്ഞു.

9. And they said unto him: Where is Sara thy wife? And he said: in the tent.

10. ഒരു ആണ്ടു കഴിഞ്ഞിട്ടു ഞാന് നിന്റെ അടുക്കല് മടങ്ങിവരും; അപ്പോള് നിന്റെ ഭാര്യ സാറെക്കു ഒരു മകന് ഉണ്ടാകും എന്നു അവന് പറഞ്ഞു. സാറാ കൂടാരവാതില്ക്കല് അവന്റെ പിന് വശത്തു കേട്ടുകൊണ്ടു നിന്നു.
റോമർ 9:9

10. And he said: I will come again unto thee as soon as the fruit can live. And lo: Sara thy wife shall have a son. That heard Sara, out of the tent door which was behind his back.

11. എന്നാല് അബ്രാഹാമും സാറയും വയസ്സു ചെന്നു വൃദ്ധരായിരുന്നു. സ്ത്രീകള്ക്കുള്ള പതിവു സാറെക്കു നിന്നു പോയിരുന്നു.
ലൂക്കോസ് 1:18, എബ്രായർ 11:11

11. Abraham and Sara were both old and well stricken in age, and it ceased to be with Sara after the manner as it is with wives.

12. ആകയാല് സാറാ ഉള്ളുകൊണ്ടു ചിരിച്ചുവൃദ്ധയായിരിക്കുന്ന എനിക്കു സുഖഭോഗമുണ്ടാകുമോ? എന്റെ ഭര്ത്താവും വൃദ്ധനായിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
1 പത്രൊസ് 3:6

12. And Sara laughed in her self saying: Now I am waxed old, shall I give my self to lust, and my lord old also?

13. യഹോവ അബ്രാഹാമിനോടുവൃദ്ധയായ ഞാന് പ്രസവിക്കുന്നതു വാസ്തവമോ എന്നു പറഞ്ഞു സാറാ ചിരിച്ചതു എന്തു?

13. Then said the LORD unto Abraha: wherefore doth Sara laugh saying: shall I of a surety bear a child, now when I am old?

14. യഹോവയാല് കഴിയാത്ത കാര്യം ഉണ്ടോ? ഒരു ആണ്ടു കഴിഞ്ഞിട്ടു ഈ സമയമാകുമ്പോള് ഞാന് നിന്റെ അടുക്കല് മടങ്ങിവരും; സാറെക്കു ഒരു മകന് ഉണ്ടാകും എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.
മത്തായി 19:26, മർക്കൊസ് 10:27, ലൂക്കോസ് 1:37, റോമർ 9:9

14. is the thing too hard for the LORD to do? In the time appointed will I return unto thee, as soon as the fruit can have life. And Sara shall have a son.

15. സാറാ ഭയപ്പെട്ടുഇല്ല, ഞാന് ചിരിച്ചില്ല എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെയല്ല, നീ ചിരിച്ചു എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു.
1 പത്രൊസ് 3:6

15. Then Sara denied it saying: I laughed not, for she was afraid. But he said: yes thou laughtest.

16. ആ പുരുഷന്മാര് അവിടെനിന്നു പുറപ്പെട്ടു സൊദോംവഴിക്കു തിരിഞ്ഞു; അബ്രാഹാം അവരെ യാത്ര അയപ്പാന് അവരോടുകൂടെ പോയി.

16. Then the men stood up from thence and looked toward Sodom. And Abraham went with them to bring them on the way.

17. അപ്പോള് യഹോവ അരുളിച്ചെയ്തതുഞാന് ചെയ്വാനിരിക്കുന്നതു അബ്രാഹാമിനോടു മറെച്ചുവെക്കുമോ?

17. And the LORD said: Can I hide from Abraham that thing which I am about to do,

18. അബ്രാഹാം വലിയതും ബലമുള്ളതുമായ ജാതിയായി തീരുകയും അവനില് ഭൂമിയിലെ ജാതികളൊക്കെയും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുമല്ലോ.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 3:25, റോമർ 4:13, ഗലാത്യർ ഗലാത്തിയാ 3:8

18. seeing that Abraham shall be a great and a mighty people, and all the nations of the earth shall be blessed in him?

19. യഹോവ അബ്രാഹാമിനെക്കുറിച്ചു അരുളിച്ചെയ്തതു അവന്നു നിവൃത്തിച്ചുകൊടുപ്പാന് തക്കവണ്ണം അബ്രാഹാം തന്റെ മക്കളോടും തനിക്കു പിമ്പുള്ള കുടുംബത്തോടും നീതിയും ന്യായവും പ്രവൃത്തിച്ചുകൊണ്ടു യഹോവയുടെ വഴിയില് നടപ്പാന് കല്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് അവനെ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു.

19. For I know him that he will command his children and his household after him, that they keep the way of the LORD, to do after right and conscience, that the LORD may bring upon Abraham that he hath promised him.

20. പിന്നെ യഹോവസൊദോമിന്റെയും ഗൊമോരയുടെയും നിലവിളി വലിയതും അവരുടെ പാപം അതി കഠിനവും ആകുന്നു.
ലൂക്കോസ് 17:28, മത്തായി 10:15

20. And the LORD said: The cry of Sodom and Gomorra is great, and their sin is exceeding grievous.

21. ഞാന് ചെന്നു എന്റെ അടുക്കല് വന്നെത്തിയ നിലവിളിപോലെ അവര് കേവലം പ്രവൃത്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നു നോക്കി അറിയും എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 18:5, ലൂക്കോസ് 17:28

21. I will go down and see whether they have done altogether according to that cry which is come unto me or not, that I may know.

22. അങ്ങനെ ആ പുരുഷന്മാര് അവിടെനിന്നു തിരിഞ്ഞു സൊദോമിലേക്കു പോയി. അബ്രാഹാമോ യഹോവയുടെ സന്നിധിയില് തന്നേ നിന്നു.

22. And the men departed thence and went to Sodomward. But Abraham stood yet before the LORD,

23. അബ്രാഹാം അടുത്തുചെന്നു പറഞ്ഞതുദുഷ്ടനോടുകൂടെ നീതിമാനെയും നീ സംഹരിക്കുമോ?

23. and drew near and said Wilt thou destroy the righteous with the wicked?

24. പക്ഷേ ആ പട്ടണത്തില് അമ്പതു നീതിമാന്മാര് ഉണ്ടെങ്കില് നീ അതിനെ സംഹരിക്കുമോ? അതിലെ അമ്പതു നീതിമാന്മാര് നിമിത്തം ആ സ്ഥലത്തോടു ക്ഷമിക്കയില്ലയോ?

24. If there be fifty righteous within the city, wilt thou destroy it and not spare the place for the sake of fifty righteous that are therein?

25. ഇങ്ങനെ നീ ഒരുനാളും ചെയ്യുന്നതല്ലല്ലോ? നീതിമാന് ദുഷ്ടനെപ്പോലെ ആകത്തക്കവണ്ണം ദുഷ്ടനോടുകൂടെ നീതിമാനെ നീ ഒരുനാളും കൊല്ലുകയില്ല. സര്വ്വ ഭൂമിക്കും ന്യായാധിപതിയായവന് നീതി പ്രവൃത്തിക്കാതിരിക്കുമോ?
എബ്രായർ 12:23

25. That be far from thee, that thou shouldest do after this manner, to slay the righteous with the wicked, and that the righteous should be as the wicked: that be far from thee. Should not the Judge of all the world do according to right?

26. അതിന്നു യഹോവഞാന് സൊദോമില്, പട്ടണത്തിന്നകത്തു, അമ്പതു നീതിമാന്മാരെ കാണുന്നു എങ്കില് അവരുടെ നിമിത്തം ആ സ്ഥലത്തോടൊക്കെയും ക്ഷമിക്കും എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.

26. And the LORD said: If I find in Sodom fifty righteous within the city, I will spare all the place for their sakes.

27. പൊടിയും വെണ്ണീറുമായ ഞാന് കര്ത്താവിനോടു സംസാരിപ്പാന് തുനിഞ്ഞുവല്ലോ.

27. And Abraham answered and said: behold I have taken upon me to speak unto the Lord,(LORde) and yet am but dust and ashes.

28. അമ്പതു നീതിമാന്മാരില് പക്ഷേ അഞ്ചുപേര് കുറഞ്ഞു പോയെങ്കിലോ? അഞ്ചുപേര് കുറഞ്ഞതുകൊണ്ടു നീ ആ പട്ടണം മുഴുവനും നശിപ്പിക്കുമോ എന്നു അബ്രാഹാം പറഞ്ഞതിന്നുനാല്പത്തഞ്ചു പേരെ ഞാന് അവിടെ കണ്ടാല് അതിനെ നശിപ്പിക്കയില്ല എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു.

28. What though there lack five of fifty righteous, wilt thou destroy all the city for lack of five? And he said: If I find there forty and five I will not destroy them.

29. അവന് പിന്നെയും അവനോടു സംസാരിച്ചുപക്ഷേ നാല്പതുപേരെ അവിടെ കണ്ടാലോ എന്നു പറഞ്ഞതിന്നുഞാന് നാല്പതുപേരുടെ നിമിത്തം നശിപ്പിക്കയില്ല എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു.

29. And he spake unto him yet again and said: what if there be forty found there: And he said: I will not do it for forty's sake.

30. അതിന്നു അവന് ഞാന് പിന്നെയും സംസാരിക്കുന്നു; കര്ത്താവു കോപിക്കരുതേ; പക്ഷേ മുപ്പതുപേരെ അവിടെ കണ്ടാലോ എന്നു പറഞ്ഞു. ഞാന് മുപ്പതുപേരെ അവിടെ കണ്ടാല് നശിപ്പിക്കയില്ല എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു.

30. And he said: O let not my Lord(LORde) be angry, that I speak. What if there be found thirty there? And he said: I will not do it, if I find thirty there.

31. ഞാന് കര്ത്താവിനോടു സംസാരിപ്പാന് തുനിഞ്ഞുവല്ലോ; പക്ഷേ ഇരുപതുപേരെ അവിടെ കണ്ടാലോ എന്നു അവന് പറഞ്ഞതിന്നുഞാന് ഇരുപതുപേരുടെ നിമിത്തം നശിപ്പിക്കയില്ല എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു.

31. And he said: Oh, see, I have begun to speak unto my Lord,(LORde) what if there be twenty found there? And he said: I will not destroy them for twenty's sake.

32. അപ്പോള് അവന് കര്ത്താവു കോപിക്കരുതേ; ഞാന് ഇനി ഒരു പ്രാവശ്യം മാത്രം സംസാരിക്കും; പക്ഷേ പത്തു പേരെ അവിടെ കണ്ടാലോ എന്നു പറഞ്ഞു. ഞാന് പത്തുപേരുടെ നിമിത്തം നശിപ്പിക്കയില്ല എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു.

32. And he said: O let not my Lord(LORde) be angry, that I speak yet, but even once more only. What if ten be found there? And he said: I will not destroy them for ten's sake.

33. യഹോവ അബ്രാഹാമിനോടു അരുളിച്ചെയ്തു തീര്ന്നശേഷം അവിടെനിന്നു പോയി. അബ്രാഹാമും തന്റെ സ്ഥലത്തേക്കു മടങ്ങിപ്പോയി.

33. And the LORD went his way as soon as he had left communing with Abraham. And Abraham returned unto his place.