1. അര്ത്ഥഹ് ശഷ്ടാരാജാവിന്റെ ഇരുപതാം ആണ്ടില് നീസാന് മാസത്തില് ഞാന് ഒരിക്കല് രാജാവിന്റെ മുമ്പാകെ ഇരുന്ന വീഞ്ഞു എടുത്തു അവന്നു കൊടുത്തു; ഞാന് ഇതിന്നു മുമ്പെ ഒരിക്കലും അവന്റെ സന്നിധിയില് കുണ്ഠിതനായിരുന്നിട്ടില്ല.

1. In the month of Nisan in the twentieth year of King Artaxerxes, when wine was brought for him, I took the wine and gave it to the king. I had not been sad in his presence before;

2. രാജാവു എന്നോടുനിന്റെ മുഖം വാടിയിരിക്കുന്നതു എന്തു? നിനക്കു ദീനം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ; ഇതു മനോ ദുഃഖമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

2. so the king asked me, 'Why does your face look so sad when you are not ill? This can be nothing but sadness of heart.' I was very much afraid,

3. അപ്പോള് ഞാന് ഏറ്റവും ഭയപ്പെട്ടു രാജാവിനോടുരാജാവു ദീര്ഘായുസ്സായിരിക്കട്ടെ; എന്റെ പിതാക്കന്മാരുടെ കല്ലറകള് ഉള്ള പട്ടണം ശൂന്യമായും അതിന്റെ വാതിലുകള് തീകൊണ്ടു വെന്തും കിടക്കെ എന്റെ മുഖം വാടാതെ ഇരിക്കുന്നതു എങ്ങനെ എന്നു പറഞ്ഞു.

3. but I said to the king, 'May the king live for ever! Why should my face not look sad when the city where my fathers are buried lies in ruins, and its gates have been destroyed by fire?'

4. രാജാവു എന്നോടുനിന്റെ അപേക്ഷ എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു; ഉടനെ ഞാന് സ്വര്ഗ്ഗത്തിലെ ദൈവത്തോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടു,

4. The king said to me, 'What is it you want?' Then I prayed to the God of heaven,

5. രാജാവിനോടുരാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടായി അടിയന്നു തിരുമുമ്പില് ദയ ലഭിച്ചു എങ്കില് അടിയനെ യെഹൂദയില് എന്റെ പിതാക്കന്മാരുടെ കല്ലറകളുള്ള പട്ടണത്തിലേക്കു അതു പണിയേണ്ടതിന്നു ഒന്നു അയക്കേണമേ എന്നുണര്ത്തിച്ചു.

5. and I answered the king, 'If it pleases the king and if your servant has found favour in his sight, let him send me to the city in Judah where my fathers are buried so that I can rebuild it.'

6. അതിന്നു രാജാവു--രാജ്ഞിയും അരികെ ഇരുന്നിരുന്നു--നിന്റെ യാത്രെക്കു എത്രനാള് വേണം? നീ എപ്പോള് മടങ്ങിവരും എന്നു എന്നോടു ചോദിച്ചു. അങ്ങനെ എന്നെ അയപ്പാന് രാജാവിന്നു സമ്മതമായി; ഞാന് ഒരു അവധിയും പറഞ്ഞു.

6. Then the king, with the queen sitting beside him, asked me, 'How long will your journey take, and when will you get back?' It pleased the king to send me; so I set a time.

7. രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടായി ഞാന് യെഹൂദയില് എത്തുംവരെ നദിക്കു അക്കരെയുള്ള ദേശാധിപതിമാര് എന്നെ കടത്തിവിടേണ്ടതിന്നു

7. I also said to him, 'If it pleases the king, may I have letters to the governors of Trans-Euphrates, so that they will provide me safe-conduct until I arrive in Judah?

8. അവര്ക്കും എഴുത്തുകളും ആലയത്തോടു ചേര്ന്ന കോട്ടവാതിലുകള്ക്കും പട്ടണത്തിന്റെ മതിലിന്നും ഞാന് ചെന്നു പാര്പ്പാനിരിക്കുന്ന വീട്ടിന്നും വേണ്ടി ഉത്തരം മുതലായവ ഉണ്ടാക്കുവാന് രാജാവിന്റെ വനവിചാരകനായ ആസാഫ് എനിക്കു മരം തരേണ്ടതിന്നു അവന്നു ഒരു എഴുത്തും നല്കേണമേ എന്നും ഞാന് രാജാവിനോടു അപേക്ഷിച്ചു. എന്റെ ദൈവത്തിന്റെ ദയയുള്ള കൈ എനിക്കു അനുകൂലമായിരുന്നതുകൊണ്ടു രാജാവു അതു എനിക്കു തന്നു.

8. And may I have a letter to Asaph, keeper of the king's forest, so he will give me timber to make beams for the gates of the citadel by the temple and for the city wall and for the residence I will occupy?' And because the gracious hand of my God was upon me, the king granted my requests.

9. അങ്ങനെ ഞാന് നദിക്കു അക്കരെയുള്ള ദേശാധിപതിമാരുടെ അടുക്കല് വന്നു രാജാവിന്റെ എഴുത്തു അവര്ക്കും കൊടുത്തു. രാജാവു പടനായകന്മാരെയും കുതിരച്ചേവകരെയും എന്നോടുകൂടെ അയച്ചിരുന്നു.

9. So I went to the governors of Trans-Euphrates and gave them the king's letters. The king had also sent army officers and cavalry with me.

10. ഹോരോന്യനായ സന് ബല്ലത്തും അമ്മോന്യനായ ദാസന് തോബീയാവും ഇതു കേട്ടപ്പോള് യിസ്രായേല്മക്കള്ക്കു ഗുണം ചെയ്വാന് ഒരു ആള് വന്നതു അവര്ക്കും ഏറ്റവും അനിഷ്ടമായി.

10. When Sanballat the Horonite and Tobiah the Ammonite official heard about this, they were very much disturbed that someone had come to promote the welfare of the Israelites.

11. ഞാന് യെരൂശലേമില് എത്തി അവിടെ മൂന്നു ദിവസം താമസിച്ചശേഷം

11. I went to Jerusalem, and after staying there three days

12. ഞാനും എന്നോടുകൂടെ ചില പുരുഷന്മാരും രാത്രിയില് എഴുന്നേറ്റു; എന്നാല് യെരൂശലേമില് ചെയ്വാന് എന്റെ ദൈവം എന്റെ മനസ്സില് തോന്നിച്ചിരുന്നതു ഞാന് ആരോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു; ഞാന് കയറിയിരുന്ന മൃഗം അല്ലാതെ മറ്റൊരു മൃഗവും എന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

12. I set out during the night with a few men. I had not told anyone what my God had put in my heart to do for Jerusalem. There were no mounts with me except the one I was riding on.

13. ഞാന് രാത്രിയില് താഴ്വരവാതില് വഴിയായി പെരുമ്പാമ്പുറവിങ്കലും കുപ്പവാതില്ക്കലും ചെന്നു യെരൂശലേമിന്റെ മതില് ഇടിഞ്ഞുകിടക്കുന്നതും വാതിലുകള് തീവെച്ചു ചുട്ടിരിക്കുന്നതും കണ്ടു.

13. By night I went out through the Valley Gate towards the Jackal Well and the Dung Gate, examining the walls of Jerusalem, which had been broken down, and its gates, which had been destroyed by fire.

14. പിന്നെ ഞാന് ഉറവു വാതില്ക്കലേക്കും രാജാവിന്റെ കുളത്തിങ്കലേക്കും ചെന്നു; എന്നാല് ഞാന് കയറിയിരുന്ന മൃഗത്തിന്നു കടന്നുപോകുവാന് സ്ഥലം പോരാതിരുന്നു.

14. Then I moved on towards the Fountain Gate and the King's Pool, but there was not enough room for my mount to get through;

15. രാത്രിയില് തന്നേ ഞാന് തോട്ടിന്റെ അരികത്തുകൂടി ചെന്നു മതില് നോക്കി കണ്ടു താഴ്വരവാതിലിന് വഴിയായി മടങ്ങിപ്പോന്നു.

15. so I went up the valley by night, examining the wall. Finally, I turned back and re-entered through the Valley Gate.

16. ഞാന് എവിടെപ്പോയി എന്നും എന്തു ചെയ്തു എന്നും പ്രമാണികളാരും അറിഞ്ഞില്ല; അന്നുവരെ ഞാന് യെഹൂദന്മാരോടോ പുരോഹിതന്മാരോടോ പ്രഭുക്കന്മാരോടോ പ്രമാണികളോടോ വേലയെടുക്കുന്ന ശേഷം പേരോടോ യാതൊന്നും അറിയിച്ചിരുന്നില്ല.

16. The officials did not know where I had gone or what I was doing, because as yet I had said nothing to the Jews or the priests or nobles or officials or any others who would be doing the work.

17. അനന്തരം ഞാന് അവരോടുയെരൂശലേം ശൂന്യമായും അതിന്റെ വാതിലുകള് തീകൊണ്ടു വെന്തും കിടക്കുന്നതായി നാം അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഈ അനര്ത്ഥം നിങ്ങള് കാണുന്നുവല്ലോ; വരുവിന് ; നാം ഇനിയും നിന്ദാപാത്രമായിരിക്കാതവണ്ണം യെരൂശലേമിന്റെ മതില് പണിയുക എന്നു പറഞ്ഞു.

17. Then I said to them, 'You see the trouble we are in: Jerusalem lies in ruins, and its gates have been burned with fire. Come, let us rebuild the wall of Jerusalem, and we will no longer be in disgrace.'

18. എന്റെ ദൈവത്തിന്റെ കൈ എനിക്കു അനുകൂലമായിരുന്നതും രാജാവു എന്നോടു കല്പിച്ച വാക്കുകളും ഞാന് അറിയിച്ചപ്പോള് അവര്നാം എഴുന്നേറ്റു പണിയുക എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവര് ആ നല്ല പ്രവൃത്തിക്കായി അന്യോന്യം ധൈര്യപ്പെടുത്തി.

18. I also told them about the gracious hand of my God upon me and what the king had said to me. They replied, 'Let us start rebuilding.' So they began this good work.

19. എന്നാല് ഹോരോന്യനായ സന് ബല്ലത്തും അമ്മോന്യനായ ദാസന് തോബീയാവും അരാബ്യനായ ഗേശെമും ഇതു കേട്ടിട്ടു ഞങ്ങളെ പരിഹസിച്ചു നിന്ദിച്ചു; നിങ്ങള് ചെയ്യുന്ന ഈ കാര്യം എന്തു? നിങ്ങള് രാജാവിനോടു മത്സരിപ്പാന് ഭാവിക്കുന്നുവോ എന്നു ചോദിച്ചു.

19. But when Sanballat the Horonite, Tobiah the Ammonite official and Geshem the Arab heard about it, they mocked and ridiculed us. 'What is this you are doing?' they asked. 'Are you rebelling against the king?'

20. അതിന്നു ഞാന് അവരോടുസ്വര്ഗ്ഗത്തിലെ ദൈവം ഞങ്ങള്ക്കു കാര്യം സാധിപ്പിക്കും; ആകയാല് അവന്റെ ദാസന്മാരായ ഞങ്ങള് എഴുന്നേറ്റു പണിയും; നിങ്ങള്ക്കോ യെരൂശലേമില് ഒരു ഔഹരിയും അവകാശവും ജ്ഞാപകവുമില്ല എന്നുത്തരം പറഞ്ഞു.

20. I answered them by saying, 'The God of heaven will give us success. We his servants will start rebuilding, but as for you, you have no share in Jerusalem or any claim or historic right to it.'