1. അതിന്നു ശൂഹ്യനായ ബില്ദാദ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Baldad the Suhite answered, and said:

2. നിങ്ങള് എത്രത്തോളം മൊഴികള്ക്കു കുടുക്കുവേക്കും? ബുദ്ധിവെപ്പിന് ; പിന്നെ നമുക്കു സംസാരിക്കാം.

2. How long will you throw out words? understand first, and so let us speak.

3. ഞങ്ങളെ മൃഗങ്ങളായെണ്ണുന്നതും ഞങ്ങള് നിങ്ങള്ക്കു അശുദ്ധരായ്തോന്നുന്നതും എന്തു?

3. Why are we reputed as beasts, and counted vile before you?

4. കോപത്തില് തന്നെത്താന് കടിച്ചുകീറുന്നവനേ, നിന്റെ നിമിത്തം ഭൂമി നിര്ജ്ജനമായിത്തീരേണമോ? പാറ അതിന്റെ സ്ഥലം വിട്ടുമാറേണമോ?

4. Thou that destroyest thy soul in thy fury, shall the earth be forsaken for thee, and shall rocks be removed out of their place?

5. ദുഷ്ടന്മാരുടെ വെളിച്ചം കെട്ടുപോകും; അവന്റെ അഗ്നിജ്വാല പ്രകാശിക്കയില്ല.

5. Shall not the light of the wicked be extinguished, and the flame of his fire not shine?

6. അവന്റെ കൂടാരത്തില് വെളിച്ചം ഇരുണ്ടുപോകും; അവന്റെ ദീപം കെട്ടുപോകും.

6. The light shall be dark in his tabernacle, and the lamp that is over him, shall be put out.

7. അവന് ചുറുക്കോടെ കാലടി വെക്കുന്ന സ്ഥലം ഇടുങ്ങിപ്പോകും; അവന്റെ സ്വന്ത ആലോചന അവനെ തള്ളിയിടും.

7. The step of his strength shall be straitened, and his own counsel shall cast him down headlong.

8. അവന്റെ കാല് വലയില് കുടുങ്ങിപ്പോകും; അവന് കണിയിന് മീതെ നടക്കും.

8. For he hath thrust his feet into a net, and walketh in its meshes.

9. പാശം അവന്റെ കുതികാലിന്നു പിടിക്കും; അവന് കുടുക്കില് അകപ്പെടും.

9. The sole of his foot shall be held in a snare, and thirst shall burn against him.

10. അവന്നു നിലത്തു കുരുകൂ മറെച്ചുവേക്കും; അവനെ പിടിപ്പാന് പാതയില് വല ഒളിച്ചു വേക്കും.

10. A gin is hidden for him in the earth, and his trap upon the path.

11. ചുറ്റിലും ഘോരത്വങ്ങള് അവനെ ഭ്രമിപ്പിക്കും; അവന്റെ കാലുകളെ തുടര്ന്നു അവനെ വേട്ടയാടും.

11. Fears shall terrify him on every side, and shall entangle his feet.

12. അവന്റെ അനര്ത്ഥം വിശന്നിരിക്കുന്നു; വിപത്തു അവന്റെ അരികെ ഒരുങ്ങി നിലക്കുന്നു.

12. Let his strength be wasted with famine, and let hunger invade his ribs.

13. അതു അവന്റെ ദേഹാംഗങ്ങളെ തിന്നുകളയും; മരണത്തിന്റെ കടിഞ്ഞൂല് അവന്റെ അവയവങ്ങളെ തിന്നുകളയും.

13. Let it devour the beauty of his skin, let the firstborn death consume his arms.

14. അവന് ആശ്രയിച്ച കൂടാരത്തില്നിന്നു അവന് വേര് പറിഞ്ഞുപോകും; ഘോരരാജാവിന്റെ അടുക്കലേക്കു അവനെ കൊണ്ടുപോകും.

14. Let his confidence be rooted out of his tabernacle, and let destruction tread upon him like a king.

15. അവന്നു ഒന്നുമാകാത്തവര് അവന്റെ കൂടാരത്തില് വസിക്കും; അവന്റെ നിവാസത്തിന്മേല് ഗന്ധകം പെയ്യും.

15. Let the companions of him that is not, dwell in his tabernacle, let brimstone be sprinkled in his tent.

16. കീഴെ അവന്റെ വേര് ഉണങ്ങിപ്പോകും; മേലെ അവന്റെ കൊമ്പു വാടിപ്പോകും.

16. Let his roots be dried up beneath, and his harvest destroyed above.

17. അവന്റെ ഔര്മ്മ ഭൂമിയില്നിന്നു നശിച്ചുപോകും; തെരുവീഥിയില് അവന്റെ പേര് ഇല്ലാതാകും.

17. Let the memory of him perish from the earth and let not his name be renowned in the streets.

18. അവനെ വെളിച്ചത്തുനിന്നു ഇരുട്ടിലേക്കു തള്ളിയിടും; ഭൂതലത്തില്നിന്നു അവനെ ഔടിച്ചുകളയും.

18. He shall drive him out of light into darkness, and shall remove him out of the world.

19. സ്വജനത്തില് അവന്നു പുത്രനോ പൌത്രനോ ഇല്ലാതിരിക്കും; അവന്റെ പാര്പ്പിടം അന്യന്നുപോകും.

19. His seed shall not subsist, nor his offspring among his people, nor any remnants in his country.

20. പശ്ചിമവാസികള് അവന്റെ ദിവസം കണ്ടു വിസ്മയിക്കും; പൂര്വ്വദിഗ്വാസികള്ക്കു നടുക്കംപിടിക്കും.

20. They that come after him shall be astonished at his day, and horror shall fall upon them that went before.

21. നീതികെട്ടവന്റെ വാസസ്ഥലം ഇങ്ങനെയാകുന്നു. ദൈവത്തെ അറിയാത്തവന്റെ ഇടം ഇവ്വണ്ണം തന്നേ.

21. These men are the tabernacles of the wicked, and this the place of him that knoweth not God.