1. യഹോവ എന്നോടു അരുളിച്ചെയ്തതുമോശെയും ശമൂവേലും എന്റെ മുമ്പാകെ നിന്നാലും എന്റെ മനസ്സു ഈ ജനത്തിങ്കലേക്കു ചായ്കയില്ല; ഇവരെ എന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ആട്ടിക്കളക; അവര് പോയ്ക്കൊള്ളട്ടെ.

1. These are the words that the Lord spoke to Jeremiah about the time when there was no rain:

2. ഞങ്ങള് എവിടേക്കു പോകേണ്ടു എന്നു അവര് നിന്നോടു ചോദിച്ചാല് നീ അവരോടുമരണത്തിന്നുള്ളവര് മരണത്തിന്നും വാളിന്നുള്ളവര് വാളിന്നും ക്ഷാമത്തിന്നുള്ളവര് ക്ഷാമത്തിന്നും പ്രവാസത്തിന്നുള്ളവര് പ്രവാസത്തിന്നും പൊയ്ക്കൊള്ളട്ടെ എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറക.

2. The nation of Judah cries as if someone has died, and her cities are very sad. They are distressed over the land. A cry goes up to God from Jerusalem.

3. കൊന്നുകളവാന് വാളും പറിച്ചുകീറുവാന് നായ്ക്കളും തിന്നു മുടിപ്പാന് ആകാശത്തിലെ പക്ഷികളും കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങളും ഇങ്ങനെ നാലു വകയെ ഞാന് അവരുടെ നേരെ നിയമിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

3. The important men send their servants to get water. They go to the wells, but they find no water. So they return with empty jars. They are ashamed and embarrassed and cover their heads in shame.

4. യെഹൂദാരാജാവായ ഹിസ്കീയാവിന്റെ മകന് മനശ്ശെനിമിത്തം, അവന് യെരൂശലേമില് ചെയ്തിട്ടുള്ളതു നിമിത്തം തന്നേ, ഞാന് അവരെ ഭൂമിയിലുള്ള സകല രാജ്യങ്ങളിലും ഒരു ഭീതിവിഷയമാക്കിത്തീര്ക്കും.

4. The ground is dry and cracked open, because no rain falls on the land. The farmers are upset and sad, so they cover their heads in shame.

5. യെരൂശലേമേ, ആര്ക്കും നിന്നോടു കനിവുതോന്നുന്നു? ആര് നിന്നോടു സഹതാപം കാണിക്കും? നിന്റെ ക്ഷേമം ചോദിപ്പാന് ആര് കയറിവരും?

5. Even the mother deer in the field leaves her newborn fawn to die, because there is no grass.

6. നീ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പിന് വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു; അതുകൊണ്ടു ഞാന് നിന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി നിന്നെ നശിപ്പിക്കും; ഞാന് കരുണകാണിച്ചു മടുത്തിരിക്കുന്നു.

6. Wild donkeys stand on the bare hills and sniff the wind like wild dogs. But their eyes go blind, because there is no food.'

7. ദേശത്തിന്റെ പടിവാതിലുകളില് ഞാന് അവരെ വീശുമുറംകൊണ്ടു വീശിക്കളഞ്ഞു; ഞാന് എന്റെ ജനത്തെ മക്കളില്ലാത്തവരാക്കി നശിപ്പിച്ചുഎങ്കിലും അവര് തങ്ങളുടെ വഴികളെ വിട്ടുതിരിഞ്ഞില്ല.

7. We know that we suffer because of our sins. Lord, do something to help us for the good of your name. We have left you many times; we have sinned against you.

8. അവരുടെ വിധവമാര് കടല്പുറത്തെ മണലിനെക്കാള് പെരുകിക്കാണുന്നു; യൌവനക്കാരന്റെ അമ്മയുടെ നേരെ ഞാന് നട്ടുച്ചെക്കു ഒരു വിനാശകനെ വരുത്തി പെട്ടന്നു അവളുടെ മേല് നടുക്കവും ഭീതിയും വീഴുമാറാക്കിയിരിക്കുന്നു;

8. God, the Hope of Israel, you have saved Israel in times of trouble. Why are you like a stranger in the land, or like a traveler who only stays one night?

9. ഏഴു മക്കളെ പ്രസവിച്ചവള് ക്ഷീണിച്ചു പ്രാണനെ വിട്ടിരിക്കുന്നു; അവളുടെ സൂര്യന് പകല് തീരുംമുമ്പെ അസ്തമിച്ചുപോയി; അവള് ലജ്ജിച്ചും നാണിച്ചും പോയിരിക്കുന്നു; അവരില് ശേഷിപ്പുള്ളവരെ ഞാന് അവരുടെ ശത്രുക്കള്ക്കു മുമ്പില് വാളിന്നു ഏല്പിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

9. Why are you like someone who has been attacked by surprise, like a warrior who is not able to save anyone? But you are among us, Lord, and we are called by your name so don't leave us without help!

10. എന്റെ അമ്മേ, സര്വ്വദേശത്തിന്നും കലഹക്കാരനും വിവാദക്കാരനും ആയിരിക്കുന്ന എന്നെ നീ പ്രസവിച്ചുവല്ലോ, അയ്യോ കഷ്ടം! ഞാന് പലിശെക്കു കൊടുത്തിട്ടില്ല; എനിക്കു ആരും പലിശ തന്നിട്ടുമില്ല; എന്നിട്ടും അവരെല്ലാവരും എന്നെ ശപിക്കുന്നു.

10. This is what the Lord says about the people of Judah: 'They really love to wander from me; they don't stop themselves from leaving me. So now the Lord will not accept them. He will now remember the evil they do and will punish them for their sins.'

11. യഹോവ അരുളിച്ചെയ്തതുഞാന് നിന്നെ നന്മെക്കായി രക്ഷിക്കും നിശ്ചയം; അനര്ത്ഥകാലത്തും കഷ്ടകാലത്തും ഞാന് ശത്രുവിനെക്കൊണ്ടു നിന്നോടു യാചിപ്പിക്കും നിശ്ചയം.

11. Then the Lord said, 'Don't pray for good things to happen to the people of Judah.

12. താമ്രവും ഇരിമ്പും വടക്കന് ഇരിമ്പും ഒടിഞ്ഞുപോകുമോ?
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 6:8

12. Even if they give up eating, I will not listen to their prayers. Even if they offer burnt offerings and grain offerings to me, I will not accept them. Instead, I will destroy the people of Judah with war, hunger, and terrible diseases.'

13. നിന്റെ ദേശത്തൊക്കെയും നിന്റെ സകലപാപങ്ങളും നിമിത്തം നിന്റെ സമ്പത്തും നിക്ഷേപങ്ങളും ഞാന് വിലവാങ്ങാതെ കവര്ച്ചെക്കു ഏല്പിച്ചുകൊടുക്കും.

13. But I said, 'Oh, Lord God, the prophets keep telling the people, 'You will not suffer from an enemy's sword or from hunger. I, the Lord, will give you peace in this land.''

14. നീ അറിയാത്ത ദേശത്തു ഞാന് നിന്നെ ശത്രുക്കളെ സേവിക്കുമാറാക്കും; എന്റെ കോപത്തില് ഒരു തീ ജ്വലിച്ചിരിക്കുന്നു; അതു നിങ്ങളുടെമേല് കത്തും.
മത്തായി 7:22

14. Then the Lord said to me, 'Those prophets are prophesying lies in my name. I did not send them or appoint them or speak to them. They have been prophesying false visions, idolatries, worthless magic, and their own wishful thinking.

15. യഹോവേ, നീ അറിയുന്നു; എന്നെ ഔര്ത്തു സന്ദര്ശിക്കേണമേ; എന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നവരോടു പ്രതികാരം ചെയ്യേണമേ; നിന്റെ ദീര്ഘക്ഷമയില് എന്നെ എടുത്തുകളയരുതേ; നിന്റെ നിമിത്തം ഞാന് നിന്ദ സഹിക്കുന്നു എന്നു ഔര്ക്കേണമേ;

15. So this is what I say about the prophets who are prophesying in my name. I did not send them. They say, 'No enemy will attack this country with swords. There will never be hunger in this land.' So those prophets will die from hunger and from an enemy's sword.

16. ഞാന് നിന്റെ വചനങ്ങളെ കണ്ടെത്തി ഭക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ വചനങ്ങള് എനിക്കു സന്തോഷവും എന്റെ ഹൃദയത്തിന്നു ആനന്ദവും ആയി; സൈന്യങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവേ, നിന്റെ നാമം എനിക്കു വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

16. And the people to whom the prophets speak will be thrown into the streets of Jerusalem. There they will die from hunger and from an enemy's sword. And no one will be there to bury them, or their wives, or their sons, or their daughters. I will punish them.

17. കളിക്കാരുടെ കൂട്ടത്തില് ഞാന് ഇരുന്നു ഉല്ലസിച്ചിട്ടില്ല; നീ എന്നെ നീരസംകൊണ്ടു നിറെച്ചിരിക്കയാല് നിന്റെ കൈനിമിത്തം ഞാന് തനിച്ചിരുന്നു.

17. 'Jeremiah, speak this message to the people of Judah: 'Let my eyes be filled with tears night and day, without stopping. My people have received a terrible blow; they have been hurt badly.

18. എന്റെ വേദന നിരന്തരവും എന്റെ മുറിവു പൊറുക്കാതവണ്ണം വിഷമവും ആയിരിക്കുന്നതെന്തു? നീ എനിക്കു ചതിക്കുന്ന തോടും വറ്റിപ്പോകുന്ന വെള്ളവും പോലെ ആയിരിക്കുമോ?

18. If I go into the country, I see people killed by swords. If I go into the city, I see much sickness, because the people have no food. Both the priests and the prophets have been taken to a foreign land.''

19. അതുകൊണ്ടു യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ മടങ്ങിവന്നാല് ഞാന് നിന്നെ എന്റെ മുമ്പാകെ നില്പാന് തക്കവണ്ണം വീണ്ടും കൈക്കൊള്ളും; നീ അധമമായതു ഒഴിച്ചു ഉത്തമമായതു പ്രസ്താവിച്ചാല് നീ എന്റെ വായ്പോലെ ആകും; അവര് നിന്റെ പക്ഷം തിരിയും നീ അവരുടെ പക്ഷം തിരികയില്ല.

19. Lord, have you completely rejected the nation of Judah? Why have you hurt us so badly that we cannot be made well again? We hoped for peace, but nothing good has come. We looked for a time of healing, but only terror came.

20. ഞാന് നിന്നെ ഈ ജനത്തിന്നു ഉറപ്പുള്ള താമ്രഭിത്തിയാക്കിവേക്കും; അവര് നിന്നോടു യുദ്ധം ചെയ്യും, ജയിക്കയില്ല; നിന്നെ രക്ഷിപ്പാനും വിടുവിപ്പാനും ഞാന് നിന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടു എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

20. Lord, we admit that we are wicked and that our ancestors did evil things. We have sinned against you.

21. ഞാന് നിന്നെ ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു വിടുവിക്കയും നീഷ്കണ്ടകന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു വീണ്ടുകൊള്ളുകയും ചെയ്യും.

21. For your sake, do not hate us. Do not take away the honor from your glorious throne. Remember your agreement with us, and do not break it.