1. യഹോവ എന്നോടു അരുളിച്ചെയ്തതുമോശെയും ശമൂവേലും എന്റെ മുമ്പാകെ നിന്നാലും എന്റെ മനസ്സു ഈ ജനത്തിങ്കലേക്കു ചായ്കയില്ല; ഇവരെ എന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ആട്ടിക്കളക; അവര് പോയ്ക്കൊള്ളട്ടെ.

1. And the word of the Lord came to Jeremiah concerning the drought.

2. ഞങ്ങള് എവിടേക്കു പോകേണ്ടു എന്നു അവര് നിന്നോടു ചോദിച്ചാല് നീ അവരോടുമരണത്തിന്നുള്ളവര് മരണത്തിന്നും വാളിന്നുള്ളവര് വാളിന്നും ക്ഷാമത്തിന്നുള്ളവര് ക്ഷാമത്തിന്നും പ്രവാസത്തിന്നുള്ളവര് പ്രവാസത്തിന്നും പൊയ്ക്കൊള്ളട്ടെ എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറക.

2. Judah has mourned, and her gates are emptied, and are darkened upon the earth; and the cry of Jerusalem has gone up.

3. കൊന്നുകളവാന് വാളും പറിച്ചുകീറുവാന് നായ്ക്കളും തിന്നു മുടിപ്പാന് ആകാശത്തിലെ പക്ഷികളും കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങളും ഇങ്ങനെ നാലു വകയെ ഞാന് അവരുടെ നേരെ നിയമിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

3. And her nobles have sent their little ones to the water: they came to the wells, and found no water: and brought back their vessels empty.

4. യെഹൂദാരാജാവായ ഹിസ്കീയാവിന്റെ മകന് മനശ്ശെനിമിത്തം, അവന് യെരൂശലേമില് ചെയ്തിട്ടുള്ളതു നിമിത്തം തന്നേ, ഞാന് അവരെ ഭൂമിയിലുള്ള സകല രാജ്യങ്ങളിലും ഒരു ഭീതിവിഷയമാക്കിത്തീര്ക്കും.

4. And the labors of the land failed, because there was no rain: the plowmen were ashamed; they covered their heads.

5. യെരൂശലേമേ, ആര്ക്കും നിന്നോടു കനിവുതോന്നുന്നു? ആര് നിന്നോടു സഹതാപം കാണിക്കും? നിന്റെ ക്ഷേമം ചോദിപ്പാന് ആര് കയറിവരും?

5. And the deer gave birth in the field, and forsook [it], because there was no grass.

6. നീ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പിന് വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു; അതുകൊണ്ടു ഞാന് നിന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി നിന്നെ നശിപ്പിക്കും; ഞാന് കരുണകാണിച്ചു മടുത്തിരിക്കുന്നു.

6. The wild donkeys stood by the forests, and snuffed up the wind; their eyes failed, because there was no grass.

7. ദേശത്തിന്റെ പടിവാതിലുകളില് ഞാന് അവരെ വീശുമുറംകൊണ്ടു വീശിക്കളഞ്ഞു; ഞാന് എന്റെ ജനത്തെ മക്കളില്ലാത്തവരാക്കി നശിപ്പിച്ചുഎങ്കിലും അവര് തങ്ങളുടെ വഴികളെ വിട്ടുതിരിഞ്ഞില്ല.

7. Our sins have risen up against us. O Lord, do for us for Your name's sake; for our sins are many before You; for we have sinned against You.

8. അവരുടെ വിധവമാര് കടല്പുറത്തെ മണലിനെക്കാള് പെരുകിക്കാണുന്നു; യൌവനക്കാരന്റെ അമ്മയുടെ നേരെ ഞാന് നട്ടുച്ചെക്കു ഒരു വിനാശകനെ വരുത്തി പെട്ടന്നു അവളുടെ മേല് നടുക്കവും ഭീതിയും വീഴുമാറാക്കിയിരിക്കുന്നു;

8. O Lord, [You are] the hope of Israel, and deliver [us] in times of trouble; why have You become as a sojourner upon the land, or as one born in the land, yet turning aside for a resting place?

9. ഏഴു മക്കളെ പ്രസവിച്ചവള് ക്ഷീണിച്ചു പ്രാണനെ വിട്ടിരിക്കുന്നു; അവളുടെ സൂര്യന് പകല് തീരുംമുമ്പെ അസ്തമിച്ചുപോയി; അവള് ലജ്ജിച്ചും നാണിച്ചും പോയിരിക്കുന്നു; അവരില് ശേഷിപ്പുള്ളവരെ ഞാന് അവരുടെ ശത്രുക്കള്ക്കു മുമ്പില് വാളിന്നു ഏല്പിക്കും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

9. Will You be as a man asleep, or as a [strong] man that cannot save? Yet You are among us, O Lord, and we are called by Your name; forget us not.

10. എന്റെ അമ്മേ, സര്വ്വദേശത്തിന്നും കലഹക്കാരനും വിവാദക്കാരനും ആയിരിക്കുന്ന എന്നെ നീ പ്രസവിച്ചുവല്ലോ, അയ്യോ കഷ്ടം! ഞാന് പലിശെക്കു കൊടുത്തിട്ടില്ല; എനിക്കു ആരും പലിശ തന്നിട്ടുമില്ല; എന്നിട്ടും അവരെല്ലാവരും എന്നെ ശപിക്കുന്നു.

10. Thus says the Lord to this people: They have loved to wander, and they have not spared, therefore God has not prospered them; now will He remember their iniquity.

11. യഹോവ അരുളിച്ചെയ്തതുഞാന് നിന്നെ നന്മെക്കായി രക്ഷിക്കും നിശ്ചയം; അനര്ത്ഥകാലത്തും കഷ്ടകാലത്തും ഞാന് ശത്രുവിനെക്കൊണ്ടു നിന്നോടു യാചിപ്പിക്കും നിശ്ചയം.

11. And the Lord said to me, Pray not for this people, for [their] good:

12. താമ്രവും ഇരിമ്പും വടക്കന് ഇരിമ്പും ഒടിഞ്ഞുപോകുമോ?
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 6:8

12. for though they fast, I will not hear their supplication; and though they offer whole burnt offerings and sacrifices, I will take no pleasure in them: for I will consume them with the sword, and with famine, and with pestilence.

13. നിന്റെ ദേശത്തൊക്കെയും നിന്റെ സകലപാപങ്ങളും നിമിത്തം നിന്റെ സമ്പത്തും നിക്ഷേപങ്ങളും ഞാന് വിലവാങ്ങാതെ കവര്ച്ചെക്കു ഏല്പിച്ചുകൊടുക്കും.

13. And I said, Ah, Lord [God]! Behold, their prophets prophesy, and say, You shall not see a sword, nor shall famine be among you; for I will give truth and peace on the land, and in this place.

14. നീ അറിയാത്ത ദേശത്തു ഞാന് നിന്നെ ശത്രുക്കളെ സേവിക്കുമാറാക്കും; എന്റെ കോപത്തില് ഒരു തീ ജ്വലിച്ചിരിക്കുന്നു; അതു നിങ്ങളുടെമേല് കത്തും.
മത്തായി 7:22

14. Then the Lord said to me, The prophets prophesy lies in My name. I sent them not, and I commanded them not, and I spoke not to them: for they prophesy to you false visions, divinations, and worthless things, and devices of their own heart.

15. യഹോവേ, നീ അറിയുന്നു; എന്നെ ഔര്ത്തു സന്ദര്ശിക്കേണമേ; എന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നവരോടു പ്രതികാരം ചെയ്യേണമേ; നിന്റെ ദീര്ഘക്ഷമയില് എന്നെ എടുത്തുകളയരുതേ; നിന്റെ നിമിത്തം ഞാന് നിന്ദ സഹിക്കുന്നു എന്നു ഔര്ക്കേണമേ;

15. Therefore thus says the Lord concerning the prophets that prophesy lies in My name, and I sent them not, who say, Sword and famine shall not be upon this land; they shall die by a grievous death, and the prophets shall be consumed by famine.

16. ഞാന് നിന്റെ വചനങ്ങളെ കണ്ടെത്തി ഭക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ വചനങ്ങള് എനിക്കു സന്തോഷവും എന്റെ ഹൃദയത്തിന്നു ആനന്ദവും ആയി; സൈന്യങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവേ, നിന്റെ നാമം എനിക്കു വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

16. And the people to whom they prophesy, they also shall be cast out in the streets of Jerusalem, because of the sword and famine; and there shall be none to bury them. Their wives also, and their sons, and their daughters [shall die thus]; and I will pour out their wickedness upon them.

17. കളിക്കാരുടെ കൂട്ടത്തില് ഞാന് ഇരുന്നു ഉല്ലസിച്ചിട്ടില്ല; നീ എന്നെ നീരസംകൊണ്ടു നിറെച്ചിരിക്കയാല് നിന്റെ കൈനിമിത്തം ഞാന് തനിച്ചിരുന്നു.

17. And you shall speak this word to them: Let your eyes shed tears day and night, and let them not cease; for the daughter of My people has been sorely bruised, and her plague is very grievous.

18. എന്റെ വേദന നിരന്തരവും എന്റെ മുറിവു പൊറുക്കാതവണ്ണം വിഷമവും ആയിരിക്കുന്നതെന്തു? നീ എനിക്കു ചതിക്കുന്ന തോടും വറ്റിപ്പോകുന്ന വെള്ളവും പോലെ ആയിരിക്കുമോ?

18. If I go forth into the plain, then behold the slain by the sword! And if I enter into the city, then behold the distress of famine! For priest and prophet have gone to a land which they knew not.

19. അതുകൊണ്ടു യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ മടങ്ങിവന്നാല് ഞാന് നിന്നെ എന്റെ മുമ്പാകെ നില്പാന് തക്കവണ്ണം വീണ്ടും കൈക്കൊള്ളും; നീ അധമമായതു ഒഴിച്ചു ഉത്തമമായതു പ്രസ്താവിച്ചാല് നീ എന്റെ വായ്പോലെ ആകും; അവര് നിന്റെ പക്ഷം തിരിയും നീ അവരുടെ പക്ഷം തിരികയില്ല.

19. Have You utterly rejected Judah? And has Your soul departed from Zion? Why have You stricken us, and there is no healing for us? We waited for peace, but there was no prosperity; for a time of healing, and behold trouble!

20. ഞാന് നിന്നെ ഈ ജനത്തിന്നു ഉറപ്പുള്ള താമ്രഭിത്തിയാക്കിവേക്കും; അവര് നിന്നോടു യുദ്ധം ചെയ്യും, ജയിക്കയില്ല; നിന്നെ രക്ഷിപ്പാനും വിടുവിപ്പാനും ഞാന് നിന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടു എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

20. We know our sins, O Lord, [and] the iniquities of our fathers, for we have sinned before You.

21. ഞാന് നിന്നെ ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു വിടുവിക്കയും നീഷ്കണ്ടകന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു വീണ്ടുകൊള്ളുകയും ചെയ്യും.

21. Refrain for Your name's sake, destroy not the throne of Your glory. Remember, break not Your covenant with us.