1. ദൈവേഷ്ടത്താല് ക്രിസ്തുയേശുവിന്റെ അപ്പൊസ്തലനായ പൌലൊസും സഹോദരനായ തിമൊഥെയൊസും കൊരിന്തിലെ ദൈവസഭെക്കും അഖായയില് എല്ലാടത്തുമുള്ള സകലവിശുദ്ധന്മാര്ക്കും കൂടെ എഴുതുന്നതു

1. Paul, apostle of Jesus Christ by God's will, and the brother Timotheus, to the assembly of God which is in Corinth, with all the saints who are in the whole of Achaia.

2. നമ്മുടെ പിതാവായ ദൈവത്തിങ്കല്നിന്നും കര്ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിങ്കല് നിന്നും നിങ്ങള്ക്കു കൃപയും സമാധാനവും ഉണ്ടാകട്ടെ.

2. Grace to you, and peace from God our Father, and [the] Lord Jesus Christ.

3. മനസ്സലിവുള്ള പിതാവും സര്വ്വാശ്വാസവും നലകുന്ന ദൈവവുമായി നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പിതാവായ ദൈവം വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവന് .

3. Blessed [be] the God and Father of our Lord Jesus Christ, the Father of compassions, and God of all encouragement;

4. ദൈവം ഞങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ആശ്വാസംകൊണ്ടു ഞങ്ങള് യാതൊരു കഷ്ടത്തിലുമുള്ളവരെ ആശ്വസിപ്പിപ്പാന് ശക്തരാകേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള്ക്കുള്ള കഷ്ടത്തില് ഒക്കെയും അവന് ഞങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നു.

4. who encourages us in all our tribulation, that we may be able to encourage those who are in any tribulation whatever, through the encouragement with which we ourselves are encouraged of God.

5. ക്രിസ്തുവിന്റെ കഷ്ടങ്ങള് ഞങ്ങളില് പെരുകുന്നതുപോലെ തന്നേ ക്രിസ്തുവിനാല് ഞങ്ങളുടെ ആശ്വാസവും പെരുകുന്നു.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 34:19, സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 94:19

5. Because, even as the sufferings of the Christ abound towards us, so through the Christ does our encouragement also abound.

6. ഞങ്ങള് കഷ്ടം അനുഭവിക്കുന്നു എങ്കില് അതു നിങ്ങളുടെ ആശ്വാസത്തിന്നും രക്ഷെക്കും ആകുന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു ആശ്വാസം വരുന്നു എങ്കില് അതു ഞങ്ങള് സഹിക്കുന്ന കഷ്ടങ്ങള് തന്നേ നിങ്ങളും സഹിക്കുന്നതില് നിങ്ങളുടെ ആശ്വാസത്തിന്നായി ഫലിക്കുന്നു.

6. But whether we are in tribulation, [it is] for your encouragement and salvation, wrought in the endurance of the same sufferings which *we* also suffer,

7. നിങ്ങള് കഷ്ടങ്ങള്ക്കു കൂട്ടാളികള് ആകുന്നതു പോലെ ആശ്വാസത്തിന്നും കൂട്ടാളികള് എന്നറികയാല് നിങ്ങള്ക്കു വേണ്ടി ഞങ്ങളുടെ പ്രത്യാശ ഉറപ്പുള്ളതു തന്നേ.

7. (and our hope for you [is] sure;) or whether we are encouraged, [it is] for your encouragement and salvation: knowing that as ye are partakers of the sufferings, so also of the encouragement.

8. സഹോദരന്മാരേ, ആസ്യയില് ഞങ്ങള്ക്കു ഉണ്ടായ കഷ്ടം നിങ്ങള് അറിയാതിരിപ്പാന് ഞങ്ങള്ക്കു മനസ്സില്ല; ജീവനോടിരിക്കുമോ എന്നു നിരാശ തോന്നുമാറു ഞങ്ങള് ശക്തിക്കു മീതെ അത്യന്തം ഭാരപ്പെട്ടു.

8. For we do not wish you to be ignorant, brethren, as to our tribulation which happened [to us] in Asia, that we were excessively pressed beyond [our] power, so as to despair even of living.

9. അതേ, ഞങ്ങളില് അല്ല, മരിച്ചവരെ ഉയിര്പ്പിക്കുന്ന ദൈവത്തില് തന്നേ ആശ്രയിപ്പാന് തക്കവണ്ണം ഞങ്ങള് മരിക്കും എന്നു ഉള്ളില് നിര്ണ്ണയിക്കേണ്ടിവന്നു.

9. But we ourselves had the sentence of death in ourselves, that we should not have our trust in ourselves, but in God who raises the dead;

10. ഇത്ര ഭയങ്കരമരണത്തില്നിന്നു ദൈവം ഞങ്ങളെ വിടുവിച്ചു, വിടുവിക്കയും ചെയ്യും; അവന് മേലാലും വിടുവിക്കും എന്നു ഞങ്ങള് അവനില് ആശ വെച്ചുമിരിക്കുന്നു.

10. who has delivered us from so great a death, and does deliver; in whom we confide that he will also yet deliver;

11. അതിന്നു നിങ്ങളും ഞങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള പ്രാര്ത്ഥനയാല് തുണെക്കുന്നുണ്ടല്ലോ; അങ്ങനെ പലര് മുഖാന്തരം ഞങ്ങള്ക്കു കിട്ടിയ കൃപെക്കു വേണ്ടി പലരാലും ഞങ്ങള്നിമിത്തം സ്തോത്രം ഉണ്ടാകുവാന് ഇടവരും.

11. ye also labouring together by supplication for us that the gift towards us, through means of many persons, may be the subject of the thanksgiving of many for us.

12. ഞങ്ങള് ലോകത്തില്, വിശേഷാല് നിങ്ങളോടു, ജഡജ്ഞാനത്തില് അല്ല, ദൈവകൃപയിലത്രേ, ദൈവം നലകുന്ന വിശുദ്ധിയിലും നിര്മ്മലതയിലും പെരുമാറിയിരിക്കുന്നു എന്നു ഞങ്ങളുടെ മനസ്സാക്ഷിയുടെ സാക്ഷ്യം തന്നേ ഞങ്ങളുടെ പ്രശംസ.

12. For our boasting is this, the testimony of our conscience, that in simplicity and sincerity before God, (not in fleshly wisdom but in God's grace,) we have had our conversation in the world, and more abundantly towards you.

13. നിങ്ങള് വായിക്കുന്നതും ഗ്രഹിക്കുന്നതും അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഞങ്ങള് നിങ്ങള്ക്കു എഴുതുന്നില്ല;

13. For we do not write other things to you but what ye well know and recognise; and I hope that ye will recognise to the end,

14. നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുവിന്റെ നാളില് നിങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്കു എന്നപോലെ ഞങ്ങള് നിങ്ങള്ക്കും പ്രശംസ ആകുന്നു എന്നു നിങ്ങള് ഞങ്ങളെ ഏറക്കുറെ ഗ്രഹിച്ചതുപോലെ അവസാനത്തോളം ഗ്രഹിക്കും എന്നു ഞാന് ആശിക്കുന്നു.

14. even as also ye have recognised us in part, that we are your boast, even as *ye* [are] ours in the day of the Lord Jesus.

15. ഇങ്ങനെ ഉറെച്ചിട്ടു നിങ്ങള്ക്കു രണ്ടാമതു ഒരു അനുഗ്രഹം ഉണ്ടാകേണം എന്നുവെച്ചു

15. And with this confidence I purposed to come to you previously, that ye might have a second favour;

16. മുമ്പെ നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവാനും ആ വഴിയായി മക്കെദോന്യെക്കു പോയി പിന്നെയും മക്കെദോന്യയില്നിന്നു നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവാനും നിങ്ങളാല് യെഹൂദ്യയിലേക്കു യാത്ര അയക്കപ്പെടുവാനും ഞാന് വിചാരിച്ചിരുന്നു.

16. and to pass through to Macedonia by you, and again from Macedonia to come to you, and to be set forward by you to Judaea.

17. ഇങ്ങനെ വിചാരിച്ചതില് ഞാന് ചാപല്യം കാണിച്ചുവോ? അല്ലെങ്കില് എന്റെ വാക്കു ഉവ്വു, ഉവ്വു; ഇല്ല, ഇല്ല എന്നു ആകുവാന്തക്കവണ്ണം എന്റെ നിരൂപണം ജഡികനിരൂപണമോ?

17. Having therefore this purpose, did I then use lightness? Or what I purpose, do I purpose according to flesh, that there should be with me yea yea, and nay nay?

18. നിങ്ങളോടുള്ള ഞങ്ങളുടെ വചനം ഒരിക്കല് ഉവ്വു എന്നും മറ്റൊരിക്കല് ഇല്ല എന്നും ആയിരുന്നില്ല എന്നതിന്നു വിശ്വസ്തനായ ദൈവം സാക്ഷി.

18. Now God [is] faithful, that our word to you is not yea and nay.

19. ഞാനും സില്വാനൊസും തിമൊഥെയോസും നിങ്ങളുടെ ഇടയില് പ്രസംഗിച്ച ദൈവപുത്രനായ യേശുക്രിസ്തു ഒരിക്കല് ഉവ്വു എന്നും മറ്റൊരിക്കല് ഇല്ല എന്നും ആയിരുന്നില്ല; അവനില് ഉവ്വു എന്നത്രേയുള്ളു.

19. For the Son of God, Jesus Christ, he who has been preached by us among you (by me and Silvanus and Timotheus), did not become yea and nay, but yea *is* in him.

20. ദൈവത്തിന്റെ വാഗ്ദത്തങ്ങള് എത്ര ഉണ്ടെങ്കിലും അവനില് ഉവ്വു എന്നത്രേ; അതുകൊണ്ടു ഞങ്ങളാല് ദൈവത്തിന്നു മഹത്വം ഉണ്ടാകുമാറു അവനില് ആമേന് എന്നും തന്നേ.

20. For whatever promises of God [there are], in him is the yea, and in him the amen, for glory to God by us.

21. ഞങ്ങളെ നിങ്ങളോടുകൂടെ ക്രിസ്തുവില് ഉറപ്പിക്കുന്നതും നമ്മെ അഭിഷേകം ചെയ്തതും ദൈവമല്ലോ.

21. Now he that establishes us with you in Christ, and has anointed us, [is] God,

22. അവന് നമ്മെ മുദ്രയിട്ടും ആത്മാവു എന്ന അച്ചാരം നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളില് തന്നുമിരിക്കുന്നു.

22. who also has sealed us, and given the earnest of the Spirit in our hearts.

23. എന്നാണ, നിങ്ങളെ ആദരിച്ചിട്ടത്രേ ഞാന് ഇതുവരെ കൊരിന്തില് വരാഞ്ഞതു; അതിന്നു ദൈവം സാക്ഷി.

23. But I call God to witness upon my soul that to spare you I have not yet come to Corinth.

24. നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസത്തിന്മേല് ഞങ്ങള് കര്ത്തൃത്വം ഉള്ളവര് എന്നല്ല, നിങ്ങളുടെ സന്തോഷത്തിന്നു ഞങ്ങള് സഹായികള് അത്രേ; വിശ്വാസസംബന്ധമായി നിങ്ങള് ഉറെച്ചു നിലക്കുന്നുവല്ലോ.

24. Not that we rule over your faith, but are fellow-workmen of your joy: for by faith ye stand.