1. അനന്തരം ശൌല് തന്റെ മകനായ യോനാഥാനോടും സകല ഭൃത്യന്മാരോടും ദാവീദിനെ കൊല്ലേണം എന്നു കല്പിച്ചു.

1. Then spake Saul unto Jonathan his son, and unto all his servants, that they should put David to death;

2. എങ്കിലും ശൌലിന്റെ മകനായ യോനാഥാന്നു ദാവീദിനോടു വളരെ ഇഷ്ടമായിരുന്നതുകൊണ്ടു യോനാഥാന് ദാവീദിനോടുഎന്റെ അപ്പനായ ശൌല് നിന്നെ കൊല്ലുവാന് നോക്കുന്നു; ആകയാല് നീ രാവിലെ സൂക്ഷിച്ചു ഗൂഢമായോരു സ്ഥലത്തു ഒളിച്ചുപാര്ക്ക.

2. but, Jonathan, Saul's son, delighted in David, exceedingly, so Jonathan told David, saying, Saul, my father, is seeking to put thee to death, now, therefore, take heed to thyself I pray thee, in the morning, and abide thou in concealment, and hide thyself;

3. ഞാന് പുറപ്പെട്ടു നീ ഇരിക്കുന്ന വയലില് എന്റെ അപ്പന്റെ അടുക്കല് നിന്നെക്കുറിച്ചു എന്റെ അപ്പനോടു സംസാരിക്കും; ഞാന് ഗ്രഹിക്കുന്നതു നിന്നെ അറിയിക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു.

3. and, I, will come out and stand beside my father, in the field where, thou, art, and, I, will speak of thee unto my father, and, if I see aught, I will tell thee.

4. അങ്ങനെ യോനാഥാന് തന്റെ അപ്പനായ ശൌലിനോടു ദാവീദിനെക്കുറിച്ചു ഗുണമായി സംസാരിച്ചുപറഞ്ഞതുരാജാവു തന്റെ ഭൃത്യനായ ദാവീദിനോടു ദോഷം ചെയ്യരുതേ; അവന് നിന്നോടു ദോഷം ചെയ്തിട്ടില്ല; അവന്റെ പ്രവൃത്തികള് നിനക്കു ഏറ്റവും ഗുണകരമായിരുന്നതേയുള്ളു.

4. So then Jonathan spake of David things that were good, unto Saul his father, and said unto him May the king not sin against his servant against David; for he hath not sinned against, thee, nay, indeed, his doings have been good to theeward exceedingly.

5. അവന് തന്റെ ജീവനെ ഉപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ടല്ലോ ആ ഫെലിസ്ത്യനെ സംഹരിക്കയും അങ്ങനെ യഹോവ എല്ലാ യിസ്രായേലിന്നും വലിയോരു രക്ഷവരുത്തുകയും ചെയ്തതു; നീ അതു കണ്ടു സന്തോഷിച്ചു. ആകയാല് നീ വെറുതെ ദാവീദിനെ കൊന്നു കുറ്റമില്ലാത്ത രക്തം ചൊരിഞ്ഞു പാപം ചെയ്യുന്നതു എന്തിന്നു?

5. And, when he put his life in his hand, and smote the Philistine, and Yahweh wrought a great victory for all Israel, thou sawest, and didst rejoice. Wherefore, then, shouldst thou sin against innocent blood by putting David to death, without cause?

6. യോനാഥാന്റെ വാക്കു കേട്ടുയഹോവയാണ അവനെ കൊല്ലുകയില്ല എന്നു ശൌല് സത്യം ചെയ്തു.

6. And Saul hearkened unto the voice of Jonathan, and Saul sware, By the life of Yahweh, he shall not be put to death!

7. പിന്നെ യോനാഥാന് ദാവീദിനെ വിളിച്ചു കാര്യമെല്ലാം അറിയിച്ചു. യോനാഥാന് ദാവീദിനെ ശൌലിന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നു; അവന് മുമ്പിലത്തെപ്പോലെ അവന്റെ സന്നിധിയില്നില്ക്കയും ചെയ്തു.

7. And Jonathan called for David, and Jonathan told him all these things, and Jonathan brought in David unto Saul, and so he was in his presence, as aforetime.

8. പിന്നെയും യുദ്ധം ഉണ്ടായാറെ ദാവീദ് പുറപ്പെട്ടു ഫെലിസ്ത്യരോടു പടവെട്ടി അവരെ കഠിനമായി തോല്പിച്ചു. അവര് അവന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടി.
എബ്രായർ 11:32

8. But, when the war again brake out, and David went forth and fought with the Philistines, and smote them with a great smiting, and they fled before him,

9. യഹോവയുടെ പക്കല്നിന്നു ദുരാത്മാവു പിന്നെയും ശൌലിന്റെമേല് വന്നു; അവന് കയ്യില് കുന്തവും പിടിച്ചു തന്റെ അരമനയില് ഇരിക്കയായിരുന്നു; ദാവീദ് കിന്നരം വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

9. then came there a sad spirit of Yahweh unto Saul, he being in his house, seated, with his spear in his hand, while, David, played with his hand,

10. അപ്പോള് ശൌല് ദാവീദിനെ കുന്തംകൊണ്ടു ചുവരോടുചേര്ത്തു കുത്തുവാന് നോക്കി; അവനോ ശൌലിന്റെ മുമ്പില്നിന്നു മാറിക്കളഞ്ഞു. കുന്തം ചുവരില് തറെച്ചു; ദാവീദ് ആ രാത്രിയില്തന്നേ ഔടിപ്പോയി രക്ഷപ്പെട്ടു.

10. Saul sought to smite David with the spear, even to the wall, but he slipped away from before Saul, who smote the spear into the wall, whereas, David, fled and escaped, that night.

11. ദാവീദിനെ കാത്തുനിന്നു രാവിലെ കൊന്നുകളയേണ്ടതിന്നു ശൌല് അവന്റെ വീട്ടിലേക്കു ദൂതന്മാരെ അയച്ചു; ദാവീദിന്റെ ഭാര്യയായ മീഖള് അവനോടുഈ രാത്രിയില് നിന്റെ ജീവനെ രക്ഷിച്ചുകൊണ്ടില്ലെങ്കില് നാളെ നിന്നെ കൊന്നുപോകും എന്നു പറഞ്ഞു.

11. And Saul sent messengers unto David's house, to watch him, and to put him to death, in the morning! And Michal his wife told David, saying, If thou do not deliver thyself to-night, to-morrow, art thou to be put to death.

12. അങ്ങനെ മീഖള് ദാവീദിനെ കിളിവാതില്കൂടി ഇറക്കിവിട്ടു; അവന് ഔടിപ്പോയി രക്ഷപ്പെട്ടു.

12. So Michal let down David, through the window, and he departed and fled, and escaped.

13. മീഖള് ഒരു ബിംബം എടുത്തു കട്ടിലിന്മേല് കിടത്തി, അതിന്റെ തലെക്കു കോലാട്ടുരോമംകൊണ്ടുള്ള മൂടിയും ഇട്ടു ഒരു വസ്ത്രംകൊണ്ടു പുതപ്പിച്ചു.

13. And Michal took the household god, and put it in the bed, and, a fly-net of goats-hair, put she at its head, and covered it with the clothes.

14. ദാവീദിനെ പിടിപ്പാന് ശൌല് ദൂതന്മാരെ അയച്ചപ്പോള് അവന് ദീനമായി കിടക്കുന്നു എന്നു അവള് പറഞ്ഞു.

14. And, when Saul sent messengers to take David, she said He is, sick.

15. എന്നാറെ ശൌല്ഞാന് അവനെ കൊല്ലേണ്ടതിന്നു കിടക്കയോടെ എന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവരുവിന് എന്നു കല്പിച്ചു.

15. So Saul sent messengers to see David, saying, Bring him up in the bed unto me, that I may put him to death.

16. ദാവീദിനെ ചെന്നു നോക്കുവാന് ദൂതന്മാരെ അയച്ചു. ദൂതന്മാര് ചെന്നപ്പോള് കട്ടിലിന്മേല് ഒരു ബിംബം തലെക്കു കോലാട്ടുരോമംകൊണ്ടുള്ള ഒരു മൂടിയുമായി കിടക്കുന്നതു കണ്ടു.

16. And, when the messengers entered, lo! the household god in the bed, with a fly-net of goats-hair at its head.

17. എന്നാറെ ശൌല് മീഖളിനോടുനീ ഇങ്ങനെ എന്നെ ചതിക്കയും എന്റെ ശത്രു ചാടിപ്പോകുവാന് അവനെ വിട്ടയക്കയും ചെയ്തതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുഎന്നെ വിട്ടയക്ക; അല്ലെങ്കില് ഞാന് നിന്നെ കൊല്ലും എന്നു അവന് എന്നോടു പറഞ്ഞു എന്നു മീഖള് ശൌലിനോടു പറഞ്ഞു.

17. And Saul said unto Michal Wherefore, in this way, hast thou deceived me, and let go mine enemy, that he hath escaped? Then said Michal unto Saul, He, himself, said unto me Let me go, wherefore should I put thee to death?

18. ഇങ്ങനെ ദാവീദ് ഔടിപ്പോയി രക്ഷപ്പെട്ടു, രാമയില് ശമൂവേലിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു ശൌല് തന്നോടു ചെയ്തതൊക്കെയും അവനോടു അറിയിച്ചു. പിന്നെ അവനും ശമൂവേലും പുറപ്പെട്ടു നയ്യോത്തില് ചെന്നു പാര്ത്തു.

18. So, David, fled, and escaped, and came in unto Samuel in Ramah, and told him all that Saul had done to him, and he and Samuel departed, and dwelt in Naioth.

19. അനന്തരം ദാവീദ് രാമയിലെ നയ്യോത്തില് ഉണ്ടു എന്നു ശൌലിന്നു അറിവു കിട്ടി.

19. And it was told Saul, saying, Lo! David, is in Naioth, in Ramah.

20. ശൌല് ദാവീദിനെ പിടിപ്പാന് ദൂതന്മാരെ അയച്ചു; അവര് പ്രവാചകസംഘം പ്രവചിക്കുന്നതും ശമൂവേല് അവരുടെ തലവനായിരിക്കുന്നതും കണ്ടപ്പോള് ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവു ശൌലിന്റെ ദൂതന്മാരുടെ മേലും വന്നു, അവരും പ്രവചിച്ചു.

20. So Saul sent messengers to take David, but, when they saw the assembly of prophets prophesying, and Samuel standing as head over them, then came the Spirit of God upon the messengers of Saul, and, they also, were, moved to prophesy.

21. ശൌല് അതു അറിഞ്ഞപ്പോള് വേറെ ദൂതന്മാരെ അയച്ചു; അവരും അങ്ങനെ തന്നേ പ്രവചിച്ചു. ശൌല് പിന്നെയും മൂന്നാം പ്രാവശ്യം ദൂതന്മാരെ അയച്ചു; അവരും പ്രവചിച്ചു.

21. And, when they told Saul, and he sent other messengers, then were, they also, moved to prophesy. And, when Saul again sent messengers a third time, then were, they also, moved to prophesy.

22. പിന്നെ അവന് തന്നേ രാമയിലേക്കു പോയി, സേക്ക്കുവിലെ വലിയ കിണറ്റിങ്കല് എത്തിശമൂവേലും ദാവീദും എവിടെയാകുന്നു എന്നു ചോദിച്ചു. അവര് രാമയിലെ നയ്യോത്തില് ഉണ്ടു എന്നു ഒരുത്തന് പറഞ്ഞു.

22. Then went, he also himself, to Ramah, and came in as far as the well of the threshing-floor which is in Sephi, and asked and said, Where are Samuel and David? And one said Lo! in Naioth, in Ramah.

23. അങ്ങനെ അവന് രാമയിലെ നയ്യോത്തിന്നു ചെന്നു; ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവു അവന്റെമേലും വന്നു; അവന് രാമയിലെ നയ്യോത്തില് എത്തുംവരെ പ്രവചിച്ചു കൊണ്ടു നടന്നു.

23. And, when he departed from thence towards Naioth in Ramah, then came upon, him also, the Spirit of God, and he went on and on, and was moved to prophesy, until he entered Naioth in Ramah.

24. അവന് തന്റെ വസ്ത്രം ഉരിഞ്ഞുകളഞ്ഞു. അങ്ങനെ ശമൂവേലിന്റെ മുമ്പാകെ പ്രവചിച്ചുകൊണ്ടു അന്നു രാപകല് മുഴുവനും നഗ്നനായി കിടന്നു. ആകയാല് ശൌലും ഉണ്ടോ പ്രവാചകഗണത്തില് എന്നു പറഞ്ഞുവരുന്നു.

24. And, even he, stripped off his upper garments, and, even he, was moved to prophesy before Samuel, and lay prostrate, disrobed, all that day, and all the night. For this cause, do they say, Is, even Saul, among the prophets?