1. സംഭവിച്ചതൊക്കെയും അറിഞ്ഞപ്പോള് മൊര്ദ്ദെഖായി വസ്ത്രം കീറി രട്ടുടുത്തു വെണ്ണീര് വാരി ഇട്ടുംകൊണ്ടു പട്ടണത്തിന്റെ നടുവില് ചെന്നു കൈപ്പോടെ അത്യുച്ചത്തില് നിലവിളിച്ചു.
മത്തായി 11:21

1. When Mardocheus perceaued all that was done, he rent his clothes, and put on sackecloth with asshes, and went out into the middest of the citie, and cryed loude and lamentably,

2. അവന് രാജാവിന്റെ പടിവാതിലോളവും വന്നുഎന്നാല് രട്ടുടുത്തുംകൊണ്ടു ആര്ക്കും രാജാവിന്റെ പടിവാതിലിന്നകത്തു കടന്നുകൂടായിരുന്നു.

2. And came before the kinges gate: but he might not enter within the kinges gate, because he had sackcloth on.

3. രാജാവിന്റെ കല്പനയും തീര്പ്പും ചെന്ന ഔരോ സംസ്ഥാനത്തും യെഹൂദന്മാരുടെ ഇടയില് മഹാദുഃഖവും ഉപവാസവും കരച്ചലും വിലാപവും ഉണ്ടായി; പലരും രട്ടുടുത്തു വെണീറ്റില് കിടന്നു.

3. And in all prouinces, countries, and places, as farre as the kinges worde & commaundement extented, there was great lamentatio among the Iewes, fasting, weeping, and mourning, and many lay in sackeclothes and in asshes.

4. എസ്തേരിന്റെ ബാല്യക്കാരത്തികളും ഷണ്ഡന്മാരും വന്നു അതു രാജ്ഞിയെ അറിയിച്ചപ്പോള് അവള് അത്യന്തം വ്യസനിച്ചു മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ രട്ടു നീക്കി അവനെ ഉടുപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു അവന്നു വസ്ത്രം കൊടുത്തയച്ചു; എന്നാല് അവന് വാങ്ങിയില്ല.

4. So Esthers maydens and her chamberlaynes, came and told it her: Then was the queene exceedingly astonied, and she sent rayment that Mardocheus shoulde put on, and lay the sackcloth from him: But Mardocheus would not take them.

5. അപ്പോള് എസ്ഥേര് തന്റെ ശുശ്രൂഷെക്കു രാജാവു ആക്കിയിരുന്ന ഷണ്ഡന്മാരില് ഒരുത്തനായ ഹഥാക്കിനെ വിളിച്ചു, അതു എന്തെന്നും അതിന്റെ കാരണം എന്തെന്നും അറിയണ്ടേതിന്നു മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ അടുക്കല് പോയിവരുവാന് അവന്നു കല്പന കൊടുത്തു.

5. Then called Esther Hathach one of the kinges chamberlaines which stoode before her, and gaue him a commaundement vnto Mardocheus, to know what it was wherefore he did so.

6. അങ്ങനെ ഹഥാക്ക് രാജാവിന്റെ പടിവാതിലിന്നു മുമ്പില് പട്ടണത്തിന്റെ വിശാലസ്ഥലത്തു മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ അടുക്കല് ചെന്നു.

6. So Hathach went foorth to Mardocheus, vnto the streete of the citie which was before the kinges gate:

7. മൊര്ദ്ദെഖായി തനിക്കു സംഭവിച്ചതൊക്കെയും യെഹൂദന്മാരെ നശിപ്പിക്കത്തക്കവണ്ണം ഹാമാന് രാജഭണ്ഡാരത്തിലേക്കു കൊടുക്കാമെന്നു വാഗ്ദാനം ചെയ്ത ദ്രവ്യസംഖ്യയും അവനോടു അറിയിച്ചു.

7. And Mardocheus tolde him of al that had come vnto him, & of ye summe of siluer that Haman had promised to waye downe into the kinges treasurie, because of the Iewes if he would destroy them.

8. അവരെ നശിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു ശൂശനില് പരസ്യമാക്കിയിരുന്ന തീര്പ്പിന്റെ പകര്പ്പ് അവന് അവന്റെ കയ്യില് കൊടുത്തു ഇതു എസ്ഥേരിനെ കാണിച്ചു വിവരം അറിയിപ്പാനും അവള് രാജസന്നിധിയില് ചെന്നു തന്റെ ജനത്തിന്നു വേണ്ടി അപേക്ഷയും യാചനയും കഴിക്കേണ്ടതിന്നു അവളോടു ആജ്ഞാപിപ്പാനും പറഞ്ഞു.

8. And he gaue him the copie of the kinges commaundement that was deuised at Susan to destroy them, that he might shewe it vnto Esther, and to speake to her, and charge her that she should go in vnto the king, & make her prayer and supplication vnto him for her people.

9. അങ്ങനെ ഹഥാക്ക് ചെന്നു മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ വാക്കു എസ്ഥേരിനെ അറിയിച്ചു.

9. And when Hathach came in, he tolde Esther the wordes of Mardocheus.

10. എസ്ഥേര് മൊര്ദ്ദെഖായിയോടു ചെന്നു പറവാന് ഹഥാക്കിന്നു കല്പന കൊടുത്തതു എന്തെന്നാല്

10. And againe Esther spake vnto Hathach and commauded him to say vnto Mardocheus:

11. യാതൊരു പുരുഷനോ സ്ത്രീയോ വിളിക്കപ്പെടാതെ രാജാവിന്റെ അടുക്കല് അകത്തെ പ്രാകാരത്തില് ചെന്നുവെങ്കില് ജീവനോടിരിക്കത്തക്കവണ്ണം രാജാവു പൊന് ചെങ്കോല് ആയാളുടെ നേരെ നീട്ടാഞ്ഞാല് ആയാളെ കൊല്ലേണമെന്നു ഒരു നിയമം ഉള്ളപ്രകാരം രാജാവിന്റെ സകലഭൃത്യന്മാരും രാജാവിന്റെ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ജനവും അറിയുന്നു; എന്നാല് എന്നെ ഈ മുപ്പതു ദിവസത്തിന്നകത്തു രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെല്ലുവാന് വിളിച്ചിട്ടില്ല.

11. All the kinges seruauntes, & the people in the prouinces of the king knowe, that whosoeuer commeth within the courte vnto the king, whether it be man or woman, which is not called, the comaundement is, that the same shall dye, except the king holde out the golden septer vnto him, for then he shall lyue: As for me, I haue not ben called to come in vnto the king now this thirtie dayes.

12. അവര് എസ്ഥേരിന്റെ വാക്കു മൊര്ദ്ദെഖായിയോടു അറിയിച്ചു.

12. And they certified Mardocheus of Esthers wordes.

13. മൊര്ദ്ദെഖായി എസ്ഥേരിനോടു മറുപടി പറവാന് കല്പിച്ചതുനീ രാജധാനിയില് ഇരിക്കയാല് എല്ലായെഹൂദന്മാരിലുംവെച്ചു രക്ഷപ്പെട്ടുകൊള്ളാമെന്നു നീ വിചാരിക്കേണ്ടാ.

13. And Mardocheus bad say againe vnto Esther: Thinke not with thy selfe that thou shalt escape in the kinges house more then all the Iewes.

14. നീ ഈ സമയത്തു മിണ്ടാതിരുന്നാല് യെഹൂദന്മാര്ക്കും മറ്റൊരു സ്ഥലത്തുനിന്നു ഉദ്ധാരണവും രക്ഷയും ഉണ്ടാകും; എന്നാല് നീയും നിന്റെ പിതൃഭവനവും നശിച്ചുപോകും; ഇങ്ങനെയുള്ളോരു കാലത്തിന്നായിട്ടല്ലയോ നീ രാജസ്ഥാനത്തു വന്നിരിക്കുന്നതു? ആര്ക്കും അറിയാം?

14. For if thou holdest thy peace at this time, then shall the Iewes haue helpe and deliueraunce out of an other place, and thou and thy fathers house shalbe destroyed: And who knoweth whether thou art come to the kingdome for this causes sake?

15. അതിന്നു എസ്ഥേര് മൊര്ദ്ദെഖായിയോടു മറുപടി പറവാന് കല്പിച്ചതു.

15. Esther bad them geue Mardocheus this aunswere:

16. നീ ചെന്നു ശൂശനില് ഉള്ള എല്ലായെഹൂദന്മാരെയും ഒന്നിച്ചുകൂട്ടിനിങ്ങള് മൂന്നു ദിവസം രാവും പകലും തിന്നുകയോ കുടിക്കയോ ചെയ്യാതെ എനിക്കു വേണ്ടി ഉപവസിപ്പിന് ; ഞാനും എന്റെ ബാല്യക്കാരത്തികളും അങ്ങനെ തന്നേ ഉപവസിക്കും; പിന്നെ ഞാന് നിയമപ്രകാരമല്ലെങ്കിലും രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെല്ലും; ഞാന് നശിക്കുന്നു എങ്കില് നശിക്കട്ടെ.

16. Go thou thy way, and gather together all the Iewes that are founde at Susan, and fast ye for me, that ye eate not and drinke not in three dayes neither day nor night, I and my maydens wyll fast likewyse: and so wyll I go in to the king, which thing yet is contrary to the commaundement: and if I perishe, I perishe.

17. അങ്ങനെ മൊര്ദ്ദെഖായി ചെന്നു എസ്ഥേര് കല്പിച്ചതുപോലെ ഒക്കെയും ചെയ്തു.

17. So Mardocheus went his way, and did according to al that Esther had commaunded him. (13:8) But Mardocheus thought vpon all the workes & noble actes of the Lorde, and made his prayer vnto him, (13:9) Saying: O Lorde, Lorde, thou valiaunt and almightie king, for all thinges are in thy power: and if thou wilt helpe and deliuer Israel, there is no man that can withstande nor let thee. (13:10) For thou hast made heauen and earth, and what wonderous thing soeuer is vnder the heauen. (13:11) Thou art Lorde of all thinges, and there is no man that can resist thy maiestie O Lorde. (13:12) Thou knowest all thinges, thou wotest Lorde that it was neither of malice nor presumption, nor for any desire of glory, that I would not bow downe my selfe nor worship yonder proude presumptious Aman: (13:13) For I woulde haue ben content, and that with good wyll, if it might haue done Israel any good, to haue kist euen his footesteppes. (13:14) But that I did it because I woulde not set the honour of a man in the steede of the glory of God, & because I would worship none but only thee my Lorde: and this haue I done in no pryde nor presumption. (13:15) And therfore O Lord, thou God and kyng, haue mercy vpon thy people, for they imagine howe they may bring vs to naught, yea their minde and desire is to destroy and to ouerthrowe thy people that hath euer ben thyne inheritaunce of olde. (13:16) O despise not thy portion which thou hast deliuered & brought out of Egypt for thyne owne selfe. (13:17) Heare my prayer, and be mercifull vnto thy people whom thou hast chosen for an heritage vnto thy selfe: Turne our complaynt and sorow into ioy, that we may liue O Lorde and prayse thy name: O Lord suffer not the mouthes of them that praise thee, to be destroyed. (13:18) All the people of Israel in like maner cryed as earnestly as they coulde vnto the Lorde, for their death and destruction stoode before their eyes. (14:1) Queene Hester also beyng in the battayle of death, resorted vnto the Lorde, (14:2) Layde away her glorious apparell, and put on the garmentes that serued for sighing and mourning: In the steede of precious oyntment, she scattered ashes and dounge vpon her head: and as for her body, she humbled it with fasting, and brought it very low: All the places where she was wont to haue ioy afore, those filled she with her owne heere that she pluckt of. (14:3) She prayed also vnto the Lorde God of Israel with these wordes: O my Lorde, thou only art our kyng, helpe me desolate woman, whiche haue no helper but thee. (14:4) For my miserie and destruction is harde at my hande. (14:5) Fro my youth vp I haue hearde out of the kinred of my father, that thou tokest Israel from among all people, and so haue our fathers of their foreelders, that they shoulde be thy perpetuall inheritaunce, and looke what thou didst promise them, thou hast made it good vnto them. (14:6) Nowe Lorde we haue sinned before thee, therefore hast thou geuen vs into the handes of our enemies, (14:7) Because we worshipped their gods: Lorde thou art righteous. (14:8) Neuerthelesse it satisfieth them not that we are in bitter and heauie captiuitie and oppressed among them, but thou hast layde their handes vpon the handes of their gods. (14:9) So that they begin to take away the thing that thou with thy mouth hast ordayned and appoynted, to destroy thine inheritaunce, to shut and to stop the mouthes of them that prayse thee, to quench the glory and worship of thy house and thyne aulter: (14:10) And to open the mouthes of the heathen, that they may prayse the power and vertue of the gods, and to magnifie the fleshly kyng for euer. (14:11) O Lorde geue not thy scepter vnto them that be nothing, lest they laugh vs to scorne in our miserie and fall: but turne their deuice vpon them selues, and punishe hym that hath begun the same ouer vs, and set hym to an example. (14:12) Thinke vpon vs O Lord, and shewe thy selfe vnto vs in the tyme of our distresse and of our trouble: strength me O thou kyng of Gods, thou Lorde of all power, (14:13) Geue me an eloquent and pleasaunt speache in my mouth before the lion: Turne his heart into the hate of our enemies, to destroy him, and all such as consent vnto him. (14:14) But deliuer vs with thy hande, and helpe me thy handmayde, which haue no defence nor helper but onlye the Lorde. (14:15) Thou knowest all thinges, thou wotest that I loue not the glory and worship of the vnrighteous, and that I hate and abhorre the bed of the vncircumcised, and of all heathen. (14:16) Thou knowest my necessitie, that I hate the token of my preeminence and worship, which I beare vpon my head what tyme as I must shewe my selfe and be seene, and that I abhorre it as an vncleane cloth, and that I weare it not when I am quiet and alone by my selfe. (14:17) Thou knowest also that I thy handmayden haue not eaten at Amans table, and that I haue had no pleasure nor delight in the kinges feast, that I haue not drunke the wine of the drinke offeringes. (14:18) And that I thy handmayden haue no ioy since the day that I was brought hyther vnto this day, but only in thee O Lorde, O thou God of Abraham, (14:19) O thou mightie God aboue all, heare the voyce of them that haue no other hope, and deliuer vs out of the hande of the wicked, and deliuer me out of my feare.