1. അന്നു അഹശ്വേരോശ്രാജാവു യെഹൂദന്മാരുടെ ശത്രുവായ ഹാമാന്റെ വീടു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിക്കു കൊടുത്തു; മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു തന്നോടുള്ള ചാര്ച്ച ഇന്നതെന്നു എസ്ഥേര് അറിയിച്ചതുകൊണ്ടു അവന് രാജസന്നിധിയില് പ്രവേശം പ്രാപിച്ചു.

1. That day King Ahasuerus gave the house of Haman, enemy of the Jews, to Queen Esther; and Mordecai was admitted to the king's presence, for Esther had revealed his relationship to her.

2. രാജാവു ഹാമാന്റെ പക്കല്നിന്നു എടുത്ത തന്റെ മോതിരം ഊരി മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു കൊടുത്തു; എസ്ഥേര് മൊര്ദ്ദെഖായിയെ ഹാമാന്റെ വീട്ടിന്നു മേല്വിചാരകനാക്കിവെച്ചു.

2. The king removed his signet ring from Haman, and transferred it into the keeping of Mordecai; and Esther put Mordecai in charge of the house of Haman.

3. എസ്ഥേര് പിന്നെയും രാജാവിനോടു സംസാരിച്ചു അവന്റെ കാല്ക്കല് വീണു, ആഗാഗ്യനായ ഹാമാന്റെ ദുഷ്ടതയും അവന് യെഹൂദന്മാര്ക്കും വിരോധമായി നിരൂപിച്ച ഉപായവും നിഷ്ഫലമാക്കേണമെന്നു കരഞ്ഞു അപേക്ഷിച്ചു.

3. In another audience with the king, Esther fell at his feet and tearfully implored him to revoke the harm done by Haman the Agagite, and the plan he had devised against the Jews.

4. രാജാവു പൊന് ചെങ്കോല് എസ്ഥേരിന്റെ നേരെ നീട്ടി; എസ്ഥേര് എഴുന്നേറ്റു രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പറഞ്ഞതു

4. The king stretched forth the golden scepter to Esther. So she rose and, standing in his presence,

5. രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടായി തിരുമുമ്പാകെ എനിക്കു കൃപ ലഭിച്ചു രാജാവിന്നു കാര്യം ന്യായമെന്നു ബോധിച്ചു തൃക്കണ്ണില് ഞാനും പ്രിയയായിരിക്കുന്നുവെങ്കില് രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാരെ മുടിച്ചുകളയേണമെന്നു ആഗാഗ്യനായ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകന് ഹാമാന് എഴുതിയ ഉപായലേഖനങ്ങളെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തേണ്ടതിന്നു കല്പന അയക്കേണമേ.

5. said: 'If it pleases your majesty and seems proper to you, and if I have found favor with you and you love me, let a document be issued to revoke the letters which that schemer Haman, son of Hammedatha the Agagite, wrote for the destruction of the Jews in all the royal provinces.

6. എന്റെ ജനത്തിന്നു വരുന്ന അനര്ത്ഥം ഞാന് എങ്ങനെ കണ്ടു സഹിക്കും? എന്റെ വംശത്തിന്റെ നാശവും ഞാന് എങ്ങനെ കണ്ടു സഹിക്കും.

6. For how can I witness the evil that is to befall my people, and how can I behold the destruction of my race?'

7. അപ്പോള് അഹശ്വേരോശ്രാജാവു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായിയോടും കല്പിച്ചതുഞാന് ഹാമാന്റെ വീടു എസ്ഥോരിന്നു കൊടുത്തുവല്ലോ; അവന് യെഹൂദന്മാരെ കയ്യേറ്റം ചെയ്വാന് പോയതുകൊണ്ടു അവനെ കഴുമരത്തിന്മേല് തൂക്കിക്കളഞ്ഞു.

7. King Ahasuerus then said to Queen Esther and to the Jew Mordecai: 'Now that I have given Esther the house of Haman, and they have hanged him on the gibbet because he attacked the Jews,

8. നിങ്ങള്ക്കു ബോധിച്ചതുപോലെ നിങ്ങളും രാജാവിന്റെ നാമത്തില് യെഹൂദന്മാര്ക്കുംവേണ്ടി എഴുതി രാജാവിന്റെ മോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിടുവിന് ; രാജനാമത്തില് എഴുതുകയും രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിടുകയും ചെയ്ത രേഖയെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തുവാന് ആര്ക്കും പാടില്ലല്ലോ.

8. you in turn may write in the king's name what you see fit concerning the Jews and seal the letter with the royal signet ring.' For whatever is written in the name of the king and sealed with the royal signet ring cannot be revoked.

9. അങ്ങനെ സീവാന് മാസമായ മൂന്നാം മാസം ഇരുപത്തിമൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ രാജാവിന്റെ രായസക്കാരെ വിളിച്ചു; മെര്ദ്ദെഖായി കല്പിച്ചതുപോലെ ഒക്കെയും അവര് യെഹൂദന്മാര്ക്കും ഹിന്തുദേശം മുതല് കൂശ്വരെയുള്ള നൂറ്റിരുപത്തേഴു സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ രാജപ്രതിനിധികള്ക്കും ദേശാധിപതിമാര്ക്കും സംസ്ഥാനപ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും അതതു സംസ്ഥാനത്തിലേക്കു അവിടത്തെ അക്ഷരത്തിലും അതതു ജാതിക്കു അതതു ഭാഷയിലും യെഹൂദന്മാര്ക്കും അവരുടെ അക്ഷരത്തിലും ഭാഷയിലും എഴുതി.

9. At that time, on the twenty-third day of the third month, Sivan, the royal scribes were summoned. Exactly as Mordecai dictated, they wrote to the Jews and to the satraps, governors, and officials of the hundred and twenty-seven provinces from India to Ethiopia: to each province in its own script and to each people in its own language, and to the Jews in their own script and language.

10. അവന് അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ നാമത്തില് എഴുതിച്ചു രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിട്ടു ലേഖനങ്ങളെ രാജാവിന്റെ അശ്വഗണത്തില് വളര്ന്നു രാജകാര്യത്തിന്നു ഉപയോഗിക്കുന്ന തുരഗങ്ങളുടെ പുറത്തു കയറി ഔടിക്കുന്ന അഞ്ചല്ക്കാരുടെ കൈവശം കൊടുത്തയച്ചു.

10. These letters, which he wrote in the name of King Ahasuerus and sealed with the royal signet ring, he sent by mounted couriers riding thoroughbred royal steeds.

11. അവയില് രാജാവു അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും ആദാര്മാസമായ പന്ത്രണ്ടാം മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ,

11. In these letters the king authorized the Jews in each and every city to group together and defend their lives, and to kill, destroy, wipe out, along with their wives and children, every armed group of any nation or province which should attack them, and to seize their goods as spoil

12. അതതു പട്ടണത്തിലേ യെഹൂദന്മാര് ഒന്നിച്ചുകൂടി തങ്ങളുടെ ജീവരക്ഷെക്കു വേണ്ടി പൊരുതു നില്പാനും തങ്ങളെ ഉപദ്രവിപ്പാന് വരുന്ന ജാതിയുടെയും സംസ്ഥാനത്തിന്റെയും സകലസൈന്യത്തെയും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും സ്ത്രീകളെയും നശിപ്പിച്ചു കൊന്നുമുടിപ്പാനും അവരുടെ സമ്പത്തു കൊള്ളയിടുവാനും യെഹൂദന്മാര്ക്കും അധികാരം കൊടുത്തു.

12. throughout the provinces of King Ahasuerus, on a single day, the thirteenth of the twelfth month, Adar. (E:1) The following is a copy of the letter: 'King Ahasuerus the Great to the governors of the provinces in the hundred and twenty-seven satrapies from India to Ethiopia, and to those responsible for our interests: Greetings! (E:2) 'Many have become the more ambitious the more they were showered with honors through the bountiful generosity of their patrons. (E:3) Not only do they seek to do harm to our subjects; incapable of bearing such greatness, they even begin plotting against their own benefactors. (E:4) Not only do they drive out gratitude from among men; with the arrogant boastfulness of those to whom goodness has no meaning, they suppose they will escape the vindictive judgment of the all-seeing God. (E:5) 'Often, too, the fair speech of friends entrusted with the administration of affairs has induced many placed in authority to become accomplices in the shedding of innocent blood, and has involved them in irreparable calamities (E:6) by deceiving with malicious slander the sincere good will of rulers. (E:7) This can be verified in the ancient stories that have been handed down to us, but more fully when one considers the wicked deeds perpetrated in your midst by the pestilential influence of those undeserving of authority. (E:8) We must provide for the future, so as to render the kingdom undisturbed and peaceful for all men, (E:9) taking advantage of changing conditions and deciding always with equitable treatment matters coming to our attention. (E:10) 'For instance, Haman, son of Hammedatha, a Macedonian, certainly not of Persian blood, and very different from us in generosity, was hospitably received by us. (E:11) He so far enjoyed the good will which we have toward all peoples that he was proclaimed 'father of the king,' before whom everyone was to bow down; he attained the rank second to the royal throne. (E:12) But, unequal to this dignity, he strove to deprive us of kingdom and of life; (E:13) and by weaving intricate webs of deceit, he demanded the destruction of Mordecai, our savior and constant benefactor, and of Esther, our blameless royal consort, together with their whole race. (E:14) For by such measures he hoped to catch us defenseless and to transfer the rule of the Persians to the Macedonians. (E:15) But we find that the Jews, who were doomed to extinction by this archcriminal, are not evildoers, but rather are governed by very just laws (E:16) and are the children of the Most High, the living God of majesty, who has maintained the kingdom in a flourishing condition for us and for our forebears. (E:17) 'You will do well, then, to ignore the letter sent by Haman, son of Hammedatha, (E:18) for he who composed it has been hanged, together with his entire household, before the gates of Susa. Thus swiftly has God, who governs all, brought just punishment upon him. (E:19) 'You shall exhibit a copy of this letter publicly in every place, to certify that the Jews may follow their own laws, (E:20) and that you may help them on the day set for their ruin, the thirteenth day of the twelfth month, Adar, to defend themselves against those who attack them. (E:21) For God, the ruler of all, has turned that day for them from one of destruction of the chosen race into one of joy. (E:22) Therefore, you too must celebrate this memorable day among your designated feasts with all rejoicing, (E:23) so that both now and in the future it may be, for us and for loyal Persians, a celebration of victory, and for those who plot against us a reminder of destruction. (E:24) 'Every city and province, without exception, that does not observe this decree shall be ruthlessly destroyed with fire and sword, so that it will be left not merely untrodden by men, but even shunned by wild beasts and birds forever.'

13. അന്നത്തേക്കു യെഹൂദന്മാര് തങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളോടു പ്രതിക്രിയചെയ്വാന് ഒരുങ്ങിയിരിക്കേണമെന്നു സകല ജാതികള്ക്കും പരസ്യം ചെയ്യേണ്ടതിന്നു കൊടുത്ത തീര്പ്പിന്റെ പകര്പ്പു ഔരോ സംസ്ഥാനത്തിലും പ്രസിദ്ധമാക്കി.

13. A copy of the letter to be promulgated as law in each and every province was published among all the peoples, so that the Jews might be prepared on that day to avenge themselves on their enemies.

14. അങ്ങനെ അഞ്ചല്ക്കാര് രാജകീയതുരഗങ്ങളുടെ പുറത്തു കയറി രാജാവിന്റെ കല്പനയാല് നിര്ബന്ധിതരായി ബദ്ധപ്പെട്ടു ഔടിച്ചുപോയി. ശൂശന് രാജധാനിയിലും തീര്പ്പു പരസ്യം ചെയ്തു.

14. Couriers mounted on royal steeds sped forth in haste at the king's order, and the decree was promulgated in the stronghold of Susa.

15. എന്നാല് മൊര്ദ്ദെഖായി നീലവും ശുഭ്രവുമായ രാജവസ്ത്രവും വലിയ പൊന് കിരീടവും ചണനൂല്കൊണ്ടുള്ള രക്താംബരവും ധരിച്ചു രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടു; ശൂശന് പട്ടണം ആര്ത്തു സന്തോഷിച്ചു.

15. Mordecai left the king's presence clothed in a royal robe of violet and of white cotton, with a large crown of gold and a cloak of crimson byssus. The city of Susa shouted with joy,

16. യെഹൂദന്മാര്ക്കും പ്രകാശവും സന്തോഷവും ആനന്ദവും ബഹുമാനവും ഉണ്ടായി.

16. and there was splendor and merriment for the Jews, exultation and triumph.

17. രാജാവിന്റെ കല്പനയും തീര്പ്പും ചെന്നെത്തിയ സകല സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പട്ടണങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാര്ക്കും ആനന്ദവും സന്തോഷവും വിരുന്നും ഉത്സവവും ഉണ്ടായി; യെഹൂദന്മാരെയുള്ള പേടി ദേശത്തെ ജാതികളിന്മേല് വീണിരുന്നതുകൊണ്ടു അവര് പലരും യെഹൂദന്മാരായിത്തീര്ന്നു.

17. In each and every province and in each and every city, wherever the king's order arrived, there was merriment and exultation, banqueting and feasting for the Jews. And many of the peoples of the land embraced Judaism, for they were seized with a fear of the Jews.