1. അന്നു അഹശ്വേരോശ്രാജാവു യെഹൂദന്മാരുടെ ശത്രുവായ ഹാമാന്റെ വീടു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിക്കു കൊടുത്തു; മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു തന്നോടുള്ള ചാര്ച്ച ഇന്നതെന്നു എസ്ഥേര് അറിയിച്ചതുകൊണ്ടു അവന് രാജസന്നിധിയില് പ്രവേശം പ്രാപിച്ചു.

1. And in that day King Artaxerxes gave to Esther all that belonged to Haman the slanderer. And Mordecai was called by the king; for Esther had shown that he was related to her.

2. രാജാവു ഹാമാന്റെ പക്കല്നിന്നു എടുത്ത തന്റെ മോതിരം ഊരി മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു കൊടുത്തു; എസ്ഥേര് മൊര്ദ്ദെഖായിയെ ഹാമാന്റെ വീട്ടിന്നു മേല്വിചാരകനാക്കിവെച്ചു.

2. And the king took the ring which he had taken away from Haman, and gave it to Mordecai. And Esther appointed Mordecai over all that had been Haman's.

3. എസ്ഥേര് പിന്നെയും രാജാവിനോടു സംസാരിച്ചു അവന്റെ കാല്ക്കല് വീണു, ആഗാഗ്യനായ ഹാമാന്റെ ദുഷ്ടതയും അവന് യെഹൂദന്മാര്ക്കും വിരോധമായി നിരൂപിച്ച ഉപായവും നിഷ്ഫലമാക്കേണമെന്നു കരഞ്ഞു അപേക്ഷിച്ചു.

3. And she spoke yet again to the king, and fell at his feet, and beseeched [him] to do away the mischief of Haman, and all that he had done against the Jews.

4. രാജാവു പൊന് ചെങ്കോല് എസ്ഥേരിന്റെ നേരെ നീട്ടി; എസ്ഥേര് എഴുന്നേറ്റു രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പറഞ്ഞതു

4. Then the king stretched out to Esther the golden scepter; and Esther arose to stand near the king.

5. രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടായി തിരുമുമ്പാകെ എനിക്കു കൃപ ലഭിച്ചു രാജാവിന്നു കാര്യം ന്യായമെന്നു ബോധിച്ചു തൃക്കണ്ണില് ഞാനും പ്രിയയായിരിക്കുന്നുവെങ്കില് രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാരെ മുടിച്ചുകളയേണമെന്നു ആഗാഗ്യനായ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകന് ഹാമാന് എഴുതിയ ഉപായലേഖനങ്ങളെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തേണ്ടതിന്നു കല്പന അയക്കേണമേ.

5. And Esther said, If it seems good to you, and [if] I have found favor [in your sight], let an order be sent that the letters sent by Haman may be reversed, that were written for the destruction of the Jews, who are in your kingdom.

6. എന്റെ ജനത്തിന്നു വരുന്ന അനര്ത്ഥം ഞാന് എങ്ങനെ കണ്ടു സഹിക്കും? എന്റെ വംശത്തിന്റെ നാശവും ഞാന് എങ്ങനെ കണ്ടു സഹിക്കും.

6. For how shall I be able to look upon the affliction of my people, and how shall I be able to survive the destruction of my relatives?

7. അപ്പോള് അഹശ്വേരോശ്രാജാവു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായിയോടും കല്പിച്ചതുഞാന് ഹാമാന്റെ വീടു എസ്ഥോരിന്നു കൊടുത്തുവല്ലോ; അവന് യെഹൂദന്മാരെ കയ്യേറ്റം ചെയ്വാന് പോയതുകൊണ്ടു അവനെ കഴുമരത്തിന്മേല് തൂക്കിക്കളഞ്ഞു.

7. And the king said to Esther, If I have given and freely granted you all that was Haman's, and hanged him on a gallows, because he laid his hands upon the Jews, what do you yet further seek?

8. നിങ്ങള്ക്കു ബോധിച്ചതുപോലെ നിങ്ങളും രാജാവിന്റെ നാമത്തില് യെഹൂദന്മാര്ക്കുംവേണ്ടി എഴുതി രാജാവിന്റെ മോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിടുവിന് ; രാജനാമത്തില് എഴുതുകയും രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിടുകയും ചെയ്ത രേഖയെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തുവാന് ആര്ക്കും പാടില്ലല്ലോ.

8. Write also in my name, as it seems good to you, and seal [it] with my ring; for whatever [orders] are written at the command of the king, and sealed with my ring, it is not lawful to revoke them.

9. അങ്ങനെ സീവാന് മാസമായ മൂന്നാം മാസം ഇരുപത്തിമൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ രാജാവിന്റെ രായസക്കാരെ വിളിച്ചു; മെര്ദ്ദെഖായി കല്പിച്ചതുപോലെ ഒക്കെയും അവര് യെഹൂദന്മാര്ക്കും ഹിന്തുദേശം മുതല് കൂശ്വരെയുള്ള നൂറ്റിരുപത്തേഴു സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ രാജപ്രതിനിധികള്ക്കും ദേശാധിപതിമാര്ക്കും സംസ്ഥാനപ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും അതതു സംസ്ഥാനത്തിലേക്കു അവിടത്തെ അക്ഷരത്തിലും അതതു ജാതിക്കു അതതു ഭാഷയിലും യെഹൂദന്മാര്ക്കും അവരുടെ അക്ഷരത്തിലും ഭാഷയിലും എഴുതി.

9. So the scribes were called in the first month, which is Nisan, on the twenty-third day of the same year. And [orders] were written concerning the Jews, whatever [the king had] commanded to the local governors and chiefs of the satraps, from India even to Ethiopia, a hundred and twenty-seven satraps, according to the several provinces, according to their dialects.

10. അവന് അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ നാമത്തില് എഴുതിച്ചു രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്രയിട്ടു ലേഖനങ്ങളെ രാജാവിന്റെ അശ്വഗണത്തില് വളര്ന്നു രാജകാര്യത്തിന്നു ഉപയോഗിക്കുന്ന തുരഗങ്ങളുടെ പുറത്തു കയറി ഔടിക്കുന്ന അഞ്ചല്ക്കാരുടെ കൈവശം കൊടുത്തയച്ചു.

10. And they were written by order of the king, and sealed with his ring, and they sent the letters by couriers.

11. അവയില് രാജാവു അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും ആദാര്മാസമായ പന്ത്രണ്ടാം മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ,

11. In it he charged them to use their [own] laws in every city, and to help each other, and to treat their adversaries, and those who attacked them, as they pleased,

12. അതതു പട്ടണത്തിലേ യെഹൂദന്മാര് ഒന്നിച്ചുകൂടി തങ്ങളുടെ ജീവരക്ഷെക്കു വേണ്ടി പൊരുതു നില്പാനും തങ്ങളെ ഉപദ്രവിപ്പാന് വരുന്ന ജാതിയുടെയും സംസ്ഥാനത്തിന്റെയും സകലസൈന്യത്തെയും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും സ്ത്രീകളെയും നശിപ്പിച്ചു കൊന്നുമുടിപ്പാനും അവരുടെ സമ്പത്തു കൊള്ളയിടുവാനും യെഹൂദന്മാര്ക്കും അധികാരം കൊടുത്തു.

12. on one day in all the kingdom of Artaxerxes, on the thirteenth [day] of the twelfth month, which is Adar.

13. അന്നത്തേക്കു യെഹൂദന്മാര് തങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളോടു പ്രതിക്രിയചെയ്വാന് ഒരുങ്ങിയിരിക്കേണമെന്നു സകല ജാതികള്ക്കും പരസ്യം ചെയ്യേണ്ടതിന്നു കൊടുത്ത തീര്പ്പിന്റെ പകര്പ്പു ഔരോ സംസ്ഥാനത്തിലും പ്രസിദ്ധമാക്കി.

13. And the following is the copy of the letter of the orders: The great King Artaxerxes sends greeting to the rulers of [the] provinces [in] a hundred and twenty-seven satraps, from India to Ethiopia, even to those who are faithful to our interests. Many who have been frequently honored by the most abundant kindness of their benefactors have conceived ambitious designs, and not only endeavor to hurt our subjects, but moreover, not being able to bear prosperity, they also endeavor to plot against their own benefactors. And they not only would utterly abolish gratitude from among men, but also, elated by the boastings of men who are strangers to all that is good, they suppose that they shall escape the sin-hating vengeance of the ever-seeing God. And oftentimes [evil] exhortation has made partakers of the guilt of shedding innocent blood, and has involved in irremediable calamities, many of those who were appointed to offices of authority, who had been entrusted with the management of their friends' affairs. While [men], by the false sophistry of an evil disposition, have deceived the simple candor of the ruling powers. And it is possible to see [this], not so much from more ancient traditionary accounts, as it is immediately in your power [to see it] by examining what things have been wickedly perpetrated by the baseness of men holding power in an unworthy manner. And [it is right] to take heed with regard to the future, that we may maintain the government in undisturbed peace for all men, adopting [needful] changes, and ever judging those cases which come under [our] notice, with truly equitable decision. For whereas Haman, a Macedonian, the son of Hammedatha, in reality an alien from the blood of the Persians, and differing widely from our mild course of government, having been hospitably entertained by us, obtained so large a share of our universal kindness, as to be called our father, and to continue the person next to the royal throne, reverenced by all. [He, however,] overcome by the pride [of his station], endeavored to deprive us of our dominion, and our life; having by various and subtle artifices demanded for destruction both Mordecai, our deliverer and perpetual benefactor, and Esther, the blameless consort of [our] kingdom, with their whole nation. For by these methods, the thought, having surprised us in a defenseless rate, to transfer the dominion of the Persians to the Macedonians. But we find that the Jews, who have been consigned to destruction by the most abominable of men, are not malefactors, but living according to the most just laws, and being the sons of the living God, the Most High and Mighty, who maintains the kingdom, to us as well as to our forefathers, in the most excellent order. You will therefore do well in refusing to obey the letters sent by Haman the son of Hammedatha, because he that has done these things has been hanged with his whole family at the gates of Susa, Almighty God having swiftly returned to him a worthy recompense. [We beseech you], therefore, having openly published a copy of this letter in every place, to give the Jews permission to use their own lawful customs, and to strengthen them, that on the thirteenth [day] of the twelfth month [of] Adar, on that same day, they may defend themselves against those who attacked them in a time of affliction. For in the place of the destruction of the chosen race, Almighty God has granted them this [time of] gladness. Therefore you also among your [notable] feasts, keep a distinct day with all festivity, that both now and hereafter it may be a day of deliverance to us and those who are well disposed toward the Persians, but to those that plotted against us a memorial of destruction. And every city and province collectively, which shall not do accordingly, shall be consumed with vengeance by spear and fire. It shall be made not only inaccessible to men, but also most hateful to wild beasts and birds forever. And let the copies be posted in conspicuous places throughout the kingdom, and let all the Jews be ready against this day, to fight against their enemies.

14. അങ്ങനെ അഞ്ചല്ക്കാര് രാജകീയതുരഗങ്ങളുടെ പുറത്തു കയറി രാജാവിന്റെ കല്പനയാല് നിര്ബന്ധിതരായി ബദ്ധപ്പെട്ടു ഔടിച്ചുപോയി. ശൂശന് രാജധാനിയിലും തീര്പ്പു പരസ്യം ചെയ്തു.

14. So the horsemen went forth with haste to perform the king's commands; and the ordinance was also published in Susa.

15. എന്നാല് മൊര്ദ്ദെഖായി നീലവും ശുഭ്രവുമായ രാജവസ്ത്രവും വലിയ പൊന് കിരീടവും ചണനൂല്കൊണ്ടുള്ള രക്താംബരവും ധരിച്ചു രാജസന്നിധിയില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടു; ശൂശന് പട്ടണം ആര്ത്തു സന്തോഷിച്ചു.

15. And Mordecai went forth clothed in the royal apparel, and wearing a golden crown, and a diadem of fine purple linen. And the people in Susa saw [it] and rejoiced.

16. യെഹൂദന്മാര്ക്കും പ്രകാശവും സന്തോഷവും ആനന്ദവും ബഹുമാനവും ഉണ്ടായി.

16. And the Jews had light and gladness,

17. രാജാവിന്റെ കല്പനയും തീര്പ്പും ചെന്നെത്തിയ സകല സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പട്ടണങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാര്ക്കും ആനന്ദവും സന്തോഷവും വിരുന്നും ഉത്സവവും ഉണ്ടായി; യെഹൂദന്മാരെയുള്ള പേടി ദേശത്തെ ജാതികളിന്മേല് വീണിരുന്നതുകൊണ്ടു അവര് പലരും യെഹൂദന്മാരായിത്തീര്ന്നു.

17. in every city and province wherever the ordinance was published: wherever the proclamation took place, the Jews had joy and gladness, feasting and mirth. And many of the Gentiles were circumcised, and became Jews, for fear of the Jews.