1. ഞാന് എന്റെ ശബ്ദം ഉയര്ത്തി ദൈവത്തോടു, എന്റെ ശബ്ദം ഉയര്ത്തി ദൈവത്തോടു തന്നേ നിലവിളിക്കും; അവന് എനിക്കു ചെവിതരും.

1. To the Chief Musician; after the manner of Jeduthun [one of David's three chief musicians, founder of an official musical family]. A Psalm of Asaph. I WILL cry to God with my voice, even to God with my voice, and He will give ear and hearken to me.

2. കഷ്ടദിവസത്തില് ഞാന് യഹോവയെ അന്വേഷിച്ചു. രാത്രിയില് എന്റെ കൈ തളരാതെ മലര്ത്തിയിരുന്നു; എന്റെ ഉള്ളം ആശ്വാസം നിരസിച്ചു.

2. In the day of my trouble I seek (inquire of and desperately require) the Lord; in the night my hand is stretched out [in prayer] without slacking up; I refuse to be comforted.

3. ഞാന് ദൈവത്തെ ഔര്ത്തു വ്യാകുലപ്പെടുന്നു; ഞാന് ധ്യാനിച്ചു, എന്റെ ആത്മാവു വിഷാദിക്കുന്നു. സേലാ.

3. I [earnestly] remember God; I am disquieted and I groan; I muse in prayer, and my spirit faints [overwhelmed]. Selah [pause, and calmly think of that]!

4. നീ എന്റെ കണ്ണിന്നു ഉറക്കം തടുത്തിരിക്കുന്നു; സംസാരിപ്പാന് കഴിയാതവണ്ണം ഞാന് വ്യാകുലപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

4. You hold my eyes from closing; I am so troubled that I cannot speak.

5. ഞാന് പൂര്വ്വദിവസങ്ങളെയും പണ്ടത്തെ സംവത്സരങ്ങളെയും വിചാരിക്കുന്നു.

5. I consider the days of old, the years of bygone times [of prosperity].

6. രാത്രിയില് ഞാന് എന്റെ സംഗീതം ഔര്ക്കുംന്നു; എന്റെ ഹൃദയംകൊണ്ടു ഞാന് ധ്യാനിക്കുന്നു; എന്റെ ആത്മാവും ശോധന കഴിക്കുന്നു.

6. I call to remembrance my song in the night; with my heart I meditate and my spirit searches diligently:

7. കര്ത്താവു എന്നേക്കും തള്ളിക്കളയുമോ? അവന് ഇനി ഒരിക്കലും അനുകൂലമായിരിക്കയില്ലയോ?

7. Will the Lord cast off forever? And will He be favorable no more?

8. അവന്റെ ദയ സദാകാലത്തേക്കും പൊയ്പോയോ? അവന്റെ വാഗ്ദാനം തലമുറതലമുറയോളം ഇല്ലാതെയായ്പോയോ?

8. Have His mercy and loving-kindness ceased forever? Have His promises ended for all time?

9. ദൈവം കൃപ കാണിപ്പാന് മറന്നിരിക്കുന്നുവോ? അവന് കോപത്തില് തന്റെ കരുണ അടെച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ? സേലാ.

9. Has God [deliberately] abandoned or forgotten His graciousness? Has He in anger shut up His compassion? Selah [pause, and calmly think of that]!

10. എന്നാല് അതു എന്റെ കഷ്ടതയാകുന്നു; അത്യുന്നതന്റെ വലങ്കൈ വരുത്തിയ സംവത്സരങ്ങള് തന്നേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.

10. And I say, This [apparent desertion of Israel by God] is my appointed lot and trial, but I will recall the years of the right hand of the Most High [in loving-kindness extended toward us], for this is my grief, that the right hand of the Most High changes.

11. ഞാന് യഹോവയുടെ പ്രവൃത്തികളെ വര്ണ്ണിക്കും; നിന്റെ പണ്ടത്തെ അത്ഭുതങ്ങളെ ഞാന് ഔര്ക്കും.

11. I will [earnestly] recall the deeds of the Lord; yes, I will [earnestly] remember the wonders [You performed for our fathers] of old.

12. ഞാന് നിന്റെ സകലപ്രവൃത്തിയെയും കുറിച്ചു ധ്യാനിക്കും; നിന്റെ ക്രിയകളെക്കുറിച്ചു ഞാന് ചിന്തിക്കും.

12. I will meditate also upon all Your works and consider all Your [mighty] deeds.

13. ദൈവമേ, നിന്റെ വഴി വിശുദ്ധമാകുന്നു; നമ്മുടെ ദൈവത്തെപ്പോലെ വലിയ ദൈവം ആരുള്ളു?

13. Your way, O God, is in the sanctuary [in holiness, away from sin and guilt]. Who is a great God like our God?

14. നീ അത്ഭുതം പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ദൈവം ആകുന്നു; നിന്റെ ബലത്തെ നീ ജാതികളുടെ ഇടയില് വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

14. You are the God Who does wonders; You have demonstrated Your power among the peoples.

15. തൃക്കൈകൊണ്ടു നീ നിന്റെ ജനത്തെ വീണ്ടെടുത്തിരിക്കുന്നു; യാക്കോബിന്റെയും യോസേഫിന്റെയും മക്കളെ തന്നേ. സേലാ.

15. You have with Your [mighty] arm redeemed Your people, the sons of Jacob and Joseph. Selah [pause, and calmly think of that]!

16. ദൈവമേ, വെള്ളങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു, വെള്ളങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു ഭ്രമിച്ചു, ആഴികളും വിറെച്ചുപോയി.

16. When the waters [at the Red Sea and the Jordan] saw You, O God, they were afraid; the deep shuddered also, for [all] the waters saw You.

17. മേഘങ്ങള് വെള്ളം ചൊരിഞ്ഞു; ആകാശം നാദം മുഴക്കി; നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് പരക്കെ പറന്നു.

17. The clouds poured down water, the skies sent out a sound [of rumbling thunder]; Your arrows went forth [in forked lightning].

18. നിന്റെ ഇടിമുഴക്കം ചുഴലിക്കാറ്റില് മുഴങ്ങി; മിന്നലുകള് ഭൂതലത്തെ പ്രകാശിപ്പിച്ചു; ഭൂമി കുലുങ്ങി നടുങ്ങിപ്പോയി.

18. The voice of Your thunder was in the whirlwind, the lightnings illumined the world; the earth trembled and shook.

19. നിന്റെ വഴി സമുദ്രത്തിലും നിന്റെ പാതകള് പെരുവെള്ളത്തിലും ആയിരുന്നു; നിന്റെ കാല്ചുവടുകളെ അറിയാതെയുമിരുന്നു.

19. Your way [in delivering Your people] was through the sea, and Your paths through the great waters, yet Your footsteps were not traceable, but were obliterated.

20. മോശെയുടെയും അഹരോന്റെയും കയ്യാല് നീ നിന്റെ ജനത്തെ ഒരു ആട്ടിന് കൂട്ടത്തെ പോലെ നടത്തി. (ആസാഫിന്റെ ധ്യാനം.)

20. You led Your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.