1. നമ്മുടെ ബലമായ ദൈവത്തിന്നു ഘോഷിപ്പിന് ; യാക്കോബിന്റെ ദൈവത്തിന്നു ആര്പ്പിടുവിന് .

1. To the Overseer. -- 'On the Gittith.' By Asaph. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.

2. തപ്പും ഇമ്പമായുള്ള കിന്നരവു വീണയും എടുത്തു സംഗീതം തുടങ്ങുവിന് .

2. Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with psaltery.

3. അമാവാസ്യയിലും നമ്മുടെ ഉത്സവദിവസമായ പൌര്ണ്ണമാസിയിലും കാഹളം ഊതുവിന് .

3. Blow in the month a trumpet, In the new moon, at the day of our festival,

4. ഇതു യിസ്രായേലിന്നു ഒരു ചട്ടവും യാക്കോബിന് ദൈവത്തിന്റെ ഒരു പ്രമാണവും ആകുന്നു.

4. For a statute to Israel it [is], An ordinance of the God of Jacob.

5. മിസ്രയീംദേശത്തിന്റെ നേരെ പുറപ്പെട്ടപ്പോള് ദൈവം അതു യോസേഫിന്നു ഒരു സാക്ഷ്യമായി നിയമിച്ചു; അവിടെ ഞാന് അറിയാത്ത ഒരു ഭാഷ കേട്ടു.

5. A testimony on Joseph He hath placed it, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known -- I hear.

6. ഞാന് അവന്റെ തോളില്നിന്നു ചുമടുനീക്കി; അവന്റെ കൈകള് കൊട്ട വിട്ടു ഒഴിഞ്ഞു.

6. From the burden his shoulder I turned aside, His hands from the basket pass over.

7. കഷ്ടകാലത്തു നീ വിളിച്ചു, ഞാന് നിന്നെ വിടുവിച്ചു; ഇടിമുഴക്കത്തിന്റെ മറവില്നിന്നു ഞാന് നിനക്കു ഉത്തരമരുളി; മെരീബാവെള്ളത്തിങ്കല് ഞാന് നിന്നെ പരീക്ഷിച്ചു. സേലാ.

7. In distress thou hast called and I deliver thee, I answer thee in the secret place of thunder, I try thee by the waters of Meribah. Selah.

8. എന്റെ ജനമേ, കേള്ക്ക, ഞാന് നിന്നോടു സാക്ഷ്യം പറയും. യിസ്രായേലേ, നീ എന്റെ വാക്കു കേട്ടെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

8. Hear, O My people, and I testify to thee, O Israel, if thou dost hearken to me:

9. അന്യദൈവം നിനക്കു ഉണ്ടാകരുതു; യാതൊരു അന്യദൈവത്തെയും നീ നമസ്കരിക്കരുതു.

9. There is not in thee a strange god, And thou bowest not thyself to a strange god.

10. മിസ്രയീംദേശത്തുനിന്നു നിന്നെ കൊണ്ടുവന്ന യഹോവയായ ഞാന് നിന്റെ ദൈവം ആകുന്നു; നിന്റെ വായ് വിസ്താരത്തില് തുറക്ക; ഞാന് അതിനെ നിറെക്കും.

10. I [am] Jehovah thy God, Who bringeth thee up out of the land of Egypt. Enlarge thy mouth, and I fill it.

11. എന്നാല് എന്റെ ജനം എന്റെ വാക്കു കേട്ടനുസരിച്ചില്ല. യിസ്രായേല് എന്നെ കൂട്ടാക്കിയതുമില്ല.

11. But, My people hearkened not to My voice, And Israel hath not consented to Me.

12. അതുകൊണ്ടു അവര് സ്വന്ത ആലോചനപ്രകാരം നടക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് അവരെ ഹൃദയകാഠിന്യത്തിന്നു ഏല്പിച്ചുകളഞ്ഞു.

12. And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.

13. അയ്യോ എന്റെ ജനം എന്റെ വാക്കു കേള്ക്കയും യിസ്രായേല് എന്റെ വഴികളില് നടക്കയും ചെയ്തുവെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

13. O that My people were hearkening to Me, Israel in My ways would walk.

14. എന്നാല് ഞാന് വേഗത്തില് അവരുടെ ശത്രുക്കളെ കീഴടക്കുമായിരുന്നു; അവരുടെ വൈരികളുടെ നേരെ എന്റെ കൈ തിരിക്കുമായിരുന്നു.

14. As a little thing their enemies I cause to bow, And against their adversaries I turn back My hand,

15. യഹോവയെ പകെക്കുന്നവര് അവന്നു കീഴടങ്ങുമായിരുന്നു; എന്നാല് ഇവരുടെ ശുഭകാലം എന്നേക്കും നിലക്കുമായിരുന്നു.

15. Those hating Jehovah feign obedience to Him, But their time is -- to the age.

16. അവന് മേത്തരമായ കോതമ്പുകൊണ്ടു അവരെ പോഷിപ്പിക്കുമായിരുന്നു; ഞാന് പാറയില്നിന്നുള്ള തേന് കൊണ്ടു നിനക്കു തൃപ്തിവരുത്തുമായിരുന്നു. (ആസാഫിന്റെ ഒരു സങ്കീര്ത്തനം.)

16. He causeth him to eat of the fat of wheat, And [with] honey from a rock I satisfy thee!