2. അവന് യഹോവയോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചുഅയ്യോ, യഹോവേ, ഞാന് എന്റെ ദേശത്തു ആയിരുന്നപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞ വാക്കു ഇതു തന്നേ അല്ലയോ? അതുകൊണ്ടായിരുന്നു ഞാന് തര്ശീശിലേക്കു ബദ്ധപ്പെട്ടു ഔടിപ്പോയതു; നീ കൃപയും കരുണയും ദീര്ഘക്ഷമയും മഹാദയയുമുള്ള ദൈവമായി അനര്ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചു അനുതപിക്കുന്നവന് എന്നു ഞാന് അറിഞ്ഞു.
2. And he prayed unto the LORD, and said, I pray thee, O LORD, was not this my saying, when I was yet in my country? Therefore I hasted to flee unto Tarshish: for I knew that thou art a gracious God, and full of compassion, slow to anger, and plenteous in mercy, and repentest thee of the evil.