1. അങ്ങനെ രാജാവും ഹാമാനും എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടുകൂടെ വിരുന്നു കഴിവാന് ചെന്നു.

1. পরে রাজা ও হামন ইষ্টের রাণীর সহিত পান করিতে আসিলেন।

2. രണ്ടാം ദിവസവും വീഞ്ഞുവിരുന്നിന്റെ സമയത്തു രാജാവു എസ്ഥേരിനോടുഎസ്ഥേര് രാജ്ഞിയേ, നിന്റെ അപേക്ഷ എന്തു? അതു നിനക്കു ലഭിക്കും; നിന്റെ ആഗ്രഹം എന്തു? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും അതു നിവര്ത്തിച്ചു തരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

2. আর রাজা সেই দ্বিতীয় দিনে দ্রাক্ষারস সহযুক্ত ভোজের সময়ে ইষ্টেরকে পুনর্ব্বার কহিলেন, ইষ্টের রাণি, তোমার নিবেদন কি? তাহা তোমাকে দেওয়া যাইবে; এবং তোমার অনুরোধ কি? রাজ্যের অর্দ্ধেক পর্য্যন্ত হইলেও তাহা সিদ্ধ করা যাইবে।

3. അതിന്നു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിരാജാവേ, എന്നോടു കൃപയുണ്ടെങ്കില് രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടെങ്കില് എന്റെ അപേക്ഷ കേട്ടു എന്റെ ജീവനെയും എന്റെ ആഗ്രഹം ഔര്ത്തു എന്റെ ജനത്തെയും എനിക്കു നല്കേണമേ.

3. তখন ইষ্টের রাণী উত্তর করিলেন, মহারাজ, আমি যদি আপনার দৃষ্টিতে অনুগ্রহ পাইয়া থাকি, ও যদি মহারাজের ভাল বোধ হয়, তবে আমার নিবেদনে আমার প্রাণ, ও আমার অনুরোধে আমার জাতি আমাকে দত্ত হউক;

4. ഞങ്ങളെ നശിപ്പിച്ചു കൊന്നുമുടിക്കേണ്ടതിന്നു എന്നെയും എന്റെ ജനത്തെയും വിറ്റുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവല്ലോ; എന്നാല് ഞങ്ങളെ ദാസീദാസന്മാരായി വിറ്റിരുന്നു എങ്കില് വൈരിക്കു രാജാവിന്റെ നഷ്ടത്തിന്നു തക്ക പ്രതിശാന്തി കൊടുപ്പാന് കഴിവില്ലെന്നു വരികിലും ഞാന് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുമായിരുന്നു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

4. কেননা আমি ও আমার স্বজাতি, আমরা সংহারিত, নিহত ও বিনষ্ট হইবার নিমিত্ত বিক্রীত হইয়াছি। যদি আমরা কেবল দাস দাসী হইবার জন্য বিক্রীত হইতাম, তবে আমি নীরব থাকিতাম; কিন্তু তাহা হইলেও মহারাজের ক্ষতিপূরণ করা বিপক্ষের অসাধ্য হইত।

5. അഹശ്വേരോശ്രാജാവു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടുഅവന് ആര്? ഇങ്ങനെ ചെയ്വാന് തുനിഞ്ഞവന് എവിടെ എന്നു ചോദിച്ചു.

5. তখন অহশ্বেরশ রাজা ইষ্টের রাণীকে কহিলেন, এমন কার্য্য করিবার মানস যাহার অন্তরে জন্মিয়াছে, সে কে? আর সে কোথায়?

6. അതിന്നു എസ്ഥേര്വൈരിയും ശത്രുവും ഈ ദുഷ്ടനായ ഹാമാന് തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു. അപ്പോള് ഹാമാന് രാജാവിന്റെയും രാജ്ഞിയുടെയും മുമ്പില് ഭ്രമിച്ചുപോയി.

6. ইষ্টের কহিলেন, এক জন বিপক্ষ ও শত্রু, সে এই দুষ্ট হামন। তখন হামন রাজার ও রাণীর সাক্ষাতে ত্রাসযুক্ত হইল।

7. രാജാവു ക്രോധത്തോടെ വീഞ്ഞുവിരുന്നു വിട്ടു എഴുന്നേറ്റു ഉദ്യാനത്തിലേക്കു പോയി; എന്നാല് രാജാവു തനിക്കു അനര്ത്ഥം നിശ്ചയിച്ചു എന്നു കണ്ടിട്ടു ഹാമാന് തന്റെ ജീവരക്ഷെക്കായി എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടു അപേക്ഷിപ്പാന് നിന്നു.

7. পরে রাজা ক্রোধবশতঃ দ্রাক্ষারস পান হইতে উঠিয়া রাজবাটীর উদ্যানে গেলেন; আর হামন ইষ্টের রাণীর কাছে আপন প্রাণ ভিক্ষা করিবার জন্য দাঁড়াইল, কেননা সে দেখিল, রাজা হইতে তাহার অমঙ্গল অবধারিত।

8. രാജാവു ഉദ്യാനത്തില്നിന്നു വീണ്ടും വീഞ്ഞുവിരുന്നുശാലയിലേക്കു വന്നപ്പോള് എസ്ഥേര് ഇരിക്കുന്ന മെത്തമേല് ഹാമാന് വീണുകിടന്നിരുന്നു; അന്നേരം രാജാവുഇവന് എന്റെ മുമ്പാകെ അരമനയില്വെച്ചു രാജ്ഞിയെ ബലാല്ക്കാരം ചെയ്യുമോ എന്നു പറഞ്ഞു. ഈ വാക്കു രാജാവിന്റെ വായില് നിന്നു വീണ ഉടനെ അവര് ഹാമാന്റെ മുഖം മൂടി.

8. পরে রাজা রাজবাটীর উদ্যান হইতে দ্রাক্ষারস সহযুক্ত ভোজের স্থানে ফিরিয়া আসিলেন; তখন ইষ্টের যে আসনে উপবিষ্টা ছিলেন, হামন তাহার উপরে পতিত ছিল; তাহাতে রাজা কহিলেন, এ ব্যক্তি কি গৃহমধ্যে আমার সাক্ষাতে রাণীকে বলাৎকারও করিবে? এই কথা রাজার মুখ হইতে নির্গত হইবামাত্র লোকেরা হামনের মুখ আচ্ছাদন করিল।

9. അപ്പോള് രാജാവിന്റെ ഷണ്ഡന്മാരില് ഒരുത്തനായ ഹര്ബ്ബോനാഇതാ, രാജാവിന്റെ നന്മെക്കായി സംസാരിച്ച മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു ഹാമാന് ഉണ്ടാക്കിയതായി അമ്പതു മുഴം ഉയരമുള്ള കഴുമരം ഹാമാന്റെ വീട്ടില് നിലക്കുന്നു എന്നു രാജസന്നിധിയില് ബോധിപ്പിച്ചു; അതിന്മേല് തന്നേ അവനെ തൂക്കിക്കളവിന് എന്നു രാജാവു കല്പിച്ചു.

9. পরে রাজার সাক্ষাতে উপস্থিত হর্বোণা নামে এক নপুংসক কহিল, দেখুন, যে মর্দখয় মহারাজের পক্ষে হিত-জনক সংবাদ দিয়াছিলেন, তাঁহার জন্য হামন-পঞ্চাশ হস্ত উচ্চ ফাঁশিকাষ্ঠ প্রস্তুত করিয়াছে, তাহা হামনের বাটীতে স্থাপিত আছে। রাজা কহিলেন, তাহারই উপরে ইহাকে ফাঁশি দেও।

10. അവര് ഹാമാനെ അവന് മൊര്ദ്ദെഖായിക്കു വേണ്ടി നാട്ടിയിരുന്ന കഴുമരത്തിന്മേല് തന്നേ തൂക്കിക്കളഞ്ഞു. അങ്ങനെ രാജാവിന്റെ ക്രോധം ശമിച്ചു.

10. তাহাতে হামন মর্দখয়ের জন্য যে ফাঁশিকাষ্ঠ প্রস্তুত করিয়াছিল, লোকেরা তাহার উপরে হামনকে ফাঁশি দিল; তখন রাজার ক্রোধ প্রশমিত হইল।