1. അതിന്നു നയമാത്യനായ സോഫര് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Zophar the Naamathite answered, and said,

2. വാഗ്ബാഹുല്യത്തിന്നു ഉത്തരം പറയേണ്ടയോ? വിടുവായന് നീതിമാനായിരിക്കുമോ?

2. Should not the multitude of words be answered? And should a man full of talk be justified?

3. നിന്റെ വായ്പട കേട്ടിട്ടു പുരുഷന്മാര് മിണ്ടാതിരിക്കുമോ? നീ പരിഹസിക്കുമ്പോള് നിന്നെ ലജ്ജിപ്പിപ്പാന് ആരുമില്ലയോ?

3. Should thy boastings make men hold their peace? And when thou mock, shall no man make thee ashamed?

4. എന്റെ ഉപദേശം നിര്മ്മലം എന്നും തൃക്കണ്ണിന്നു ഞാന് വെടിപ്പുള്ളവന് എന്നും നീ പറഞ്ഞുവല്ലോ.

4. For thou say, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.

5. അയ്യോ ദൈവം അരുളിച്ചെയ്കയും നിന്റെ നേരെ അധരം തുറക്കയും

5. But O that God would speak, and open his lips against thee,

6. ജ്ഞാനമര്മ്മങ്ങള് വിവിധ സാഫല്യമുള്ളവ എന്നു നിന്നെ ഗ്രഹിപ്പിക്കയും ചെയ്തു എങ്കില്! അപ്പോള് നിന്റെ അകൃത്യം ഔരോന്നും ദൈവം ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു നീ അറിയുമായിരുന്നു.

6. and that he would show thee the secrets of wisdom! For he is manifold in understanding. Know therefore that God exacts of thee less than thine iniquity deserves.

7. ദൈവത്തിന്റെ ആഗാധതത്വം നിനക്കു ഗ്രഹിക്കാമോ? സര്വ്വശക്തന്റെ സമ്പൂര്ത്തി നിനക്കു മനസ്സിലാകുമോ?

7. Can thou find out God by searching? Can thou find out the Almighty to perfection?

8. അതു ആകാശത്തോളം ഉയരമുള്ളതു; നീ എന്തു ചെയ്യും; അതു പാതാളത്തെക്കാള് അഗാധമായതു; നിനക്കെന്തറിയാം?

8. It is high as heaven; what can thou do? Deeper than Sheol; what can thou know?

9. അതിന്റെ പരിമാണം ഭൂമിയെക്കാള് നീളവും സമുദ്രത്തെക്കാള് വീതിയും ഉള്ളതു.

9. The measure of it is longer than the earth, and broader than the sea.

10. അവന് കടന്നുവന്നു ബന്ധിക്കയും വിസ്താരസഭയെ കൂട്ടുകയും ചെയ്താല് അവനെ തടുക്കുന്നതു ആര്?

10. If he passes through, and shuts up, and all to judgment, then who can hinder him?

11. അവന് നിസ്സാരന്മാരെ അറിയുന്നുവല്ലോ; ദൃഷ്ടിവെക്കാതെ തന്നേ അവന് ദ്രോഹം കാണുന്നു.

11. For he knows false men. He also sees iniquity. Will he not then consider it?

12. പൊണ്ണനായവനും ബുദ്ധിപ്രാപിക്കും; കാട്ടുകഴുതകൂട്ടി മനുഷ്യനായി ജനിക്കും;

12. But vain man is void of understanding. Yea, man is born as a wild donkey's colt.

13. നീ നിന്റെ ഹൃദയത്തെ സ്ഥിരമാക്കി അവങ്കലേക്കു കൈമലര്ത്തുമ്പോള്

13. If thou set thy heart aright, and stretch out thy hands toward him,

14. നിന്റെ കയ്യില് ദ്രോഹം ഉണ്ടെങ്കില് അതിനെ അകറ്റുക; നീതികേടു നിന്റെ കൂടാരങ്ങളില് പാര്പ്പിക്കരുതു.

14. if iniquity is in thy hand, put it far away, and let not unrighteousness dwell in thy tents.

15. അപ്പോള് നീ കളങ്കംകൂടാതെ മുഖം ഉയര്ത്തും; നീ ഉറെച്ചുനിലക്കും; ഭയപ്പെടുകയുമില്ല.

15. Surely then thou shall lift up thy face without spot. Yea, thou shall be steadfast, and shall not fear.

16. അതേ, നീ കഷ്ടത മറക്കും; ഒഴുകിപ്പോയ വെള്ളംപോലെ അതിനെ ഔര്ക്കും.

16. For thou shall forget thy misery. Thou shall remember it as waters that are passed away.

17. നിന്റെ ആയുസ്സു മദ്ധ്യാഹ്നത്തെക്കാള് പ്രകാശിക്കും; ഇരുള് പ്രഭാതംപോലെയാകും.

17. And thy life shall be clearer than the noonday. Though there be darkness, it shall be as the morning.

18. പ്രത്യാശയുള്ളതുകൊണ്ടു നീ നിര്ഭയനായിരിക്കും; നീ ചുറ്റും നോക്കി സ്വൈരമായി വസിക്കും;

18. And thou shall be secure, because there is hope. Yea, thou shall search about thee, and shall take thy rest in safety.

19. നീ കിടക്കും; ആരും നിന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുകയില്ല; പലരും നിന്റെ മമത അന്വേഷിക്കും.

19. Also thou shall lie down, and none shall make thee afraid. Yea, many shall correspond with thee.

20. എന്നാല് ദുഷ്ടന്മാരുടെ കണ്ണു മങ്ങിപ്പോകും; ശരണം അവര്ക്കും പോയ്പോകും; പ്രാണനെ വിടുന്നതത്രേ അവര്ക്കുംള്ള പ്രത്യാശ.

20. But the eyes of the wicked shall fail, and they shall have no way to flee. And their hope shall be the giving up of the spirit.