1. അതിന്നു നയമാത്യനായ സോഫര് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Sophar the Naamathite answered, and said:

2. വാഗ്ബാഹുല്യത്തിന്നു ഉത്തരം പറയേണ്ടയോ? വിടുവായന് നീതിമാനായിരിക്കുമോ?

2. Shall not he that speaketh much, hear also? or shall a man full of talk be justified?

3. നിന്റെ വായ്പട കേട്ടിട്ടു പുരുഷന്മാര് മിണ്ടാതിരിക്കുമോ? നീ പരിഹസിക്കുമ്പോള് നിന്നെ ലജ്ജിപ്പിപ്പാന് ആരുമില്ലയോ?

3. Shall men hold their peace to thee only? and when thou hast mocked others, shall no man confute thee?

4. എന്റെ ഉപദേശം നിര്മ്മലം എന്നും തൃക്കണ്ണിന്നു ഞാന് വെടിപ്പുള്ളവന് എന്നും നീ പറഞ്ഞുവല്ലോ.

4. For thou hast said: My word is pure, and I am clean in thy sight.

5. അയ്യോ ദൈവം അരുളിച്ചെയ്കയും നിന്റെ നേരെ അധരം തുറക്കയും

5. And I wish that God would speak with thee, and would open his lips to thee,

6. ജ്ഞാനമര്മ്മങ്ങള് വിവിധ സാഫല്യമുള്ളവ എന്നു നിന്നെ ഗ്രഹിപ്പിക്കയും ചെയ്തു എങ്കില്! അപ്പോള് നിന്റെ അകൃത്യം ഔരോന്നും ദൈവം ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു നീ അറിയുമായിരുന്നു.

6. That he might shew thee the secrets of wisdom, and that his law is manifold, and thou mightest understand that he exacteth much less of thee, than thy iniquity deserveth.

7. ദൈവത്തിന്റെ ആഗാധതത്വം നിനക്കു ഗ്രഹിക്കാമോ? സര്വ്വശക്തന്റെ സമ്പൂര്ത്തി നിനക്കു മനസ്സിലാകുമോ?

7. Peradventure thou wilt comprehend the steps of God, and wilt find out the Almighty perfectly?

8. അതു ആകാശത്തോളം ഉയരമുള്ളതു; നീ എന്തു ചെയ്യും; അതു പാതാളത്തെക്കാള് അഗാധമായതു; നിനക്കെന്തറിയാം?

8. He is higher than heaven, and what wilt thou do? he is deeper than hell, and how wilt thou know?

9. അതിന്റെ പരിമാണം ഭൂമിയെക്കാള് നീളവും സമുദ്രത്തെക്കാള് വീതിയും ഉള്ളതു.

9. The measure of him is longer than the earth, and broader than the sea.

10. അവന് കടന്നുവന്നു ബന്ധിക്കയും വിസ്താരസഭയെ കൂട്ടുകയും ചെയ്താല് അവനെ തടുക്കുന്നതു ആര്?

10. If he shall overturn all things, or shall press them together, who shall contradict him?

11. അവന് നിസ്സാരന്മാരെ അറിയുന്നുവല്ലോ; ദൃഷ്ടിവെക്കാതെ തന്നേ അവന് ദ്രോഹം കാണുന്നു.

11. For he knoweth the vanity of men, and when he seeth iniquity, doth he not consider it?

12. പൊണ്ണനായവനും ബുദ്ധിപ്രാപിക്കും; കാട്ടുകഴുതകൂട്ടി മനുഷ്യനായി ജനിക്കും;

12. A vain man is lifted up into pride, and thinketh himself born free like a wild ass's colt.

13. നീ നിന്റെ ഹൃദയത്തെ സ്ഥിരമാക്കി അവങ്കലേക്കു കൈമലര്ത്തുമ്പോള്

13. Rut thou hast hardened thy heart, and hast spread thy hands to him.

14. നിന്റെ കയ്യില് ദ്രോഹം ഉണ്ടെങ്കില് അതിനെ അകറ്റുക; നീതികേടു നിന്റെ കൂടാരങ്ങളില് പാര്പ്പിക്കരുതു.

14. If thou wilt put away from thee the iniquity that is in thy hand, and lot not injustice remain in thy tabernacle:

15. അപ്പോള് നീ കളങ്കംകൂടാതെ മുഖം ഉയര്ത്തും; നീ ഉറെച്ചുനിലക്കും; ഭയപ്പെടുകയുമില്ല.

15. Then mayst thou lift up thy face without spot, and thou shalt be steadfast, and shalt not fear.

16. അതേ, നീ കഷ്ടത മറക്കും; ഒഴുകിപ്പോയ വെള്ളംപോലെ അതിനെ ഔര്ക്കും.

16. Thou shalt also forget misery, and remember it only as waters that are passed away.

17. നിന്റെ ആയുസ്സു മദ്ധ്യാഹ്നത്തെക്കാള് പ്രകാശിക്കും; ഇരുള് പ്രഭാതംപോലെയാകും.

17. And brightness like that of the noonday, shall arise to thee at evening: and when thou shalt think thyself consumed, thou shalt rise as the day star.

18. പ്രത്യാശയുള്ളതുകൊണ്ടു നീ നിര്ഭയനായിരിക്കും; നീ ചുറ്റും നോക്കി സ്വൈരമായി വസിക്കും;

18. And thou shalt have confidence, hope being set before thee, and being buried thou shalt sleep secure.

19. നീ കിടക്കും; ആരും നിന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുകയില്ല; പലരും നിന്റെ മമത അന്വേഷിക്കും.

19. Thou shalt rest, and there shall be none to make thee afraid: and many shall entreat thy face.

20. എന്നാല് ദുഷ്ടന്മാരുടെ കണ്ണു മങ്ങിപ്പോകും; ശരണം അവര്ക്കും പോയ്പോകും; പ്രാണനെ വിടുന്നതത്രേ അവര്ക്കുംള്ള പ്രത്യാശ.

20. But the eyes of the wicked shall decay, and the way to escape shall fail them, and their hope the abomination of the soul.