1. എന്റെ കണ്ണു ഇതൊക്കെയും കണ്ടു; എന്റെ ചെവി അതു കേട്ടു ഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.

1. Behold, my eyes have seen all [this]; my ears have heard and understood it.

2. നിങ്ങള് അറിയുന്നതു ഞാനും അറിയുന്നു; ഞാന് നിങ്ങളെക്കാള് അധമനല്ല.

2. As you know it, I know it; I [am] not inferior unto you.

3. സര്വ്വശക്തനോടു ഞാന് സംസാരിപ്പാന് ഭാവിക്കുന്നു; ദൈവത്തോടു വാദിപ്പാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

3. But I would speak with the Almighty, and I desired to dispute with God.

4. നിങ്ങളോ ഭോഷകു കെട്ടിയുണ്ടാക്കുന്നവര്; നിങ്ങളെല്ലാവരും പൊട്ടുവൈദ്യന്മാര് തന്നേ.

4. That ye are certainly forgers of lies; ye [are] all physicians of no value.

5. നിങ്ങള് അശേഷം മിണ്ടാതിരുന്നാല് കൊള്ളാം; അതു നിങ്ങള്ക്കു ജ്ഞാനമായിരിക്കും.

5. O that ye would altogether be silent! And it would be unto you [instead of] wisdom.

6. എന്റെ ന്യായവാദം കേട്ടുകൊള്വിന് ; എന്റെ അധരങ്ങളുടെ വ്യവഹാരം ശ്രദ്ധിപ്പിന് .

6. Hear now my dispute, and hearken to the arguments of my lips.

7. നിങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു വേണ്ടി നീതികേടു സംസാരിക്കുന്നുവോ? അവന്നു വേണ്ടി വ്യാജം പറയുന്നുവോ?

7. Are ye to speak iniquity for God? Are ye to speak deceitfully for him?

8. അവന്റെ പക്ഷം പിടിക്കുന്നുവോ? ദൈവത്തിന്നു വേണ്ടി വാദിക്കുന്നുവോ?

8. Are ye to bring honour unto him? Are ye to contend for God?

9. അവന് നിങ്ങളെ പരിശോധിച്ചാല് നന്നായി കാണുമോ? മര്ത്യനെ തോല്പിക്കുമ്പോലെ നിങ്ങള് അവനെ തോല്പിക്കുമോ?

9. Would it be good for him to search you out? As one man mocks another, do ye [so] mock him?

10. ഗൂഢമായി മുഖദാക്ഷിണ്യം കാണിച്ചാല് അവന് നിങ്ങളെ ശാസിക്കും നിശ്ചയം.

10. He will reprove you severely, if in secret you give him such honour.

11. അവന്റെ മഹിമ നിങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുകയില്ലയോ? അവന്റെ ഭീതി നിങ്ങളുടെ മേല് വീഴുകയില്ലയോ?

11. Certainly his excellency should make you afraid, and his dread should fall upon you.

12. നിങ്ങളുടെ ജ്ഞാപകവാക്യങ്ങള് ഭസ്മവാക്യങ്ങളത്രേ; നിങ്ങളുടെ കോട്ടകള് മണ്കോട്ടകള് തന്നേ.

12. Your memories shall be compared unto ashes, your bodies to bodies of clay.

13. നിങ്ങള് മണ്ടാതിരിപ്പിന് ; ഞാന് പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ; പിന്നെ എനിക്കു വരുന്നതു വരട്ടെ.

13. Listen to me, and I will speak, and afterward let come on me what [will].

14. ഞാന് എന്റെ മാംസത്തെ പല്ലുകൊണ്ടു കടിച്ചുപിടിക്കുന്നതും എന്റെ ജീവനെ ഉപേക്ഷിച്ചുകളയുന്നതും എന്തിന്നു.

14. Why shall I take my flesh in my teeth and put my life in the palm of my [hand]?

15. അവന് എന്നെ കൊന്നാലും ഞാന് അവനെത്തന്നേ കാത്തിരിക്കും; ഞാന് എന്റെ നടപ്പു അവന്റെ മുമ്പാകെ തെളിയിക്കും.

15. Though he slay me, yet I will trust in him; but I will defend my ways before him.

16. വഷളന് അവന്റെ സന്നിധിയില് വരികയില്ല എന്നുള്ളതു തന്നേ എനിക്കൊരു രക്ഷയാകും.
ഫിലിപ്പിയർ ഫിലിപ്പി 1:19

16. He also [shall be] my saving health; for the hypocrite shall not enter into his presence.

17. എന്റെ വാക്കു ശ്രദ്ധയോടെ കേള്പ്പിന് ; ഞാന് പ്രസ്താവിക്കുന്നതു നിങ്ങളുടെ ചെവിയില് കടക്കട്ടെ;

17. Hear diligently my reason and my declaration with your ears.

18. ഇതാ, ഞാന് എന്റെ ന്യായങ്ങളെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. ഞാന് നീതീകരിക്കപ്പെടും എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.

18. Behold now, if I draw near unto the judgment; I know that I shall be justified.

19. എന്നോടു വാദിപ്പാന് തുനിയുന്നതാര്? ഞാന് ഇപ്പോള് മണ്ടാതിരുന്നു എന്റെ പ്രാണന് വിട്ടുപോകും.

19. Who [is] he [that] will contend with me? For now, if I remain silent, I shall die.

20. രണ്ടു കാര്യം മാത്രം എന്നോടു ചെയ്യരുതേ; എന്നാല് ഞാന് നിന്റെ സന്നിധി വിട്ടു ഒളിക്കയില്ല.

20. At the least, grant me these two things; then I will not hide myself from thee:

21. നിന്റെ കൈ എങ്കല്നിന്നു പിന് വലിക്കേണമേ; നിന്റെ ഘോരത്വം എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കരുതേ.

21. withdraw thy hand from me; and let not thy dread make me afraid.

22. പിന്നെ നീ വിളിച്ചാലും; ഞാന് ഉത്തരം പറയും; അല്ലെങ്കില് ഞാന് സംസാരിക്കാം; നീ ഉത്തരം അരുളേണമേ.

22. Then call, and I will answer; or let me speak, and answer thou me.

23. എന്റെ അകൃത്യങ്ങളും പാപങ്ങളും എത്ര? എന്റെ അതിക്രമവും പാപവും എന്നെ ഗ്രഹിപ്പിക്കേണമേ.

23. How many [are] my iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.

24. തിരുമുഖം മറെച്ചുകൊള്ളുന്നതും എന്നെ ശത്രുവായി വിചാരിക്കുന്നതും എന്തിന്നു?

24. Why dost thou hide thy face, and hold me for thine enemy?

25. പാറിപ്പോകുന്ന ഇലയെ നീ പേടിപ്പിക്കുമോ? ഉണങ്ങിയ താളടിയെ പിന്തുടരുമോ?

25. Wilt thou break a leaf driven to and fro? Wilt thou pursue the dry stubble?

26. കൈപ്പായുള്ളതു നീ എനിക്കു എഴുതിവെച്ചു എന്റെ യൌവനത്തിലെ അകൃത്യങ്ങള് എന്നെ അനുഭവിക്കുമാറാക്കുന്നു.

26. Why dost thou write bitter things against me and make me carry the iniquities of my youth.

27. എന്റെ കാല് നീ ആമത്തില് ഇട്ടു; എന്റെ നടപ്പൊക്കെയും കുറിച്ചുവെക്കുന്നു. എന്റെ കാലടികളുടെ ചുറ്റും വര വരെക്കുന്നു.

27. Thou dost put my feet also in the stocks and look narrowly unto all my paths; thou dost set a print upon the heels of my feet.

28. ഇജ്ജനം ചീഞ്ഞഴുകിയ വസ്ത്രംപോലെയും പുഴു അരിച്ച വസ്ത്രംപോലെയും ഇരിക്കുന്നു.

28. And [man], is as a rotten thing that is being consumed, as a garment that is moth eaten.: