1. എന്റെ കണ്ണു ഇതൊക്കെയും കണ്ടു; എന്റെ ചെവി അതു കേട്ടു ഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.

1. Lo, mine eye hath seen all this, mine ear hath heard and understood it.

2. നിങ്ങള് അറിയുന്നതു ഞാനും അറിയുന്നു; ഞാന് നിങ്ങളെക്കാള് അധമനല്ല.

2. What ye know, the same do I know also: I am not inferior unto you.

3. സര്വ്വശക്തനോടു ഞാന് സംസാരിപ്പാന് ഭാവിക്കുന്നു; ദൈവത്തോടു വാദിപ്പാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

3. Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God.

4. നിങ്ങളോ ഭോഷകു കെട്ടിയുണ്ടാക്കുന്നവര്; നിങ്ങളെല്ലാവരും പൊട്ടുവൈദ്യന്മാര് തന്നേ.

4. But ye are forgers of lies, ye are all physicians of no value.

5. നിങ്ങള് അശേഷം മിണ്ടാതിരുന്നാല് കൊള്ളാം; അതു നിങ്ങള്ക്കു ജ്ഞാനമായിരിക്കും.

5. Oh that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom.

6. എന്റെ ന്യായവാദം കേട്ടുകൊള്വിന് ; എന്റെ അധരങ്ങളുടെ വ്യവഹാരം ശ്രദ്ധിപ്പിന് .

6. Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips.

7. നിങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു വേണ്ടി നീതികേടു സംസാരിക്കുന്നുവോ? അവന്നു വേണ്ടി വ്യാജം പറയുന്നുവോ?

7. Will ye speak unrighteously for God, and talk deceitfully for him?

8. അവന്റെ പക്ഷം പിടിക്കുന്നുവോ? ദൈവത്തിന്നു വേണ്ടി വാദിക്കുന്നുവോ?

8. Will ye respect his person? will ye contend for God?

9. അവന് നിങ്ങളെ പരിശോധിച്ചാല് നന്നായി കാണുമോ? മര്ത്യനെ തോല്പിക്കുമ്പോലെ നിങ്ങള് അവനെ തോല്പിക്കുമോ?

9. Is it good that he should search you out? or as one deceiveth a man, will ye deceive him?

10. ഗൂഢമായി മുഖദാക്ഷിണ്യം കാണിച്ചാല് അവന് നിങ്ങളെ ശാസിക്കും നിശ്ചയം.

10. He will surely reprove you, if ye do secretly respect persons.

11. അവന്റെ മഹിമ നിങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുകയില്ലയോ? അവന്റെ ഭീതി നിങ്ങളുടെ മേല് വീഴുകയില്ലയോ?

11. Shall not his excellency make you afraid, and his dread fall upon you?

12. നിങ്ങളുടെ ജ്ഞാപകവാക്യങ്ങള് ഭസ്മവാക്യങ്ങളത്രേ; നിങ്ങളുടെ കോട്ടകള് മണ്കോട്ടകള് തന്നേ.

12. Your memorable sayings are proverbs of ashes, your defences are defences of clay.

13. നിങ്ങള് മണ്ടാതിരിപ്പിന് ; ഞാന് പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ; പിന്നെ എനിക്കു വരുന്നതു വരട്ടെ.

13. Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what wilt.

14. ഞാന് എന്റെ മാംസത്തെ പല്ലുകൊണ്ടു കടിച്ചുപിടിക്കുന്നതും എന്റെ ജീവനെ ഉപേക്ഷിച്ചുകളയുന്നതും എന്തിന്നു.

14. Wherefore should I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand?

15. അവന് എന്നെ കൊന്നാലും ഞാന് അവനെത്തന്നേ കാത്തിരിക്കും; ഞാന് എന്റെ നടപ്പു അവന്റെ മുമ്പാകെ തെളിയിക്കും.

15. Though he slay me, yet will I wait for him: nevertheless I will maintain my ways before him.

16. വഷളന് അവന്റെ സന്നിധിയില് വരികയില്ല എന്നുള്ളതു തന്നേ എനിക്കൊരു രക്ഷയാകും.
ഫിലിപ്പിയർ ഫിലിപ്പി 1:19

16. This also shall be my salvation; for a godless man shall not come before him.

17. എന്റെ വാക്കു ശ്രദ്ധയോടെ കേള്പ്പിന് ; ഞാന് പ്രസ്താവിക്കുന്നതു നിങ്ങളുടെ ചെവിയില് കടക്കട്ടെ;

17. Hear diligently my speech, and let my declaration be in your ears.

18. ഇതാ, ഞാന് എന്റെ ന്യായങ്ങളെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. ഞാന് നീതീകരിക്കപ്പെടും എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.

18. Behold now, I have ordered my cause; I know that I am righteous.

19. എന്നോടു വാദിപ്പാന് തുനിയുന്നതാര്? ഞാന് ഇപ്പോള് മണ്ടാതിരുന്നു എന്റെ പ്രാണന് വിട്ടുപോകും.

19. Who is he that will contend with me? for now shall I hold my peace and give up the ghost.

20. രണ്ടു കാര്യം മാത്രം എന്നോടു ചെയ്യരുതേ; എന്നാല് ഞാന് നിന്റെ സന്നിധി വിട്ടു ഒളിക്കയില്ല.

20. Only do not two things unto me, then will I not hide myself from thy face:

21. നിന്റെ കൈ എങ്കല്നിന്നു പിന് വലിക്കേണമേ; നിന്റെ ഘോരത്വം എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കരുതേ.

21. Withdraw thine hand far from me; and let not thy terror make me afraid.

22. പിന്നെ നീ വിളിച്ചാലും; ഞാന് ഉത്തരം പറയും; അല്ലെങ്കില് ഞാന് സംസാരിക്കാം; നീ ഉത്തരം അരുളേണമേ.

22. Then call thou, and I will answer; or let me speak, and answer thou me.

23. എന്റെ അകൃത്യങ്ങളും പാപങ്ങളും എത്ര? എന്റെ അതിക്രമവും പാപവും എന്നെ ഗ്രഹിപ്പിക്കേണമേ.

23. How many are mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin.

24. തിരുമുഖം മറെച്ചുകൊള്ളുന്നതും എന്നെ ശത്രുവായി വിചാരിക്കുന്നതും എന്തിന്നു?

24. Wherefore hidest thou thy face, and holdest me for thine enemy?

25. പാറിപ്പോകുന്ന ഇലയെ നീ പേടിപ്പിക്കുമോ? ഉണങ്ങിയ താളടിയെ പിന്തുടരുമോ?

25. Wilt thou harass a driven leaf? and wilt thou pursue the dry stubble?

26. കൈപ്പായുള്ളതു നീ എനിക്കു എഴുതിവെച്ചു എന്റെ യൌവനത്തിലെ അകൃത്യങ്ങള് എന്നെ അനുഭവിക്കുമാറാക്കുന്നു.

26. For thou writest bitter things against me, and makest me to inherit the iniquities of my youth:

27. എന്റെ കാല് നീ ആമത്തില് ഇട്ടു; എന്റെ നടപ്പൊക്കെയും കുറിച്ചുവെക്കുന്നു. എന്റെ കാലടികളുടെ ചുറ്റും വര വരെക്കുന്നു.

27. Thou puttest my feet also in the stocks, and markest all my paths; thou drawest thee a line about the soles of my feet:

28. ഇജ്ജനം ചീഞ്ഞഴുകിയ വസ്ത്രംപോലെയും പുഴു അരിച്ച വസ്ത്രംപോലെയും ഇരിക്കുന്നു.

28. Though I am like a rotten thing that consumeth, like a garment that is moth�eaten.