1. അതിന്നു നയമാത്യനായ സോഫര് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. And Zophar the Naamathite answereth and saith: --

2. ഉത്തരം പറവാന് എന്റെ നിരൂപണങ്ങള് പൊങ്ങിവരുന്നു. എന്റെ ഉള്ളിലെ തത്രപ്പാടു ഹേതുവായിട്ടു തന്നേ.

2. Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.

3. എനിക്കു ലജ്ജാകരമായ ശാസന ഞാന് കേട്ടു; എന്നാല് ആത്മാവു എന്റെ വിവേകത്തില് നിന്നു ഉത്തരം പറയുന്നു.

3. The chastisement of my shame I hear, And the spirit of mine understanding Doth cause me to answer:

4. മനുഷ്യന് ഭൂമിയില് ഉണ്ടായതുമുതല് പുരാതനമായ വസ്തുത നീ അറിയുന്നില്ലയോ?

4. This hast thou known from antiquity? Since the placing of man on earth?

5. ദുഷ്ടന്മാരുടെ ജയഘോഷം താല്ക്കാലികമത്രെ; വഷളന്റെ സന്തോഷം ക്ഷണനേരത്തേക്കേയുള്ളു.

5. That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,

6. അവന്റെ മഹിമ ആകാശത്തോളം ഉയര്ന്നാലും അവന്റെ തല മേഘങ്ങളോളം എത്തിയാലും

6. Though his excellency go up to the heavens, And his head against a cloud he strike --

7. അവന് സ്വന്തമലംപോലെ എന്നേക്കും നശിക്കും; അവനെ കണ്ടിട്ടുള്ളവര് അവന് എവിടെ എന്നു ചോദിക്കും.

7. As his own dung for ever he doth perish, His beholders say: 'Where [is] he?'

8. അവന് സ്വപ്നംപോലെ പറന്നുപോകും. അവനെ പിന്നെ കാണുകയില്ല; അവന് രാത്രിദര്ശനംപോലെ പാറിപ്പോകും.

8. As a dream he fleeth, and they find him not, And he is driven away as a vision of the night,

9. അവനെ കണ്ടിട്ടുള്ള കണ്ണു ഇനി അവനെ കാണുകയില്ല; അവന്റെ ഇടം ഇനി അവനെ ദര്ശിക്കയുമില്ല.

9. The eye hath not seen him, and addeth not. And not again doth his place behold him.

10. അവന്റെ മക്കള് ദരിദ്രന്മാരോടു കൃപ യാചിക്കും; അവന്റെ കൈ തന്നേ അവന്റെ സമ്പത്തു മടക്കിക്കൊടുക്കും.

10. His sons do the poor oppress, And his hands give back his wealth.

11. അവന്റെ അസ്ഥികളില് യൌവനം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവ അവനോടുകൂടെ പൊടിയില് കിടക്കും.

11. His bones have been full of his youth, And with him on the dust it lieth down.

12. ദുഷ്ടത അവന്റെ വായില് മധുരിച്ചാലും അവന് അതു നാവിന് കീഴെ മറെച്ചുവെച്ചാലും

12. Though he doth sweeten evil in his mouth, Doth hide it under his tongue,

13. അതിനെ വിടാതെ പിടിച്ചു വായ്ക്കകത്തു സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചാലും

13. Hath pity on it, and doth not forsake it, And keep it back in the midst of his palate,

14. അവന്റെ ആഹാരം അവന്റെ കുടലില് പരിണമിച്ചു അവന്റെ ഉള്ളില് സര്പ്പവിഷമായിത്തീരും.

14. His food in his bowels is turned, The bitterness of asps [is] in his heart.

15. അവന് സമ്പത്തു വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു; അതു വീണ്ടും ഛര്ദ്ദിക്കേണ്ടിവരും; ദൈവം അതു അവന്റെ വയറ്റില്നിന്നു പുറത്താക്കിക്കളയും.

15. Wealth he hath swallowed, and doth vomit it. From his belly God driveth it out.

16. അവന് സര്പ്പവിഷം നുകരും; അണലിയുടെ നാവു അവനെ കൊല്ലും.

16. Gall of asps he sucketh, Slay him doth the tongue of a viper.

17. തേനും പാല്പാടയും ഒഴുകുന്ന തോടുകളെയും നദികളെയും അവന് കണ്ടു രസിക്കയില്ല.

17. He looketh not on rivulets, Flowing of brooks of honey and butter.

18. തന്റെ സമ്പാദ്യം അവന് അനുഭവിക്കാതെ മടക്കിക്കൊടുക്കും; താന് നേടിയ വസ്തുവകെക്കു ഒത്തവണ്ണം സന്തോഷിക്കയുമില്ല.

18. He is giving back [what] he laboured for, And doth not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he exults not.

19. അവന് ദരിദ്രന്മാരെ പീഡിപ്പിച്ചുപേക്ഷിച്ചു; താന് പണിയാത്ത വീടു അപഹരിച്ചു.

19. For he oppressed -- he forsook the poor, A house he hath taken violently away, And he doth not build it.

20. അവന്റെ കൊതിക്കു പതംവരായ്കയാല് അവന് തന്റെ മനോഹരധനത്തോടുകൂടെ രക്ഷപ്പെടുകയില്ല.

20. For he hath not known ease in his belly. With his desirable thing he delivereth not himself.

21. അവന് തിന്നുകളയാതെ ഒന്നും ശേഷിപ്പിക്കയില്ല; അതുകൊണ്ടു അവന്റെ അഭിവൃദ്ധി നിലനില്ക്കയില്ല.

21. There is not a remnant to his food, Therefore his good doth not stay.

22. അവന്റെ സമൃദ്ധിയുടെ പൂര്ണ്ണതയില് അവന്നു ഞെരുക്കം ഉണ്ടാകും; അരിഷ്ടന്മാരുടെ കൈ ഒക്കെയും അവന്റെ മേല് വരും.

22. In the fulness of his sufficiency he is straitened. Every perverse hand doth meet him.

23. അവന് വയറു നിറെക്കുമ്പോള് തന്നേ ദൈവം തന്റെ ഉഗ്രകോപം അവന്റെ മേല് അയക്കും; അവന് ഭക്ഷിക്കുമ്പോള് അതു അവന്റെ മേല് വര്ഷിപ്പിക്കും.

23. It cometh to pass, at the filling of his belly, He sendeth forth against him The fierceness of His anger, Yea, He raineth on him in his eating.

24. അവന് ഇരിമ്പായുധം ഒഴിഞ്ഞോടും; താമ്രചാപം അവനില് അസ്ത്രം തറെപ്പിക്കും.

24. He fleeth from an iron weapon, Pass through him doth a bow of brass.

25. അവന് പറിച്ചിട്ടു അതു അവന്റെ ദേഹത്തില്നിന്നു പുറത്തുവരുന്നു. മിന്നുന്ന മുന അവന്റെ പിത്തത്തില്നിന്നു പുറപ്പെടുന്നു; ഘോരത്വങ്ങള് അവന്റെമേല് ഇരിക്കുന്നു.

25. One hath drawn, And it cometh out from the body, And a glittering weapon from his gall proceedeth. On him [are] terrors.

26. അന്ധകാരമൊക്കെയും അവന്റെ നിക്ഷേപമായി സംഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു; ആരും ഊതാത്ത തീക്കു അവന് ഇരയാകും; അവന്റെ കൂടാരത്തില് ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നതിനെ അതു ദഹിപ്പിക്കും;

26. All darkness is hid for his treasures, Consume him doth a fire not blown, Broken is the remnant in his tent.

27. ആകാശം അവന്റെ അകൃത്യത്തെ വെളിപ്പെടുത്തും ഭൂമി അവനോടു എതിര്ത്തുനിലക്കും.

27. Reveal do the heavens his iniquity, And earth is raising itself against him.

28. അവന്റെ വീട്ടിലെ വരവു പോയ്പോകും; അവന്റെ കോപത്തിന്റെ ദിവസത്തില് അതു ഒഴുകിപ്പോകും.

28. Remove doth the increase of his house, Poured forth in a day of His anger.

29. ഇതു ദുഷ്ടന്നു ദൈവം കൊടുക്കുന്ന ഔഹരിയും ദൈവം അവന്നു നിയമിച്ച അവകാശവും ആകുന്നു.

29. This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.