1. എന്നാല് ഞാന് വീണ്ടും നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുന്നതു ദുഃഖത്തോടെ ആകരുതു എന്നു ഞാന് നിര്ണ്ണയിച്ചു.

1. For I have determined, unto myself, this not, again, in grief, to come unto you.

2. ഞാന് നിങ്ങളെ ദുഃഖിപ്പിച്ചാല് എന്നാല് ദുഃഖിതനായവന് അല്ലാതെ എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നതു ആര്?

2. For, if, I, grieve you, who then is he that is to gladden me, save he who is being grieved through me;

3. ഞാന് ഇതു തന്നേ എഴുതിയതു ഞാന് വന്നാല് എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കേണ്ടിയവരാല് ദുഃഖം ഉണ്ടാകരുതു എന്നുവെച്ചും എന്റെ സന്തോഷം നിങ്ങള്ക്കു എല്ലാവര്ക്കും സന്തോഷം ആയിരിക്കും എന്നു നിങ്ങളെ എല്ലാവരെയും കുറിച്ചു വിശ്വസിച്ചിരിക്കകൊണ്ടും ആകുന്നു.

3. And I wrote this very thing lest, if I came, I should have, grief, from those over whom I had need to rejoice, having confidence in you all, that, my joy, is the joy, of you all.

4. വളരെ കഷ്ടവും മനോവ്യസനവും ഉണ്ടായിട്ടു വളരെ കണ്ണുനീരോടുകൂടെ ഞാന് നിങ്ങള്ക്കു എഴുതിയതു നിങ്ങള് ദുഃഖിക്കേണ്ടതിന്നല്ല; എനിക്കു നിങ്ങളോടുള്ള വലിയ സ്നേഹം നിങ്ങള് അറിയേണ്ടതിന്നത്രേ.

4. For, out of much tribulation and anguish of heart, wrote I unto you, through many tears, not that ye might be grieved, but that, the love, ye might know, which I have very abundantly unto you.

5. ഒരുവന് എന്നെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു എങ്കില് അവന് എന്നെയല്ല ഒരുവിധത്തില് — ഞാന് കണക്കില് ഏറെ പറയരുതല്ലോ — നിങ്ങളെ എല്ലാവരെയും ദുഃഖിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

5. Now, if anyone hath caused grief, not unto me hath he caused grief, but that I may not bear too heavily unto you all.

6. അവന്നു ഭൂരിപക്ഷത്താല് ഉണ്ടായ ഈ ശിക്ഷ മതി.

6. Sufficient, unto such a one, the punishment itself which was inflicted by the many;

7. അവന് അതിദുഃഖത്തില് മുങ്ങിപ്പോകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു നിങ്ങള് അവനോടു ക്ഷമിക്കയും അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കയും തന്നേ വേണ്ടതു.

7. So that, on the contrary, ye should forgive and encourage, lest, by any means, by his excessive grief, such a one should be swallowed up.

8. അതുകൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം അവന്നു ഉറപ്പിച്ചുകൊടുപ്പാന് ഞാന് നിങ്ങളോടു അപേക്ഷിക്കുന്നു.

8. Wherefore, I beseech you, assure him, of love;

9. നിങ്ങള് സകലത്തിലും അനുസരണമുള്ളവരോ എന്നു പരീക്ഷിച്ചറിയേണ്ടതിനുമായിരുന്നു ഞാന് എഴുതിയതു.

9. For, to this end, I also wrote, that I might know the proof of you, whether, in all things, ye are obedient.

10. നിങ്ങള് വല്ലതും ക്ഷമിക്കുന്നവനോടു ഞാനും ക്ഷമിക്കുന്നു; എന്നാല് ഞാന് വല്ലതും ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു എങ്കില് നിങ്ങള് നിമിത്തം ക്രിസ്തുവിന്റെ സന്നിധാനത്തില് ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു.

10. Now, to whom ye forgive anything, I, also; for, I also, what I have forgiven, if, anything, I have forgiven, for your sake, in the person of Christ, have I forgiven it .

11. സാത്താന് നമ്മെ തോല്പിക്കരുതു; അവന്റെ തന്ത്രങ്ങളെ നാം അറിയാത്തവരല്ലല്ലോ.

11. Lest we should be overreached by Satan, for, of his thoughts, we are not ignorant.

12. എന്നാല് ഞാന് ക്രിസ്തുവിന്റെ സുവിശേഷം അറിയിപ്പാന് ത്രോവാസില് വന്നാറെ കര്ത്താവിന്റെ പ്രവൃത്തിക്കായി എനിക്കു ഒരു വാതില് തുറന്നുകിട്ടിയപ്പോള്

12. Moreover, although I came unto Troas for the glad-message of the Christ, and a door for me had been opened in the Lord,

13. എന്റെ സഹോദരനായ തീതൊസിനെ കാണാഞ്ഞിട്ടു മനസ്സില് സ്വസ്ഥതയില്ലായ്കയാല് ഞാന് അവരോടു യാത്രപറഞ്ഞു മക്കെദോന്യെക്കു പുറപ്പെട്ടു.

13. I had no relief in my spirit, because I found not Titus my brother; but, taking my leave of them, I came away into Macedonia.

14. ക്രിസ്തുവില് ഞങ്ങളെ എപ്പോഴും ജയോത്സവമായി നടത്തുകയും എല്ലാടത്തും ഞങ്ങളെക്കൊണ്ടു തന്റെ പരിജ്ഞാനത്തിന്റെ വാസന വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രം .

14. But, unto God, be thanks, who, ever, leadeth us in triumph in the Christ, and, the fragrance of the knowledge of him, maketh manifest, through us, in every place,

15. രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവരുടെ ഇടയിലും നശിക്കുന്നവരുടെ ഇടയിലും ഞങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു ക്രിസ്തുവിന്റെ സൌരഭ്യവാസന ആകുന്നു;

15. That, of Christ, a grateful odour, are we, unto God, in them who are being saved, and in them who are being lost:

16. ഇവര്ക്കും മരണത്തില്നിന്നു മരണത്തിലേക്കുള്ള വാസന, അവര്ക്കോ ജീവനില്നിന്നു ജീവങ്കലേക്കുള്ള വാസന തന്നേ. എന്നാല് ഇതിന്നു ആര് പ്രാപ്തന് ?

16. In these, indeed, a fragrance out of death into death, but, in those, a fragrance out of life into life. And, for these things, who is sufficient?

17. ഞങ്ങള് ദൈവവചനത്തില് കൂട്ടുചേര്ക്കുംന്ന അനേകരെപ്പോലെ അല്ല, നിര്മ്മലതയോടും ദൈവത്തിന്റെ കല്പനയാലും ദൈവസന്നിധിയില് ക്രിസ്തുവില് സംസാരിക്കുന്നു.

17. For we are not, as the many, driving a petty trade with the word of God; but, as of sincerity, but, as of God, before God, in Christ, we speak.