1. അനന്തരം അവന് തന്റെ ഗൃഹവിചാരകനോടുനീ ഇവരുടെ ചാക്കില് പിടിപ്പതു ധാന്യം നിറച്ചു, ഔരോരുത്തന്റെ ദ്രവ്യം അവനവന്റെ ചാക്കിന്റെ വായ്ക്കല് വെക്കുക.

1. And he commanded the steward of his house, saying, Fill the men's sacks with food, as much as they can carry, and put each man's money in the mouth of his sack.

2. ഇളയവന്റെ ചാക്കിന്റെ വായ്ക്കല് വെള്ളികൊണ്ടുള്ള എന്റെ പാനപാത്രവും അവന്റെ ധാന്യവിലയും വെക്കുക എന്നു കല്പിച്ചു; യോസേഫ് കല്പിച്ചതുപോലെ അവന് ചെയ്തു.

2. And put my cup, the silver cup, in the mouth of the sack of the youngest, and his grain money. So he did according to the word that Joseph had spoken.

3. നേരം വെളുത്തപ്പോള് അവരുടെ കഴുതകളുമായി അവരെ യാത്രഅയച്ചു.

3. As soon as the morning had dawned, the men were sent away, they and their donkeys.

4. അവര് പട്ടണത്തില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടു ദൂരത്താകുംമുമ്പെ, യോസേഫ് തന്റെ ഗൃഹവിചാരകനോടുഎഴുന്നേറ്റു ആ പുരുഷന്മാരുടെ പിന്നാലെ ഔടിച്ചെല്ലുക; ഒപ്പം എത്തുമ്പോള് അവരോടുനിങ്ങള് നന്മെക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്തതു എന്തു?

4. And when they had gone out of the city, and were not yet far off, Joseph said to his steward, Arise and pursue the men; and when you have overtaken them, say to them, Why have you repaid evil for good?

5. അതിലല്ലയോ എന്റെ യജമാനന് കുടിക്കുന്നതു? നിങ്ങള് ഈ ചെയ്തതു ഒട്ടും നന്നല്ല എന്നു പറക എന്നു കല്പിച്ചു.

5. Is not this the one from which my lord drinks, and with which he indeed practices divination? You have done evil in so doing.

6. അവന് അവരുടെ അടുക്കല് എത്തിയപ്പോള് ഈ വാക്കുകള് അവരോടു പറഞ്ഞു.

6. So he overtook them, and he spoke to them these same words.

7. അവര് അവനോടു പറഞ്ഞതുയജമാനന് ഇങ്ങനെ പറയുന്നതു എന്തു? ഈ വക കാര്യം അടിയങ്ങള് ഒരുനാളും ചെയ്കയില്ല.

7. And they said to him, Why does my lord say these words? Far be it from us that your servants should do such a thing.

8. ഞങ്ങളുടെ ചാക്കിന്റെ വായ്ക്കല് കണ്ട ദ്രവ്യം ഞങ്ങള് കനാന് ദേശത്തുനിന്നു നിന്റെ അടുക്കല് വീണ്ടും കൊണ്ടുവന്നുവല്ലോ; പിന്നെ ഞങ്ങള് നിന്റെ യജമാനന്റെ വീട്ടില്നിന്നു വെള്ളിയും പൊന്നും മോഷ്ടിക്കുമോ?

8. Behold, we brought back to you from the land of Canaan the money which we found in the mouth of our sacks. How then could we steal silver or gold from your lord's house?

9. അടിയങ്ങളില് ആരുടെ പക്കല് എങ്കിലും അതു കണ്ടാല് അവന് മരിക്കട്ടെ; ഞങ്ങളും യജമാനന്നു അടിമകളായിക്കൊള്ളാം.

9. With whomever of your servants it is found, let him die, and we also will be my lord's slaves.

10. അതിന്നു അവന് നിങ്ങള് പറഞ്ഞതുപോലെ ആകട്ടെ; അതു ആരുടെ പക്കല് കാണുന്നുവോ അവന് എനിക്കു അടിമയാകും; നിങ്ങളോ കുറ്റമില്ലാത്തവരായിരിക്കും.

10. And he said, Now also let it be according to your words; he with whom it is found shall be my slave, and you shall be innocent.

11. അവര് ബദ്ധപ്പെട്ടു ചാകൂ നിലത്തു ഇറക്കിഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ ചാകൂ അഴിച്ചു.

11. And each man hastened to let down his sack to the ground, and each man opened his sack.

12. അവന് മൂത്തവന്റെ ചാകൂതുടങ്ങി ഇളയവന്റേതുവരെ ശോധന കഴിച്ചു. ബെന്യാമീന്റെ ചാക്കില് പാനപാത്രം കണ്ടുപിടിച്ചു.

12. And he searched. He began with the oldest and finished with the youngest; and the cup was found in Benjamin's sack.

13. അപ്പോള് അവര് വസ്ത്രം കീറി, ചുമടു കഴുതപ്പുറത്തു കയറ്റി പട്ടണത്തിലേക്കു മടങ്ങിച്ചെന്നു.

13. Then they tore their clothes, and each man loaded his donkey and returned to the city.

14. യെഹൂദയും അവന്റെ സഹോദരന്മാരും യോസേഫിന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു; അവന് അതുവരെയും അവിടെത്തന്നേ ആയിരുന്നു; അവര് അവന്റെ മുമ്പാകെ സാഷ്ടാംഗം വീണു.

14. And Judah and his brothers came to Joseph's house, and he was still there; and they prostrated before him on the ground.

15. യോസേഫ് അവരോടുനിങ്ങള് ഈ ചെയ്ത പ്രവൃത്തി എന്തു? എന്നെപ്പോലെയുള്ള ഒരുത്തന്നു ലക്ഷണവിദ്യ അറിയാമെന്നു നിങ്ങള് അറിഞ്ഞിട്ടില്ലയോ എന്നു ചോദിച്ചു.

15. And Joseph said to them, What deed is this you have done? Did you not know that such a man as I can certainly practice divination?

16. അതിന്നു യെഹൂദായജമാനനോടു ഞങ്ങള് എന്തു പറയേണ്ടു? എന്തു ബോധിപ്പിക്കേണ്ടു? എങ്ങനെ ഞങ്ങളെത്തന്നേ നീതീകരിക്കേണ്ടു? ദൈവം അടിയങ്ങളുടെ അകൃത്യം കണ്ടെത്തി; ഇതാ ഞങ്ങള് യജമാനന്നു അടിമകള്; ഞങ്ങളും ആരുടെ കയ്യില് പാത്രം കണ്ടുവോ അവനും തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു.

16. And Judah said, What shall we say to my lord? What shall we speak? Or how shall we justify ourselves? God has found out the iniquity of your servants; behold, we are my lord's slaves, both we and he also with whom the cup was found.

17. അതിന്നു അവന് അങ്ങനെ ഞാന് ഒരുനാളും ചെയ്കയില്ല; ആരുടെ പക്കല് പാത്രം കണ്ടുവോ അവന് തന്നേ എനിക്കു അടിമയായിരിക്കും; നിങ്ങളോ സമാധാനത്തോടെ നിങ്ങളുടെ അപ്പന്റെ അടുക്കല് പോയ്ക്കൊള്വിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

17. And he said, Far be it from me that I should do so; the man in whose hand the cup was found, he shall be my slave. And as for you, go up in peace to your father.

18. അപ്പോള് യെഹൂദാ അടുത്തുചെന്നു പറഞ്ഞതുയജമാനനേ, അടിയന് യജമാനനോടു ഒന്നു ബോധിപ്പിച്ചുകൊള്ളട്ടേ; അടിയന്റെ നേരെ കോപം ജ്വലിക്കരുതേ;

18. Then Judah came near to him and said: O my lord, please let your servant speak a word in the ears of my lord, and do not let your anger burn against your servant; for you are even as Pharaoh.

19. യജമാനന് ഫറവോനെപ്പോലെയല്ലോ; നിങ്ങള്ക്കു അപ്പനോ സഹോദരനോ ഉണ്ടോ എന്നു യജമാനന് അടിയങ്ങളോടു ചോദിച്ചു.

19. My lord asked his servants, saying, Have you a father or a brother?

20. അതിന്നു ഞങ്ങള് യജമാനനോടുഞങ്ങള്ക്കു വൃദ്ധനായോരു അപ്പനും അവന്നു വാര്ദ്ധക്യത്തില് ജനിച്ച ഒരു മകനും ഉണ്ടു; അവന്റെ ജ്യേഷ്ഠന് മരിച്ചുപോയി; അവന്റെ അമ്മ പ്രസവിച്ചിട്ടു അവന് ഒരുത്തനെ ശേഷിപ്പുള്ളു; അവന് അപ്പന്റെ ഇഷ്ടനാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

20. And we said to my lord, We have a father, an old man, and a child of his old age, who is young; his brother is dead, and he alone is left of his mother, and his father loves him.

21. അപ്പോള് യജമാനന് അടയിങ്ങളോടുഎനിക്കു കാണേണ്ടതിന്നു അവനെ എന്റെ അടുക്കല് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരുവിന് എന്നു കല്പിച്ചുവല്ലോ.

21. And you said to your servants, Bring him down to me, that I may set my eyes upon him.

22. ഞങ്ങള് യജമാനനോടുബാലന്നു അപ്പനെ പിരിഞ്ഞുകൂടാ; പിരിഞ്ഞാല് അപ്പന് മരിച്ചുപോകും എന്നു പറഞ്ഞു.

22. And we said to my lord, The lad cannot leave his father, for if he should leave his father, his father would die.

23. അതിന്നു യജമാനന് അടിയങ്ങളോടു നിങ്ങളുടെ ഇളയസഹോദരന് നിങ്ങളോടുകൂടെ വരാതിരുന്നാല് നിങ്ങള് എന്റെ മുഖം ഇനി കാണുകയില്ല എന്നു കല്പിച്ചു.

23. But you said to your servants, Unless your youngest brother comes down with you, you shall see my face no more.

24. അവിടത്തെ അടിയാനായ അപ്പന്റെ അടുക്കല് ഞങ്ങള് ചെന്നു യജമാനന്റെ വാക്കുകളെ അറിയിച്ചു.

24. And it came to pass, when we went up to your servant my father, that we told him the words of my lord.

25. അനന്തരം ഞങ്ങളുടെ അപ്പന് നിങ്ങള് ഇനിയും പോയി കുറെ ധാന്യം നമുക്കു കൊള്ളുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

25. And our father said, Go back and buy us a little food.

26. അതിന്നു ഞങ്ങള്ഞങ്ങള് പൊയ്ക്കൂടാ; അനുജന് കൂടെ ഉണ്ടെങ്കില് ഞങ്ങള് പോകാം; അനുജന് ഇല്ലാതെ ഞങ്ങള്ക്കു അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖം കാണ്മാന് പാടില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

26. And we said, We cannot go down; if our youngest brother is with us, then we will go down; for we may not see the man's face unless our youngest brother is with us.

27. അപ്പോള് അവിടത്തെ അടിയാനായ അപ്പന് ഞങ്ങളോടു പറഞ്ഞതുഎന്റെ ഭാര്യ എനിക്കു രണ്ടുപുത്രന്മാരെ പ്രസവിച്ചു എന്നു നിങ്ങള്ക്കു അറിയാമല്ലോ.

27. And your servant my father said to us, You know that my wife bore me two sons;

28. അവരില് ഒരുത്തന് എന്റെ അടുക്കല്നിന്നു പോയി; അവനെ പറിച്ചു കീറിപ്പോയി നിശ്ചയം എന്നു ഞാന് ഉറെച്ചു; ഇതുവരെ ഞാന് അവനെ കണ്ടിട്ടുമില്ല.

28. and the one went out from me, and I said, Surely he is torn to pieces; and I have not seen him since.

29. നിങ്ങള് ഇവനെയും കൊണ്ടുപോയിട്ടു അവന്നു വല്ല ആപത്തും വന്നാല് നിങ്ങള് എന്റെ നരയെ ദുഃഖത്തോടെ പാതാളത്തില് ഇറങ്ങുമാറാക്കും.

29. And if you take this one also from before me, and harm befalls him, you shall bring down my gray hair with sorrow to Sheol.

30. അതുകൊണ്ടു ഇപ്പോള് ബാലന് കൂടെയില്ലാതെ ഞാന് അവിടത്തെ അടിയാനായ അപ്പന്റെ അടുക്കല് ചെല്ലുമ്പോള്, അവന്റെ പ്രാണന് ഇവന്റെ പ്രാണനോടു പറ്റിയിരിക്കകൊണ്ടു,

30. Now therefore, when I come to your servant my father, and the lad is not with us, since his soul is bound up in the lad's soul,

31. ബാലന് ഇല്ലെന്നു കണ്ടാന് അവന് മരിച്ചുപോകും; അങ്ങനെ അടിയങ്ങള് അവിടെത്തെ അടിയാനായ അപ്പന്റെ നരയെ ദുഃഖത്തോടെ പാതാളത്തില് ഇറങ്ങുമാറാക്കും.

31. it shall come to pass, when he sees that the lad is not with us, that he will die. So your servants will bring down the gray hair of your servant our father with sorrow to Sheol.

32. അടിയന് അപ്പനോടുഅവനെ നിന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവരാതിരുന്നാല് ഞാന് എന്നും അപ്പന്നു കുറ്റക്കാരനായിക്കൊളാമെന്നു പറഞ്ഞു, അപ്പനോടു ബാലന്നുവേണ്ടി ഉത്തരവാദിയായിരിക്കുന്നു.

32. For your servant became surety for the lad to my father, saying, If I do not bring him back to you, then I shall bear the guilt before my father for all time.

33. ആകയാല് ബാലന്നു പകരം അടിയന് യജമാനന്നു അടിമയായിരിപ്പാനും ബാലന് സഹോദരന്മാരോടുകൂടെ പൊയ്ക്കൊള്യവാനും അനുവദിക്കേണമേ.

33. Now therefore, please let your servant remain instead of the lad as a slave to my lord, and let the lad go up with his brothers.

34. ബാലന് കൂടെ ഇല്ലാതെ ഞാന് എങ്ങനെ അപ്പന്റെ അടുക്കല് പോകും? അപ്പന്നു ഭവിക്കുന്ന ദോഷം ഞാന് കാണേണ്ടിവരുമല്ലോ.

34. For how shall I go up to my father if the lad is not with me, lest perhaps I see the evil that would come upon my father?