1. ഞങ്ങള് മതില് പണിയുന്നു എന്നു സന് ബല്ലത്ത് കേട്ടപ്പോള് അവന് കോപവും മഹാരോഷവും പൂണ്ടു യെഹൂദന്മാരെ നിന്ദിച്ചു.

1. BUT WHEN Sanballat heard that we were building the wall, he was angry and in a great rage, and he ridiculed the Jews.

2. ഈ ദുര്ബ്ബലന്മാരായ യെഹൂദന്മാര് എന്തു ചെയ്വാന് പോകുന്നു? അവരെ സമ്മതിക്കുമോ അവര് യാഗം കഴിക്കുമോ? ഒരു ദിവസംകൊണ്ടു പണി തീര്ത്തുകളയുമോ? വെന്തുകിടക്കുന്ന ചണ്ടിക്കൂമ്പാരങ്ങളില് നിന്നു അവര് കല്ലു ജീവിപ്പിക്കുമോ എന്നിങ്ങനെ തന്റെ സഹോദരന്മാരും ശമര്യ്യാസൈന്യവും കേള്ക്കെ പറഞ്ഞു.

2. And he said before his brethren and the army of Samaria, What are these feeble Jews doing? Will they restore things [at will and by themselves]? Will they [try to bribe their God] with sacrifices? Will they finish up in a day? Will they revive the stones out of the heaps of rubbish, seeing they are burned?

3. അപ്പോള് അവന്റെ അടുക്കല് നിന്നിരുന്ന അമ്മോന്യനായ തോബീയാവുഅവര് എങ്ങനെ പണിതാലും ഒരു കുറുക്കന് കയറിയാല് അവരുടെ കന്മതില് ഉരുണ്ടുവീഴും എന്നു പറഞ്ഞു.

3. Now Tobiah the Ammonite was near him, and he said, What they build--if a fox climbs upon it, he will break down their stone wall.

4. ഞങ്ങളുടെ ദൈവമേ, കേള്ക്കേണമേ; ഞങ്ങള് നിന്ദിതന്മാര് ആയിരിക്കുന്നു; അവരുടെ നിന്ദയെ അവരുടെ സ്വന്തതലയിലേക്കു തിരിച്ചു പ്രവാസദേശത്തില് അവരെ കവര്ച്ചെക്കു ഏല്പിക്കേണമേ.

4. [And Nehemiah prayed] Hear, O our God, for we are despised. Turn their taunts upon their own heads, and give them for a prey in a land of their captivity.

5. പണിയുന്നവര് കേള്ക്കെ അവര് നിന്നെ കോപിപ്പിച്ചിരിക്കയാല് അവരുടെ അകൃത്യം മറെക്കരുതേ; അവരുടെ പാപം നിന്റെ മുമ്പില് നിന്നു മാഞ്ഞുപോകയും അരുതേ.

5. Cover not their iniquity and let not their sin be blotted out before You, for they have vexed [with alarm] the builders and provoked You.

6. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് മതില് പണിതു; വേല ചെയ്വാന് ജനത്തിന്നു ഉത്സാഹം ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടു മതില് മഴുവനും പാതിപൊക്കംവരെ തീര്ത്തു.

6. So we built the wall, and all [of it] was joined together to half its height, for the people had a heart and mind to work.

7. യെരൂശലേമിന്റെ മതിലുകള് അറ്റകുറ്റം തീര്ന്നുവരുന്നു എന്നും ഇടിവുകള് അടഞ്ഞുതുടങ്ങി എന്നും സന് ബല്ലത്തും തോബീയാവും അരാബ്യരും അമ്മോന്യരും അസ്തോദ്യരും കേട്ടപ്പോള് അവര്ക്കും മഹാകോപം ജനിച്ചു.

7. But when Sanballat, Tobiah, the Arabians, Ammonites, and Ashdodites heard that the walls of Jerusalem were going up and that the breaches were being closed, they were very angry.

8. യെരൂശലേമിന്റെ നേരെ ചെന്നു യുദ്ധം ചെയ്യേണ്ടതിന്നും അവിടെ കലക്കം വരുത്തേണ്ടതിന്നും അവര് ഒക്കെയും ഒന്നിച്ചുകൂടി കൂട്ടുകെട്ടുണ്ടാക്കി.

8. And they all plotted together to come and fight against Jerusalem, to injure and cause confusion and failure in it.

9. ഞങ്ങളോ ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചു; അവരുടെ നിമിത്തം രാവും പകലും കാവല്ക്കാരെ ആക്കേണ്ടിവന്നു.

9. But because of them we made our prayer to our God and set a watch against them day and night.

10. എന്നാല് യെഹൂദ്യര്ചുമട്ടുകാരുടെ ശക്തി ക്ഷയിച്ചുപോകുന്നു; കല്ലും മണ്ണും ഇനിയും വളരെ കിടക്കുന്നു; ആകയാല് മതില് പണിവാന് നമുക്കു കഴികയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

10. And [the leaders of] Judah said, The strength of the burden bearers is weakening, and there is much rubbish; we are not able to work on the wall.

11. ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളോനാം അവരുടെ ഇടയില് ചെന്നു അവരെ കൊന്നു പണി മുടക്കുന്നതുവരെ അവര് ഒന്നും അറികയും കാണുകയും അരുതു എന്നു പറഞ്ഞു.

11. And our enemies said, They will not know or see till we come into their midst and kill them and stop the work.

12. അവരുടെ സമീപം പാര്ത്ത യെഹൂദന്മാര് പല സ്ഥലങ്ങളില്നിന്നും വന്നു; നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവിന് എന്നു പത്തു പ്രാവശ്യം ഞങ്ങളോടു അപേക്ഷിച്ചു.

12. And when the Jews who lived near them came, they said to us ten times, You must return [to guard our little villages]; from all places where they dwell they will be upon us.

13. അതുകൊണ്ടു ഞാന് മതിലിന്റെ പിമ്പുറത്തു പൊക്കം കുറഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിലും തുറന്നുകിടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലും ആളുകളെ ആക്കി ജനത്തെ കുടുംബം കുടുംബമായി വാളുകളോടും കുന്തങ്ങളോടും വില്ലുകളോടും കൂടെ നിര്ത്തി.

13. So I set [armed men] behind the wall in places where it was least protected; I even thus used the people as families with their swords, spears, and bows.

14. ഞാന് നോക്കി എഴുന്നേറ്റുനിന്നു പ്രഭുക്കന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും ശേഷം ജനത്തോടുംനിങ്ങള് അവരെ പേടിക്കേണ്ടാ; വലിയവനും ഭയങ്കരനുമായ കര്ത്താവിനെ ഔര്ത്തു നിങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാര്ക്കും പുത്രന്മാര്ക്കും പുത്രിമാര്ക്കും ഭാര്യമാര്ക്കും വീടുകള്ക്കും വേണ്ടി പൊരുതുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

14. I looked [them over] and rose up and said to the nobles and officials and the other people, Do not be afraid of the enemy; [earnestly] remember the Lord and imprint Him [on your minds], great and terrible, and [take from Him courage to] fight for your brethren, your sons, your daughters, your wives, and your homes.

15. ഞങ്ങള്ക്കു അറിവു കിട്ടിപ്പോയെന്നും ദൈവം അവരുടെ ആലോചനയെ നിഷ്ഫലമാക്കിയെന്നും ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കള് കേട്ടശേഷം ഞങ്ങള് എല്ലാവരും മതിലിങ്കല് താന്താന്റെ വേലെക്കു മടങ്ങിച്ചെല്ലുവാനിടയായി.

15. And when our enemies heard that their plot was known to us and that God had frustrated their purpose, we all returned to the wall, everyone to his work.

16. അന്നുമുതലക്കു എന്റെ ഭൃത്യന്മാരില് പാതിപേര് വേലെക്കു നിന്നു പാതിപേര് കുന്തവും പരിചയും വില്ലും കവചവും ധരിച്ചു നിന്നു; മതില് പണിയുന്ന എല്ലാ യെഹൂദന്മാരുടെയും പുറകില് പ്രഭുക്കന്മാര് നിന്നു;

16. And from that time forth, half of my servants worked at the task, and the other half held the spears, shields, bows, and coats of mail; and the leaders stood behind all the house of Judah.

17. ചുമടെടുക്കുന്ന ചുമട്ടുകാര് ഒരു കൈകൊണ്ടു വേല ചെയ്കയും മറ്റെ കൈകൊണ്ടു ആയുധം പിടിക്കയും ചെയ്തു.

17. Those who built the wall and those who bore burdens loaded themselves so that everyone worked with one hand and held a weapon with the other hand,

18. പണിയുന്നവര് അരെക്കു വാള് കെട്ടിയുംകൊണ്ടു പണിതു. എന്നാല് കാഹളം ഊതുന്നവന് എന്റെ അടുക്കല് തന്നേ ആയിരുന്നു.

18. And every builder had his sword girded by his side, and so worked. And he who sounded the trumpet was at my side.

19. ഞാന് പ്രഭുക്കന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും ശേഷംജനത്തോടുംവേല വലിയതും വിശാലമായതും ആകുന്നു; നാം മതിലിന്മേല് ചിതറി തമ്മില് തമ്മില് അകന്നിരിക്കുന്നു.

19. And I said to the nobles and officials and the rest of the people, The work is great and scattered, and we are separated on the wall, one far from another.

20. നിങ്ങള് കാഹളനാദം കേള്ക്കുന്നേടത്തു ഞങ്ങളുടെ അടുക്കല് കൂടിക്കൊള്വിന് ; നമ്മുടെ ദൈവം നമുക്കു വേണ്ടി യുദ്ധം ചെയ്യും എന്നു പറഞ്ഞു.

20. In whatever place you hear the sound of the trumpet, rally to us there. Our God will fight for us.

21. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് പണി നടത്തി; പാതിപേര് നേരം വെളുക്കുമ്പോള്തുടങ്ങി നക്ഷത്രം പ്രകാശിക്കുന്നതുവരെ കുന്തം പിടിച്ചുനിന്നു.

21. So we labored at the work while half of them held the spears from dawn until the stars came out.

22. ആ കാലത്തു ഞാന് ജനത്തോടുരാത്രിയില് നമുക്കു കാവലിന്നും പകല് വേല ചെയ്യുന്നതിന്നും ഉതകത്തക്കവണ്ണം ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ വേലക്കാരനുമായി യെരൂശലേമിന്നകത്തു പാര്ക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

22. At that time also I said to the people, Let everyone with his servant lodge within Jerusalem, that at night they may be a guard to us and a laborer during the day.

23. ഞാനോ എന്റെ സഹോദരന്മാരോ എന്റെ ബാല്യക്കാരോ എന്റെ കീഴിലുള്ള കാവല്ക്കാരോ ആരും ഉടുപ്പു മാറിയില്ല; കുളിക്കുന്ന സമയത്തുകൂടെയും ആയുധം ധരിച്ചിരുന്നു.

23. So none of us--I, my kinsmen, my servants, nor the men of the guard who followed me--took off our clothes; each kept his weapon [in his hand for days].