1. ഞങ്ങള് മതില് പണിയുന്നു എന്നു സന് ബല്ലത്ത് കേട്ടപ്പോള് അവന് കോപവും മഹാരോഷവും പൂണ്ടു യെഹൂദന്മാരെ നിന്ദിച്ചു.

1. সন্‌বল্লট যখন শুনিতে পাইল যে, আমরা প্রাচীর গাঁথিতেছি, তখন সে কুপিত ও অতিশয় বিরক্ত হইল, আর যিহূদীদিগকে বিদ্রূপ করিল।

2. ഈ ദുര്ബ്ബലന്മാരായ യെഹൂദന്മാര് എന്തു ചെയ്വാന് പോകുന്നു? അവരെ സമ്മതിക്കുമോ അവര് യാഗം കഴിക്കുമോ? ഒരു ദിവസംകൊണ്ടു പണി തീര്ത്തുകളയുമോ? വെന്തുകിടക്കുന്ന ചണ്ടിക്കൂമ്പാരങ്ങളില് നിന്നു അവര് കല്ലു ജീവിപ്പിക്കുമോ എന്നിങ്ങനെ തന്റെ സഹോദരന്മാരും ശമര്യ്യാസൈന്യവും കേള്ക്കെ പറഞ്ഞു.

2. আর সে আপন ভ্রাতৃগণের ও শমরীয় সৈন্যদলের সাক্ষাতে কহিল, এই নিস্তেজ যিহূদীরা কি করিতেছে? ইহারা কি আপনাদিগকে দৃঢ় করিবে? ইহারা কি যজ্ঞ করিবে? এক দিনে কি সমাপ্ত করিবে? কাঁথড়ার ঢিবি হইতে এই প্রস্তর সকল তুলিয়া কি সজীব করিবে?

3. അപ്പോള് അവന്റെ അടുക്കല് നിന്നിരുന്ന അമ്മോന്യനായ തോബീയാവുഅവര് എങ്ങനെ പണിതാലും ഒരു കുറുക്കന് കയറിയാല് അവരുടെ കന്മതില് ഉരുണ്ടുവീഴും എന്നു പറഞ്ഞു.

3. এ সব যে পুড়িয়া গিয়াছে! তখন অম্মোনীয় টোবিয় তাহার পার্শ্বে ছিল; সেও কহিল, উহারা যে গাঁথনি করিতেছে, তাহার উপরে যদি শিয়াল উঠে, তবে তাহাদের সেই পাথরের প্রাচীর ভাঙ্গিয়া পড়িবে।

4. ഞങ്ങളുടെ ദൈവമേ, കേള്ക്കേണമേ; ഞങ്ങള് നിന്ദിതന്മാര് ആയിരിക്കുന്നു; അവരുടെ നിന്ദയെ അവരുടെ സ്വന്തതലയിലേക്കു തിരിച്ചു പ്രവാസദേശത്തില് അവരെ കവര്ച്ചെക്കു ഏല്പിക്കേണമേ.

4. —হে আমাদের ঈশ্বর, শ্রবণ কর, কেননা আমরা তুচ্ছীকৃত হইলাম; উহাদের টিট্‌কারি উহাদেরই মস্তকে বর্ত্তাও, এবং উহাদিগকে বন্দি হইয়া লুটিত বস্তুর ন্যায় বিদেশে থাকিতে দেও;

5. പണിയുന്നവര് കേള്ക്കെ അവര് നിന്നെ കോപിപ്പിച്ചിരിക്കയാല് അവരുടെ അകൃത്യം മറെക്കരുതേ; അവരുടെ പാപം നിന്റെ മുമ്പില് നിന്നു മാഞ്ഞുപോകയും അരുതേ.

5. উহাদের অপরাধ ঢাকিয়া রাখিও না, ও উহাদের পাপ তোমার সম্মুখ হইতে মুছিয়া যাইতে দিও না; কেননা উহারা গাঁথকদিগেক সম্মুখে [তোমাকে] অসন্তুষ্ট করিয়াছে।

6. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് മതില് പണിതു; വേല ചെയ്വാന് ജനത്തിന്നു ഉത്സാഹം ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടു മതില് മഴുവനും പാതിപൊക്കംവരെ തീര്ത്തു.

6. —এইরূপে আমরা প্রাচীর গাঁথিলাম, তাহাতে [উচ্চতার] অর্দ্ধ পর্য্যন্ত সমস্ত প্রাচীর সংযোজিত হইল, কারণ কার্য্য করিতে লোকদের মন ছিল।

7. യെരൂശലേമിന്റെ മതിലുകള് അറ്റകുറ്റം തീര്ന്നുവരുന്നു എന്നും ഇടിവുകള് അടഞ്ഞുതുടങ്ങി എന്നും സന് ബല്ലത്തും തോബീയാവും അരാബ്യരും അമ്മോന്യരും അസ്തോദ്യരും കേട്ടപ്പോള് അവര്ക്കും മഹാകോപം ജനിച്ചു.

7. আর সন্‌বল্লট ও টোবিয় এবং আরবীয়েরা, অম্মোনীয়েরা ও অস্‌দোদীয়েরা যখন শুনিতে পাইল, যিরূশালেমের প্রাচীরের মেরামৎ সম্পন্ন হইতেছে, ও তাহার ছিদ্র সকল বদ্ধ করিতে আরম্ভ করা হইয়াছে, তখন তাহারা অতিশয় ক্রুদ্ধ হইল;

8. യെരൂശലേമിന്റെ നേരെ ചെന്നു യുദ്ധം ചെയ്യേണ്ടതിന്നും അവിടെ കലക്കം വരുത്തേണ്ടതിന്നും അവര് ഒക്കെയും ഒന്നിച്ചുകൂടി കൂട്ടുകെട്ടുണ്ടാക്കി.

8. আর তাহারা সকলে যিরূশালেমের বিরুদ্ধে যুদ্ধযাত্রা করিবার জন্য ও গোলযোগ উৎপন্ন করিবার জন্য চক্রান্ত করিল।

9. ഞങ്ങളോ ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തോടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചു; അവരുടെ നിമിത്തം രാവും പകലും കാവല്ക്കാരെ ആക്കേണ്ടിവന്നു.

9. কিন্তু তাহাদের ভয়ে আমরা আপনাদের ঈশ্বরের কাছে প্রার্থনা করিলাম, ও দিবারাত্র তাহাদের বিরুদ্ধে প্রহরিগণকে রাখিলাম।

10. എന്നാല് യെഹൂദ്യര്ചുമട്ടുകാരുടെ ശക്തി ക്ഷയിച്ചുപോകുന്നു; കല്ലും മണ്ണും ഇനിയും വളരെ കിടക്കുന്നു; ആകയാല് മതില് പണിവാന് നമുക്കു കഴികയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

10. আর যিহূদার লোকেরা কহিল, ভারবাহকেরা দুর্ব্বল হইয়াছে, এবং কাঁথড়া অনেক আছে, প্রাচীর গাঁথা আমাদের অসাধ্য।

11. ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളോനാം അവരുടെ ഇടയില് ചെന്നു അവരെ കൊന്നു പണി മുടക്കുന്നതുവരെ അവര് ഒന്നും അറികയും കാണുകയും അരുതു എന്നു പറഞ്ഞു.

11. আবার আমাদের বিপক্ষগণ কহিল, উহারা জানিবে না, দেখিবে না, অমনি আমরা উহাদের মধ্যে আসিয়া উহাদিগকে বধ করিয়া কার্য্য বদ্ধ করিব।

12. അവരുടെ സമീപം പാര്ത്ത യെഹൂദന്മാര് പല സ്ഥലങ്ങളില്നിന്നും വന്നു; നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവിന് എന്നു പത്തു പ്രാവശ്യം ഞങ്ങളോടു അപേക്ഷിച്ചു.

12. আর তাহাদের নিকটবাসী যিহূদীরা সর্ব্বস্থান হইতে আসিয়া দশ বার আমাদিগকে বলিল, তোমাদিগকে আমাদের কাছে ফিরিয়া আসিতে হইবে।

13. അതുകൊണ്ടു ഞാന് മതിലിന്റെ പിമ്പുറത്തു പൊക്കം കുറഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിലും തുറന്നുകിടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലും ആളുകളെ ആക്കി ജനത്തെ കുടുംബം കുടുംബമായി വാളുകളോടും കുന്തങ്ങളോടും വില്ലുകളോടും കൂടെ നിര്ത്തി.

13. অতএব আমি প্রাচীরের পশ্চাৎ দিকে নীচস্থ অনাবৃত স্থানে লোক নিযুক্ত করিলাম, স্ব স্ব গোষ্ঠী অনুসারে খড়্‌গ, বড়শা ও ধনুক সমেত লোক নিযুক্ত করিলাম।

14. ഞാന് നോക്കി എഴുന്നേറ്റുനിന്നു പ്രഭുക്കന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും ശേഷം ജനത്തോടുംനിങ്ങള് അവരെ പേടിക്കേണ്ടാ; വലിയവനും ഭയങ്കരനുമായ കര്ത്താവിനെ ഔര്ത്തു നിങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാര്ക്കും പുത്രന്മാര്ക്കും പുത്രിമാര്ക്കും ഭാര്യമാര്ക്കും വീടുകള്ക്കും വേണ്ടി പൊരുതുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

14. পরে আমি চাহিয়া দেখিলাম, এবং উঠিয়া প্রধান লোকদিগকে, অধ্যক্ষগণকে ও অন্য সকল লোককে কহিলাম, তোমরা উহাদের হইতে ভীত হইও না; মহান্‌ ও ভয়ঙ্কর প্রভুকে স্মরণ কর, এবং আপন আপন ভ্রাতৃগণের, পুত্র ও কন্যাগণের, স্ত্রীদিগের ও গৃহের জন্য যুদ্ধ কর।

15. ഞങ്ങള്ക്കു അറിവു കിട്ടിപ്പോയെന്നും ദൈവം അവരുടെ ആലോചനയെ നിഷ്ഫലമാക്കിയെന്നും ഞങ്ങളുടെ ശത്രുക്കള് കേട്ടശേഷം ഞങ്ങള് എല്ലാവരും മതിലിങ്കല് താന്താന്റെ വേലെക്കു മടങ്ങിച്ചെല്ലുവാനിടയായി.

15. আর যখন আমাদের শত্রুগণ শুনিতে পাইল যে, আমরা জানিতে পারিয়াছি, আর ঈশ্বর তাহাদের মন্ত্রণা বিফল করিয়াছেন, তখন আমরা সকলে প্রাচীরে আপন আপন কার্য্য করিতে পুনর্ব্বার গমন করিলাম।

16. അന്നുമുതലക്കു എന്റെ ഭൃത്യന്മാരില് പാതിപേര് വേലെക്കു നിന്നു പാതിപേര് കുന്തവും പരിചയും വില്ലും കവചവും ധരിച്ചു നിന്നു; മതില് പണിയുന്ന എല്ലാ യെഹൂദന്മാരുടെയും പുറകില് പ്രഭുക്കന്മാര് നിന്നു;

16. আর সেই দিন অবধি আমার যুবকদের অর্দ্ধেক লোক কর্ম্ম করিত, অন্য অর্দ্ধেক লোক বড়শা, ঢাল, ধনু ও বর্ম্ম ধরিয়া থাকিত, এবং সমস্ত যিহূদা কুলের পশ্চাতে অধ্যক্ষগণ থাকিতেন।

17. ചുമടെടുക്കുന്ന ചുമട്ടുകാര് ഒരു കൈകൊണ്ടു വേല ചെയ്കയും മറ്റെ കൈകൊണ്ടു ആയുധം പിടിക്കയും ചെയ്തു.

17. যাহারা প্রাচীর গাঁথিত, আর যাহারা ভার বহিত, তাহারা ভার তুলিয়া দিত, সকলে এক হস্তে কর্ম্ম করিত, অন্য হস্তে অস্ত্র ধরিত;

18. പണിയുന്നവര് അരെക്കു വാള് കെട്ടിയുംകൊണ്ടു പണിതു. എന്നാല് കാഹളം ഊതുന്നവന് എന്റെ അടുക്കല് തന്നേ ആയിരുന്നു.

18. আর গাঁথকেরা প্রত্যেক জন কটিদেশে খড়্‌গ বাঁধিয়া গাঁথিত; এবং তূরীবাদক আমার পার্শ্বে থাকিত।

19. ഞാന് പ്രഭുക്കന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും ശേഷംജനത്തോടുംവേല വലിയതും വിശാലമായതും ആകുന്നു; നാം മതിലിന്മേല് ചിതറി തമ്മില് തമ്മില് അകന്നിരിക്കുന്നു.

19. আর আমি প্রধান লোকদিগকে, অধ্যক্ষগণকে ও অন্য সকল লোককে কহিলাম, এই কর্ম্ম ভারী ও বিস্তীর্ণ, এবং আমরা প্রাচীরের উপরে পৃথক্‌ পৃথক্‌ হইয়া এক জন হইতে অন্য জন দূরে আছি;

20. നിങ്ങള് കാഹളനാദം കേള്ക്കുന്നേടത്തു ഞങ്ങളുടെ അടുക്കല് കൂടിക്കൊള്വിന് ; നമ്മുടെ ദൈവം നമുക്കു വേണ്ടി യുദ്ധം ചെയ്യും എന്നു പറഞ്ഞു.

20. তোমরা যে কোন স্থানে তূরীর শব্দ শুনিবে, সেই স্থানে আমাদের নিকটে একত্র হইবে; আমাদের ঈশ্বর আমাদের নিমিত্ত যুদ্ধ করিবেন।

21. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് പണി നടത്തി; പാതിപേര് നേരം വെളുക്കുമ്പോള്തുടങ്ങി നക്ഷത്രം പ്രകാശിക്കുന്നതുവരെ കുന്തം പിടിച്ചുനിന്നു.

21. এইরূপে আমরা কর্ম্ম করিতাম, এবং অরুণোদয় কাল অবধি তারাদর্শন কাল পর্য্যন্ত আমাদের অর্দ্ধেক লোক বড়শা ধরিয়া থাকিত।

22. ആ കാലത്തു ഞാന് ജനത്തോടുരാത്രിയില് നമുക്കു കാവലിന്നും പകല് വേല ചെയ്യുന്നതിന്നും ഉതകത്തക്കവണ്ണം ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ വേലക്കാരനുമായി യെരൂശലേമിന്നകത്തു പാര്ക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

22. সেই সময়ে আমি লোকদিগকে আরও কহিলাম, প্রত্যেক পুরুষ আপন আপন চাকরের সহিত রাত্রিকালে যিরূশালেমের মধ্যে থাকুক; তাহারা রাত্রিকালে আমাদের রক্ষক হইবে, ও দিবসে কর্ম্ম করিবে।

23. ഞാനോ എന്റെ സഹോദരന്മാരോ എന്റെ ബാല്യക്കാരോ എന്റെ കീഴിലുള്ള കാവല്ക്കാരോ ആരും ഉടുപ്പു മാറിയില്ല; കുളിക്കുന്ന സമയത്തുകൂടെയും ആയുധം ധരിച്ചിരുന്നു.

23. অতএব আমি, আমার ভ্রাতৃগণ, যুবকেরা ও আমার অনুবর্ত্তী রক্ষকেরা কেহ বস্ত্র খুলিতাম না, প্রত্যেকে নিজ নিজ অস্ত্রসহ জলের নিকটে যাইতাম।