1. കൂട്ടംവിട്ടു നടക്കുന്നവന് സ്വേച്ഛയെ അന്വേഷിക്കുന്നു; സകലജ്ഞാനത്തോടും അവന് കയര്ക്കുംന്നു.

1. যে পৃথক্‌ হয় সে নিজ অভীষ্ট চেষ্টা করে, এবং সমস্ত বুদ্ধিকৌশলের বিরুদ্ধে উচ্চণ্ড হয়।

2. തന്റെ മനസ്സു വെളിപ്പെടുത്തുന്നതില് അല്ലാതെ മൂഢന്നു ബോധത്തില് ഇഷ്ടമില്ല.

2. হীনবুদ্ধি বিবেচনায় প্রীত হয় না, কেবল নিজ মনেরই কথা প্রকাশে প্রীত হয়।

3. ദുഷ്ടനോടുകൂടെ അപമാനവും ദുഷ്കീര്ത്തിയോടുകൂടെ നിന്ദയും വരുന്നു.

3. দুষ্ট আসিলে তুচ্ছতাচ্ছল্যও আইসে, আর অপমানের সহিত দুর্নাম আইসে।

4. മനുഷ്യന്റെ വായിലെ വാക്കു ആഴമുള്ള വെള്ളവും ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഉറവു ഒഴുകൂള്ള തോടും ആകുന്നു.
യോഹന്നാൻ 7:38

4. মানুষের মুখের কথা গভীর জলের ন্যায়, প্রজ্ঞার উৎস স্রোতোবাহী প্রণালীর ন্যায়।

5. നീതിമാനെ ന്യായവിസ്താരത്തില് തോല്പിക്കേണ്ടതിന്നു ദുഷ്ടന്റെ പക്ഷം പിടിക്കുന്നതു നന്നല്ല.

5. দুষ্টের মুখাপেক্ষা করা ভাল নয়, তাহা করিলে বিচারে ধার্ম্মিককে ঠেলিয়া ফেলা হয়।

6. മൂഢന്റെ അധരങ്ങള് വഴക്കിന്നു ഇടയാക്കുന്നു; അവന്റെ വായ് തല്ലു വിളിച്ചുവരുത്തുന്നു.

6. হীনবুদ্ধির ওষ্ঠ বিবাদ সঙ্গে করিয়া আইসে, তাহার মুখ মার মার বলিয়া ডাকে।

7. മൂഢന്റെ വായ് അവന്നു നാശം; അവന്റെ അധരങ്ങള് അവന്റെ പ്രാണന്നു കണി.

7. হীনবুদ্ধির মুখ তাহার সর্ব্বনাশজনক, তাহার ওষ্ঠ তাহার প্রাণের ফাঁদ।

8. ഏഷണിക്കാരന്റെ വാക്കു സ്വാദുഭോജനംപോലെയിരിക്കുന്നു; അതു വയറ്റിന്റെ അറകളിലേക്കു ചെല്ലുന്നു.

8. পরিবাদকের কথা মিষ্টান্নবৎ, তাহা অন্তরের অন্তঃপুরে নামিয়া যায়।

9. വേലയില് മടിയനായവന് മുടിയന്റെ സഹോദരന് .

9. যে ব্যক্তি আপন কার্য্যে অলস, সে বিনাশকের সহোদর।

10. യഹോവയുടെ നാമം ബലമുള്ള ഗോപുരം; നീതിമാന് അതിലേക്കു ഔടിച്ചെന്നു അഭയം പ്രാപിക്കുന്നു.

10. সদাপ্রভুর নাম দৃঢ় দুর্গ; ধার্ম্মিক তাহারই মধ্যে পলাইয়া রক্ষা পায়।

11. ധനവാന്നു തന്റെ സമ്പത്തു ഉറപ്പുള്ള പട്ടണം; അതു അവന്നു ഉയര്ന്ന മതില് ആയിത്തോന്നുന്നു.

11. ধনবানের ধনই তাহার দৃঢ় নগর, তাহার বোধে তাহা উচ্চ প্রাচীর।

12. നാശത്തിന്നു മുമ്പെ മനുഷ്യന്റെ ഹൃദയം നിഗളിക്കുന്നു; മാനത്തിന്നു മുമ്പെ താഴ്മ.

12. বিনাশের অগ্রে মনুষ্যের মন গর্ব্বিত হয়, আর সম্মানের অগ্রে নম্রতা থাকে।

13. കേള്ക്കുംമുമ്പെ ഉത്തരം പറയുന്നവന്നു അതു ഭോഷത്വവും ലജ്ജയും ആയ്തീരുന്നു.

13. শুনিবার পূর্ব্বে যে উত্তর করে, তাহা তাহার পক্ষে অজ্ঞানতা ও অপমান।

14. പുരുഷന്റെ ധീരത അവന്റെ ദീനത്തെ സഹിക്കും; തകര്ന്ന മനസ്സിനെയോ ആര്ക്കും സഹിക്കാം?

14. মানুষের আত্মা তাহার পীড়া সহিতে পারে, কিন্তু ভগ্ন আত্মা কে বহন করিতে পারে?

15. ബുദ്ധിമാന്റെ ഹൃദയം പരിജ്ഞാനം സമ്പാദിക്കുന്നു; ജ്ഞാനികളുടെ ചെവി പരിജ്ഞാനം അന്വേഷിക്കുന്നു.

15. বুদ্ধিমানের চিত্ত জ্ঞান উপার্জ্জন করে, এবং জ্ঞানবানদের কর্ণ জ্ঞানের সন্ধান করে।

16. മനുഷ്യന് വെക്കുന്ന കാഴ്ചയാല് അവന്നു പ്രവേശനം കിട്ടും; അവന് മഹാന്മാരുടെ സന്നിധിയില് ചെല്ലുവാന് ഇടയാകും.

16. মানুষের উপহার তাহার জন্য পথ করে, বড় লোকদের সাক্ষাতে তাহাকে উপস্থিত করে।

17. തന്റെ അന്യായം ആദ്യം ബോധിപ്പിക്കുന്നവന് നീതിമാന് എന്നു തോന്നും; എന്നാല് അവന്റെ പ്രതിയോഗി വന്നു അവനെ പരിശോധിക്കും.

17. যে প্রথমে নিজ পক্ষ সমর্থন করে, তাহাকে ধার্ম্মিক বোধ হয়; কিন্তু তাহার প্রতিবাসী আসিয়া তাহার পরীক্ষা করে।

18. ചീട്ടു തര്ക്കങ്ങളെ തീര്ക്കയും ബലവാന്മാരെ തമ്മില് വേറുപെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

18. গুলিবাঁট দ্বারা বিবাদের নিবৃত্তি হয়, ও বলবানদের মধ্যে বিবাদ ভঞ্জন হয়।

19. ദ്രോഹിക്കപ്പെട്ട സഹോദരന് ഉറപ്പുള്ള പട്ടണത്തെക്കാള് ദുര്ജ്ജയനാകുന്നു; അങ്ങനെയുള്ള പിണക്കം അരമനയുടെ ഔടാമ്പല്പോലെ തന്നേ.

19. বিরক্ত ভ্রাতা দৃঢ় নগর অপেক্ষা [দুর্জ্জয়], আর বিবাদ দুর্গের অর্গলস্বরূপ।

20. വായുടെ ഫലത്താല് മനുഷ്യന്റെ ഉദരം നിറയും; അധരങ്ങളുടെ വിളവുകൊണ്ടു അവന്നു തൃപ്തിവരും;

20. মানুষের অন্তর তাহার মুখের ফলে পূরিয়া যায়, সে আপন ওষ্ঠে কৃত উপার্জ্জনে পূর্ণ হয়।

21. മരണവും ജീവനും നാവിന്റെ അധികാരത്തില് ഇരിക്കുന്നു; അതില് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവര് അതിന്റെ ഫലം അനുഭവിക്കും.

21. মরণ ও জীবন জিহ্বার অধীন; যাহারা তাহা ভালবাসে, তাহারা তাহার ফল ভোগ করিবে।

22. ഭാര്യയെ കിട്ടുന്നവന്നു നന്മ കിട്ടുന്നു; യഹോവയോടു പ്രസാദം ലഭിച്ചുമിരിക്കുന്നു.

22. যে ভার্য্যা পায়, সে উৎকৃষ্ট বস্তু পায়, এবং সদাপ্রভুর কাছে অনুগ্রহ প্রাপ্ত হয়।

23. ദരിദ്രന് യാചനാരീതിയില് സംസാരിക്കുന്നു; ധനവാനോ കഠിനമായി ഉത്തരം പറയുന്നു.

23. দরিদ্র লোক অনুনয় বিনয় করে, কিন্তু ধনবান কঠিন উত্তর দেয়।

24. വളരെ സ്നേഹിതന്മാരുള്ള മനുഷ്യന്നു നാശം വരും; എന്നാല് സഹോദരനെക്കാളും പറ്റുള്ള സ്നേഹിതന്മാരും ഉണ്ടു.

24. যাহার অনেক বন্ধু, তাহার সর্ব্বনাশ হয়; কিন্তু ভ্রাতা অপেক্ষাও অধিক প্রেমাসক্ত এক বন্ধু আছেন।