1. അമിത്ഥായുടെ മകനായ യോനെക്കു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു ഉണ്ടായതെന്തെന്നാല്

1. Now the Word of Jehovah came to Jonah, the son of Amittai, saying,

2. നീ പുറപ്പെട്ടു മഹാനഗരമായ നീനെവേയിലേക്കു ചെന്നു അതിന്നു വിരോധമായി പ്രസംഗിക്ക; അവരുടെ ദുഷ്ടത എന്റെ സന്നിധിയില് എത്തിയിരിക്കുന്നു.

2. Arise, go to Nineveh, the great city, and cry out against it; for their evil has come up before Me.

3. എന്നാല് യോനാ യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്നിന്നു തര്ശീശിലേക്കു ഔടിപ്പോകേണ്ടതിന്നു പുറപ്പെട്ടു യാഫോവിലേക്കു ചെന്നു, തര്ശീശിലേക്കു പോകുന്ന ഒരു കപ്പല് കണ്ടു കൂലി കൊടുത്തു യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്നിന്നു അവരോടുകൂടെ തര്ശീശിലേക്കു പോയ്ക്കളവാന് അതില് കയറി.

3. But Jonah rose up to flee to Tarshish from the presence of Jehovah. And he went down to Joppa, and he found a ship going to Tarshish. And he paid its fare and went down into it in order to go with them to Tarshish, from the presence of Jehovah.

4. യഹോവയോ സമുദ്രത്തില് ഒരു പെരുങ്കാറ്റു അടിപ്പിച്ചു; കപ്പല് തകര്ന്നു പോകുവാന് തക്കവണ്ണം സമുദ്രത്തില് വലിയൊരു കോള് ഉണ്ടായി.

4. But Jehovah hurled a great wind into the sea, and there was a mighty tempest in the sea, so that they thought the ship would break in pieces.

5. കപ്പല്ക്കാര് ഭയപ്പെട്ടു ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ ദേവനോടു നിലവിളിച്ചു; കപ്പലിന്നു ഭാരം കുറെക്കേണ്ടതിന്നു അവര് അതിലെ ചരകൂ സമുദ്രത്തില് എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞു. യോനയോ കപ്പലിന്റെ അടിത്തട്ടില് ഇറങ്ങി കിടന്നു നല്ലവണ്ണം ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു.

5. And the sailors were afraid, and each man cried to his god. And they threw out the ship's implements into the sea, to lighten it of them. But Jonah had gone down into the hold of the ship; and he lay down, and was sound asleep.

6. കപ്പല്പ്രമാണി അവന്റെ അടുക്കല് വന്നു അവനോടുനീ ഉറങ്ങുന്നതു എന്തു? എഴുന്നേറ്റു നിന്റെ ദൈവത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്ക; നാം നശിച്ചുപോകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു ദൈവം പക്ഷേ നമ്മെ കടാക്ഷിക്കും എന്നു പറഞ്ഞു.

6. And the captain came near to him and said to him, What is this, O sleeper? Rise up and cry out to your God! Perhaps your God will think on us, and we will not perish.

7. അനന്തരം അവര്വരുവിന് ; ആരുടെ നിമിത്തം ഈ അനര്ത്ഥം നമ്മുടെമേല് വന്നിരിക്കുന്നു എന്നറിയേണ്ടതിന്നു നാം ചീട്ടിടുക എന്നു തമ്മില് തമ്മില് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവര് ചീട്ടിട്ടു; ചീട്ടു യോനെക്കു വീണു.

7. And they said one to another, Come and let us cast lots, that we may know on whose account this evil has come upon us. And they cast lots, and the lot fell on Jonah.

8. അവര് അവനോടുആരുടെനിമിത്തം ഈ അനര്ത്ഥം നമ്മുടെമേല് വന്നു എന്നു നീ പറഞ്ഞുതരേണം; നിന്റെ തൊഴില് എന്തു? നീ എവിടെനിന്നു വരുന്നു? നിന്റെ നാടു ഏതു? നീ ഏതു ജാതിക്കാരന് ? എന്നു ചോദിച്ചു.

8. And they said to him, Please tell us on account of whom is this evil upon us? What is your occupation? And from where do you come? What is your land, and of what people are you?

9. അതിന്നു അവന് അവരോടുഞാന് ഒരു എബ്രായന് , കടലും കരയും ഉണ്ടാക്കിയ സ്വര്ഗ്ഗീയദൈവമായ യഹോവയെ ഞാന് ഭജിച്ചുവരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

9. And he said to them, I am a Hebrew. And I fear Jehovah the God of Heaven, who has made the sea and the dry land.

10. ആ പുരുഷന്മാര് അത്യന്തം ഭയപ്പെട്ടു അവനോടുനീ എന്തിന്നു അങ്ങനെ ചെയ്തു എന്നു പറഞ്ഞു. അവന് അവരോടു അറിയിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവന് യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്നിന്നു ഔടിപ്പോകുന്നു എന്നു അവര് അറിഞ്ഞു.

10. Then the men were terrified with great fear and said to him, What is this you have done? For the men knew that he was fleeing from the presence of Jehovah, because he had told them.

11. എന്നാല് സമുദ്രം മേലക്കുമേല് അധികം കോപിച്ചതുകൊണ്ടു അവര് അവനോടുസമുദ്രം അടങ്ങുവാന്തക്കവണ്ണം ഞങ്ങള് നിന്നോടു എന്തു ചെയ്യേണ്ടു എന്നു ചോദിച്ചു.

11. Then they said to him, What shall we do to you that the sea may be calm for us? For the sea was going on and being stormy.

12. അവന് അവരോടുഎന്നെ എടുത്തു സമുദ്രത്തില് ഇട്ടുകളവിന് ; അപ്പോള് സമുദ്രം അടങ്ങും; എന്റെ നിമിത്തം ഈ വലിയ കോള് നിങ്ങള്ക്കു തട്ടിയിരിക്കുന്നു എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

12. And he said to them, Take me up and throw me out into the sea. And the sea will be calm for you. For I know that this great storm is upon you because of me.

13. എന്നാല് അവര് കരെക്കു അടുക്കേണ്ടതിന്നു മുറുകെ തണ്ടുവലിച്ചു; എങ്കിലും സമുദ്രം കോപിച്ചു കോള് പെരുകി വന്നതുകൊണ്ടു അവര്ക്കും സാധിച്ചില്ല.

13. Nevertheless the men rowed hard to return to land, but they were not able, for the sea was going on and being stormy against them.

14. അവര് യഹോവയോടു നിലവിളിച്ചുഅയ്യോ യഹോവേ, ഈ മനുഷ്യന്റെ ജീവന് നിമിത്തം ഞങ്ങള് നശിച്ചുപോകരുതേ; നിര്ദ്ദോഷരക്തം ചൊരിയിച്ച കുറ്റം ഞങ്ങളുടെമേല് വരുത്തരുതേ; യഹോവേ, നിനക്കു ഇഷ്ടമായതു പോലെ നീ ചെയ്തിരിക്കുന്നുവല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു

14. Therefore they cried out to Jehovah, and said, We beseech You, O Jehovah, we beseech You, do not let us perish for this man's life, and do not lay innocent blood on us. For You, O Jehovah, have done as it pleased You.

15. പിന്നെ അവര് യോനയെ എടുത്തു സമുദ്രത്തില് ഇട്ടുകളകയും സമുദ്രത്തിന്റെ കോപം അടങ്ങുകയും ചെയ്തു.

15. And they lifted Jonah up and threw him into the sea. And the sea ceased from its raging.

16. അപ്പോള് അവര് യഹോവയെ അത്യന്തം ഭയപ്പെട്ടു യഹോവേക്കു യാഗം കഴിച്ചു നേര്ച്ചകളും നേര്ന്നു.

16. Then the men revered Jehovah with great fear and offered a sacrifice to Jehovah, and vowed vows.

17. യോനയെ വിഴുങ്ങേണ്ടതിന്നു യഹോവ ഒരു മഹാമത്സ്യത്തെ കല്പിച്ചാക്കിയിരുന്നു. അങ്ങനെ യോനാ മൂന്നു രാവും മൂന്നു പകലും മത്സ്യത്തിന്റെ വയറ്റില് കിടന്നു.
മത്തായി 12:40, 1 കൊരിന്ത്യർ 15:4

17. Now Jehovah had appointed a great fish to swallow Jonah. And Jonah was in the belly of the fish three days and three nights.